Ik zie de persoon achter de ziekte | Ervaringskracht

Omdat wij op Proud2Bme werken vanuit onze eigen ervaring, vinden wij het belangrijk om ook deze kant van hulpverlening te belichten. Vandaag beginnen we met een nieuwe serie: Ervaringskracht. Hierin worden verhalen verteld van mensen die door een ervaringswerker zijn geholpen of die met hun eigen ervaring werken. 

We trappen af met het verhaal van Maaike. Ze is 30 lentes jong en werkzaam als arts bij Human Concern. Daar is ze vooral werkzaam op medisch en somatisch gebied, maar gezien haar eigen ervaringen hoopt ze mensen ook op andere vlakken verder te kunnen helpen. Haar ervaring met eetstoornissen en psychische problematiek is de drijfveer om ook anderen in te laten zien dat je zo veel meer kunt bereiken zonder eetstoornis. Iedereen is het waard. 

Wanneer kreeg jij een eetstoornis?

“Voor het eerst kreeg ik een eetstoornis rond mijn 14e. We waren recent op en neer verhuisd voor mijn vaders werk en mijn moeder werd erg neerslachtig en depressief. Er kwam veel verantwoordelijkheid, voor hun gemoedstoestand, op mijn schouders te liggen. Daarnaast was school en carrière thuis erg belangrijk, dus ik durfde het niet te vertellen wanneer ik gepest werd. Toentertijd heb ik nauwelijks behandeling voor mijn eetstoornis gekregen. Ik kon binnen een paar gesprekken de psychiater wijs maken dat het goed ging, daarmee was de kous af. Zo ben ik uiteindelijk weer beter gaan eten toen ik in mijn eindexamenjaar zat en een vriendje kreeg. Ik nam zijn houding van ‘schijt aan de wereld’ over en stortte me op mijn school. Daarna ging ik studeren en met mijn verslaving en schijn hield ik mezelf in stand.

Ik ben nooit tevreden over mezelf geweest, altijd onzeker geweest en had een laag zelfbeeld. Drie jaar geleden werd ik aangerand door een bekende. Hierna ontwikkelde ik PTSS, waardoor ik niet meer sliep, niet meer kon werken en mijn zelfbeeld nog verder daalde. Ik wilde altijd al afvallen, want ik was aangekomen tijdens mijn studententijd, maar durfde dit niet uit angst voor een terugval. Toen ik in die periode een foto van mezelf zag en mezelf zo dik vond, ging er een knop om. Ik moest weer afvallen. Helaas was dat, door alle gebeurtenissen van daarvoor, de trigger voor mijn eetstoornis. In een half jaar ben ik enorm veel afgevallen. Na enkele maanden werd ik aangemeld voor een behandeling voor mijn persoonlijkheidsproblematiek en zij verwezen mij door naar een eetstoorniskliniek.

Helaas was de wachtlijst erg lang en tijdens die periode was ik zo erg verslechterd dat ik opgenomen moest worden. Mijn instelling was ‘zo snel mogelijk weer naar huis’, dus ik deed braaf wat er van me verwacht werd. Echter, omdat ik uiteindelijk in een half jaar op mijn streefgewicht zat, kon ik hier niet mee dealen. Ik kreeg een terugval en moest weer terug voor een korte opname. Dit keer met een hele andere instelling. Sindsdien schommel ik nog wel, maar blijkt mijn ES minder streng en meer naar de achtergrond. Ik durf inmiddels wel te zeggen dat ik hersteld ben, maar meer door mijn co-behandeling en mijn eigen inspanningen dan door mijn behandeling in de ‘reguliere’ GGZ.”

Wat voor hulp heb jij gekregen? Wat werkte daarin wel en niet voor jou?

“Ik ben tweemaal opgenomen geweest in een reguliere GGZ-instelling. Daar ben ik ook in dagbehandeling geweest en heb ik ambulante gesprekken gehad. Ik snap dat in de eerste fase, bij een heel laag BMI en bedreigend ondergewicht, de focus moet liggen op aankomen en eten. Echter, dit is in het verloop van mijn behandeling nauwelijks veranderd. Er was nauwelijks aandacht voor de achterliggende problematiek. Dit werkte helemaal niet voor mij. Daarnaast was er een strenge aankom-eis, waardoor ik voor mijn gevoel veel te snel aankwam. Ik kon dit mentaal niet bijbenen en viel tot tweemaal terug. Ik denk als er meer aandacht was geweest voor de andere problematiek mijn herstel soepeler en sneller zou zijn verlopen.”

Hoe gaat het nu met je?

“Het gaat nu heel goed met mij. Ik ga veel vrijer om met eten en mijn zelfbeeld en lichaamsbeeld zijn enorm verbeterd. Ik doe werk wat ik enorm leuk vind, ben net verhuisd en mijn vriend en ik hebben er sinds kort een hond bij. Het leven lacht ons weer toe en daar ben ik enorm dankbaar voor! Mijn vriend schreef eerder deze en deze blog voor Proud2Bme, waarin je kunt lezen hoe het eerder was.”

Heb je zelf hulp gehad van een ervaringsdeskundige?

“Het enige contact dat ik met ervaringsdeskundigen heb gehad was één uurtje per week tijdens het ‘tussendoortje met de ervaringsdeskundige’. Ik vond het heel prettig om van alles te kunnen vragen, maar één uur per week was gewoon te weinig. Mensen die geen eetstoornis hebben gehad praten toch heel anders met je dan mensen die ervaring hebben met de ziekte.”

Hoe zet je jouw ervaring in?

“Ik werk op dit moment als arts bij Human Concern. Zij hebben uiteraard als speerpunt dat zij werken met Ervaringsprofessionals®. Zo mag en kan ik mijzelf niet noemen. Echter ik heb uiteraard mijn eigen levenservaring en die probeer ik zoveel mogelijk te delen om cliënten te kunnen helpen en ondersteunen in hun proces naar herstel. Ik weet dat ik als arts vooral lichamelijk ingesteld zou zijn, maar gezien mijn ervaring kijk ik naar het hele plaatje en de persoon achter de ziekte.”

Heb je een opleiding hiervoor gedaan?

“Buiten dat ik geneeskunde gestudeerd heb – anders was ik geen arts – heb ik geen opleiding gedaan. Ik put al mijn adviezen vanuit mijn kennis en eigen ervaringen.”

Wat is de meerwaarde van ervaringsdeskundigheid in herstel?

“Ik weet zeker dat ervaringsdeskundigheid herstel kan bespoedigen. Mijn eigen ervaringen met de GGZ, op het gebied van eetstoornissen, zijn niet erg positief. Nu ik bij Human Concern werk, merk ik heel erg het verschil in visie en behandeling. Er wordt veel meer gekeken naar de persoon en de achterliggende problematiek; uiteindelijk blijft de eetstoornis namelijk toch maar een symptoom. Ik denk oprecht dat ik van een behandeling hier veel meer baat zou hebben gehad dan de behandeling die ik gekregen heb.”

Wat zijn de valkuilen? Hoe bescherm jij jezelf als iets dichtbij komt?

“Ik merk dat het mij op de positieve manier ‘triggert’. Ik zie mensen die net zo diep of dieper zitten. Net zoals ik ook ooit in mijn eetstoornis en depressie zat. Ik ben dan alleen maar heel blij en dankbaar dat ik niet meer op dat punt zit en het leven er nu zoveel leuker uitziet. Daarnaast hebben ze bij Human Concern de werkbegeleiding. Eens in de zoveel tijd heb je een gesprek met de werkbegeleider die tevens therapeut is. Gewoon om te checken hoe het met je gaat en of je ergens tegenaan loopt. Na jaren van werken in een ziekenhuis is die aandacht voor de collega als persoon echt een verademing.”

Wat zou je nog aan anderen willen meegeven over het inzetten van ervaringsdeskundigen bij eetstoornisherstel?

“Ik zou iedereen willen aanraden een behandeling bij Human Concern aan te gaan. Hun visie verschilt echt enorm met de manier waarop er met mensen en eetstoornissen wordt omgegaan in de reguliere GGZ. Ik had hier oprecht beter en sneller geholpen kunnen worden, op een manier die beter bij mij had gepast. Je vindt zoveel herkenning en zoveel menselijkheid. Er wordt gekeken naar de hele mens in plaats van naar de ziekte.

Hoe moeilijk het ook lijkt, welk probleem je ook hebt (een eetstoornis, automutilatie, depressie, suïcidaliteit, verslaving); iedereen kan zijn of haar probleem overwinnen en iedereen is het waard om een gelukkig leven te leiden. Take a chance! Als je er al zo diep in zit, wat heb je nog te verliezen?! Als een gelukkig leven niet voor je weggelegd blijkt, kan je altijd weer terug. Gun jezelf en je dierbaren die kans op een lang en gelukkig leven! Je bent het waard!

Uiteindelijk BEN je niet de eetstoornis of je ziekte, maar die héb je. Ik hoop dat ik heel veel mensen kan helpen inzien dat je zonder eetstoornis zoveel meer kan bereiken. Als je maar in jezelf gelooft en durft te kiezen voor waar JIJ gelukkig van wordt. Iedereen verdient dit.”


Regelmatig kun je op Proud2Bme chatten met ervaringsdeskundigen.

Bekijk hier onze agenda. 

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

13 reacties op “Ik zie de persoon achter de ziekte | Ervaringskracht”

  1. Super herkenbaar… Ik val ook terug omdat d focus voor mijn gevoel alleen op de eetstoornis en gewicht ligt en ik me inderdaad alleen nog maar eetstoornis voelde. Afgelopen maandag heb ik een intake gehad bij een andere instantie die aan de onderliggende problemen wilt werken en vooral aan mn zelfbeeld. Hopelijk kan ik mezelf dan eten waard vinden en lukt het om vrijer door het leven te gaan. Ik heb nooit een ervaringsdeskundige gesproken tijdens mijn 3 jaar durende behandeling en het lijkt me inderdaad van enorme toegevoegde waarde. Ik haal ook altijd veel energie uit de ervaringsverhalen op deze pagina maar eens iemand live spreken zou nog fijner zijn!! Mooi verhaal!

  2. Zou graag bij jullie een behandeling volgen maar er zijn heel weinig contracten met zorgverzekeraars. Daardoor is het niet te betalen helaas. Denk dat ik het heel prettig zou vinden om een behandelaar met ervaringsdeskundigheid te hebben. Hopelijk in de toekomst als er meer verzekeraars de noodzaak ervan inzien en hierin willen investeren.

    1. Gelukkig zijn er steeds meer verzekeraars die het wel vergoeden en waar we contracten mee hebben. Ik zou adviseren, overleggen, informeren en overstappen. Het is bijna het eind van het jaar…

      1. Wat fijn dat je reageert. Ik was net nog even op de hcsite wezen kijken. Goed dat steeds meer verzekeraars dit contract aangaan en de waarde ervan inzien. Het is voor mij niet mogelijk om over te stappen omdat ik afhankelijk ben van de collectieve keus van de gemeente, maar wellicht in de toekomst. Ik houd de site in de gaten. Fijne avond.

  3. Vraagje aan jou, Maaike:
    Als ik je verhaal zo lees, is het nog heel recent dat je opgenomen zat (2x). Het lijkt me best lastig om met zo’n ‘verse’ ervaring al in een eetstoornis-instantie te werken. Hoe is dat voor jou? Is het niet te snel?
    Heb je zelf op dit moment nog ondersteuning of therapie?
    Groetjes!

    1. Hoi! Nee het is absoluut niet te snel.. terechte vraag daar niet van. Ik merk dat het me positief triggert, ik wil daar nooit meer naar terug. Ik kan niet ontkennen dat ik (door privé omstandigheden) soms wel weer gedachten heb en de ES probeert te trekken. Ik wil dit alleen niet meer toestaan. Voor mijn ES ben ik al een tijdje niet meer in behandeling, ben er alleen achter dat er toch nog een stukje onzekerheid zit waar ik ondersteuning voor wil zoeken. Maar een crisis zoals ik die toen meerdere heb gehad, zie ik echt niet meer gebeuren. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is..

  4. Mooi te lezen hoe je daar nu op je plek bent. Ik hoopte vorig jaar ook bij HC in behandeling te gaan, maar werd na de intake min of meer de deur gewezen met de boodschap dat ik eerst ergens anders traumabehandeling moest gaan doen en me daarna weer aan kon melden. Nooit meer iets van ze gehoord. Dat viel me heel erg tegen… een uitgebreide intake met iemand doen, je telefonisch afwijzen en het je vervolgens weer uit laten zoeken. Juist van HC had ik verwacht dat ze zorgvuldiger zouden zijn, wellicht zelf nog eens zouden polsen hoe het het nu is en of vervolgbehandeling gelukt/gaande is, maar helaas. Case closed.

    1. De boodschap dat je je weer kon en mocht melden was waarschijnlijk heel oprecht en gemeend bedoelt. Het is absoluut niet gebruikelijk dat instanties hun nog niet cliënten vervolgen, ook ivm privacyregels. Jij had/hebt altijd opnieuw mogen aankloppen, dat zeggen ze niet voor niets. Jammer dat je ervaring zo’n teleurstelling is geweest. Helaas is sommige problematiek te complex om alleen op een bepaalde plek behandeld te worden, en wordt de beste volgorde van behandeling ingeschat.. Dit alles zeg ik trouwens namens mijzelf en niet vanuit een instantie.

    2. Precies dat hem ik ook meegemaakt. Ik was 3.5 jaar bij HC in behandeling en tijdens een terugval wezen ze me de deur met voor mijn gevoel kul argumenten, het was niet zo erg… ondanks extreem ondergewicht. Ik kreeg sterk het gevoel dat mijn terugval na hun behandeling ze niet goed uitkwam in hun positieve cijfers. Daarna gelukkig heel goed behandeld en hersteld maar ik ben erg teleurgesteld en zeer kritisch op wat ze doen en zeggen te doen bij hc

      1. Ik snap je teleurstelling heel goed. Ik ken je niet en ik ken je situatie niet. Wel weet ik dat juist extreem ondergewicht een contra indicatie is voor behandeling bij HC gezien de visie en het feit dat er geen reguliere klinische behandeling is via ons. Als iemand te ver/diep terugzakt kan die verantwoording niet meer gedragen worden omdat er van 9 tot 17 gewerkt wordt. Als er snachts of in het weekend iets gebeurd, kan er niks geregeld worden. Met 1 (of 2) gesprekken per week is het dan heel lastig een goed herstel en veiligheid te waarborgen. Ik wil niet zeggen dat dit bij jou zo was, maar wel (hopelijk) wat meer inzicht geven over wat er wel en niet mogelijk kan en kon zijn.. het was mogelijk geen onwil maar onmacht..

  5. Ik ben in behandeling bij HC en enorm positief over hun aanpak. Kan me voorstellen dat er bepaalde voorwaarden zijn waaraan je moet voldoen om in aanmerking te komen voor een behandeling daar. Maar als dat zo is, en je wilt zelf écht herstellen (lastige!), dan kan het heel succesvol zijn, zo heb ik ervaren.

    1. Fijn om te horen en lezen!

  6. ik wil graag naar rac maar kom uit limburg

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *