In discussie met je eetstoornis

Wel of niet eten, wel of niet braken, wel of niet toegeven aan de bewegingsdrang, wel of niet vertellen, wel of niet laxeermiddelen gebruiken, wel of niet aankomen, wel of niet luisteren naar je eetstoornis. Wat een gevecht, wat een discussie.

Een eetstoornis kan voor behoorlijk wat strijd zorgen. De keuze is soms lastig en soms is het zelfs moeilijk uit één te zetten wat jij wilt en wat je eetstoornis wil. 

”Wanneer ik in de ochtend wakker werd begon het eigenlijk al. Ontbijten was het eerste struikelblok van de dag. Een discussiepunt. Meegaan in mijn eetstoornis was gemakkelijk; Niet ontbijten en eten zoveel mogelijk overslaan. Wilde ik kiezen voor mijn gezonde gedachten, dan zou ik moeten ontbijten. De eetstoornis was tijdens elke hap aanwezig, maar door het toch te doen, werd deze steeds wat minder aanwezig.”

Misschien wel juist omdat het zo gemakkelijk is geworden om niet te eten of een eetbui te hebben, kiezen we snel voor de eetstoornis. Toegeven aan een eetbui lost tijdelijk een hoop ellende op, dus als je de gemakkelijke weg wilt kiezen, geef je er aan toe.

Je hebt misschien zo lang je best gedaan om te kunnen lijnen. Nu je het eenmaal kan, is eten nog moeilijker dan het lijnen voor je was. De gemakkelijkeste weg is eten overslaan, terwijl dit eerder juist zo moeilijk was. De keuze is daarom misschien moeilijk te maken. 

Kies je ervoor om mee te gaan in je eetstoornis of kies je er voor om die bij het grof vuil te zetten? De keuze is aan jou. Ja, aan jou. Zelfs ook al denk jij dat je eetstoornis de enige optie is. Je hebt altijd een keuze. Hoe moeilijk dat soms ook kan zijn! Misschien lukt het je ook niet helemaal alleen. Daarom mag je om hulp vragen. Praten over je gedachten en gevoelens rondom eten, hulp vragen in de vorm van afleiding of juist behandeling. 

”Ik werd er soms gek van, althans zo voelde het. De hele dag liep die eetstoornis aan mijn kop te zeuren. Toen ik eenmaal in behandeling ging, dacht ik dat ik van die gedachten af zou komen, maar ze werden juist veel erger! De discussie werd heviger en er kwamen nog veel gemenere gedachtes van de kant van mijn eetstoornis om de hoek kijken. Het leek er op dat hoe harder ik er tegenin ging, hoe harder mijn eetstoornis begon te schreeuwen.” 

Dit was niet echt zo, want een eetstoornis kan niet praten. Soms wordt er alleen wel op die manier over gepraat. De eetstoornis wordt omschreven als een soort stemmetje of persoon die lelijke dingen tegen je zegt. Dit is een manier om jouw eigen gezonde gedachten en de gedachten die je hebt ontwikkeld door de stoornis te kunnen scheiden. Soms helpt het om op die manier tegen je eetstoornis te zeggen dat je niet meer gaat luisteren haar zijn stemmetje. Een brief schrijven aan je eetstoornis dat hij ”op moet rotten’‘ kan ook een manier zijn om afstand te doen. 

Je bent misschien gewend aan de gedachten, maar ze maken je kapot. Gelijdelijk of in één keer afscheid nemen van die destructieve gedachten is daarom belangrijk. Vechten tegen die gedachten en de discussie aan blijven gaan is een manier om de gedachten naar de achtergrond te brengen. Hoe langer je doorzet en blijft doen wat je eetstoornis niet wil, hoe meer ‘hij’ zijn mond zal houden. 

”Op een gegeven moment werd ik in de ochtend wakker en dacht ik niet meer ”Wel of niet ontbijten.”, maar dacht ik ”Jam of chocopasta.” en ”Yogo of karnemelk.” Ik moest nog steeds keuzes maken, maar eten deed ik in ieder geval. Ik was een stap verder. Nu moest ik gaan kiezen voor producten waarin ik trek had in plaats van producten die minder caloriën bevatten. Ook deze discussies hebben een hele tijd geduurd, maar verdwenen langzaam ook naar de achtergrond.”

Net als met een kind dat niet wil luisteren en door blijft drammen, doet je eetstoornis dat soms ook. De moeder moet bij dat kind consequent blijven. Zeker wanneer je langere tijd gewend bent te denken dat je dik bent en moet afvallen of eetbuien moet hebben om met gevoelens om te gaan, is het eng om daar ineens niet meer in te geloven.

Wanneer je ”Ja” gaat zeggen tegen gezond eten, wordt je eetstoornis vaak even iets sterker. Maar jij bent sterker dan die eetstoornis! En nu denk je misschien ”Ja, maar ik niet. Ik ben te slap om mijn eetstoornis te overwinnen.” Daarmee maak je jezelf een uitzondering. Want je kunt het weldegelijk. Door jezelf als uitzondering te zien gaan er kansen aan je voorbij, doe je dingen niet die je moet doen en ga je er niet 100% voor. Ook jij kunt de discussie aangaan en je eetstoornis verslaan! Stuur hem naar de achtergrond, want daar hoort hij!

Die discussie ga je winnen!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

25 reacties op “In discussie met je eetstoornis”

  1. Idd die discussies……constant de hele dag…..vaak te moe om die discussie aan te gaan en dan is het makkelijk toegeven aan de es. Maar die discussies ga ik wel winnen….uiteindelijk…….

  2. mooi geschreven nouska !

  3. Weer heel goed geschreven,Nouska! Heel herkenbaar. Inderdaad, het wordt (de stem) alleen maar sterker, hoe “beter” het gaat met eten. Dan gaat hij tegenspruttelen en is het zó vermoeiend en zwaar er tegen in te blijven gaan. Een dag is zo’n strijd! Me aan afspraken houden om beter te worden, maar “de stem” die het niet goed vind. Toch blijf ik mijn afspraken na komen en kom ik aan. Boos-boos-boos, is “de stem”. Ik kijk er naar uit dat ik op een punt kom dat ik mijn streefgewicht bereikt heb, dan kan “de stem” niet boos meer zijn….. Ik durf de stem ook niet op te geven, dan voelt hij zich in de steek gelaten. Ik durf de stam pas op te geven, als ik weet dat alle meiden/jongens met een eetstoornis het ook doen. Stom he, want dat kan helemaal niet. Ik vind het egoistisch van mezelf als ik de stem wel opgef, en anderen (met een ES) niet….

  4. heel herkenbaar

  5. Mooi beschreven

  6. Ik weet niet of ik het als een stem zie .. Of ik het zo wel wíl zien .. Ik heb toch geen meerdere persoonlijkheden! (misschien ontkenningsgedrag hehe .. )

    Maar Nouska, heel mooi beschreven. Heel herkenbaar. Kan niet anders zeggen 🙂

  7. goed geschreven nouska!

  8. Wat een waardevol stukje!! En vreselijk herkebaar, maar het geeft me moed!!

  9. mooi en goed geschreven, die stem waar ‘men’ het vaak over heeft, zijn gewoon je gedachten, vind ik beter gezegd, maakt het wat minder ‘zweverig’.

  10. Mooi beschreven en precies wat ik nodig had 🙂

  11. Mooi geschreven en goed om te lezen. Motiverend 🙂

  12. Mooi geschreven & helemaal mee eens

  13. Super stuk, precies zoals het van binnen voelt

  14. Amai wat goed geschreven
    dit wordt enorm goed verteld!

  15. Ik zeg: Ja Super Nouska! Dank je JA wel, motiverend en zeer helpend stuk wederom voor mij ook: NEE!,Zeggen tegen je eetstoornis, ((anorexi?-Neee!, boulimi?-Nee!, Nao?Nee!,BED?-Neee!))) is JA zeggen tegen jezelf!!

  16. heel herkenbaar & erg mooi geschreven!

  17. super geschreven nouska,
    heel herkenbaar iets waar ik al 3 jaren ongemerkt voor me omgeving tegen vecht en strijd, enzo moelijk om het juiste te kiezen,. xx liefs amanda

  18. Dankjewel, dit had ik echt nodig!!

  19. Oooh ik werd zo gek van die gedachtes! Daardoor kan ik me totaal niet meer concentreren of ben ik niet aanspreekbaar. Op de fiets let ik dan ook niet meer op en alles gaat dan langs me heen. Uit mijn behandeling heb ik geleerd er niet meer tegen in te gaan maar te accepteren dat ze er zijn. Er tegenin gaan maakt het alleen maar erger :S

  20. Oh ik herken dit zo hard.
    Eerst was het van: eten of niet eten?
    En momenteel is het eerder van ‘kies ik voor confituur of speculoos of…? Dus ergens al verbetering.

    PS: ik kies voor te vechten tegen de es!

  21. Man, ik zit dus hier gewoon elke dag te discuseren met een dom stemmetje?
    Op de camping was hij sterker, maar nu valt het mee.
    Toch merk ik dat het stemmetje zowat van me won, want mijn bikini is nu te groot, sommige pyjama’s zijn te groot…
    Tja… Ik hoop dat ik hem weg kan krijgen…
    Mooi geschreven in ieder geval!!

    Liefs Mariska

  22. Met “die stem”, hebben ze mij ook zo uitgelegd. Maakt het verschil tussen jou en je es wel iets makkelijker zichtbaar, maar maakt het ook iets tastbaarders waarvan je moeilijker afscheid kan nemen:s.

  23. Ik wordt er soms ook gek van : 3

  24. heel mooi omschreven, ik heb hem op mijn facebook geplaatst,
    ik ben momenteel in behandeling, en het valt me zwaar
    want je denkt inderdaad dat je daar bent om eraf te komen, maar de gedachten lijken inderdaad meer te worden,

    ben je in behandeling geweest of iemand anders die dit leest,

    hebben jullie een check dag moeten doen, ik moest er eerst twee bij de eerste werd ik al gek

    nu heb ik de opdracht gekregen om het drie dagen te doen

    als er nog tips enz zijn, zijn ze altijd welkom,
    ik heb een facebook geopend met met betrekking tot mijn eetstoornis,
    vind je het leuk om te kijken of erover te praten mag je me altijd een berichtje doen

    naam op facebook is
    proud angel
    er staan ermee, ik ben de gene met wit grijzen afbeelding, hoofd lady gaga en de tekst be calm you born this way

    good luck iedereen
    op een dag zijn we vrij van deze gedachten

  25. Mooie blog

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *