In 2018 wil ik afvallen

Ik zie het op Instagram en Facebook en hoor het overal om me heen nu het 2018 is geworden. Mensen delen massaal hun goede voornemens en luisteren vol interesse naar die van anderen. De één wil stoppen met roken, de ander wil proberen om meer te slapen of leren om beter om te gaan met geld. Mensen willen werken aan zichzelf en het uitspreken van goede voornemens is een stok achter de deur om ook daadwerkelijk in actie te komen. Het delen van goede voornemens zorgt ervoor dat mensen niet meer om hun streven heen kunnen.

Goede voornemens vind ik prima en ik wil de mensen in mijn omgeving graag steunen als dat ze zou helpen om hun doel te bereiken. Ik vind het knap wanneer mensen gemotiveerd zijn om iets aan hun leven te veranderen en graag op een positieve manier naar een doel toe willen werken. Toch krijg ik altijd een heel dubbel gevoel bij dat ene voornemen, dat zo veel mensen weer hebben dit jaar: Het voornemen om af te vallen.


bron foto

Ook dit jaar weer zijn er veel mensen in mijn omgeving die 2018 ingaan met de wens om af te vallen, gezonder te eten en meer te gaan sporten. Eigenlijk is hier niets mis mee als je geen eetstoornis hebt en graag wat af wilt vallen om je lekkerder in je vel te voelen of om wat gezonder te worden. Toch wringt er iets als ik hoor dat mensen graag af willen vallen in 2018 en ik vind het moeilijk om er de vinger op te leggen waarom precies.

Misschien komt het vreemde gevoel dat ik krijg bij het goede voornemen om af te vallen voort uit mijn eigen eetstoornis verleden. Ik ken het gevoel af te willen vallen als geen ander en bedacht me een aantal jaren geleden tijdens nieuwjaar ook altijd “dat het dit jaar wel zou gaan lukken om gewicht te verliezen”, “dat dit mijn jaar zou gaan worden” en “dat vanaf nu alles anders zou zijn.”

De volgende alinea’s heb ik voor jou geschreven, voor als jij je hebt voorgenomen om af te vallen in 2018:

Het gevoel dat ik krijg als jij je wens uitspreekt om af te vallen is er een van verdriet en boosheid. Ik word er zo verdrietig van, dat jij jezelf niet goed genoeg vindt, niet dun genoeg, niet mooi genoeg. Dat jij vindt dat je jezelf met kerst hebt volgevreten en nu maar iets aan die ‘kerstkilo’s’ moet gaan doen. Ik word verdrietig als ik me bedenk dat 2018 voor jou begint met een voornemen dat voortkomt uit een gevoel van ontevredenheid over je lichaam.

Ik ben boos, omdat ik niet weet of jij wilt afvallen om de juiste redenen en omdat ik niet wil dat jij überhaupt het gevoel hebt dat je moet afvallen of dat je uiterlijk niet goed genoeg is. Ik wil je door elkaar schudden en je vertellen dat je niet dunner hoeft te worden om gelukkig te mogen zijn met wie je bent. Ik ben boos omdat ik niet weet of jij op en gezonde manier gaat afvallen of nu aan één of ander schadelijk crash-dieet zal beginnen. Boos omdat ik geen grip heb op jouw psyche en ik nu met een gevoel van onmacht achterblijf.

bron foto

Misschien reageer ik wat heftig en emotioneel vanuit mijn eetstoornis verleden, maar dat neemt niet weg dat ik me zorgen om je maak als jij ‘before-foto’s’ van jezelf op social media plaatst en daarbij je gewicht noemt. Ik begrijp dat het ter motivatie is, maar ben tegelijk bang dat jij je te druk maakt om de mening van anderen, maar misschien zit ik ernaast. Misschien heb jij helemaal geen eetstoornis, misschien is het voor jou allemaal geen ‘big deal’ en slaap je er niet minder om. Ik hoop het maar.

Als ik hoor dat iemand 2018 in gaat met de wens om af te vallen schrik ik altijd nog een klein beetje. mijn eetstoornis is namelijk begonnen met deze, ogenschijnlijke, onschuldige wens en destijds wist ik ook niet hoe desastreus de gevolgen zouden zijn. Een eetstoornis wens ik niemand toe en het liefst zou ik iedereen behoeden voor deze verraderlijke valkuil. 

Ik hoop dat iedereen die dit leest in plaats van “ik wil afvallen in 2018” zal denken “ik wil mezelf leren accepteren zoals ik ben in 2018”. Is dat niet een veel prettiger voornemen?

Lotte

Geschreven door Lotte

Reacties

18 reacties op “In 2018 wil ik afvallen”

  1. dankjewel voor deze blog! Ik, of liever gezegd mijn eetstoornis, had dit voornemen ook voor 2018. Je helpt me om er nu toch wat anders over te gaan denken.

  2. Ik had voor mezelf al het voornemen om mezelf te accepteren hoe ik ben.
    Thanks voor deze blog!

  3. Wat een waardevolle blog, bedankt!!

  4. Ik denk als jij je ‘boos’ maakt om de wens van anderen dat je vooral goed in jezelf moet zoeken waar die boosheid vandaan komt. Het klinkt namelijk vooral alsof het uit je eigen eetstoornis voortkomt en niet zozeer om de zorg voor anderen. Ik vind het een vreemde blog.

    1. Het klinkt bij mij meer als boos uit onmacht dan boos als eetstoornis

    2. Zoals duidelijk in de blog omschreven. Komt deze boosheid voort uit bezorgdheid.
      Dat ze anderen gunt gelukkig te zijn met zichzelf.
      En absoluut anderen het niet gunt door te slaan in afvallen op welke wijze dan ook.

      Bovendien heb ik ook duidelijk gezien dat meiden of vrouwen zonder eetstoornis een soort voortdurende strijd met zichzelf kunnen leveren omdat ze ‘die 3 kilo er zo graag af willen hebben’.
      Nooit lijkt het gewoon goed. Nooit zijn ze blij met wij ZIJ zijn.

      Zelfacceptatie is zo een mooi iets.
      Ik gun het ook iedereen.

  5. Leven en laten leven..een mooi voornemen

  6. Deze blog wringt een beetje bij mij.
    Vind het heel goed dat je weet dat veel gevoelens die naar boven komen voortkomen uit jou eigen ervaringen en eetstoornis.
    Afvallen hoeft in mijn ogen niet altijd voort te komen uit ontevredenheid voor je lichaam of omdat je jezelf niet accepteerd maar kan ook juist vanuit zelfzorg zijn.
    Ook ik heb een eetstoornis en ook ik heb de hoop dat andere mensen hier niet in vervallen zou het niemand gunnen.
    Het grote voordeel dat mensen voornemens als afvallen delen is dat het gesprek hierover aangegaan kan worden in tegenstelling tot geheimzinnigheid.

  7. Heel mooi! Dankjewel voor de boodschap, ‘t werkt bemoedigend in de goede richting:)

  8. Ik vind het een goeie blog, ik kan me er heel erg in vinden. Juist door wat je zelf hebt meegemaakt, wil je anderen daarvoor behoeden.. En de onmacht inderdaad.

  9. Heel mooi, bedankt voor de eyeopener!

  10. Ik herken dit gevoel wel heel erg. Natuurlijk zijn er mensen die om gezondheidsredenen echt wat af moeten vallen, dat lijkt me dan ook alleen maar een goed stukje zelfzorg. Maar zo ontzettend veel mooie gezonde jonge mensen beginnen het jaar met de wens af te vallen en ik kan het niet helpen dat ik me daardoor verdrietig voel: ik wil ze zo graag door elkaar schudden en duidelijk maken dat ze goed zijn zoals ze zijn, dat een strakker of slanker lichaam niet gelukkiger maakt. Dat er geen enkel aantal likes of bewonderende reacties onder hun ‘before and after’ instagram post is waarbij ze het gevoel zullen hebben dat het nu ‘goed genoeg is’. Maar ik kan niet in hun hoofd kruipen, niet zien hoe ze met dit voornemen om (zullen) gaan en ze niet leren wat ik door mijn ervaringen zelf heb geleerd. Een onmachtig gevoel.

    Liefde en mildheid voor jezelf, goed voor jezelf zorgen en je energie steken in dingen die er over 50 jaar nog toe doen: dat lijken me veel mooiere voornemens voor een nieuw jaar.

  11. Ik accepteer mezelf zoals ik ben en zorg goed voor mezelf.

  12. Soms snap ik je wel, maar ik denk dat een groot deel van jouw “boosheid” nog voortkomt uit eetgestoord gedrag. Al mijn hele leven ben ik te dik, dus ik snap dat je problemen kunt hebben met een balans tussen eten en bewegen. Zelf ben ik in het afgelopen jaar (onder begeleiding van een diëtist) best wat afgevallen, ben nu bijna uit de zone obesitas, en hoop dit jaar ongeveer hetzelfde af te vallen zodat ik wat meer in de buurt kom van een normaal gewicht met een BMI van 25. Dus je artikel gaat zeker niet op voor alle lezers, want ik ben blij dat ik vanuit mijzelf de energie en kracht op kan brengen om langzaam en op een gezonde manier gewicht te verliezen. Hoop dat jij dit ook begrijpt.

  13. Helemaal eens met L. Voor mij helpt het juist om als voornemen te hebben om af te vallen want dat is hard nodig. Zo’n eerste januari geeft dan net een steuntje in de goede richting. Ik weet niet of ik ooit in de buurt van een BMI van 25 kan komen, maar rond de 30 zou al heel mooi zijn.
    De bezorgdheid in de blog snap ik. Maar misschien is er verwarring omdat je dit als boosheid omschrijft. Misschien iets te extreme vorm van bezorgdheid.

  14. Ik wil heel graag afvallen alleen het lukt beetje voor beetje maar als ik in de keuken sta wil ik eten wie heeft een tip❤️😭

  15. Mooie blog, herken er wel veel in

  16. Mijn voornemen was om weer te gaan afvallen in 2018. Mijn voornemen wordt nu: mezelf accepteren zoals ik ben in 2018

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *