Ik kan het niet aanzien je langzaam steeds meer te verliezen, maar ik kan jou ook niet in de steek laten. Je wordt opgeslokt door de monsterlijke anorexia, die jou steeds kleiner en fragieler maakt, steeds een beetje minder jij. Ik kan het niet aanzien dat je steeds verder gesloopt wordt. Het liefst zou ik jou a la minute door elkaar rammelen en die stomme eetstoornis er uit gooien. Ik wil hem volledig tegen de vlakte slaan en in de fik steken. Ik wil dat jij dan gelukkig bent. Ik wil dat ik jou beter kan maken, maar dat kan ik niet en dat frustreert mij zoveel meer dan jij ooit zult weten.
Ik wil jou helpen, er voor je zijn, een motivatie zijn om door te blijven gaan. Ik wil dat je je begrepen voelt. Ik wil dat jij je gehoord voelt. Ik wil dat je weet dat ik van je houd. Ik wil zo graag dat jij van jezelf houdt, je bent zo lief en zo grappig en een zoveel lievere en betere en leukere vriendin dan jij ooit zult beseffen. Het is zo ongelooflijk zonde dat jouw wereldje alleen uit eten bestaat, dat dat hetgeen is waar het gesprek altijd op terugkomt. Ik vind het niet erg dat dat zo is, maar ik gun jou de hele wereld. En wereld is zoveel meer dan eten en eetstoornissen, klinieken en ziekenhuizen en continue strijd.
Ik wil jou beschermen. Als ik je knuffel, wil ik je niet meer loslaten, omdat ik bang ben dat je dood gaat voor ik je nog een keer kan knuffelen. Ik wil jouw pijn wegnemen. Ik wil dat ik die last die jij met jouw fragiele schoudertjes draagt niet alleen draagt. Ik wil zo graag dat mijn woorden binnen komen. Ik wil dat het je lukt om jezelf te redden. Ik wil dat het goedkomt. Ik wil dat jij beter wordt. Jij wilt niet doodgaan. Je vecht zo dapper verder, dat geeft mij hoop. Ik geloof in jou. Toch kan ik de gedachte dat het al te laat is niet van me afzetten.
Ik wil je niet loslaten, ik kan dat helemaal niet. Ik wil het liefst ieder moment van de dag weten of je er nog bent, of het wel gaat, of ik je ergens mee kan helpen. Ik wil jouw brievenbus laten volstoppen door alle kaartjes die ik je wil sturen en ik wil jou iedere dag ontvoeren om je mee te nemen op avontuur. Ik wil je vasthouden tot ik je de wereld heb laten zien.
Ik wil dat je blijft totdat je écht uitgeleefd bent, oud en rimpelig en tevreden. Ik wil dat al jouw dromen uitkomen, dat je alles wordt waarvan je ooit gedroomd hebt. Lieve vriendin, je glipt door mijn vingers, maar ik zal vasthouden tot het niet meer kan.
Geef een reactie