Ik kan het niet!

‘Ik kan het niet’. Een zinnetje dat vaak gebruikt wordt, al helemaal in context met een eetstoornis. ‘Ik kan niet eten’, ‘ik kan niet stoppen met pillen slikken’, ‘ik kan niet stoppen met bewegen’, ‘ik kan het mijn ouders echt niet vertellen’. Maar, kan je het niet of is het eigenlijk een kwestie van niet willen of niet durven?

Zeggen dat je iets niet kan is veelal een ‘excuus’ om dingen niet te hoeven uitvoeren. Een eetstoornis is (schijn!)veilig en je wil niet dat dat van je afgepakt wordt. Dus is verschuilen achter een ‘ik kan het echt niet’ een ideaal excuus om niet aan de slag te hoeven gaan.

Eigenlijk is dit ontzettend jammer, omdat je -heel cliche, maar wel waar- er pas later achter komt hoeveel tijd je eigenlijk verloren hebt door toen niets te zeggen. Zonde van je leven! ###

Je kan het wel, maar dat betekent niet dat je het ook gewoon heel erg moeilijk of eng mag vinden om die stap te ondernemen. Heb vertrouwen in jezelf. Je kan het wel, je durft het op dat moment alleen nog niet. In dat geval kan je op zoek gaan naar stappen die je kan gaan zetten om het wel te gaan durven. Ook kun je gaan kijken hoe je het zo gemakkelijk mogelijk voor jezelf kunt maken. Dit kan op alle gebieden zijn, een gesprek aangaan met je ouders, het stoppen van overmatige beweging, stoppen met afvallen, weer wat meer gaan eten, etc.

Misschien onderneem je ook wel geen stappen, omdat je bang bent de aandacht en liefde niet meer te krijgen als je hulp gaat zoeken. Je bent niet ‘erg genoeg’ meer, misschien denk je ook wel dat je het dan niet moeilijk meer mag hebben of dat anderen je niet meer zien staan. Fout gedacht! Naast dat het zonde is om op deze manier om aandacht te vragen, is het ook nog verschrikkelijk zonde van je leven. Je vergooit het er namelijk echt mee.

De sprong in het diepe maken en niet weten hoe het verder gaat is doodeng, maar je weet niet wat voor moois er misschien wel op je zit te wachten als je die stappen wel gaat nemen. Niemand is ooit gelukkiger geworden van eenzaam weg te kwijnen vanwege een eetstoornis. Dus zet die stappen! Close your eyes and take the jump. Je hebt geen negatieve aandacht nodig om je goed te voelen, uiteindelijk ben jij de enige die jou zelf gelukkig kan maken.

Misschien denk je ook wel écht dat je het allemaal niet kan. Veelal heeft dat te maken met een hele lage eigenwaarde of eerder bevonden ervaringen dat je iets niet kan. Daarvoor hierbij aantal tips op een rijtje;

1: Erken de moeilijkheid
Als je vaak zegt dat je iets niet kan, bedoel je vaak dat je iets heel eng vindt, dat je het niet zo goed durft of dat je het gewoon verschrikkelijk moeilijk vindt. Sta jezelf ook toe dat je het moeilijk vindt en ga op zoek naar hoe je het voor jezelf makkelijker kan maken. Op deze manier geef je jezelf al de ruimte om te wennen aan de enge stap die je gaat maken.

2: Bedenk je eerder behaalde successen
Zie je er heel erg tegenop om aan je ouders te vertellen dat je een eetstoornis of problemen met eten hebt? Denk dan eens terug aan al die keren dat je iets hebt gedaan wat je heel eng vond. Die keer dat je een presentatie moest houden voor de klas, die keer dat je je vriendinnen van je eetstoornis vertelde, etc. Op die manier ervaar je zelf ook dat je het wel kan, maar je angst je in de weg staat.

3: Werk met een ultimatum
Soms kan het helpen om jezelf een ultimatum te stellen, een tijd waarop je maximaal dat gaat ondernemen waarvan je denkt dat je het niet kan. Spreek bijvoorbeeld af met iemand die er al van weet dat je dan een bepaalde stap gaat ondernemen, of schrijf het voor jezelf op. Op die manier maak je de afspraak met jezelf, maar geef je jezelf tegelijkertijd de ruimte om het te doen op een moment dat jij het kan.

4: Creëer zelfvertrouwen
Een tip die niet heel gemakkelijk uitvoerbaar is, maar die je wel heel erg helpt om bepaalde stappen toch te ondernemen. Door te ervaren dat je iets wel kan, groeit je zelfvertrouwen en durf je een volgende keer weer sneller een stap te maken.

5: Wees trots op jezelf
Wat je vaak ziet gebeuren als iemand een voor hem of haar hele enge stap heeft ondernomen is dat hij/zij het al snel weer afdoet met een ‘zo eng was het niet’. Op die manier doe je jezelf en je behaalde succes af en maak je het heel klein. En dat, terwijl dat zelfvertrouwen krijgen juist zo belangrijk is!

Dus, heb je een enge stap ondernomen; wees trots op jezelf! Het is niet zomaar iets wat je toch maar mooi hebt gedaan.

6: Maak het niet te groot
Wat er vaak gebeurt als mensen bang zijn om dingen te ondernemen, is dat ze het heel groots gaan maken in hun hoofd. Alle rampscenario’s worden bij langs gegaan, alle mislukkingen komen langs en alles wat je maar wel niet fout kan doen. Je maakt jezelf gek met al je gedachten en maakt het groter, en groter, en gro… niet doen! Zet er jouw positieve gedachten tegenover. ‘Ik kan het wel, want…’

Blijven uitstellen gaat je niet verder helpen. Je mag de tijd nemen om te zoeken naar mogelijkheden hoe je die stap wel kan nemen, maar blijf niet uitstellen. Je krijgt er geen gelukkiger leven door, het wordt er niet beter op, enkel slechter. En dat is niet wat je wil, toch? Dus waag die sprong, het is veelal echt niet zo eng als dat je denkt dat het is. Stop met jezelf verschuilen achter excuses, stop met overmatig denken aan wat er fout kan gaan, stop met toegeven aan je angst. Doen!

Door: Marjon