Hoewel het voor sommigen erg lastig is om ‘nee’ te zeggen tegen anderen, is het eigenlijk vaak net zo lastig om ‘ja’ te zeggen. Het zeggen van ‘nee’ wordt vaak gekoppeld aan het behouden van grenzen en dat is natuurlijk erg belangrijk. Echter ben ik van mening dat het net zo waardevol kan zijn om ‘ja’ te leren zeggen, omdat je daarmee jezelf ook weer dingen kan gunnen.
Voorheen vond ik het heel lastig om ‘nee‘ te zeggen tegen anderen. Als iemand iets vroeg, zei ik bijna altijd ‘ja’ en probeerde ik altijd voor een ander klaar te staan. Dit ging vaak ten koste van mijzelf omdat ik vaak over mijn eigen grenzen ging. Uiteindelijk was ik degene die oververmoeid en kapot achterbleef. Ik heb in de afgelopen jaren steeds vaker ‘nee’ leren zeggen, maar ik ben nog lang niet uitgeleerd. Ik merkte namelijk dat naarmate ik ‘nee’ zei, ik ook met een andere reden ‘ja’ kon zeggen.
Een ‘ja’ ging niet meer ten koste van mezelf, maar het leverde me juist iets op. Toen ik meer ruimte had voor mezelf door mijn grenzen te bewaken, kon ik die invullen door dingen die ik leuk vond. Ik kon ‘ja’ zeggen op dingen waar ik van kon genieten. Echter is het ‘ja’ zeggen ook niet altijd even makkelijk. Want achter een ‘ja’ kan vaak ook een ‘maar…’ schuilen waardoor je toch weer neigt naar een ‘nee’. Hiermee ontneem je jezelf van dingen waar je eigenlijk juist van kan genieten.
Achter een ‘maar…’ schuilen vaak onzekerheden en angsten. Aan de ene kant wil je graag ‘ja’ zeggen, maar door de ‘maar…’ kom je uiteindelijk misschien toch bij een ‘nee’. Ik nodig jullie uit om juist vaker ‘ja’ te zeggen en die ‘maar…’ achterwege te laten. Laat je niet tegenhouden door onzekerheden en angsten. Hoe lastig het ook is, ze zijn er om te overwinnen.
Dus zeg JA tegen..
… een traktatie
Wanneer iemand jou iets lekkers aanbiedt in de vorm van een koekje, een glaasje drinken of een stuk verjaardagtaart kan de eetstoornis een enorme strijd leveren. In je hoofd gaan de alarmbellen af en schreeuwt je eetstoornis ‘nee!’. Iedereen om je heen is aan het genieten van wat lekkers en jij durft die eetstoornis niet tegen te spreken. Ondanks dat het niet makkelijk is, is het juist de uitdaging om ‘ja’ te zeggen terwijl jouw eetstoornis ‘nee’ roept. Je komt niet meteen aan door iets extra’s te nemen, ongeacht wat die eetstoornis je probeert wijs te maken. Vraag iemand jou hierin te helpen en vraag om wat afleiding. Probeer je niet af te sluiten van anderen en probeer in contact te blijven.
… sociale activiteiten
Ze vinden me niet leuk… Straks vinden ze me raar… Ik zie er niet uit… Dit kunnen gedachtes zijn die door jouw hoofd spoken wanneer iemand je mee vraagt om wat leuks te doen. Je bent geneigd om ‘nee’ te zeggen zodat je niet in die spanning hoeft te blijven, maar eigenlijk wil je heel graag meedoen met de sociale activiteiten. Je wilt namelijk helemaal niet alleen zijn. De drempel om toch mee te gaan is hoog, maar probeer dit te relativeren. Ze vragen je niet voor niets mee, ze willen jou er juist bij hebben omdat ze je leuk vinden! Ervaar de gezelligheid en geef jezelf de kans om te genieten.
… complimentjes
Wanneer je een compliment krijgt, wuif je het half lachend weg. Eigenlijk wil je ze tegenspreken en kan je niet inzien waarom een ander jou een compliment geeft. Zo leuk ben ik helemaal niet, denk je dan. Een ander vindt het wel en dat mag een ander vinden, ongeacht of jij het ook ziet of niet. De truc is om te leren dit aan te nemen zodat je er ook in kan geloven. De drempel om ‘ja’ te zeggen is vaak nog hoog, maar ik heb geleerd dat een ‘dank je’ daarin een opstapje kan zijn. Je accepteert het daarmee nog niet meteen, maar je wuift het ook niet meteen weg. Je laat het er zijn en hopelijk lukt het je dan steeds beter om de complimenten aan te nemen.
… jezelf
Ik kan tig dingen bedenken wat ik kan doen in plaats van tijd te besteden aan mezelf. De wasmachine kan nog een keer draaien, er mag wel eens gestofzuigd worden, de badkamer kan een poetsbeurt gebruiken en ga zo maar door. Al ben ik nog zo moe, ik moet vaak van mezelf doorgaan omdat het anders maar blijft liggen. Ik loop al weken langs een boek die ik graag wil lezen en vaak zou ik even op de bank willen ploffen om een serie te kijken waar ik weken terug aan ben begonnen. Nee, ik moet nog dit en dit en dit doen… Dagen en weken gaan voorbij en ik moet een keer ‘ja’ zeggen tegen mezelf. ‘Ja’ tegen rust en ‘ja’ tegen tijd voor mezelf. Het lukt misschien niet elke dag, maar om de dag moet dat wel een keer kunnen. Het hoeven geen uren te zijn, want dat is niet altijd haalbaar. Maar een half uur moet toch wel te doen zijn!
… een toekomst
Stappen zetten richting een toekomst kan soms best spannend zijn. Het betekent namelijk dat je dingen achter je moet laten uit het verleden. Daarbij kan het onbekende best spannend zijn. Het is niet zomaar iets. Je bent bang voor het onbekende van jouw toekomst. Zo bang dat je je vasthoudt aan hetgeen wat je al jarenlang kent, zoals een eetstoornis. Wat ben je nog zonder een eetstoornis? Echter biedt een leven zonder eetstoornis ook weer kansen. Kansen om jouw toekomst in te richten zoals jij het zou willen. Dat betekent niet dat alles voor het grijpen ligt. Het betekent wel dat je er weer naar toe kan werken omdat je openstaat voor jouw toekomst.. Omdat je wil vechten voor een toekomst. Zeg ‘ja’ tegen een toekomst en zeg ‘ja’ tegen de kansen die je kan krijgen om deze in te richten zoals JIJ het wil.
Zeg jij vaak ‘ja’ tegen jezelf?
Geef een reactie