Kiezen tussen therapie of studie

Wanneer je een eetstoornis hebt, kan dat flinke invloed hebben op je leven. Het piekeren en bezig zijn met eten neemt niet alleen veel plek in je gedachten in, het kost je ook vaak een hoop leuke momenten. Wanneer je uiteindelijk hulp zoekt, kan het zijn dat je te maken krijgt met de keuze; School of therapie? Of de vraag hoe je deze twee moet gaan combineren. En wat moet je dan?

Het is natuurlijk afhankelijk van hoe jij hier zelf in staat en wat er bij jouw therapie wordt geadviseerd, maar als jij het gevoel hebt dat het goed voor je is om een studie te blijven volgen, ookal ben je in behandeling, dan is het zeker belangrijk dat te bespreken. Het volgen van een opleiding biedt je namelijk ook veel hoop voor de toekomst, motivatie, afleiding en plezier.

Het is daarom niet altijd goed om je studie te stoppen en je enkel op therapie te richten. Ookal is dat in sommige gevallen wel nodig, toch kan een studie je helpen de therapie ook weer goed te volgen. Je richt je namelijk ook nog op de normale dingen in het leven, zoals school. En dat kan je helpen niet helemaal alleen maar bezig te zijn met het ziek zijn en jou helpen gezond te denken. Is het toch nodig om (een deel van) je studie stop te zetten, kijk dan goed naar de mogelijkheden.

Ten eerste is het goed om te weten dat je niet voor iedere behandeling je opleiding stop hoeft te zetten. In tegendeel, de meeste meiden worden geholpen met ambulante therapie of af en toe een gesprek bij een diëtist of psycholoog. Meestal zijn dat soort behandelingen prima te combineren met school, al kan het wel heel vermoeiend zijn en heb je dan iets minder vrije tijd. Laten we het zo zeggen, beter worden is hard werken.

Als dat toch teveel voor je blijkt te zijn en school niet lukt, is het helemaal niet gek om daar op school over te praten. Vaak kun je bij een studie je vakken later alsnog behalen of bepaalde lessen halveren of thuis voorbereiden. Als je niet praat over de mogelijkheden, weet je ook niet of het wel of niet te combineren is met je therapie. Dus ga er gerust over in gesprek met de vertrouwenspersoon of je mentor op school.

En ook wanneer je opname volgt of deeltijd, is het soms nog steeds mogelijk om dat te doen in combinatie met een studie of de middelbare school. Niet in alle gevallen, maar je kunt altijd kijken wat er mogelijk is. Misschien kun je een aantal vakken volgen, kun je thuis leren of is het mogelijk om een avondstudie te gaan doen.

Mocht het dan echt, echt, echt niet mogelijk zijn toch bezig te blijven met (een deel van) je studie, dan kan het altijd nog goed zijn om naast therapie toch iets te gaan doen. Ga op onderzoek uit naar leuke hobby’s of cursussen. Misschien kun je wel een cursus doen die in het verlengde van je studie ligt en dat is altijd handig. Dit kan je een hoop zingeving brengen en plezier.

Zie het (gedeeltelijk) stoppen van je studie in ieder geval niet als falen. Als behandeling op dit moment even belangrijker is, betekent dat niet dat jij het fout hebt gedaan. Die eetstoornis is niet jouw schuld, het is je overkomen. Maar je kunt er wel alles aan doen en de ruimte en tijd voor nemen om er vanaf te komen.

Ik heb zelf meerdere keren moeten stoppen met mijn studie, omdat het niet te combineren was. Ergens vond ik het jammer, maar aan de andere kant wilde ik er ook heel graag voor vluchten. Toch liep ik hierdoor dus een flinke achterstand op waar ik van baalde. Ik heb dit proberen te zien als investering. En achteraf is het dat ook zeker geweest.

Ik moest stoppen om me te richten op het beter worden en leuke dingen in het leven. Ik moest weer leren leven en daar had ik ruimte voor nodig. Helaas zorgde dat voor een wat hoger dan gemiddelde leeftijd bij het afstuderen, maar toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Het heeft er voor gezorgd dat ik namelijk zonder eetstoornis kon afstuderen en dat is het helemaal waard. Ik kon eindelijk weer dromen over de toekomst, het doel waar ik mijn opleiding voor volgde. 

Wanneer jij twijfelt om hulp te zoeken, omdat je bang bent dan je opleiding te moeten stoppen is dat natuurlijk heel eng en spannend. Toch denk ik dat wanneer je hulp zoekt dat helemaal niet betekent dat je je studie (gedeeltelijk) moet stoppen. Meestal is dit goed te combineren. En daarbij, hoe eerder je erbij bent en hulp zoekt, hoe minder behandeling je nodig hebt.

Tevens is er bij een intakegesprek altijd de mogelijkheid jouw eigen wensen op tafel te leggen. Het is namelijk helemaal niet altijd goed voor iemand om zich enkel op behandeling te richten. Wordt dit je wel geadviseerd, denk daar dan goed over na en bedenk hoe je dan toch op de een of andere manier een combinatie kunt maken van een deel opleiding of een cursus.

Mocht het nodig zijn je toch helemaal te richten op therapie, voel je dan absoluut niet mislukt. Het is heel dapper als je dit besluit neemt en een pauze inlast in je studie om aan jezelf te werken. Dat is een enorm waardevolle investering waar je je hele leven op kunt bouwen.

Loop jij ook rond met de vraag of jouw studie wel of niet te combineren is met therapie, praat daar dan over. Juist hierover praten kan helpen tot goede oplossingen te komen of gedachtes die jou helpen bij het maken van deze keuze. En vergeet niet dat wanneer je geen hulp aanneemt vanwege je studie, je misschien na een tijdje hulp aan moet nemen en misschien wel moet stoppen met je studie, omdat het niet anders kan. Wacht dus niet te lang en zoek hulp.

Plaatjes: weheartit

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

14 reacties op “Kiezen tussen therapie of studie”

  1. Ik denk dat ik het liefst ook zou doorgaan met school.. als je alleen maar in het wereldje van eten en niet eten zit, ook al is het om je beter te maken, ben ik bang dat dat ook kan gaan triggeren ofzo.. je denkt dan helemaal nergens anders aan.. is dit een rare gedachte of zijn er meer mensen die therapie triggerend vinden??

  2. Wat een perfecte timing! Ik heb volgende week een re-intake en ik ben heel bang dat ik mijn studiejaar misschien niet kan afmaken om een eventuele opname, terwijl mijn studie juist zo veel voor me betekent. Eigenlijk vormt het voor mij ook wel een motivatie; een opname voorkomen zodat ik wel mijn studiejaar kan afmaken. Bedankt voor deze blog!

  3. Juist door dor tegaan met mn stydue, merk ik waar ik vastloop en kan ik dit in therapie bespreken en in de praktijk brengen. Al heb ik ook een tijd thuis gezeten.

    Maar nu ik ietsstabieler ben, merk ik dat school en therapie elkaar nodig hebben om te kunnen slagen op beide vlakken.

  4. Lastig… ik heb zelf deeltijd en later ambulant gecombineerd met m’n studie, maar het was wel enorm zwaar. Soms denk ik wel eens dat het beter was als ik tijdelijk even was gestopt om me eerst weer te focussen op het beter worden. En op dat punt heb ik ook wel eens gestaan, maar de knoop heb ik nooit doorgehakt. Anderzijds ben ik enorm trots dat ik m’n opleiding nu wel bijna heb afgerond, zonder vertraging, puur op wilskracht. Alleen denk ik wel dat ik onder andere daarom nu nog niet helemaal van m’n es af ben. Ik heb m’n gezondheid al die jaren op de tweede plek gezet. School stond op één.

  5. Ik moest stoppen met mijn studie omdat ik een bewegingsstop kreeg. Dat was wel heel erg jammer. Want ik haalde goede cijfers. Maar het was wel goed voor mij om even rust te nemen. Ik zit er nu wel aan te denken om over een jaar ofzo weer wat op te pakken. Maar dan moet het eerst echt beter gaan. En moet ik ook stabiel genoeg zijn.

  6. Ik denk dat school/studie een van de oorzaken van m’n eetstoornis was. Voor mij was stoppen daarmee dus goed. Ben ook niet van plan nog te gaan studeren.

  7. Ik heb ook een tussenjaar nu omdat ik het begin van het jaar nog in een kliniek zat. Ik probeer het ook te zien als investering. De stoornis grotendeels verslagen em klaar om in september te starten met een opleiding. Een andere stad een nieuw begin. Niemand die weet van mijn eetstoornis

  8. Zelf mijn studie in het laatste jaar stopgezet om in therapie te gaan, dat heeft mij veel opgeleverd. Ik kon niet meer verder en had rust nodig! In therapie heb ik veel geleerd, dat zou ik eigenlijk iedereen gunnen, niet om ziek te zijn, maar wel om inzicht in jezelf te krijgen dat vind ik echt wel een meerwaarde nu!
    Na twee jaar heb ik de studie weer opgepakt en moest veel opnieuw doen omdat er veel veranderd was binnen het studieprogramma. Daardoor het vierde jaar in twee jaar gedaan. Flink wat langer over de studie gedaan, maar ben nu bijna klaar!
    Het oppakken was echt niet altijd makkelijk, maar kan dus wel. Het stopzetten voelde als verliezen, maar heb er uiteindelijk veel mee gewonnen.
    “Gaat het niet zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat”

  9. Het is echt niet zo erg om met ke studie te stoppen om beter te worden. Eem ander gaat miss een jaartje reizen oid en jij onderbreekt je studie om je jezelf weer terug te vinden. Daarna kun je met goede moed verder en hopelijk gezond afstuderen. Zelf benik er ruim een jaar tussenuit geweest en vervolgens mijn studie rechten afgerond en een leuke baan gevonden, de baan die ik altijd al wilde. Gezond en wel. Wil maar zeggen dat het niet per definitie betekent dat je nergens meer gaat komen of dat dat het begin van het einde is ofzo terwijl dat zo miss wel voelt. Het is een investering.

  10. ‘k heb ook even getwijfeld of ik mij niet beter helemaal opde therapie zou concentreren en mijn studies even zou stoppen, maar ‘k ben toch blij dat ik het niet gedaan heb, ook al is het soms nog moeilijk. Mijn studie geeft me echt meer zin in mijn leven en meer richting… wat ook helpt om van mijn ES af te komen.

  11. Ik doe nu gymnasium eindexamen en heb besloten een tussenjaar te nemen om me even volledig op mezelf te focussen. Ja, beter worden, maar daarmee ook ontdekken wie ik ben en wat ik wil. Mezelf rust toestaan in plaats van altijd maar alles moeten doen van mezelf. En dan ook nog heel goed… Ik denk dat dit voor mij verstandig is!

  12. Perfecte timing! 🙂

  13. Heel fijne en helpende blog, ik merk alleen dat ik extreem veel stress heb door school.. door alle stress en druk van school kom ik ook maar niet verder in mijn herstel en heb ik steeds weer een terugval.. ik weet niet goed hoe ik het moet volhouden op school maar mijn eetstoornis word niet als ernstig genoeg gezien om hulp via school te krijgen..

  14. Ik liep vier dagen in de week stage in een verslavingskliniek en ging 1 dag naar school. Ik heb besloten hier mee te stoppen. Mede omdat stage de eetstoornis enorm uitdaagde.
    Gister heb ik het gesprek gehad op stage, en het viel gelukkig mee en ben voornamelijk opgelucht!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *