Als ik later groot ben ga ik midden in Amsterdam wonen. Ik koop tweedehands meubeltjes, fiets door de straten en geef gezellige etentjes met vrienden. Ik ga op vakantie wanneer ik wil, neem een hond en trek erop uit. Of ik begin een eigen winkel met alleen maar spulletjes die ik leuk vind. In ieder geval heb ik genoeg wilde ideeën. Maar waarom doe ik het dan niet?
Misschien herken je dit wel. Je wilt van alles en stiekem heb je grote plannen. Toch doe je niet wat je het liefst zou doen. Je gaat niet op voetbal, omdat dat niet hoort of omdat je ouders het stom vinden. Dingen die je stiekem heel graag zou willen ontwijk je omdat je het niet durft, niet mag van je ouders of bang bent te mislukken. Hierdoor loop je enorm veel mooie kansen mis, doe je dingen niet die je eigenlijk zou willen doen en krijg je misschien wel heel veel spijt.
Zo kon ik wel eens enorm jaloers zijn op een vriendin. Zij deed wel wat ze het liefste deed en haar ouders vonden dat prima. Althans, dat dacht ik. Ook zij werd raar aangekeken toen ze op dansles ging. Haar ouders vonden het geen sport en haar vader vond ballet maar tuttig. Toch deed ze het, en dat vond ik onwijs stoer. Maar waarom deed ik dat dan niet?
Misschien woon je al jaren thuis bij je ouders, maar zou je heel graag op jezelf gaan wonen. Je voelt dat je er helemaal klaar voor bent, maar toch neem je de stap niet. Je blijft maar hangen, voelt je verantwoordelijk voor je ouders, bent bang dat je het niet redt of dat je eenzaam zult worden wanneer je de sprong zou wagen. Heel soms durf je het aan, maar wanneer je dan eenmaal bij een kamer mag gaan kijken, zeg je toch weer af.
Ik verzon, en verzin soms nog steeds heel erg veel smoesjes. “Ik doe dit niet om die reden en dat niet om die reden” en zo komt er niets van mijn dromen terecht. Ik blijf maar veilig in mijn vertrouwde cirkeltje ronddraaien. Toch erger ik me eraan dat ik soms die stap niet zet en af en toe zelfs onbewust in mijn eigen smoesjes trap.
Vroeger wilde ik liever niet naar feestjes, omdat ik wist dat er dan gedanst werd. Ik durfde niet te dansen, dus ging ik niet. Gelukkig durfde ik naarmate ik wat meer zelfvertrouwen kreeg wel te gaan. Ik vond het eng, en gênant, maar door dingen toch te doen, merkte ik dat het best wel meeviel. Hoe meer ik het deed, hoe leuker ik het vond en hoe meer ik uit mijn dak durfde te gaan.
Maar ook met grotere stappen in je leven bedenk je misschien allemaal smoesjes. Je blijft je verschuilen achter angst of de mening van anderen. Maar pas wanneer je geen spijt meer gaat zitten hebben op je slaapkamertjes in je ouderlijk huis, maar de wereld in gaat en gaat doen waar jouw hart ligt, ga je bloeien. Er ontstaat een soort gevoel van vrijheid en je krijgt meer zelfvertrouwen.
En misschien vinden anderen jouw besluit in het begin onverstandig, stom of jouw hobby suf. Daar wennen ze wel aan. Misschien bak je er in het begin geen bal van of mislukt je eerste kunstwerk, maar geef het een gooi. Probeer dingen uit, verleg je grenzen en stap uit je comfort zone. De dromen die jij hebt zijn dichterbij dan je denkt!
Laat je dromen niet varen, maar doe er iets mee. Maak bijvoorbeeld een Bucket List. Hier op staat vanalles dat je in je leven wilt doen. Er zijn ook verschillende websites waar je ideeen of leuke plaatjes kunt vinden hierover. Kijk bijvroobeeld op www.perfectbucketlist.tumblr.com of www.bucketlist.net. Ik heb een App op mijn telefoon genaamd Dream Bucket waarin ik mijn voornemens bij houd en regelmatig mijn dromen bekijk. Pak je dromen vast en jaag ze na!
Wat zijn jouw dromen?
Geef een reactie