De laatste tijd probeer ik steeds meer yoga, meditatie en mindfulness in mijn leven te roepen. Ik heb hier eerder in mijn leven heel erg veel baat bij gehad en nu ik het weer een beetje op begin te pakken merk ik wederom hoeveel rust het me brengt. Het gaat niet vanzelf. Ik moet er iets voor doen en die ervaringen deel ik dan weer met mijn vrienden. Plotseling vertelde een vriendin van me over een mindfulness-app met wel een heel aparte aanpak. Je krijgt namelijk meerdere keren per dag een berichtje met de herinnering dat je op een dag dood gaat.
Wow, dat klinkt best heftig! Aan de ene kant begreep ik het wel meteen. Ooit ga je dood en dan maken alle zorgen over alledaagse dingen ineens helemaal niet meer uit. In dat perspectief gezien heeft het helemaal geen zin om je druk te maken en kan je maar beter genieten van de tijd die je hebt… Nu je er toch bent. Aan de andere kan kreeg ik er ook niet echt een fijn gevoel van. Elke dag meerdere keren stilstaan bij het feit dat je dood gaat lijkt me behoorlijk deprimerend.
Na wat korte research ben ik erachter gekomen dat het om de app WeCroak gaat. Uit nieuwsgierigheid en voor het schrijven van deze blog heb ik de app op mijn telefoon geïnstalleerd. Wanneer je de app opent zijn de woorden luid en duidelijk: “Tap to get started, and afterwards, you will receive five notifications a daily, at random times, that invite you to contemplate death.” Naar het Nederlands vertaalt staat hier dus: “Tik om aan de slag te gaan en daarna ontvang je dagelijks, op willekeurige momenten, vijf meldingen die je uitnodigen om over de dood na te denken.“
Op de website van WeCroak vond ik een verdere uitleg van het concept. De app is gebaseerd op een oude, Bhutaanse wijsheid die zegt dat je 5 keer per dag even stil moet staan om aan het feit dat je ooit dood gaat te denken. Op deze manier zou je een gelukkig mens worden. De app nodigt je door middel van citaten van dichters, filosofen en ander soort denkers uit om hetzelfde te doen. Na het lezen van de citaat is het de bedoeling om even kort te mediteren. Het nadenken over onze sterfelijkheid zou ervoor zorgen dat je er bewust van wordt en accepteert dat je zorgen die niet uitmaken moet laten gaan en dankbaar moet zijn om die dingen die wel uitmaken.
Op zich snap ik het wel. Ik kan me ook erg druk maken om dingen waar ik me een maand later bijvoorbeeld al helemaal niet meer druk om kan maken. Was dat druk maken dan wel nodig? Heeft het iets veranderd? Of had ik beter kunnen genieten van de dingen die er wel echt toe deden? Had ik meer moeten genieten? Had ik het anders kunnen doen? Had ik gelukkiger kunnen zijn?
Als ik het even op mijn eetstoornis en zelfbeeld betrek zou ik me af kunnen vragen of die kilo meer of minder m’n leven nou echt zo zou hebben veranderd? Of het uiteindelijk echt uit zou maken of ik wel of niet ergens de beste in was? Of een vriend meer of minder had uitgemaakt? Of dat ik blij had moeten zijn met dat wat ik wel kon, het lichaam en de vrienden die ik wel had? Ik heb immers zo veel om voor te leven. Het loopt nooit helemaal zoals je wilt en er gaan altijd dingen mis, maar er gaan ook altijd dingen goed en het leven is ook mooi en ooit houdt het op. Had ik er dan niet meer van willen genieten?
Aan de andere kant, en ik weet niet of de app dat bedoeld, stelt het me soms ook een beetje gerust dat we uiteindelijk allemaal dood gaan. Het is niet zo dat ik dood wil, maar het feit dat het ooit gaat gebeuren zet alles wel in perspectief. De wereld, de aarde, het heelal. Alles leeft al zo ongelooflijk lang. Ik ben slechts een heel kleine druppel in zeeën van tijd. Dit maakt mij niet onbelangrijk, elke druppel draagt bij aan de zee die is. Zonder druppels was er geen zee, maar het helpt me ook eraan herinneren dat ik misschien niet overal zo zwaar aan hoef te tillen. Dat alles wat ik doe ooit op een dag niet meer uitmaakt. De enige voor wie het uitmaakt, is voor mezelf, want mijn druppel, mijn tijd, is alles wat ik heb en daar kan ik maar beter van genieten. Een foutje meer of minder, daar zal de zee niet van droog liggen. Ik mag fouten maken, dat is oké.
Het onderwerp fascineert me en ik zou hier nog uren en uren over door kunnen praten, maar ik kan me ook voorstellen dat dit soort gedachtegangen voor sommige mensen juist heel tegenovergesteld kunnen werken. Het is vast niet het doel van de app, maar ook ik bespeur bij mezelf af en toe iets van schuldgevoel. Is niks dan belangrijk? Moet ik alles maar loslaten? Mag ik alles gewoon fout doen? Ben ik niet belangrijk? Stel ik niks voor? Ben ik ondankbaar? Kan ik niet beter al dood zijn?
Gelukkig weet ik het allemaal wel te relativeren. Natuurlijk is dat allemaal niet waar. De app wil juist perspectief en balans bieden, maar als je meerdere keren per dag met gedachten over de dood wordt geconfronteerd kan ik me voorstellen dat dit soort ideeën de ruimte kunnen krijgen om te groeien en dat de balans juist scheeft trekt. Zeker als dit niet onder begeleiding gebeurt en het enkel jou en je telefoon is.
Daarom denk ik niet dat deze app voor iedereen is. Zeker niet als je van jezelf al weet dat je hier gevoelig voor bent en dat hoeft ook niet. Laat hem lekker links liggen. Er zijn zoveel mooie manieren om mindfulness te beoefenen of met een positieve, dankbare blik naar het leven te kijken. Een methode die mij in dat geval meer aanspreekt is bijvoorbeeld het positief dagboekje. Ik denk dat dit wel mijn favoriete positiviteit- en mindfulness oefening is. De bedoeling is dat je aan het einde van de dag 3 of meer dingen opschrijft waar je dankbaar, trots of gelukkig om was.
Dit kunnen heel kleine dingen zijn zoals dat je de afwas eindelijk hebt gedaan, dat de buurvrouw gedag zei, dat jij de buurvrouw gedag zei of dat het zonnetje lekker scheen. Het kunnen ook grotere dingen zijn zoals dat je eindelijk een lastige knoop hebt doorgehakt, een toffe vakantie hebt geboekt of het met eten heel goed is gegaan! Jij mag het zelf allemaal bedenken, maar wees niet te kritisch. Geluk zit hem in de kleine dingen en je zal zien dat je door te oefenen deze dingen steeds sneller zal opmerken en uiteindelijk met een veel positievere bril naar het leven om je heen kan kijken.
Hoe denk jij hierover?
fotografie: pexels
Geef een reactie