Ik wil de beste zijn

Altijd al wilde ik de beste zijn. Op de basisschool al. Ik wilde degene zijn met het hoogste cijfer. En met rekenen maakte ik er een wedstrijdje van om als eerste mijn rekenwerk ingeleverd te hebben. Het leven leek voor mij wel een grote wedstrijd.

Ook qua gewicht wilde ik de beste zijn. Op de basisschool had je wel eens een spelletje waarbij één kind op een mat moest liggen, en de rest van het groepje kinderen de mat met het kind naar de overkant van de zaal moesten tillen. Om voor de hand liggende redenen werd dan het lichtste kind gekozen, en vaak was ik dat. Dat had er deel mee te maken dat ik korter was dan de rest, maar toch was ik daar als kind trots op. Toen al voelde het belonend om te winnen in het zijn van het lichtste kind. Of we wonnen met het gymspelletje zelf, maakte mij dan niet eens zoveel meer uit…

Simone heeft meerdere gastblogs geschreven voor Proud2Bme over eetstoornisherstel, haar eigen ervaringen en geloof. Je vindt haar blogs onder de hashtag ‘Simone Blogt’.


bron foto

Op de middelbare school ging ik steeds meer vergelijken, vooral op het gebied van cijfers en op het gebied van gewicht. Ik denk dat daar mijn focus lag, omdat het zo lekker concreet is. Getallen hebben mij altijd aangegrepen. Of dat getal nu het cijfer op mijn toets was of mijn gewicht: ik hield van die duidelijkheid die getallen hebben. Misschien dacht ik dat ik er daardoor ook duidelijk mijn waarde aan af kon meten.

De beste willen zijn, maakte mij uiteindelijk een grote verliezer, toen ik wegviel in een eetstoornis. Steeds meer afvallen maakte niet dat ik won, het maakte dat ik verloor. En ik verloor niet alleen gewicht, ik verloor mijn blijdschap, mijn levenslust, mijn mens zijn. Ik beet mij vast in het verliezen van gewicht, alsof het een wedstrijd was. Maar het leven is geen wedstrijd en prestaties maken je niet tot wie je bent.

Het heeft mij jaren gekost om te leren niet de beste te willen zijn. Nog steeds is het nog wel eens lastig als een ander iets beter doet dan ik. Maar langzaam leer ik dat mijn waarde niet zit in presteren. Dat mijn waarde niet bepaald wordt door iets dat ik doe. Dat ik er alleen maar hoef te zijn. En wat geeft dat een vrijheid.

Ik ben tante van een aantal hele lieve kinderen. En misschien zijn deze prachtige kinderen nog wel degenen die mij het meest geleerd hebben dat presteren er echt niet toe doet. Als een kindje geboren wordt, zo’n lief klein baby’tje, en ik kijk het in de ogen, dan is alles wat ik voel liefde. Niet omdat een baby ook maar iets gedaan heeft, maar gewoon omdat dit kindje er is. Om hoe het mij aankijkt met die prachtige, wijd opengesperde ogen.

En dan ineens weet ik dat het leven niet gaan om presteren. Dat het niet gaat om de beste zijn. Een baby heeft nog niets gedaan of gepresteerd, en toch voel ik bij geen mens zo sterk de waarde, als bij zo’n lief, klein kindje. Onze waarde ligt niet in onze prestaties, maar in ons zijn.

Elke dag opnieuw probeer ik kind te zijn. Waardevol om wie ik ben en niet om wat ik doe. Ik voel mij een kind van God, die elke dag door hem gezien wordt en geliefd wordt. Zonder dat ik hoef te presteren. God kijkt naar mij met nog veel meer liefde, als hoe ik naar zo’n klein baby kijk. Persoonlijk geloof ik dat God mij juist vraagt om te stoppen met presteren, zodat ik weer kind kan worden. Zodat ik kan leven in vreugde en vrijheid. En alleen maar terug hoef te staren in de ogen van een God die mij oneindig liefheeft. Ik ben waardevol omdat God mij waardevol vindt.

Herken je het gevoel van de beste willen zijn? En hoe ga jij daar mee om? 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

11 reacties op “Ik wil de beste zijn”

  1. Wat mooi en helder verwoord!
    En mooi wat je zegt; ‘ik geloof juist dat God vraagt om te stoppen met presteren’. God zegt Zelf; Het is volbracht! Daardoor heeft God ons lief. Niet door toedoen van ons, maar door God alleen. Als we dat maar willen geloven, wil God als een liefdevol Vader voor ons zijn.

    1. Dankjewel voor je mooie reactie!

  2. Hoi Simone,
    Wat een mooie blog, dank voor het delen.
    Mag ik vragen of je ervoor open staat in contact te komen met elkaar? Ik zoek zusters in geloof om over het geloof te kunnen praten en te delen in God’s goedheid.

    1. Dag Manon,

      Wat voor contact zoek je precies? Ik vind dat misschien ook wel leuk! Is hier niet een forum voor misschien?

      1. Hoi Janneke,
        Het lijkt me bemoedigend ervaringen uit te wisselen via een app groep. Of bijvoorbeeld hoe God werkt in herstel van een eetstoornis. Zie jij dit ook zitten.
        Misschien kan de redactie van Proud ons in contact brengen.

        1. mooi idee, ik wil ook wel in het groepje. Idd miss kan Proud ‘bemiddelen’. Dat we mailen met ons nummer en dat iemand als ‘moderator’ ons verbindt/toevoegt?

    2. Hoi Manon,
      Daar sta ik zeker open voor, als je een mailtje stuurt naar Proud zorgen zij dat we op een veilige manier gegevens uit kunnen wisselen.
      Wat betreft een groepje: Daar moet ik nog even over nadenken, maar het lijkt mij in elk geval een optie dat ik een appgroep maak met bijv. Manon, patro en Janneke erin. Dan kunnen we even bespreken wat we voor elkaar kunnen betekenen 🙂 Mogelijk kan Proud daar ook wel in bemiddelen.

      1. Hi Simone, dank voor je bericht! Ik heb de redactie van Proud gemaild dat ze mijn e-mailadres en telefoonnummer mogen doorgeven aan jou.
        Zie er naar uit in contact te komen.

  3. De beste moeten en willen zijn is een vreselijk iets. Niemand kan meer je echte vriend zijn, je ziet alles en iedereen als iemand die je van je troon kan duwen.
    Gelukkig is er hulp voor. Liefde neemt angst weg.

    Overigens kan je juist ook onderpresteren omdat je gelooft dat je niets waard bent of kunt. Je probeert het niet eens omdat je gelooft dat het je toch niet lukt.
    Hier heb ik zelf ook veel last van.
    Ook dat is helemaal niet goed. Het is zonde van je leven.

    De waarheid is denk ik dat je wel moet presteren/werken/je gaven gebruiken. NIET tot je eigen glorie, maar om te DIENEN met jouw eigen specifieke gaven, op jouw eigen manier, zo goed als je kunt.
    Jezus zei immers : Volg mij.
    Liefde is een groot cadeau, maar het is ook een werkwoord.

    1. Dankjewel voor je toevoeging, mooi dat je ook de andere kant laat zien 🙂

  4. God houdt van ons en zal altijd van ons houden, Amen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *