Koken tijdens en na eetstoornisherstel: hoe dan?

Koken tijdens en na een eetstoornis. Hoe gaat dat? Kan dat wel? Waar ik tijdens mijn eetstoornis een obsessieve relatie had met koken, ontwikkelde ik tijdens mijn herstel juist een aversie tegen koken. Het voelde alsof ik elke keer weer opnieuw werd geconfronteerd met mijn verleden. In de video van vandaag vertel ik hoe ik dit proces heb ervaren en wat mij heeft geholpen wanneer ik die weerstand ervoer. Herken jij dit? Kijk dan snel verder!

 Wil je meer lezen over koken? Klik dan hier!

Laat gerust een vraag of reactie achter onder deze video als je iets kwijt wilt! We denken graag met je mee. Meer video’s van Proud2Bme vind je op ons YouTube-kanaal, zoals ‘dagjes mee’ met de andere redactieleden, maar ook ProudPraat video’s of Q&A’s. Waar zou jij graag nog een video over zien?

Liefs, Lonneke


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Lonneke

Geschreven door Lonneke

Reacties

13 reacties op “Koken tijdens en na eetstoornisherstel: hoe dan?”

  1. Wat ik altijd heel lastig vind is recepten van bijvoorbeeld Albert Heijn. Daar staan de calorieen bij en dan durf ik bijna niks klaar te maken. Mij helpt het om recepten te kiezen waarbij de calorieen niet vermeld staan

    1. Hé ja dat herken ik heel erg.
      Of ik ga dan juist op zoek naar het recept met de minste calorieën en blijf úren bezig met die zoektocht

      1. ja, of het recept aanpassen met dingen er in die minder kcal bevatten zodat het uiteindelijk ook helemaal niet zo lekker is!

  2. Geen weerstand, maar wel herkenbaar hoe ik vroeg thuis mijn moeder op haar vingers zat te kijken altijd en probeerde te beïnvloeden. Verder nu ivm vermoeidheid moet ik altijd mijzelf er even toe zetten, maar altijd wel trots als ik het weer gedaan heb. Kan gelukkig nu het kcal tellen redelijk loslaten. Ook idd geen kook/voedingsopleiding doen haha, word ik denk ik ook niet heel blij van.

  3. Ik ben tijdens mijn ES begonnen met HelloFresh om te leren hoe groot proties mochten/moesten zijn en dat toevoegingen zoals geraspte kaas, gehakte noten en sausjes niet extra is maar gewoon bij de maaltijd horen. In het begin koos ik dan steeds om onder een bepaalde hoeveelheid calorieën te blijven maar hoe verder ik was in mijn herstel hoe minder belangrijk dat ook die calorieën werden. Eten werd steeds minder beladen en gevarieerd.

    1. Ook was het zo dat ik hierdoor de avond maaltijd niet meer oversloeg want dan vond ik dat uiteindelijk zonde van alle verse producten. Hoewel ik vaak eten heb weggegooid kon ik me hier beter een weg in vinden

  4. Hoe ga je om meet maaltijdpakketten/recepten die voor 3a4 personen zijn… Is het dan voor 3? of voor 4? en hoe weet je dan nog wat een normale portie is?

    1. Volgens mij, of miss heb ik dat zelf een beetje zo bedacht maar de gedachte helpt me wel, is dat dat ook een beetje om bijv gezinsporties gaat dat als kleine kinderen mee-eten die dus ook kleinere porties eten je er meer porties uit kan halen, en 3 volwassenporties. Ik merk zelf bij dat soort recepten dat ik vaak niet genoeg heb aan een vierde van het geheel.

  5. Wat een fijne rustige video. Niet teveel geknip en achtergrondgeluiden. Echt heel fijn om naar te kijken! Thanks! Ik zelf hoef nooit te koken omdat ik gebruik maak van maaltijdservice van apetito. Die doe je alleen savonds in de oven en klaar. Ik heb geen energie genoeg om voor mezelf te koken. Vind het wel leuk om het met iemand samen te doen. Als ik in mijn dieetmodus zit weeg ik heel obsessief alles af. Maar ervaar daar meer stress door dan geruststelling.

  6. Heel herkenbaar.

    Misschien een gekke vraag:
    Ik heb heel veel moeite als bijvoorbeeld het voedingscentrum weer eens een advies geeft. Zo ben ik bijvoorbeeld voor sommige soorten fruit en groente bang geworden, omdat het ‘slecht zou zijn’.

    Hoe ga je daarmee om?

    1. Heey Gigi,

      Bedankt voor je reactie! Ik snap en herken goed waar je mee zit. Toevallig heeft Daphne een blog geschreven die dit onderwerp ook wel een beetje raakt. Hier zou je eens naar kunnen kijken: https://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Fruit_is_goed,_behalve_banaan

      En voor mij persoonlijk helpt het om te bedenken dat balans hierin het meest gezond is. Dat de relatie met eten belangrijker is dan het eten zelf. Misschien een beetje abstract, maar hopelijk helpt dit je een beetje!

  7. Koken blijft iets waar ik geen plezier uit haal. Veel hoge verwachtingen, druk en angst. Elke keer opnieuw. Als iemand anders kookt moet ik de ruimte uit anders wil ik overal tussenkomen en voor veiligheid kiezen… (geen vetten, geen saus, geen extra’s…) Het is een klik die soms aanspingt uit het niets.

  8. Hee Lonneke, bedankt voor je tips. Ik merk zelf dat koken en kiezen wat ik ga eten heel goed gaat als ik me aan bepaalde hoeveelheden van elk product hou, dus zoveel aardappels/pasta, zoveel groente en zoveel eiwitbron en vetbron. Dit geeft rust in mijn hoofd. Ik maak het ook zelf met verse ingrediënten.
    Alleen ervaar ik nog heel veel stress en angst gedachtes als ik iets wil koken wat met net andere hoeveelheden, met iets extra’s erbij, of waarbij een kant en klaar deel zit. Zoiets eten lukt wel als ik bv in een restaurant bij iemand anders zoiets zie en het er uit ziet als een normale portie, maar niet als ik op de menukaart of op een etiket heb gezien wat er in zit. Dan ga ik er over nadenken en wordt de angst te hoog.

    Ook vind ik het nog moeilijk te bepalen waar ik zin in heb/wat ik lekker vind, gedachtes over waar het eten aan moet voldoen staan nog best op de voorgrond.hoe ben jij er mee omgegaan om meer bij je gevoel te komen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *