Tijd, het is en blijft bijzonder. Je hebt mensen die zeggen dat het lijkt alsof de tijd voorbij vliegt en je hebt mensen die zeggen dat het lijkt alsof de tijd stilstaat. Je hebt mensen die wensen dat de tijd sneller zou gaan en mensen die wensen dat de tijd juist even een keer stil kon staan. Ik ben Christen en in de Bijbel staat ook iets over tijd. Ik heb het hierbij over Prediker 3:1-8, want daar staat:
[3] 1Voor alles wat gebeurt is er een uur,
een tijd voor alles wat er is onder de hemel.
2Er is een tijd om te baren
en een tijd om te sterven,
een tijd om te planten
en een tijd om te rooien.
3Er is een tijd om te doden
en een tijd om te helen,
een tijd om af te breken
en een tijd om op te bouwen.
4Er is een tijd om te huilen
en een tijd om te lachen,
een tijd om te rouwen
en een tijd om te dansen.
5Er is een tijd om te ontvlammen
en een tijd om te verkillen,
een tijd om te omhelzen
en een tijd om af te weren.
6Er is een tijd om te zoeken
en een tijd om te verliezen,
een tijd om te bewaren
en een tijd om weg te gooien.
7Er is een tijd om te scheuren
en een tijd om te herstellen,
een tijd om te zwijgen
en een tijd om te spreken.
8Er is een tijd om lief te hebben
en een tijd om te haten.
Er is een tijd voor oorlog
en er is een tijd voor vrede.
Ik vind dit een erg mooie tekst. En ik denk dat het niet uit maakt of je Christen bent of niet, het gaat om hetzelfde: tijd. Er is namelijk ook een tijd voor herstel. De tijd om jezelf te verliezen, te doden, te huilen, te verscheuren, te zwijgen is geweest. Het is nu tijd voor de andere dingen. Het is tijd om te herstellen, te helen, te lachen, te spreken. Het is tijd om te dansen, om te bouwen, om lief te hebben. Je mag jezelf liefhebben. De tijd om te lijden is geweest, en het is nu tijd om jezelf op te rapen. Het is tijd om te zien hoeveel je waard bent. En nee, morgen is het niet voorbij, en overmorgen ook niet, en volgende week of volgende maand wellicht ook nog niet. Maar je bent op weg en ooit komt jouw tijd.
Ik ben lange tijd ook lichamelijk heel ziek geweest. Ik was eigenlijk altijd ziek en daardoor groeide ik op een gegeven moment ook niet meer. Ik lag vaak ik het ziekenhuis, had vaak medicijnen. Op het moment dat het ziek zijn bijna teveel werd, kreeg ik de diagnose voor wat er lichamelijk mis is. Toen ik daarvoor medicijnen kon krijgen, veranderde er zoveel.
Ik werd gezond en dat was ik al zolang niet meer geweest. Ik groeide zelfs weer. Op een gegeven moment besefte ik hoelang ik al niet meer ziek was geweest en hoelang ik al niet meer in het ziekenhuis had gelegen. Want zolang ik mijn medicijnen zou gebruiken, was ik gezond. Mijn tijd om lichamelijk ziek te zijn was voorbij, wat was ik daar dankbaar voor! Helaas ging het op school niet goed en ik werd geestelijk ziek, maar dat nam niet weg hoe dankbaar ik was voor het feit dat mijn leven niet meer zo was als vóór mijn diagnose. Ik ben sinds het gebruik van de medicatie namelijk niet meer zo ziek geweest als dat ik voor de diagnose was. Mijn tijd van lichamelijke ziekte was voorbij.
Lief persoon die dit nu leest, zo mag het ook met jou gaan. Of je nou lichamelijk of geestelijk ziek bent, de tijd van lijden mag stoppen. Je mag herstellen. Jouw tijd is gekomen.
♥
Geef een reactie