Ik zeg vaak afspraken af

Ik heb geen zin. Ik heb geen energie. Ik geniet er toch niet van. Ik durf niet. Ik wil niet. Ze vinden mij toch niet leuk. Allemaal redenen om afspraken af te zeggen. Iets wat ik tijdens mijn eetstoornis veelvuldig deed. Vooral in de periode dat ik ook depressief was. Alles koste zoveel energie, niks gaf plezier en ik voelde mij onzeker. Afspraken met vrienden voelden als een enorme opgave, in plaats van iets wat leuk is.

Afspreken met een vriend, vriendin of groepje vrienden is voor veel mensen gezellig, fijn, leuk, afleiding, ontspanning of ontlading. Maar als je een eetstoornis hebt, je depressief voelt of veel last hebt van angsten, is een sociaal leven vaak een energievretende en moeilijke klus.

“Ik denk voortdurend na over wat ik heb gegeten, hoevel kcal daar in zat, wat ik nog ga eten, hoeveel kcal ik dan zal hebben gehad, waar ik ga eten, hoe laat, met wie, hoe… Eten, eten, eten. Er is gewoon geen ruimte in mijn kop voor iets anders. Een gesprek voeren over het vriendje van S. of over het feestje van P.? Ik zou niet weten waar ik deenergie en mentale ruimte vandaan moet halen.”  – Anoniem

Als je hoofd vol zit met eetgestoorde gedachten, eetschema’s, calorieën en therapiesessies, is het moeilijk om je te concenteren op een gesprek. Laat staan om ervan te genieten. Als je je onzeker voelt over hoe je eruit ziet en wat mensen van je vinden, zijn sociale gelegenheden absoluut geen feest. Als je een lange lijst ‘Verboden Voedsel’ hebt en bang bent om aan te komen, is een etentje met vrienden onmogelijk. Als je je depressief voelt, is niks de moeite waard.

“Ik durf niet naar dat etentje, want dan moet ik allemaal dingen eten die ik niet wil en mensen gaan op mij letten. Ze zullen vast alleen maar denken dat ik veel eet. Ze zullen niet geloven dat ik een eetstoornis heb. Ik weet eigenlijk niet wat erger is: dat ze weten dat ik een eetstoornis heb of dat ze zullen denken dat ik er geen heb. Ik kan maar beter niet gaan, misschien denken ze dan gewoon niks.” – Anorniem

“Ik heb regelmatig afspraken afgezegd omdat ik een eetbui had of ‘liever’ inplande. Het plannen, calculeren, eten kopen en eten nam zoveel tijd in beslag. Ik had geen tijd voor gezellig doen. Na een eetbui was ik meestal zo ontzettend moe, dat ik ook helemaal geen energie had voor vriendinnen en feestjes.”      – Anoniem

“Ik haal gewoon geen plezier uit sociale dingen. Het kost me zoveel energie. Zoals ik vroeger urenlang kon kletsen met een vriendin: nu kosten de kortste gesprekjes al zoveel moeite. Ik kan mij niet concentreren en ik vind het gewoon niet leuk. Ik haal nergens meer plezier uit. Niet meer uit winkelen, naar de bios gaan, uit eten met vrienden, wandelen in de natuur. Alles voelt leeg en nutteloos. De wereld is een koude, kale plek geworden.”    – Anoniem

Eén van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd in therapie, is dat je bij een eetstoornis, depressie en/of angst, niet altijd kan vertrouwen op je gevoel. Het is ontzettend moeilijk om onderscheid te maken tussen je ‘ware’ gevoel en je ‘eetgestoorde’ gevoel. Tussen wat je écht wilt en wat je vanuit angst ‘moet’. En bij een depressie is er niet eens een gevoel om op af te gaan: alleen maar een lege wanhoop van waaruit niks wordt gewild.

Mijn therapeut zei altijd: ‘Je wéét wat goed is. Doe dat. En je gevoel hobbelt er wel achter aan.’ Het is moeilijk om daarop te vertrouwen. Ik wist dat het goed was om met vrienden af te spreken, maar ik voelde totaal geen zin, energie, behoefte, vermogen om dat te doen. Tóch ging ik het doen. In het begin was dit heel lastig, omdat mijn gevoelens en angsten het plezier tegenwerkten. Maar na een tijdje ‘hobbelde’ mijn gevoel er inderdaad achteraan. Na een tijdje ging ik het weer leuk vinden. Je moet de vicieuze cirkels van angst, vermoeidheid, gebrek aan concentratie, spanning en leegte zien te doorbreken. Dat kan alleen door uitdagingen aan te gaan.

 

Gewoon doen dus. Wel afspreken, niet afzeggen. Maar ‘gewoon doen’ is helemaal niet zo gemakkelijk. Als het zo ‘gewoon’ was, had je er in de eerste plaats al geen moeite mee gehad. Er zijn wel een aantal tips die je kunnen helpen bij het aangaan van deze uitdaging:

De veilige vijf. Kijk naar je vrienden en familiekring en bepaal bij welke mensen jij je het meest veilig voelt. Welke mensen accepteren jou zoals je bent? Bij wie durf jij open en eerlijk te zijn? Wie vertrouw jij? Dat betekent niet dat die andere mensen onaardig zijn of niet waardevol: het gaat er nu om dat jij een aantal mensen hebt bij wie je de uitdaging van het afspreken aan durft te gaan. Met deze mensen ga je de komende tijd afspreken en je stelt jezelf als doel om zo min mogelijk af te zeggen.

Wees open. Vertel aan deze mensen eerlijk waar je moeite mee hebt en hoe je je voelt. Vertel dat je snel de neiging hebt om af te zeggen – niet omdat je hún niet leuk genoeg vindt, maar omdat je niet goed in je vel zit. Geef aan dat je gaat proberen eerlijk te zijn als je afspraken afzegt de komende tijd.

Geen smoezen. Vertel geen smoezen als je afzegt. Mensen hebben het vaak wel door als je een smoes verzint. En je voelt je zelf vaak heel rot als je liegt over waarom je afzegt. Een ander kan balen van het feit dat je afzegt, maar als je eerlijk vertelt waarom, kunnen mensen het vaak beter begrijpen en accepteren.

Het afspraken plan. Stel jezelf per week doelen over hoe vaak je afspreekt, waar en met wie. Houd daarbij rekening met tijd voor jezelf, plekken en tijdstippen die je lastig vindt en groepen of gelegenheden die je spannend vindt. Eis niet gelijk teveel van jezelf.

Ga uitdagingen aan. Als het een tijdje goed gaat met afspreken en niet afzeggen, kun je nieuwe uitdagingen voor jezelf stellen. Bijvoorbeeld afspraken met mensen die minder vertrouwd voelen, of met een groepje afspreken, naar een verjaardag gaan waar je tegenop ziet. Het kan helpen om die uitdagingen te bespreken met een van je ‘veilige mensen’, zodat je na afloop kunt terugkoppelen over hoe het is gegaan.

Beloon jezelf. Als het je lukt om je doelen te halen – bijvoorbeeld 3 weken achter elkaar niet afzeggen of niet meer liegen als je een afspraak afzegt – geef jezelf dan een beloning. Een verwendagje, een leuk boek, een mooie CD, een lekker taartje, nieuwe schoenen: wees trots op het feit dat je je angsten bent aangegaan, je eetstoornis hebt uitgedaagd of je depressie hebt tegengesproken.

Zeg jij vaak afspraken af?

 

Karianne

Geschreven door Karianne

Reacties

24 reacties op “Ik zeg vaak afspraken af”

  1. Zo herkenbaar.
    Ik zeg vaak afspraken af.
    Ik ben blij met deze tips

  2. Het enige wat ik doe is met mijn laptop op schoot zitten. Blogging the weekends away. l o l.

  3. Herkenbaar …
    Bij mij is het wisselend.. Ik heb periode’s dat ik nergens zin in heb en dus vaak dingen afzeg / afwijs … Maar ik heb ook periode’s dat ik weinig dingen afzeg/afwijs.

  4. Dit is heeel herkenbaar!
    Alleen, voor buitenstaanders is dit maar moeilijk begrijpen dat afspraken echt heel moeilijk kunnen zijn .. heel vermoeiend ..
    Dit bericht komt trouwens op het goede moment. Gister ging ik ook uit. Ik was al vanaf half 9 bij met mensen omringd en om kwart over 2 kón ik niet meer. Stond op de dansvloer en ik was zo moe en ik MOEST eten ..

  5. Heel herkbenbaar!

  6. Story of my life

  7. Ik zeg heel vaak dingen af; ik kan nergens meer van genieten.
    Ik heb over een uurtje ook met een vriendin afgesproken en heb al allerlei dingen bedacht om hier onderuit te komen… zucht..

  8. af en toe wel als ik niet durf

  9. Ja heel herkenbaar. Maar ik probeer zo veel mogelijk te gaan, ook al heb ik echt geen zin. Soms lucht het op en soms wordt gaat het helemaal niet goed. Maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd.

  10. Ik zeg eigenlijk nooit afspraken af, nooit gedaan ook in m’n slechtere periodes.
    Juist het doen van dingen zorgt dat je je beter voelt (afleiding), veel fijner en beter dan je thuis opsluiten, ga je je juist alleen maar slechter van voelen..

    Dus nee, totaal niet herkenbaar voor mij!

  11. Idd erg herkenbaar ja! Als ik echt heel depressief ben die dag dan zeg ik niet eens af, maar kom ik gewoon niet opdagen. Maar dan voel ik me daar weer schuldig over, maken mensen zich extra zorgen, faal ik nog meer, waardoor ik nog depressiever wordt en zo blijf ik in dat cirkeltje 🙁

    Goed artikel dus!

  12. Ook dit artikel komt weer precies op het goede moment! Gister een verjaardag afgezegd omdat ik al een stuk slagroomtaart op werk had gegeten en wist dat we op die verjaardag met een aantal collega’s pizza gingen eten en er nog meer eten zou zijn en dan zou doorslaan dus voor mijn eigen veiligheid niet heen gegaan. Achteraf is het wel een uitdaging om te doen maar ik durf het (nog) niet. Fijne tips!

  13. Wat goed om dit nu even te heben gelezen zeg! Ik herken dit wel heel veel van de tijd dat ik nog erg diep in mijn eetstoornis zat.
    Ik weet nog dat later vooral speelde dat ik dan wel wilde gaan en ook echt gezellig wilde mee eten enzo en dat dan niet durfde omdat iedereen dan keek wat je eet, hoe je eet, dan naar jou kijkt, kijkt na je eten en dan weer na jou, zo van, oh… ze heeft anorexia, uhh dan eet je toch niet… onzin natuurlijk, maar zoiets is voor mij lange tijd een drempel geweest tot ik fysiek er iets beter uit ging zien..

    Nu moet ik zeggen dat ik vooral veel dubbele afspraken plan, heel irritant 😉 maar valt mee te leven haha
    *nog genoeg te leren dus 😉

  14. helaas ook heel herkenbaar had ook over mij kunnen gaan.

  15. In de tijd van het ontstaan van mijn eetstoornis zei ik nooit afspraken af, want ik had ze niet.

  16. Heel herkenbaar, mooi geschreven. Over de jaren alle vrienden verloren en op een gegeven moment ga je zelfs je familie uit de weg. ‘k Ga dit artikel bewaren. Eindelijk eens een paar duidelijke, nuttige tips waar je wat mee kan in plaats van een knikkebollende psych. 🙂

    Super, dank je wel!

  17. Soms wel, soms niet… Met de ene persoon zeg ik ook sneller af dan met de ander. Bij mensen die het weten hoef ik geen masker op te zetten dus dan heb ik er vaker zin in om wat te gaan doen. Bi jsommige mensen heb ik geen zin om te doen alsof alles maar perfect is

  18. Herkenbaar!! Lastig om te lezen!!

  19. herkenninggggggg.

  20. ik ben een hele goede vriend kwijtgeraakt door alijt afspraken af te zeggen en altijd smoezen te verzinnen 🙁

    ik zeg nog steeds heel vaak afspraken af :(, maar deze kerst heb ik afgesproken met enkele hele goede vriendinnen en ik zie er wel tegenop, maar ik zal toch gaan, want ik heb mijn vriendinnen heel graag en weet dat ik het wel leuk zal hebben.

  21. Wat herkenbaar. Fijn om dit te lezen en dan te weten dat ik niet de enige ben.
    Tijd om beter te worden. Nu ben ik nog jong. Wil genieten van mijn leven, leuke dingen doen Zoals elke meid van mijn leeftijd. # eindelijk zo ver gekomen, ik sta op de wachtlijst voor opname..

  22. waaw dit had ik echt nodig
    iemand leest mijn gedachten…

  23. aangezien , dit ik dit heel soms doe , maar ik kwam er niet meer onderuit ,en dwong mezelf om met mensen te praten en naar de sportschool te gaan ,de gaan dansen, of mezelf naar de stad te sleuren, binnenkort een verjaardag ,van een een heel lief meisje
    ik wil de sfeer niet verpesten dus ik ga gewoon toch maar naar het feestje
    ,,

  24. Ja, ik zeg best vaak afspraken af. Ik weet dat één vriendin dit best vervelend vind en soms denkt dat het aan haar ligt, daarom ben ik absoluut van plan dit te gaan veranderen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *