Alle uitersten gehad
Eten is je medicijn niet meer.
Zoetigheid niet langer zeldzaam.
Een ons wordt een paar kilo.
Kleine porties worden groot.
En eten de verdoving bij hoge nood.
Wat ooit botten waren, wordt nu bedekt met vet.
Jaloers op de oude ik, haat naar de nieuwe jij.
Maar waarom zou je terug willen?
Breek je nu maar vrij…
Het meisje met binge-eating
Groten ogen lonkend naar frisdrank,
huilend ‘s avonds flessen vol.
Tranen zout als chips.
Lege snoepverpakkingen om ze te drogen.
Een heldere luide stem, vanuit de grijze mist binnenin.
Grauwe dagen, gekleurd door kleurstof.
Bittere pijn verzacht met zoetigheid.
Leegte binnenin gevuld met voedsel.
Maar de zoetigheid is bitter,
de leegte raakt niet op
En haar grootste wens
is dat het stopt.
Geef een reactie