JZHMH: Borderline en Asperger

In het programma Je Zal Het Maar Hebben worden wekelijks twee jongeren gevolgd die kampen met een bepaalde ziekte, aandoening of beperking. Het programma, dat iedere week op dinsdag te zien is bij BNN, geeft hiermee een kijkje in het leven van deze jongeren. Qua aandoeningen kan het gaan om hele uiteenlopende zaken. Zo kan iemand bijvoorbeeld te maken hebben met een spierziekte, maar komen er ook weleens jongeren in beeld die psychische problemen hebben.

In de aflevering van vanavond zien we Ivana. Ivana is zestien jaar en heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Hierdoor heeft ze een laag zelfbeeld, kan ze moeilijk met emoties om gaan en heeft ze last van stemmingswisselingen. Daarnaast heeft Ivana ook een vorm van autisme, namelijk Asperger. Hierdoor heeft ze moeite met veranderingen en raakte ze snel in paniek. Toch timmert Ivana stevig aan de weg als journalist, schrijft ze recensies voor diverse jongerensites en is ze presentator voor een radioprogramma.

Bron

Naast Ivana kun je in deze aflevering ook het verhaal van Leroy zien. Leroy heeft een heel ander verhaal dan Ivana. Zijn carrière als voetballer kwam namelijk abrupt ten einde toen hij tijdens een ongelukkige duik zijn nek brak. Vervolgens kreeg hij botkanker, waardoor zijn rechterbeen moest worden geamputeerd, en ook nog eens longkanker. De ras-optimist is echter niet te temmen, want Leroy richt zich nu op een sportieve carrière in de atletiek en is vastbesloten om de nieuwe blade runner te worden. 

Je Zal Het maar Hebben is vanavond om 21.10 uur te zien bij BNN op NPO3

Bron

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

2 reacties op “JZHMH: Borderline en Asperger”

  1. Ik was al van plan te kijken omdat ik Leroy wel kende,
    maar nu wordt het helemaal een interessante afelvering!

  2. Ik kijk er nooit naar. Het klinkt denk ik heel stom, maar het werkt voor mij niet zo goed om die “ondanks alles” verhalen te horen. Jongeren die beperkt zijn maar toch nog dit of dat doen. Dan denk ik positief over mezelf, maar na zo’n programma raak ik in een dip.
    Ik heb zelf ook beperking zoals een psychische stoornis en ziekte van crohn maar ik kan niet van die dingen doen.
    Het voelt dan toch alsof ik op een of andere manier niet hard genoeg mijn best doe, ofzo.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *