Toen ik anderhalf jaar geleden noodgedwongen op mijzelf ging wonen als student, kwam er veel op me af. Vooral het financiële plaatje. Wat komt er binnen en wat gaat er uit? Ik kan gelukkig heel goed met geld omgaan en heb het altijd netjes op orde, maar de laatste tijd, nu ik een flinke terugval heb in mijn eetstoornis, merk ik dat ik meer geld uitgeef in de supermarkt. Dit terwijl ik niet meer eet of eetbui voedsel haal. Hoe kan dat?
Ik let veel op de calorieën, vetten en suikers. De eetstoornis wil van alles het minste. Ook reclame beïnvloedt mijn inkopen. Als voorbeeld de nieuwe ontbijtkoek van Peijnenburg: de zero variant. Geen suiker en iets minder calorieën dan een B-merk met minder suiker, maar wel een euro duurder! Van de eetstoornis mag ik alleen nog maar de Peijnenburg zero, want die is het ‘gezondst’. Zo gaat dat met alles. De eetstoornis bepaalt wat ik koop, ook al is het van een ander merk veel goedkoper.
Toen ik in het begon op mijzelf ging wonen en mijn eetstoornis niet meer zo aanwezig was, had ik hier geen last van. Ik vergeleek de prijzen en keek naar het goedkoopste. Ik ben mij hier nu bewust van en probeer erop te gaan letten, want van die paar calorieën meer kom ik echt niet aan, als ik er realistisch naar kijk.
Zo zie je maar weer hoeveel controle de eetstoornis heeft op mijn uitgaven, omdat het zo bepaalt wat ik koop. Terwijl ik zoveel andere leuke dingen kan doen van het geld wat er over blijft als ik op mijn uitgaven let…
Mijn tip is: realistisch blijven en je gezonde kant gebruiken bij het maken van een boodschappenlijstje. Is het reëel dat ik van die paar calorieën meer ga aankomen? De verschillen zijn vaak niet groot, dus probeer de eetstoornisgedachten opzij te zetten. Meer tips zijn altijd welkom!
Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is? Beïnvloedt jouw eetstoornis ook wat je koopt en merk je dit aan je uitgaven? Hoe ga je hier mee om en hoe kan je dit veranderen? Ik ben er nu wel bewust van maar de eetstoornis heeft helaas nog veel invloed.
Geef een reactie