Jouw ergste vijand ben je zelf

Een eetstoornis betekent chaos in je hoofd en in de knoop zitten met wat je allemaal denkt en voelt. Vaak wéét je ook best dat het allemaal in je hoofd zit, maar dat maakt het niet minder echt, niet minder erg en niet makkelijker. Een eetstoornis is een stukje van jou, ook al is het niet wie je écht bent. Het is iets dat voortkomt uit jouw angsten, twijfels, onzekerheden en de dingen die je in je leven hebt meegemaakt. Het kan als oorlog voelen om hier dagelijks mee geconfronteerd te worden. Een soort ruzie met jezelf, in je hoofd. Bijna alsof je je eigen ergste vijand bent…

‘Ik kan het niet, ik weet het niet, ik ben niet goed genoeg, ik doe er niet toe…’ Dingen die ik mezelf vertelde toen ik een eetstoornis had. Het was heel naar om zo over mezelf te denken. Het maakte dat ik me na een tijdje ook daadwerkelijk ging gedragen naar wat ik dacht en voelde: Ik was ervan overtuigd dat ik niet kon herstellen, dus probeerde ik het ook niet, althans niet écht.

Niemand wordt onzeker of ongelukkig geboren. Een baby maakt zich geen zorgen om de mening van anderen en twijfelt niet aan zijn of haar eigen wensen of verlangens. Hoe komt het dan dat we onderweg toch ergens aan onszelf gaan twijfelen en zelfs helemaal het gevoel krijgen dat we waardeloos zijn. Waar is het misgegaan? Hoe kan je het weer bijleggen met jezelf?

Als je je eigen ergste vijand bent, houd je jezelf tegen in het behalen van je doelen. Genezen van je eetstoornis stel je nog even uit, omdat je het gevoel hebt dat je er niet klaar voor bent of er niet op durft te vertrouwen dat je succesvol zult zijn. Je zit vast in je hoofd door de dingen die je jezelf vertelt. Alleen jij kan jezelf redden van de ondergang, maar je eetstoornis steekt daar schaamteloos een stokje voor. Het duiveltje op je schouder laat je geloven dat het allemaal geen zin heeft.

Vrede sluiten met jezelf gaat niet van de ene op de andere dag. Toch weet ik uit ervaring dat het weldegelijk mogelijk is met voldoende tijd en aandacht.

Luister goed naar jezelf

Ik weet uit ervaring dat het een enorme chaos kan zijn in je hoofd als je op psychisch vlak vastloopt. Soms denk en voel je zo veel dat het lastig kan zijn om het overzicht te bewaren. Toch is het belangrijk om voor jezelf duidelijk te krijgen wat er nou precies gezegd wordt tijdens de gesprekken die je in je hoofd met jezelf voert. Schrijf bijvoorbeeld eens alles uit, zodat je er vanaf een afstandje naar kunt kijken. Vaak is het veel makkelijker om objectief te evalueren zodra iets niet meer alleen in je hoofd zit. Praten kan hierin ook enorm helpen. Lucht je hart eens bij iemand voor wat orde in de chaos.

Overtuigingen die je hebt

Nu je alles hebt geschreven of uitgesproken is het belangrijk om te gaan kijken wàt er allemaal gezegd wordt door de verschillende stemmen die in jouw hoofd huizen. Welke denkbeelden en overtuigingen springen eruit? Welke dingen geloof je over jezelf of wil jouw destructieve kant je doen geloven? Probeer dit zo goed mogelijk in kaart te brengen.

Ervaringen uit het verleden

Vervolgens kun je proberen na te gaan bij jezelf waar bepaalde denkbeelden of overtuigingen vandaan komen. Wat heb je meegemaakt waardoor je bent gaan geloven ‘dat je niets waard bent’ of ‘nooit zult slagen’? Vaak zijn het ervaringen uit het verleden waar we vandaag de dag, onbewust, nog steeds last van hebben. Zonder dat we het doorhebben spelen gevoelens die we toen hadden nu nog steeds een rol.

In gesprek gaan met jezelf

Nu je wat meer inzicht hebt in waar bepaalde gevoelens en gedachtes vandaan komen wordt het tijd om eens met jezelf in gesprek te gaan. Vertel jezelf dat er niets is om bang voor te zijn en troost jezelf waar nodig. Laat jezelf weten dat je leeft in het nu en dat wat er vroeger is gebeurd in het verleden ligt. Je hoeft niet meer bang, boos of onzeker te zijn.

Een nieuwe gedachte

Vertel jezelf dat jij het leven aankan, dat jij leuk, knap, interessant en intelligent bent. Doe dit elke dag opnieuw, het liefst op een vast tijdstip. Geloven in jezelf en van jezelf houden heeft alles te maken met hoe je over jezelf denkt. Als je jezelf maar vaak genoeg verteld dat jij goed, slim, waardevol en verstandig bent, dan wordt dit vanzelf je nieuwe waarheid in het hier en nu.

Ben jijzelf jouw ergste vijand?

Lotte

Geschreven door Lotte

Reacties

5 reacties op “Jouw ergste vijand ben je zelf”

  1. bedankt voor deze super helpende blog, fijn

  2. herkenbaar. ik ben mijn ergste vijand.

  3. Zeker weten dat ik mijn ergste vijand ben. Ik wil dat wel graag veranderen.

  4. Nee, mijn ergste vijand was mijn moeder samen of uiteindelijk het systeem van indoctrinatie, leugens via oa vooral mijn moeder zo tot mij gekomen en ‘later’ op weg naar hulp leek niemand dat ècht te bevatten en bleven zij hetzelfde doen, omdat ze zelf geen besef hadden, waar het nu eigenlijk om draaide, werden alle issues te allen tijde teruggebracht bij mij. Het ligt niet alleen aan mij dat ik ben gaan denken zoals ik ben gaan denken. Ik vind ook dat ‘we’ af moeten van dat je ALLES omtrent je eetstoornis in ‘jezelf moet zoeken’.

    1. zoooo waar!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *