Ik voel me vies

Hoeveel ik ook douchte of schone, net gewassen kleding aantrok en deodorant op spoot, ik bleef me vies voelen. Het vieze gevoel ging niet weg, ik voelde me vreselijk. Ik was dik, lelijk en vies. En ik kreeg dat gevoel niet uit mijn lijf. Wat ik ook deed. Op sommige dagen stond ik meerdere keren onder de douche of dook ik juist weg in bed, omdat ik me waardeloos en smerig voelde. Een vreselijk gevoel dat ik tijdens mijn eetstoornis regelmatig ervoer.

Mijn huid zag er vettig uit, ik had wallen, was bleek en mijn haar zat voor geen meter. Ik vond dat ik mijn wenkbrauwen wel weer eens moest epileren en mijn benen waren er ook aantoe om onthaard te worden. De huid op mijn benen was droog, mijn bovenbenen hadden putjes en mijn broek zat te strak, waardoor ik een vetrolletje voelde over mijn broek. Ik voelde me vies.

Bron

Waar dat gevoel vandaan kwam, dat weet ik niet precies. Wel weet ik zeker dat het te maken had met mijn stemming en zelfbeeld. Als ik mij slecht voelde, voelde ik me snel lelijk, dik of vies. Als ik mij goed voelde, was dat allemaal veel minder. Het had dus duidelijk verband met hoe ik over mezelf dacht. En dat was in die tijd niet zo positief. 

Natuurlijk voel ik mij nu ook nog wel eens vies. Bijvoorbeeld als ik een beschimmelde boterham in de prullenbak gooi, ik met mijn blote voet in een meeuwenflats ben gaan staan of als ik flink gezweet heb tijdens het hardlopen. Maar dat is een heel anders soort vies. Dat soort vies kan ik met een douchebeurt van me afspoelen. Ik voel me weer school en fris als ik dat doe en het beinvloedt mijn stemming niet zoals vroeger.

Het ‘vies voelen’ dat ik ervoer tijdens mijn eetstoornis was heel anders. Het was groter, zwaarder, viezer en overheersend. Ik kon er niet omheen, afleiding zoeken lukte niet en het bleef steeds weer terugkomen. Ik vond mezelf zo stom en dit gevoel maakte dat nog erger. Het bevestigde wat ik vond van mezelf. Dit vieze gevoel zat tussen mijn oren. Muur en muur vast tussen mijn oren.

Soms kan zo’n vies gevoel te maken hebben met aankomen. Toen ik richting een gezond gewicht ging, voelde ik mij ook erg vies. Dat voelde ik mij met mijn ondergewicht trouwens ook, daarom was het nooit genoeg. Maar het vieze gevoel van te dik zijn was ook een enorm sterk gevoel. Al vraag ik me ook wel eens af of dik voelen een gevoel is, of dat het juist een gevoel maskeert. Ik denk het laatste. Je voelt je slecht en daarom voel je je dik, al lijkt het andersom te zijn.

Als je een eetstoornis hebt, vind je jezelf niet leuk of mooi. Je hebt vaak een hekel aan wat je voelt, wie je bent en hoe je eruit ziet. Dat is nogal wat. En het idee dat je je zo slecht voelt over jezelf, is ook nog eens heel bevestigend voor die blik die je op jezelf hebt. Jezelf niet leuk of mooi voelen is een rotgevoel, het beperkt je om jezelf op te laten bloeien, te groeien en goed te voelen. Zeker wanneer het een heel sterk gevoel is dat er vaak is. Het is belangrijk om positief over jezelf te denken, zodat je vertrouwen hebt in die ontwikkeling en groei die je nodig hebt om te leren hoe jij gelukkig kunt leren zijn.

Wanneer jij je herkent in bovenstaande rotgevoelens, heb je misschien de neiging om zelfs die gedachtes en gevoelens weg te stoppen. En dat is nou precies wat je nu eens een keertje niet moet doen. Juist wanneer je je zo slecht voelt over je lichaam, is het super belangrijk dat je gaat onderzoeken waarom je je zo voelt, gevoelens toe gaat laten, gaan verwerken en gaat praten. Schrijf, als dat een eerste begin is, over wat je voelt. Laat het toe.

Gevoelens toelaten is een heel ding bij mensen met eetstoornissen. Maar ik kan je een ding vertellen wat mij geholpen hebt en dat is alles voelen en huilen. Heel veel gevoelens voelen, gewoon alles. En daarmee om leren gaan. Dat heeft mij geholpen. Pijn toelaten, zodat ik ook geluk toe kon leren laten. Met mijn armen wijd open leven. Super eng, want daarmee laat je controle los. Controle die we vaak juist willen hebben. Voelen we ons rot dan is de eerste reactie weglopen, wegduiken of wegstoppen. Dat je die neiging hebt is ook niet erg, maar geef er niet constant aan toe. Maak juist ruimte om alles eruit te halen, wat erin zit.

Sinds ik leerde, en dat had tijd nodig, om gevoelens toe te laten en er op een gezonde manier mee om te gaan, voelde ik mij eerst nog wel eens vies, maar steeds minder. Hoe minder ik wegstopte in mijn lichaam, hoe fijner het ging voelen. Rotgevoelens moet je niet in je lichaam houden maar uiten, want anders is het net als je poep ophouden. En daar ga je je niet goed van voelen. Gevoelens zijn er om geuit te worden, niet om weg te proppen en op te stapelen.

Ik hoop dat je deze blog leest en beseft dat je iets anders moet gaan doen. Met of zonder hulp, het is belangrijk dat je je ten eerste bewust wordt van de dingen die jij wegstopt en probeert deze met de mensen om jou heen steeds, beetje bij beetje, to te laten. Voel je je vies, neem dan gerust en uitegebreide douche met je lievelingssop en shampoo, maar zie het niet als enige oplossing, wanneer je merkt dat het gevoel blijft terugkeren. 

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

16 reacties op “Ik voel me vies”

  1. Dit is zo herkenbaar.
    Ik zit nu 3 jaar op gezond gewicht.
    Maar dit gevoel gaat bij mij helaas niet weg..
    Ik sta soms wel 4x per dag te douchen.

  2. Zoo herkenbaar!! Bedankt voor het delen….

  3. Zo enorm herkenbaar!! Ook vooral na meerdere keren misbruik, het walgen van jezelf ect….

    Bedankt voor het delen…..

  4. Echt herkenbaar… bedankt voor deze blog, het zet me weer aan het denken.. om anders over mezelf te gaan denken..

  5. Ik ken dat gevoel wel. Heel vervelend! Vooral als ik aankom, lijkt het erger te worden, maar nu op ondergewicht is het er ook nog.

  6. Heel erg bedankt voor deze blog en een grooooot compliment voor jou Nouska voor hoe mooi, open en duidelijk jij altijd over dingen schrijft!

  7. Wow! Wat herkenbaar.
    Nu moet ik wel toegeven dat het 2 jaar geleden veel erger was dan nu. Had extreme overgewicht en doordat ik me zo voelde, heb ik mezelf zo verwaarloosd.
    Want ik was het toch niet waard. Waarom zou ik er anders zo uitzien.
    Nu 2 jaar later na relatieproblemen,. 22 kilo afgevallen (nog niet eens op streefgewicht!) voel ik me wel iets beter. Maar om over die gevoelens te praten valt nog steeds erg zwaar! Ik heb inmiddels hulp van maatschappelijk werkster. En mijn nieuwe partner helpt me ook om tot mij door te dringen dat praten helpt en ik zelfs nu met mn extra kilo’s zeker wel de moeite waard ben.

  8. Bedankt voor deze blog Nouska!
    Heel erg herkenbaar..

  9. Ik herken mij hier ook erg in..
    Goed dat er iets iets over geschreven word
    Ik voel mij vaak onrustig door dit gevoel en kom ook vaak in de problemen doordat ik s morgens met dwang moet douchen en hele rituelen moet doen van mezelf anders word ik nog onrustiger maar heeft allemaal geen zin na het douchen voel ik mij gewoon weer net zo vies en moet ik weer opnieuw beginnen heel dwangmatig dus 🙁

  10. ik dacht echt niet dat er nog meer mensen waren die zich zo voelden…

  11. Niet lang geleden kwam ik tot de ontdekking dat ik mij ‘vies’ voel, wanneer ik aankom in gewicht. Ik merk ook hoezeer het oplucht om je gevoelens toe te laten, en het niet op te houden ‘zoals poep’, hihi.

  12. “jezelf niet leuk of mooi voelen is een rotgevoel, het beperkt je om jezelf op te laten bloeien, te groeien en goed te voelen.”

    Mooi!

  13. Dit was echt helpend.
    Al die stress in je geest en lichaam geeft een rot gevoel ,je bent nooit ontspannen,.
    Wanneer ik ontspannen kan voel ik mij een STUK minder vies en veel meer heel .
    Ik vind yoga erg helpend om mijzelf te ervaren en aanvaarden,het geeft mij ook een heel gevoel.
    Soms helpt het mij ook om in mijzelf te zeggen wat ik voel,zoals heel simpel :ik heb het koud,ik heb dorst,ik ben teleurgesteld,ik ben moe,….Zo blijf ik bij mijzelf en voel ik mij minder vies,maar ontdek ik steeds meer wat ik echt voel.het hoeft allemaal niet dramatisch, eng en ongrijpbaar te zijn om gevoelens toe te laten. !!!

  14. Ik heb het nooit zo erg gehad maar herken het wel. Als klein kind toen ik overgewicht had voelde ik me wel vies. Dat ging iets beter toen ik op hoger niveau begon te hockeyen. Daardoor kreeg ik meer spieren en voelde me beter over mezelf ook.

  15. Wat goed geschreven weer, en zo herkenbaar. Ik dacht altijd dat ik de enige was, hoe rotter ik me voelde hoe viezer ik me voelde. Het is al vaak gezegd tegen mij, hoe kan dat nou, ga je nou weer staan douchen, je ruikt heerlijk van de douche van vanmorgen! Ja, maar, ik dacht echt dat ik vies was. Ik dacht dat iedereen dat kon “ruiken”. Soms douchte ik wel 4 keer op een dag. Nu douche ik in de ochtend en de avond, ik was mijn haar ook elke dag. Ik kan nu het gevoel van vies voelen redelijk relativeren. Dan ben ik erg moe, overprikkeld of down. Als ik gezweet heb door dansles, yoga of inspanning in mijn huishouden voel ik me ook vies, bezweet, maar dat voelt inderdaad heel anders……..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *