Tijdens moeilijke periodes in mijn leven heb ik gemerkt dat de mensen in mijn omgeving eigenlijk heel belangrijk en waardevol zijn. Het leven is zoveel moeilijker als je alles alleen doet of wil doen. Vroeger wilde ik mijn problemen altijd zelf oplossen. Ik wilde niet om hulp vragen omdat ik altijd dacht dat anderen mij toch niet zouden begrijpen, laat staan dat ze mij zouden kunnen helpen. Steeds meer heb ik geleerd dat ik mijn kwetsbare kant ook mag laten zien en dat ik niet altijd sterk hoef te zijn. Niet voor mijzelf, maar ook niet voor de wereld om mij heen.
Eigenlijk heeft iedereen anderen nodig, mensen kunnen niet overleven zonder anderen om hen heen. Natuurlijk is dit bij iedereen verschillend. De ene wil constant omringd zijn door vrienden en familie en de ander is liever wat vaker alleen. Ik merkte dat ik mijn vrienden en familie vaak opzocht voor leuke en gezellige dingen. Maar wanneer het even niet zo goed ging, deed ik dit veel minder. Uiteindelijk merkten mijn ouders wanneer er wat aan de hand was en dan kwam het er allemaal uit.
Achteraf voelde ik mij opgelucht en werd ik gerust gesteld of kreeg ik adviezen waar ik echt wat aan had. Maar waarom kon ik dit zelf niet vragen? Ik sta altijd voor iedereen klaar en ik vind het fijn om naar anderen te luisteren en hen te helpen. Waarom voelde ik mijzelf dan te veel of had ik altijd in mijn hoofd dat zij mij toch niet zouden begrijpen? Sommige problemen kun je niet alleen oplossen. Ik kon mijzelf helemaal naar beneden halen met negatieve en irrationele gedachten. Hierdoor ging ik mij nog slechter voelen. Misschien herken je dit wel. Maar vrienden en familieleden kunnen juist helpen met gedachten te ordenen en rationaliseren.
Wanneer je leeft met een eetstoornis of andere psychische problemen, kan het zijn dat je sociaal netwerk flink uitgedund is. Misschien heb je zelf een tijdje geen behoefte gehad aan contact met je vriendinnen, schaam je je of heb je geen zin om alles uit te leggen. Of misschien hebben jullie ruzie gehad omdat je het gevoel hebt dat ze je niet begrijpen. Het is niet erg om soms meer tijd te besteden aan jezelf en wat minder tijd door te brengen met mensen uit je omgeving, maar het is wel heel belangrijk om jezelf niet te isoleren. Je omgeving kan betekenisvol zijn tijdens jouw gevecht tegen de eetstoornis en de genezing hiervan.
Ik heb geleerd dat het goed is om mijn verhalen en problemen met anderen te delen en dat anderen het ook fijn vinden om wat voor mij te kunnen betekenen. Ze luisteren, adviseren en kunnen ook fungeren als spiegel. Op sommige momenten had ik juist iets aan de adviezen en steun van mijn ouders en bij andere vragen zijn juist mijn vriend of vriendinnen degene bij wie ik hulp of steun zoek.
Maar de knop omzetten en om hulp vragen ging bij mij niet vanzelf hoor. Ik heb dit echt moeten leren en vooral leren door te doen. Hulp vragen en accepteren. Hierdoor ben ik wel een paar keer teleurgesteld door negatieve reacties of mensen die ineens niks meer lieten horen. Dat is heel pijnlijk maar dat hoort er ook bij. Je leert wat je aan mensen hebt en je gaat inzien dat er ook mensen zijn die veel om je geven. Dit kan de band die je met anderen hebt veel sterker maken en het kan zoveel opleveren: een luisterend oor, erkenning, steun, advies en het gevoel dat je er niet alleen voor staat.
Tips ♥
♥ Lotegenotencontact
Misschien heb je weinig mensen in je omgeving waar jij je goed bij voelt en voel je je soms eenzaam. Nieuwe mensen leren kennen kan natuurlijk op verschillende manieren. Zo kun je bijvoorbeeld terecht op verschillende fora. Misschien vind je op het Proud forum iemand waar het mee klikt en met wie je kunt afspreken. Ook kun je natuurlijk naar een Proud2Meet komen, om lotgenoten te ontmoeten.
♥ Erop uit
Wellicht is er ook iets wat je leuk vindt om te doen, bijvoorbeeld schilderen of andere creatieve dingen. Je zou kunnen kijken of hier een cursus of workshop voor is. Hier ontmoet je mensen met dezelfde interesses.
♥ Begin klein
Vind je het om welke reden dan ook moeilijk om hulp te vragen of je verhaal te vertellen? Begin klein. Vertel bijvoorbeeld eerst dat je onzeker bent over jezelf en daar moeite mee hebt. Je hoeft niet gelijk je hele levensverhaal of al je vragen op tafel te leggen.
♥ Verwacht niet te veel
Ga er niet vanuit dat de mensen in jouw omgeving direct weten wat er speelt wanneer jij vertelt dat je een eetstoornis hebt. Leg uit wat het is en op welke manier het een rol speelt in jouw leven.
♥ Draai de rollen eens om
Ben je bang om anderen tot last te zijn? Probeer je eens voor te stellen dat jouw vriendin deze problemen heeft en hier met jou over wil praten. Vind je haar dan lastig? Wil je dan niet naar haar luisteren?
♥ Anderen zijn belangrijk voor je
Hulp vragen wordt gewaardeerd. Als je nooit om hulp vraagt, zullen mensen eerder geneigd zijn te denken dat het goed gaat of dat je alles zelf kan. Wanneer je wel om hulp vraagt, zullen zij zien dat je hun mening en advies belangrijk vindt.
♥ Geef aan wat jij nodig hebt
Accepteer de hulp die je krijgt. Luister naar adviezen en tips. Je kunt ook aangeven waar jij behoefte aan hebt en op welke manier ze jou het beste kunnen helpen. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat ze je af en toe vragen hoe het met je gaat, of samen huiswerk te maken omdat je je moeilijk kunt concentreren. Maar hulp kan ook bestaan uit samen leuke dingen doen zonder dat het gaat over de eetstoornis.
♥ Hulp vragen is geen zwakte
Wanneer je om hulp vraagt, ben je juist sterk! Niemand doet alles alleen, hoe sterk je ook bent. Alles alleen willen doen maakt je alleen maar eenzaam.
♥ Doe ook leuke dingen
Doe af en toe ook leuke dingen met vriendinnen of familieleden. Het is heel belangrijk om niet alleen met problemen bezig te zijn maar ook dingen te doen die je leuk vindt. Misschien is het nu minder leuk als dat je gewend bent, maar afleiding is goed. Je bent even met wat anders bezig en het de momenten dat het wel weer leuk is, komen wel weer.
Heb jij mensen om je heen bij wie je terecht kan?
Hoe maak jij gebruik van je sociale netwerk?
Geef een reactie