Invloed eetpatroon ouders op kind

In de praktijk zien we regelmatig dat jongeren moeite hebben met het volgen van een bepaald eetpatroon, omdat zij gewend zijn aan een ander eetpatroon. Mede doordat er van huis uit ook een bepaald eetpatroon wordt aangehouden. Als je thuis geleerd hebt dat zuivel niet goed voor je is en dat je geen boter hoeft te smeren, dan zie je dat deze specifieke gewoontes ook worden doorgegeven aan de kinderen. Sommige eetgewoontes hoeven niet meteen schadelijk te zijn, maar wat als het kind een eetprobleem heeft ontwikkeld of een ongezond gewicht heeft?

Specifieke eetgewoontes
Als ouders kiezen voor een vegetarisch of veganistisch eetpatroon dan hoeft dit uiteraard geen probleem te zijn. Belangrijk is dan wel dat er gekozen wordt voor volwaardige vleesvervangers. Daarnaast kan er in sommige gevallen een vitamine supplement worden gebruikt, zoals B12 om geen tekorten te krijgen.
Tegenwoordig zijn er veel voedingshypes. Wanneer ouders alleen nog maar onbewerkte voedingsmiddelen in huis halen of glutenvrij willen eten kan dit als gevolg hebben dat jongeren bepaalde voedingsstoffen tekort komen.


bron foto

De hype om alles rauw te eten zie je steeds vaker. Dit kan ook nadelige gevolgen hebben. Zo kun je sperziebonen en champignons beter niet rauw eten vanwege de natuurlijke gifstoffen die hierin voorkomen. Hetzelfde geldt voor gedroogde peulvruchten, ook deze moet je niet rauw eten.
Juist als kinderen in de groei zijn is het belangrijk dat een kind voldoende energie uit zijn voeding haalt met specifieke bouwstoffen en vitamines en mineralen.

Specifieke eetgewoontes en een eetstoornis
Als een jongere een eetstoornis heeft en hiervoor in behandeling is, zal het hanteren van een bepaald eetpatroon een vereiste zijn. Ouders worden meestal in dit proces betrokken omdat ook wat er thuis wel of niet gegeten wordt invloed kan hebben op het herstel. Je kan je voorstellen als een jongere het advies krijgt om boter te smeren op brood en zuivel te gebruiken en deze voedingsmiddelen thuis niet aanwezig zijn, dat herstel wordt bemoeilijkt en ook het aangaan van de eetstoornis wordt belemmerd.

Dit is zeker niet alleen bij ondergewicht maar ook bij overgewicht is het hebben van steun van ouders of andere verzorgende belangrijk. Heb je bijvoorbeeld last van eetbuien en word je thuis omringd met allerlei snoepgoed of snacks dan kan dit het extra moeilijk maken.

Bepaald eetgedrag
Jongeren kopiëren ook bepaald gedrag. Als ouders zelf niet ontbijten dan is de kans groot dat de kinderen dit ook niet doen. Zo hebben ouders een belangrijke voorbeeldfunctie. Ben je als kind gewend om getroost te worden met snoep of andere tussendoortjes dan kan je als je ouder bent emotioneel eetgedrag ontwikkelen, ofwel dat je je emoties reguleert met eten. Ook het verbieden van bepaalde voedingsmiddelen kan er juist voor zorgen dat een kind of jongere dit wil en andere manieren zoekt om er aan te komen, bijvoorbeeld bij vriendjes thuis of door het zelf te gaan kopen. Het moeten opeten wat er op je bord ligt, ofwel dooreten terwijl je eigenlijk al vol zit, kan een verstoring geven in je honger en verzadigingsgevoel.

invloed eetpratroon
bron foto

Wat werkt wel?
Regelmaat aanleren door op gezette tijden te eten, door bijvoorbeeld iedere dag te ontbijten, lunchen en avondeten zorgt voor een bepaalde structuur met het eten. Het samen eten kan hier op een positieve manier aan bijdragen.

Ook de aanwezigheid van fruit in huis kan helpen dat jongeren eerder voor een stuk fruit kiezen als het voor handen is. Hetzelfde met chips en frisdrank, als dit makkelijk voor het pakken ligt dan zal een kind of jongere eerder hiervoor kiezen dan voor een stuk fruit.

Grenzen aangeven is ook helpend. Bijvoorbeeld bij tussendoortjes en frisdrank. Het kan helpen om aan te geven dat frisdrank met name in het weekend gedronken wordt of chips in een schaaltje en niet uit de zak wordt gegeten. Ook is het handig om de afspraak te maken dat er niet gegeten wordt voor de televisie maar aan tafel.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

14 reacties op “Invloed eetpatroon ouders op kind”

  1. Ik hoopte ook wat te lezen over de maaltijden die op de basislijsten staan, op de website. Zelf heb ik nooit 3 broodjes gegeten als lunch, ook mijn zus en moeder nemen er twee, de avondmaaltijden zijn enorm vergeleken met wat wij thuis eten, zelfs mijn vader neemt niet zoveel.

    Hoe wordt hier tegenaan gekeken in therapie? Ik ga de meerdere gezinsbehandeling volgen. Welke eetgewoontes kunnen blijven? Het voelt heel onnatuurlijk voor me als ik zoveel zou moeten eten, ja voor het aankomen snap ik wel dat ik meer dan normaal moet eten, maar niet als normaal eetpatroon.

    Liefs xx

    1. @J:
      Dit zijn meer vragen voor op het forum dan onder een blog denk ik ;).

      Overigens wil ik toch kort reageren: Wat vaak gebeurt is dat mensen met een ES wel de ‘minder eten’ gewoontes mee willen doen, maar niet de extraatjes, want dat staat dan niet op de lijst. Het is niet voor niets dat jij wel moet aankomen en zij wel op een gezond gewicht zitten? Los van in behandeling en of dat mogelijk is (afhankelijk van fase van herstel etc.); Dan moet je dus ook zo fair zijn naar jezelf om dan ook dat ijsje te eten als zij die eten (en even groot). Ook die koekjes die tussendoor gegeten worden. Niet alleen het magerste beleg. Dat soort dingen.

      1. Dat is waar Lusi, alsnog bedankt voor het reageren. Ik zal op het forum nog wel uitgebreider mijn vraag stellen, want ik bedoelde het niet precies zoals je het hebt opgevat 🙂

  2. Interessant artikel. Het kan ook andersom werken soms. Mijn moeder houdt best van snacken en eten in het algemeen en heeft ook wat overgewicht (niet heel veel hoor, maar toch wel wat). Daardoor heb ik lange tijd aan het idee vastgehouden dat je gelijk overgewicht krijgt als je regelmatig snackt (in plaats van óvermatig). Ik denk dat dat wel een van de vele factoren is die heeft meegespeeld in het ontwikkelen van mijn eetstoornis.

    Verder werd er hier thuis vaak gezegd dat het “zonde” is om je calorieën uit drinken te halen en daardoor ben ik erg bang voor ‘vloeibare’ calorieën, dus in die zin ben ik wel beïnvloed door hoe daar thuis mee om werd gegaan. Tegenwoordig hebben mijn ouders dat idee gelukkig iets meer losgelaten.

    1. Ik herken het Anna. Of mijn ouders ontbijten en lunchen dan niet maar snacken dan wel aan het eind van de middag tot avond en nemen vaak biertjes.
      Ook zijn ze totaal niet van de gezette tijden dus vanuit de kliniek hadden ze aparte regels voor mij opgesteld. Ik mocht zelf mijn eten maken op de gezette tijden en moest zelf ontbijten omdat mijn ouders dan niet op wilden staan. Terwijl ik officieel niet alleen moest zijn. Voor mij was het dus apart geregeld.

  3. Mijn moeder had tijdens haar puberjaren een eetstoornis. Dat heb ik van jongs af aan terug kunnen zien in hoe ze eet. Zo wil ze geen boter en zuivel en als ze iets calorierijks eet, compenseert ze dat door lange tijd niks te eten ookal heeft ze erge trek. Ik heb sinds 2015 een eetstoornis en ben nu al verder dan zij in mijn herstel. Ik vind het moeilijk om te zien dat ze zich er zo aan blijft vasthouden. Mijn vader is juist iemand die heel erg luchtig en los met eten omgaat, maar vooral let op hoeveel zout erin zit. Chips vindt hij slecht. De basislijst komt opzich wel overeen met wat mijn zus eet, dat vind ik wel prettig. Als ik bij anderen logeer is alles inderdaad weer heel anders.

  4. Mijn ouders eten vooral of veel te veel of te weinig. Dus ik pak liever de eetlijst van de diëtist

  5. Ik vind het dus vooral moeilijk dat ik, nu ik aan het herstellen ben, merk dat mijn voorkeuren qua eetpatroon en voedingsmiddelen ook heel anders zijn dan die van mijn ouders. En natuurlijk vind ik dat zij moeten doen waar zij zich prettig bij voelen, maar omdat ik dus soms ‘anders’ eet dan zij – meer bij ontbijt en lunch bijvoorbeeld, maar niet twee volle borden avondeten – krijg ik ook nog wel eens opmerkingen over mijn eetpatroon. En dat voelt soms oneerlijk; ik eet anders, maar zeker niet te weinig. Ik maak nu keuzes gebaseerd op wat ik fijn vind en waar ik me goed bij voel, maar mijn omgeving ziet die keuzes soms nog als keuzes vanuit m’n eetstoornis, terwijl ik heel goed weet dat dat niet zo is.

  6. Mijn moeder is iemand die niet ontbijt/luncht maar vervolgens wel rond een uur of 3 naar een zak chips en een fles wijn grijpt. En helaas zie ik dat mijn 9-jarige zusje ook vaak het ontbijt overslaat, maar ‘s middags wel altijd zeurt om snacks.

  7. Vroeger als klein meisje had me moeder ook boulima.
    onbewust heb ik daar toch wat van meegekregen kwa eetgewoontes.
    Maar toen ik vroeger anorexia had at ze altijd wel mee met mij in de weekenden en haalde ze voor mij producten die ik moest eten van me eetlijst om aan te komen.
    Dat vond ik heel prettig want daar door voelde ik me gesteund.
    doordeweeks woonde ik ergens anders.

  8. Niet alle ouders zullen bereid zijn om hun eetgewoontes te veranderen terwille van een kind met een e. s.
    Ik denk dat het leren wat voor jou goed is en bijvoorbeeld je eetlijst volgen als een goede oefening kunt zien in het zelfstandig worden .
    Het zou fijn zijn als alle ouders goede voorbeelden voor hun kinderen waren maar zij zijn ook niet perfect.

  9. Ik sta aan de andere kant van dit. Ik heb een eetstoornis en gelukkig mijn dochtertje niet. Maar o wat is het soms moeilijk om het eetpatroon van mij voor haar te verbergen.

  10. Ik herken dit erg.Mijn moeder bestempelde bepaald met name bewerkt voedsel altijd als ongezond en slecht.Dit hadden we niet in huis want dit vond ze troep,en nog steeds. Als ik dan iets eet wat ‘troep’is zegt ze dat soms. Erg vervelend,en dat maakt het eten van die voedingsmiddelen die heel gewoon zijn wel lastiger

  11. Regelmatige eettijden is iets Westers.. Niks mis mee, maar heeft wat mij betreft weinig met goed of niet te maken. Gaat veel meer om de kwaliteit van eten en houding tegenover eten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *