Laat je niet tegenhouden

Er zijn ontzettend veel redenen te bedenken waarom je bepaalde stappen in herstel niet zou moeten zetten. Genoeg angsten om je eetstoornis niet los te laten. Ook ik kon er gemakkelijk 20 bedenken, als het er niet meer waren. Dingen die ik niet durfde, niet kon, niet wilde of niet begreep en ik liet me er allemaal door tegenhouden. Natuurlijk wilde ik ergens stiekem helemaal niet beter worden. Ik wilde in die veilige eetstoornis blijven hangen en durfde dat wereldje niet uit. Maar ergens wilde ik het wel, ik wilde weer echt leven en gelukkig leren zijn. Waarom liet ik me dan keer op keer tegenhouden door angst of andere negatieve gedachtes en gevoelens? Ik wilde toch zo graag?

Soms hebben je het idee dat je eetstoornis veel sterker is dan jij. Alsof je er toch niets tegen kunt beginnen en het een verloren strijd is. Stappen zetten richting herstel is zo zwaar en je valt uiteindelijk steeds weer terug. Er lijkt geen beginnen aan. Je laat je meevoeren in gedachtes over eten, afvallen en gewicht. Je denkt dat je niet sterk genoeg bent en de gedachtes over eten tocht nooit zullen verdwijnen.

De angst om tegen het gedrag van je eetstoornis in te gaan en dit los te laten is vaak enorm hoog. Je bent bang voor wat er gebeurt als je die eetstoornis niet meer gebruikt. Wat zal er aan gevoelens loskomen? Hoe moet je je gedragen? Kun je alle verantwoordelijkheden wel aan? Zullen mensen nog wel naar je omkijken? Wie ben je zonder je eetstoornis? Allemaal vragen die enorme angst op kunnen roepen en je het gevoel van controleverlies geven. Dit kan je bang maken en tegenhouden om stappen te maken.

Andere gevoelens waardoor ik niet met mijn volle 100% wilde herstellen was faalangst. Ik was zo bang dat ik straks geen eetstoornis meer had, maar dan alsnog niets voorstelde, fouten maakte en dingen weer verkeerd zou doen. Zo was ik ook bang dat ik niet eens zou kunnen herstellen. Dat ik steeds maar weer terug zou vallen en een grote teleurstelling zou zijn voor alle mensen om mij heen. Ik zou het vast verkeerd doen, of juist zo’n domme nep-eetstoornis hebben dat ik herstel en dan alsnog niet gelukkig kan worden. Ik had er weinig vertrouwen in.

Ik kan natuurlijk nog 100 dingen bedenken die eng, moeilijk en zwaar zijn aan herstellen van een eetstoornis. Toch ga ik dat lekker niet doen. Ik weet namelijk ook 100 redenen waarom herstellen de moeite waard is en je je absoluut niet tegen moet laten houden. Ik kan wel naast je gaan staan en je laten weten dat ik de gedachtes begrijp of herken. Ik weet hoe moeilijk mijn leven was in de tijd van mijn eetstoornis en zeker in de tijd van herstel. Vechten tegen een eetstoornis doet zeer en kost moeite. Dat zal ik niet zachter maken door het te ontkennen. Maar herstel is een stijgende lijn en waar jij nu met je eetstoornis in zit, dat is een dalende lijn. Het wordt beter, als jij gaat knokken.

“Nobody said it was easy”.

En natuurlijk betekent dat niet dat je niet mag zeggen dat het moeilijk is. Maar blijf het niet constant herhalen hoe zwaar en lastig het is of zeggen “ik kan het niet”, want je kunt 100 keer meer dan je denkt. Zeg ook eens: “het is moeilijk, maar ik ga het doen”. In plaats van “ja, maar het is zo moeilijk”. Geen ge-maar, laat je niet tegenhouden!

Een leven zonder eetstoornis is leuker, mooier, fijner en absoluut niet perfect. Maar het is wel een leefbaar leven in plaats van een overleef-baar leven. Achteraf zul je terugkijken op een berg ellende, maar een berg ellende die dan in het verleden ligt. Die achter je blijft en die jij overwonnen hebt. Alles wat je over jezelf leert, alles wat je overwint en alles wat je bereikt aan stappen is goed en belangrijk voor de rest van je leven. Niet alleen om van je eetstoornis af te komen is je behandeling waardevol, je pikt een hoop graantjes mee die je de rest van je leven kunt blijven planten.

Ik ben zelf hersteld van mijn eetstoornis en daar nog altijd ontzetten blij mee. Denk niet: ”Ja, maar jij…” Want daarmee maak je jezelf een uitzondering. Ook jij kunt herstellen en meer bereiken dan waar je nu staat. Laat je niet tegenhouden, maar ga het aan. Je verdient een beter leventje en het ligt ook nog eens binnen je bereik!