Stel je voor: Je gaat even naar de supermarkt voor wat boodschappen. De kassajuffrouw is vriendelijk en lacht naar je: Je verlaat de winkel met een goed gevoel. Buiten op straat kom je een oude man tegen die heel boos naar je kijkt: Plots voel je je ongemakkelijk en helemaal niet meer zo vrolijk. Eenmaal weer thuis is een huisgenootje haar sleutels kwijt en ze schudt geïrriteerd haar tas om: Je stoort je aan haar en krijgt het ineens een beetje benauwd. Je voelt je gehaast en gaat snel naar je kamer en kijkt op je telefoon: Een vriendin heeft een super lief appje gestuurd: Hartverwarmend, alles is weer goed…
Als je vatbaar bent voor de emoties van anderen wordt je eigen gemoedstoestand beïnvloed door die van de mensen om je heen. Je bent dan gevoelig voor stemmingen van buitenaf en vindt het soms moeilijk om bij jezelf te blijven. Als anderen vrolijk en energiek zijn, word jij dat ook, maar als iemand chagrijnig of neerslachtig is, neem je ook een stukje van die emotie over. Positief beïnvloed worden is vaak prima, maar minder prettig is het wanneer je dag een negatieve wending neemt doordat een ander met het verkeerde been uit bed is gestapt. Hoe blijf je dan bij jezelf?
Vaak zijn we ons er niet eens van bewust dat de emoties van anderen onze eigen stemming zo kunnen beïnvloeden, maar ik denk dat het goed is om hier af en toe wel bij stil te staan. Als je er gevoelig voor bent, kunnen alle verschillende emotionele impulsen van buitenaf flink wat energie vreten. In dat geval is het de moeite waard om eens te onderzoeken hoe je je eigen pad kunt blijven volgen.
Zelf ben ik best gevoelig voor de emoties van andere mensen. Als iemand verdrietig is, word ik het vaak ook en als ik iemand zie huilen, dan huil ik vaak automatisch mee. Dat is eigenlijk heel mooi: Het laat zien dat we als mens empathische en sociale wezens zijn die in nauw contact met elkaar staan. Toch heeft mijn empathie me ook wel eens in de weg gestaan, zeker in de tijd dat ik met mezelf in de knoop zat. Toen ik een eetstoornis had vond ik het namelijk al lastig om met mijn eigen emoties om te gaan, laat staan met de emoties van andere mensen.
In sociale situaties raakte ik snel overprikkeld en was ik constant bezig met hoe de anderen in het gezelschap zich voelde. Ik wilde er zeker van zijn dat ze het naar hun zin hadden en ik voelde me verantwoordelijk voor hun geluk. Hierdoor kreeg ik het gevoel ‘altijd leuk te moeten zijn’, zelfs wanneer ik hier eigenlijk helemaal geen energie voor had en helemaal niet lekker in mijn vel zat.
De emoties van andere mensen overweldigde me snel waardoor ik het contact met mijn eigen gevoel wat verloor. Nu nog moet ik vaak bewust even wat afstand nemen van de ander zodat ik bij mezelf kan blijven. Dat betekent niet dat ik mezelf compleet afsluit voor de gevoelens van andere mensen, maar wel dat ik er bewust voor kiest hoe ver ik meega in de emoties van anderen en hierin mijn grenzen bewaak. Wanneer je niet meer telkens meegesleurd wordt in de emoties van anderen kun je dichter bij jezelf blijven en zal je meer rust in je hoofd krijgen.
Hiernaast denk ik dat het belangrijk is om je te beseffen dat jij niet verantwoordelijk bent voor de gevoelens van anderen en dat dit andersom ook niet zo is. Je kan altijd iemand proberen te helpen door te luisteren en door advies te geven, maar uiteindelijk hebben we alleen de leiding over ons eigen gevoel. Hoe graag we ook een ander willen helpen of een goed gevoel willen geven, we kunnen maar tot op zekere hoogte invloed uitoefenen op de stemming van de mensen om ons heen.
Toen ik bewuster mijn eigen emoties los ging zien van de emoties van andere mensen ben ik mezelf langzaam beter leren kennen. Door mezelf wat vaker af te vragen wat ik nu eigenlijk voel heb ik ook beter leren vertrouwen op mijn mezelf en mijn emoties. Het is veel rustiger in mijn hoofd en in emotionele tijden lukt het me beter om naar mezelf te luisteren en mijn eigen gevoel meer voorop te stellen.
Bewust stilstaan bij mijn eigen gevoel is vaak al genoeg voor me om inzicht te krijgen in wat er met me gebeurd in een sociale situatie. Ik merk nu het nu veel sneller wanneer ik beïnvloed word door de emoties van andere mensen. Als ik bijvoorbeeld iemand spreek die erg negatief is, merk ik dat ik ook vaak plotseling negatiever ga denken, terwijl ik me daarvoor eigenlijk best goed voelde. Ik probeer dan bewust om dat goede gevoel van eerder terug te roepen, omdat dat gevoel op dat moment meer vanuit mezelf kwam en prettiger was.
Je bewust worden van de wisselwerking tussen emoties van anderen en die van jezelf zorgt ervoor dat je meer grip krijgt op je eigen gemoedstoestand. Het wil niet zeggen dat je jezelf afsluit voor de emoties van anderen, maar wel dat je ervoor kiest om dichter bij jezelf te blijven.
Word jij snel beïnvloed door de emoties van andere mensen?
Geef een reactie