Waar een probleem is, bedenkt ze graag een oplossing. Hierdoor zette ze een sportkledingmerk voor plussize vrouwen én een American Football competitie voor dames op poten. Kanessa Muluneh is ondernemer, maar vooral fulltime moeder van twee kinderen. Ik sprak haar over het aanvoelen van grenzen, haar wens om vooral niet dunner te willen worden en het doorbreken van veilige, destructieve cirkeltjes.
Voor wie jou nog niet kent: wie ben je en wat doe je?
“Ik ben een ondernemer in de breedste zin van het woord, want ik hou ervan om innovatief te zijn en alle problemen waar ik tegenaan loop op te lossen. Dat doe ik in mijn privéleven, maar ook in mijn zakelijke leven. Ik heb onder andere een kledinglijn voor vollere vrouwen, omdat ik zelf plussize ben en daar geen goede kleding in kon vinden. Daarnaast heb ik een American Football League opgezet voor vrouwen, omdat ik dat wilde doen en dat was er niet voor vrouwen. Ik woon in regio Amsterdam en heb twee kleine kinderen. Dus ik ben ook moeder; óók een fulltime job! Maar wel heel leuk!”
Dit bericht bekijken op Instagram
American Football was er helemaal niet voor vrouwen? Hoe kwam je er dan eigenlijk achter dat je dit leuk vond en waren er meer vrouwen die dit misten?
“Het bestaat al wel 35 jaar voor mannen op amateurniveau, daardoor kende ik de sport een klein beetje. Ik wilde iets ruigs doen en in teamverband, omdat mij dat altijd motiveert om te gaan. Het triggerde iets in mij toen duidelijk werd dat dit nog niet voor vrouwen bestond. In 2017 zijn we begonnen en inmiddels hebben we zeven teams in Nederland. We zijn snel gegroeid en doen mee in wereldwijde competities. Een van de redenen dat ik voor deze sport heb gekozen, is dat dit voor vollere vrouwen is. Voor rugby moet je bijvoorbeeld nog atletisch zijn, maar bij American Football heb je vooraan bijvoorbeeld hele grote dames nodig. Zij worden beoordeeld op hun kracht en niet op snelheid.”
Wat was specifiek het probleem dat je moest oplossen als het gaat om het sportkledingmerk dat je bent gestart?
“Dat heeft eigenlijk te maken met het American Football. Daar ben je dus met veel vollere vrouwen en we hebben een bepaalde positie waarin we staan als het spel begint. Dat is een soort squat, waarbij je naar beneden buigt. Toen meiden dat bij de eerste wedstrijd deden, zagen we letterlijk álles aan de achterkant. Oh mijn god, dit kan echt niet…
Ik was toen ter tijd zwanger van mijn eerste. Ik was al vol en deed aan powerlifting. Ik wilde nooit dunner worden, ik wilde juist groter worden. Ook daar moet je natuurlijk sportkleding voor hebben, maar de meeste sportkleding ging tot maat XL. Dat was toen wel mijn maat, maar ik kon niet verder gaan als ik dat zou willen. Als ik geen kleding kan vinden die ik pas, of die past bij het lichaam dat ik zou willen, dan maak ik het gewoon zelf.”
Heb je in je leven wel eens dunner willen zijn?
“Als puber misschien wel, omdat dat toch een beetje ‘de bedoeling’ was. En nog steeds eigenlijk. Iedereen wil alleen maar afvallen, dat hoor ik ook bij de mensen om mij heen. Maar daar ben ik wel overheen hoor. Ik wil juist sterk worden en sterker worden; dat is voor mij gelijk aan groter worden.”
Op je website schrijf gebruik je het woord curvy. Hoe denk jij zelf over de woorden dik en dun?
“Ik vind het zo simpel. Er zit zoveel meer ertussenin. Dun is sowieso vaak de categorie ‘mooi’ en dik valt vaak onder ‘lelijk’. Het is eigenlijk heel subjectief, want er is zo veel meer, maar het heeft een negatieve associatie. Ik gebruik zelf woorden als vol, curvy en plussize.”
Dit bericht bekijken op Instagram
Ik zag dat je ook Kanessa Health bent gestart, een sportplatform voor plussize vrouwen. Wat is gezondheid voor jou?
“Ik heb eigenlijk nooit bij mijn gezondheid stilgestaan, tot ik dertig werd. Ik was heel gezond en alles ging makkelijk, tot ik die leeftijd bereikte en ik merkte dat ik minder energie had. Je krijgt een drukker leven en ik bedacht mij toen pas dat ik mijn mentale rust en grenzen moet bewaken, om zo goed voor mezelf te kunnen zorgen. Daar heb ik me echt wel eens in vergist. Ik ben veel te ver over mijn grenzen gegaan om problemen om te lossen. Dat lukte soms met succes, maar ging wel ten koste van de rust in mijn hoofd.
Gezondheid is voor mij echt: je grenzen bewaken. Natuurlijk is ook je fysieke gezondheid belangrijk, maar het begint voor mij allemaal bij het mentale stuk. Dat je weet hoe ver je kan gaan. Als je je beter voelt in je koppie, gaat de rest ook makkelijker.”
Wie inspireert jou op het gebied van body positivity?
“Een paar weken terug heb ik een campagne gedaan met plussize vrouwen die een handicap hadden. Eén van die vrouwen was slachtoffer geweest van een zuuraanval. Ze heeft bijtend zuur in haar gezicht gehad en ze was hierdoor verminkt, maar dat merkte je totaal niet. Ze was precies zoals ze voor die verminking was. Ze deed haar haren bijvoorbeeld precies hetzelfde en maakte nog net zo veel selfies. Ze is compleet haar uiterlijk kwijt, maar is doorgegaan met haar oude zelf, alsof er niets aan de hand is. Terwijl ik denk dat veel vrouwen zichzelf zouden willen verschuilen in haar situatie. Dat vond ik een heel mooi en inspirerend om te zien.”
Body positivity of body neutrality?
“Dan kies ik voor neutrality. Omdat ik zelf vind dat body positivity soms een beetje doorslaat. Je moet jezelf niet forceren om van je lichaam te houden of je lichaam heel erg centraal te stellen, het is een proces. Je mag jezelf mooi vinden, maar je mag jezelf ook lelijk vinden. Dat hoeft helemaal niet zo erg te zijn. Ik heb dat zelf ook gemerkt toen ik een grote verandering doormaakte, zoals met mijn zwangerschap en bevalling. Natuurlijk heb ik toen ook minder blij in de spiegel gekeken, maar daar wen je ook aan en dat is prima. Neutraal kunnen kijken is dan heel erg fijn. Ik vind dat je je lichaam, welk lichaam je ook hebt, moet kunnen accepteren. Of je ervan gaat houden, dat is helemaal aan jou. Niet iedereen is daar zo mee bezig en niet iedereen vindt dat even belangrijk.”
Wat doe jij als je niet lekker in je vel zit?
“Ik heb de slechte gewoonte dat ik ga eten. Voor mij is dat geen oplossing, in tegendeel, het werkt alleen maar averechts. Wat ik het beste kan doen en wat vaak lukt, is te gaan spoten. Dat is echt een uitlaatklep. Muziek luisteren werkt eigenlijk ook altijd. Eten is tijdelijk, dat is voor dat ene uurtje comfortabel. Sporten en muziek luisteren werken voor de langere termijn, die helpen mij focussen op dat stukje rust in mijn hoofd.”
Heb je veel last van die gewoonte om te eten uit emotie?
“Het is over de jaren zo gegroeid en het vervangt het piekeren bij mij. Ik ben blij dat ik niet pieker, maar ik heb het feitelijk vervangen voor iets anders. Eten kan een verslaving zijn, dat merk ik bij mezelf en ik denk dat veel mensen dat onderschatten. Het is moeilijk om daar vanaf te komen.”
Zou je het een eetbuistoornis kunnen noemen bij jezelf? Heb je ooit een diagnose gekregen?
“Ik heb de diagnose nooit gehad, maar ik hoef geen professional te zijn om door te hebben wat in mijn hoofd speelt. Het is meer dan een oppervlakkige emotie. Ik weet dat ik me slechter ga voelen van het emotie-eten, zowel fysiek als mentaal, en toch herhaal ik die cirkel elke keer weer. Het maakt dan ook niets uit wat anderen zeggen. Je kan een diagnose krijgen en zelfs als alle alarmbellen afgaan – dat je moet stoppen voor je gezondheid – helpt het allemaal niet. Het dringt niet door tot de kern van het probleem, het eten ‘lost’ namelijk iets veel groters op.”
Dit bericht bekijken op Instagram
Zo werkt elke eetstoornis, denk ik? Uiteindelijk gaat het over meer dan eten.
“Dat denk ik ook. Daardoor ben ik eetstoornissen in het algemeen veel beter gaan begrijpen, de kern zit zo diep. Het gaat nu echt beter met me, maar het is iets waar ik eigenlijk meer hulp bij zou moeten zoeken. Om nu en in de toekomst niet in dezelfde patronen terug te vallen.”
Zou je leven anders zijn als je dunner was?
“Voor mij niet. Ik zou enkel wat meer energie hebben. Ik ben nu best zwaar en dat ben ik altijd geweest. Dat is mijn lichaam en mijn bouw, ik ken mezelf ook niet met een ‘gezond’ BMI. Ik merk wel als ik voor mijn doen zwaarder word, ik sneller moe ben. Ik ben nu – na een tijdje – weer wat fitter en dan merk ik meteen dat ik meer energie heb om te doen wat ik wil en ik langere dagen kan maken. Dat gaat eigenlijk meer over mijn gezondheid dan over dun zijn.
Je hebt allemaal ambities en dromen, maar als je niet goed in je vel zit, stel je ze uit. Omdat je er simpelweg de energie niet voor hebt of er mentaal niet toe in staat bent. Je zit vast in dat cirkeltje waar ik het eerder over had. Als je daar uitkomt en je gezondheid écht prioriteit maakt, durf je meer te dromen en kun je veel meer bereiken dan je dacht. Ik had zelf ook meer kunnen bereiken als ik mijn gezondheid eerder op de eerste plek had gezet”
Terwijl ik als buitenstaander denk: wauw, wat doet zij veel!
“Ja, dat is wel zo, maar ik had er nóg meer uit kunnen halen. Dat weet ik zeker. Maar ik koos ervoor om die veilige, destructieve cirkel te blijven. Nu niet meer en daar krijg ik meteen heel veel voor terug.”
Wanneer voel jij je op je mooist?
“Ik voel me eigenlijk altijd wel mooi. Natuurlijk helpt het als het zonnetje schijnt of dingen mee zitten, maar ik voel me daardoor niet mooier of lelijker. Ik ben dezelfde persoon en als ik er zo over nadenk, heeft eigenlijk niets daar invloed op. Mijn mooiheid is ook niet afhankelijk van hoe mijn vriend naar mij kijkt. Gelukkig vindt hij me wel mooi – tenminste, dat zegt ie – maar ook als hij dat niet zegt, vind ik dat prima.”
Wat is je advies aan lezers die zich herkennen in jouw verhaal?
“Ik heb altijd één advies, zowel zakelijk als privé: laat je niet leiden door angst. Angst is een emotie en het maakt meer kapot dan je denkt. Angst kent zo veel vormen. Of het nu gaat over het niet praten over je verslaving, zoals die cirkel van eetbuien waar je misschien in zit? Of dat je je schaamt en bang bent wat anderen van denken? Of je bent onzeker als je iets nieuws wilt beginnen? Dat zijn allemaal vormen van angst die je misschien niet eens als zodanig herkent. Het is zo zonde om daaraan toe te geven en daardoor dingen niét te doen. Een brein heeft op de één of andere manier meer redenen om iets niét te doen, dan om ergens gewoon voor te gaan, maar dat is ontzettend jammer.
Ik denk dat veel mensen ergens niet over durven te praten of een stap niet durven te zetten, omdat ze zichzelf zo veroordelen. ‘Ik ben bang voor de reacties’, hoor ik ze zeggen. Maar volgens mij is iedereen bang voor wat die reacties bij zichzelf los kunnen maken. Je eigen oordeel is de engste confrontatie. Maar je kan het beter een keer onder ogen komen, want daarna is het weg. Angst hoeft niet voor altijd te zijn, laat je niet tegenhouden.”
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie