Ik mag mijn bruidsjurk pas op dit gewicht

Ik sta in het pashokje. Beetje nerveus, maar niet overdreven zenuwachtig. Ik twijfel. Durf ik in de spiegel te kijken? Ja. Ik kijk. En… Ik vind mezelf er prima uitzien. Niet te dik of te dun. Gewoon goed. Gewoon zoals ik ben. Er valt een rust over mij heen. Waarom heb ik mij hier zo druk over gemaakt? Waarom heb ik dit bezoek zo lang uitgesteld? Het is goed zo. Laat die trouwjurken maar komen!

Ja, toen ik paar maanden geleden mijn trouwjurk ging uitzoeken, stond ik zelfverzekerd in het pashokje. En eerlijk gezegd had ik dat niet verwacht. Ik had het winkelbezoek zelfs al twee keer uitgesteld. Steeds vroeg ik mijn moeder, zus en vriendinnen wanneer ze tijd hadden, maar ik prikte maar geen datum. Ik maakte steeds geen afspraak bij de bruidszaak. Waarom niet?


bron foto

Omdat ik vond dat ik eerst aan bepaalde eisen moest voldoen, voordat ik een trouwjurk mocht aantrekken. En één speciale eis in het bijzonder: mijn gewicht. Ik ben gelukkig al jaren hersteld van mijn eetstoornis, maar als ik erg geconfronteerd wordt mijn uiterlijk, vind ik dat toch nog vaak lastig. Ben ik kritisch op mezelf en verlang ik soms terug naar mijn vroegere-uiterlijk. Ook al weet ik dat ik toen geen gezond gewicht had en mij niet goed voelde. 

In een kledingwinkel kan de druk van ‘het perfecte plaatje’ zich toch weer ineens aan mij opdringen. Vervelend, want ik word er chagrijnig van. Het gevoel niet goed genoeg te zijn en mezelf en anderen teleur te stellen, is ronduit naar. Gelukkig kan ik er tegenwoordig wel steeds beter mee omgaan. De gedachtes en gevoelens er laten zijn, zonder ernaar te handelen. Mij niet terugtrekken in destructief gedrag, maar mij focussen op het positieve, het gezonde en datgene waar ik mij goed bij voel.

Een bruiloft en uiterlijk

Maar dit ook doen wanneer ik voorbereidingen tref voor mijn bruiloft, is toch echt wel een extra uitdaging. Over een halfjaartje ga ik trouwen met mijn grote liefde. Superleuk natuurlijk, maar eerlijk gezegd ook stressvol. Er moet veel voor geregeld worden en ik maak mij druk over mijn uiterlijk.

Ik wil er natuurlijk mooi uitzien op mijn bruiloft. Ik wil een goede indruk maken op mijn partner en alle gasten. Ik wil stralen op de bruidsfoto’s, die zeker vereeuwigd worden in fotoboeken, wanddecoraties, social-mediaposts en noem maar op. Maar, als ik eerlijk ben: ik wil op mijn bruiloft vooral geen vervelende opmerkingen krijgen over mijn uiterlijk.

Niets lijkt mij meer sfeerverpestend dan dat iemand zegt dat ik er ‘niet uitzie’. Dat ik niet verzorgd genoeg of mooi genoeg ben. Dat mijn jurk niet staat, mijn kapsel is mislukt of dat ik toch echt beter een ander montuur had opgezet. En de ergste: dat ik niet het figuur heb voor een bruid.

Alleen al bij het typen van die laatste zin word ik chagrijnig. Eerst dacht ik dat dat kwam omdat de uitspraak een angst van mij verwezenlijkt, namelijk: het teleurstellen van anderen. Zij verwachten een mooie bruid en als ik niet het juiste figuur heb, zijn ze teleurgesteld en verpest ik de dag. Inmiddels besef ik echter dat mijn frustratie niet (alleen) veroorzaakt wordt door deze gedachte. Nee, het wordt vooral opgewekt door iets heel anders.

Namelijk: het idee dat anderen bepalen/eisen hoe ik eruit moet zien op mijn bruiloft. Dat maakt mij kwaad. Hoezo gaan zij daarover? Het is toch de dag van de bruidegom en mij? Hoezo moeten anderen hun ongevraagde, ongezouten, kwetsende mening erover geven? Hoezo moeten zij de sfeer verpesten?

Nu weet ik wel dat het gevoel van ‘een verpeste sfeer’ uit mezelf komt. Dat wordt veroorzaakt door hoe ik uitspraken interpreteer en welk belang ik eraan hecht. Ik kan een negatieve uitspraak ook naast mij neerleggen. Al kan dat verdomde lastig zijn – daarom is het maar beter als iedereen positief is.

Mijn tegengif

Maar het is de vraag of dat iedereen lukt. Het is ook iets waar ik geen invloed op heb. Mensen doen vervelende uitspraken, soms zonder zelf door te hebben hoe naar die overkomen op anderen. Balen, maar ja, we moeten er toch mee dealen. Daarom heb ik voor mezelf een soort ‘tegengif’ bedacht. Een gedachtegang die tegen negatieve oordelen van mezelf en anderen ingaat. Misschien heb jij er ook iets aan, als je je voorbereidt op een bruiloft, gala, kerstdiner, diploma-uitreiking, jubileum of andere speciale gelegenheid. Het gaat zo:

Dit is mijn dag, dus ik bepaal hoe ik eruitzie. Ik wil comfort en niet op een houtje bijten. Ik hoef mij niet te laten leiden door de mening van anderen en de commercie. Want laten we eerlijk zijn; er zijn vooral veel mensen die willen verdienen aan mijn uiterlijk (en mijn eventuele onzekerheid hierover). Ik word doodgegooid met reclame voor spraytans, zonnebankkuren, ontharing, tandenbleken, manicure, pedicure, hairstyling, make-up en afslankprogramma’s. Als mijn verloofde een mooi pak draagt en zijn haar netjes laat knippen, is het goed. Maar ik moet naar beautysalons en mijn hele lijf onder handen nemen. Wat een onzin!

Ik bepaal zelf wat ik wil en hoeveel tijd, geld en energie ik steek in mijn uiterlijk. Niemand kan in mijn agenda of portemonnee kijken, dus hun oordeel hierover is ook niet relevant. En als er dan toch mensen zijn die het niet kunnen laten om hun negatieve mening te laten horen (en die mogelijk ook nog eens de komende jaren regelmatig bij bijeenkomsten opnieuw op te brengen), dan zegt dat vooral heel veel over hen en heel weinig over mij. Helemaal aangezien ik amper eisen stel aan de gasten en andere betrokkenen. Er is wel een dresscode, maar niemand hoeft van mij een driedelig pak of een chique jurk aan te trekken. Ook maakt het mij niet uit welke kleur hun outfit heeft en hoe hun haar zit. Voor hen leg ik de lat laag. Hoezo hebben zij dan het recht om voor mij de lat hoog te leggen?

Vervang mijn persoonlijke anekdotes door die van jezelf en ik hoop dat het tegengif jullie helpt tegen negatieve gedachten en uitspraken. Mij helpt het in elk geval. Twijfels en frustraties zijn niet zomaar als sneeuw voor de zon verdwenen, maar mezelf herinneren aan bovenstaande helpt mij wel om te relativeren.

Nu weet ik dat als je midden in een eetstoornis zit, het omgaan met uitspraken en oordelen over je uiterlijk erg lastig kan zijn. Ik vond het ook lang heel lastig. Veroordeel jezelf dan ook niet als het je niet (of niet meteen) lukt om te relativeren en je niets aan te trekken van de mening van anderen. Gun jezelf tijd voor herstel en vraag hulp. Als ik merk dat ik onzeker word, dan vraag ik bijvoorbeeld aan mijn verloofde wat hij ervan vindt. Hij vindt mij prima zoals ik ben en hij vindt dat ik echt niet hoef mee te doen aan al die cosmetica-poespas en dergelijke. Dat helpt mij. Zijn uitspraken versterken mijn authentieke kant, waardoor ik mijn twijfels gemakkelijker de kop in kan drukken.

Meer dan een droomjurk

Terug naar dat pashokje een paar maanden geleden. Ik had mij er van tevoren zo druk om gemaakt. Was bang dat ik mezelf lelijk zou vinden en daarom ook geen een jurk mooi zou vinden staan. Maar die zorgen bleken onterecht. De sfeer was goed en ik voelde mij zelfverzekerd. Ik had niet het gewicht dat ik aanvankelijk had bedacht/gehoopt/gewenst, maar dat maakte dus niet uit. Het was een eyeopener. Gewicht is geen graadmeter meer voor mijn geluk. 

Die middag heb ik meerdere trouwjurken gepast, maar er was er een die er uitsprong. Waarvan alle aanwezigen zeiden dat ik erin straalde. En dat klopt. Maar dat kwam niet alleen door de jurk. Dat kwam ook omdat ik eindelijk oprecht voelde: ik kan en mag trouw blijven aan mezelf. 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Lisanne

Geschreven door Lisanne

Reacties

18 reacties op “Ik mag mijn bruidsjurk pas op dit gewicht”

  1. Je bent al een soort van getrouwd met jezelf. Met je ‘eigen ik’ die je in alles omarmt. En dan ook nog trouwen met je grote liefde. Wat zul jij stralen. En wat ben je dan mooi, zo helemaal jezelf zijnde met liefde voor jezelf en voor anderen aan je zijde. Heb een allermooiste bruiloft. Ik vind je zo mooi… precies als je bent. Daarvoor hoef ik je niet eens te zien. 🤍Liefs van June

    1. Ah, wat een super lieve reactie, June. Dankjewel! : )

  2. Ik denk dat ik volledig ben hersteld van BED, maar dit blijft een ding. Ik wil trouwen maar kan me niet voorstellen dat ik dat zou doen met mijn overgewicht. En dat heeft inderdaad alles te maken met de jurk en het plaatje. Als bruid zou ik toch geen overgewicht horen te hebben? Ik moet er toch mooi uitzien (en dus geen overgewicht meer hebben)? Heel lastig.

    1. Hey Malukah,

      Ik vind dat iedereen mag trouwen en een bruiloft mag vieren, ongeacht hoe hij/zij eruit ziet. Ik begrijp wel dat het lastig is, omdat je vaak ‘het perfecte plaatje’ ziet. Wat mij helpt is om te kijken naar foto’s en video’s echte bruidsparen. Dus niet de beelden van de commercie of de mode-branche, maar beelden van gewone mensen. Bijvoorbeeld van familie en vrienden. En als je foto- en videograven benadert, dan willen die graag hun eigen werk laten zien. Met toestemming van de bruidsparen delen zijn beelden van hen met (toekomstige) klanten. En dan zie je dus beelden van echte bruidsparen. Ik heb er al heel wat voorbij zien komen. Mensen van alle leeftijden en in alle soorten en maten. En weet je; ze stralen allemaal even mooi.

      Hopelijk helpt dit je om jezelf mooi te vinden zoals je bent, ook als je gaat trouwen.

      Liefs,
      Lisanne

      1. Waaauw dankjewel voor je fijne respons! Dit heeft me inderdaad meer zelfvertrouwen om te willen gaan trouwen!

  3. Ik ben anderhalf jaar geleden getrouwd. Ik had niet het "perfecte" gewicht zoals dat in mijn hoofd zat, maar zodra ik jurken aantrok en dé jurk had, vond ik mezelf prachtig. Je weet dat je de goede jurk hebt als je niet kunt stoppen met in de spiegel kijken, je je een prinses voelt.

    Overigens was comfort ook een eis van mij, dus ik heb lekker met witte adidas gympjes onder mijn trouwjurk gelopen, haha. Geen kip die dat gezien heeft want mijn jurk ging netjes tot op de grond. En ik lekker geen zere voeten door hakken! Leek me echt ellendig, hele dag pijn aan je poten.

    Heb me de hele dag prachtig gevoeld en ook al ben ik wat zwaarder, ik heb daar op mijn trouwdag geen seconde last van gehad. Het enige wat ik voelde was liefde: voor mijn man, en de liefde die ik voelde richting ons door onze gasten.

    Ik heb alleen maar te horen gekregen dat ik er prachtig uit zag. En ik kan me ook niet voorstellen dat iemand iets van een bruid zegt. Een jurk is misschien niet altijd jouw smaak, maar maakt dat uit? Ik vind trouwjurken bij anderen soms wel mooi die ik zelf niet aan zou trekken. Of ik vind ze niet mooi, maar dan straalt de bruid er genoeg overheen waardoor het alsnog prachtig is.

    Mijn tip? GENIET! Als het goed is doe je het maar 1x in je leven.

    1. Hoi Yenthe,

      Wat een lieve reactie. Dankjewel. : ) Je hebt ook helemaal gelijk. Genieten is het belangrijkste.

      En toevallig is comfort ook een eis van mij, haha! Ik weet niet of ik sneakers ga dragen, maar naaldhakken zijn sowieso een no-go.

      En wat je schrijft over trouwjurken en bruiden: zo denk ik er ook over.

      Liefs,
      Lisanne

  4. Ik vind inderdaad dat je zeker ook kan trouwen met wat meer gewicht. Je ziet echt alle soorten, maten, kleuren en vormen. Het gaat er niet om dat je een modellenplaatje vent.
    Het gaat om de liefde bezegelen met je partner en alle lieve en leuke mensen om je heen.
    Ik zeg..niks ervan aantrekken wat het modewereld zegt. Dat is niet realistisch

    1. Mooi gezegd Flower. Ik ben het helemaal met je eens. : )

  5. Lieve Malukah,
    Ongeveer een maand geleden ging ik trouwjurken passen voor de lol. (Ik ben vanwege mijn autisme en verstandelijke beperking niet in staat om te trouwen.) Verder ben ik ook niet de slankste, stevig juist, maar het was mijn droomwens! Ik mocht er twee passen en laten zien. En…. ik straalde en lachte de hele ochtend door!

    1. Wat leuk dat je trouwjurken hebt gepast, gewoon voor de lol. Dat laat zien dat je jezelf iets leuks gunt en dat verdien je ook zeker. Geweldig om te lezen dat je straalde en je droomwens in vervulling is gegaan. : )

      1. Graag gedaan Lisanne! Het was een hele leuke ochtend! 🙂

  6. En wie zegt dat je per se moet trouwen in een trouwjurk? Als je je daarin niet comfortabel voelt, om wat voor een reden dan ook, dan trek je toch gewoon iets anders aan? Ik ben zelf getrouwd in een broek.
    Het gaat erom dat je je fijn voelt, niet om hoe je eruit ziet en of je aan het plaatje voldoet.

    1. Zeker waar, Anoniem. Ik wil wel graag trouwen in een trouwjurk, maar als je dat niet wilt is dat natuurlijk ook helemaal prima. Ik ken een vrouw die in pak is getrouwd en een bruid die een zwarte bruidsjurk droeg (want niet helemaal de standaard is, maar ze stond er prachtig mee). Is inderdaad het best om iets te dragen waar je je fijn in voelt.

  7. ik weet zeker dat je er stralend uit ziet op je trouwdag, komt helemaal goed!

    1. Ah, lief van je Britney. Dankjewel! : )

  8. Ik ben jaren geleden getrouwd in een pracht van een jurk.. helaas wel met zwaar ondergewicht.. de jurk voelde in een keer goed.. en inwendig straalde ik! Was ik blij met m’n uiterlijk..Nee.. maar op dat moment was het niet anders.. het doet me nog steeds pijn om mij in die prachtige jurk te zien terwijl ik er uitgemergeld uitzag. Ik ben nog steeds niet hersteld en ook al jaren gescheiden..maar het blijft mijn prachtige jurk die echt voor mij was.. De jurk heb ik overigens ook nog steeds bewaard..
    Geniet vooral van je dag op jouw manier!!! Veel plezier

    1. Hey md,

      Dat lijkt mij heel dubbel: blij zijn met je jurk, maar niet met je uiterlijk. Helaas was het toen niet anders. Gelukkig kon je wel van je prachtige jurk genieten en ik hoop dat je ook van je trouwdag genoten hebt.

      Ik ga zeker genieten van mijn dag. Dankjewel! : )

      Liefs,
      Lisanne

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *