Ik mis mijn eetstoornis | Proud Podcast

“Mis jij je eetstoornis wel eens?” werd mij via een vraagsticker op ons Instagram-account gesteld. Ik vond het een bijzondere vraag. Veel mensen die nog nooit een eetstoornis hebben gehad zullen misschien denken: “hoe kun je een eetstoornis nou missen? Het is toch een vreselijke ziekte?” En hoewel ik mijn eetstoornis op dit moment absoluut niet mis, herken ik wel dat je je eetstoornis kan missen. Dat heeft vooral te maken met dat de eetstoornis ook een bepaalde functie heeft. En wanneer die functie wegvalt, dat ineens heel kwetsbaar kan voelen. Van verdoven tot voelen, van identiteit tot controle, van hulp vragen tot ruimte innemen. We bespreken het allemaal in deze podcast. 

Meer video’s van Proud2Bme vind je op ons YouTube-kanaal. Hier kan je bijvoorbeeld dagjes mee van de andere redactieleden bekijken, verschillende Q&A’s, andere podcasts en meer.

Doorpraten over dit onderwerp?

Aanstaande maandag van 20:00 tot 21:00 uur begeleid ik een themchat over het missen van je eetstoornis. En kom ook gerust langs bij ons op het forum of in de andere chats! 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

6 reacties op “Ik mis mijn eetstoornis | Proud Podcast”

  1. wat doen jullie dat goed !!

  2. Blij dat deze vraag gesteld wordt en dat ik niet de enige ben. Hoewel ik me er wat voor schaam om het toe te geven, kan ik mijn eetstoornis zeker missen. De hopeloosheid en de isolatie mis ik zeker niet, en de paniek om elke calorie die ik naar mijn mening teveel binnenkreeg of te weinig verbrandde, ook absoluut niet. Heel blij dat ik daar vanaf ben. Maar de schijncontrole, het gevoel van houvast – en hoe trots ik kon zijn op het hebben van ‘discipline’, zoals ik mijn ziekte toen zag, dat kan ik zeker wel missen.

  3. ik herken meer in het verhaal van Daniël idd. Ik wil het niet meer zo, maar wel kan ik het als coping gebruik bij onzekerheid en denk dan: als dit of dat niet lukt dan reageer ik het dus af op eten. Daarom nu heel fijn dat ik eigenlijk op een goede plek zit qua therapie en ook wat Daniel zei: als je echt met de kern bezig bent, heb je je es niet meer nodig. Dankbaar voor gezien worden door mijn psycholoog nu. Dat van ziek willen zijn om dan aandacht te krijgen speelt echt niet en ook nooit geweest.

  4. nu nog wel last van de prestatiemaatschappij en dus al snel vinden dat er iets mis met mij is en dat ik dingen fout doe omdat ik dat niet haal. Dus dan idd strenger voor mijzelf te zijn. Wauw, mooi wat een kracht je uitstraalt Daniel!

  5. @Daniel, nog een opmerking van mij. Mijn es is ook al van bijna 30 jaar terug en er was wel echt een gestoorde es wereld in de klinieken heb ik ervaren met veel vergelijken, jaloezie, afgunst, pesten (wat ik heb meegemaakt)

  6. goeie podkast! leuk dat daniel erbij is bij de podkast!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *