Lange wachttijden jeugdpsychiatrie

Zaterdagavond kon je bij het televisieprogramma Nieuwsuur naar een interessante reportage kijken over wachttijden in de jeugdpsychiatrie. Bij gespecialiseerde instellingen voor jeugdpsychiatrie staan kinderen volgens het programma maanden, soms wel een jaar, op een wachtlijst voordat ze kunnen worden opgenomen. Het programma Nieuwsuur ging op onderzoek uit en sprak met verschillende zorgaanbieders in de jeugdpsychiatrie.

Kinderen met allerlei varianten van ernstige psychische problematiek moeten lang thuis wachten voordat ze passende hulp krijgen. Dit zorgt er in veel gevallen voor dat de jongere snel achteruit gaat en de problematiek onnodig ernstiger wordt. Volgens Nieuwsuur kunnen jongeren met bijvoorbeeld een ernstige eetstoornis pas tegen het einde van dit jaar terecht bij diverse gespecialiseerde hulpinstanties.

De gemeenten zijn sinds dit jaar verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Hierdoor lopen de wachttijden op verschillende plekken in het land nog verder op. Instanties kunnen niet zomaar uitbreiden omdat er een maximaal budget is afgesproken met de gemeenten.

“Deze lange wachttijden zijn daar een gevolg van. Iedereen is het erover eens dat dit soort zorg nodig is en belangrijk, maar er is gewoon te weinig geld voor gereserveerd”, aldus Muriël Bos directeur van De Bascule.

Nu de Kinder- en jeugdpsychiatrie sinds dit jaar niet meer valt onder de verantwoordelijkheid van de verzekeraars, waar de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) toezicht op houdt, lijkt de ontwikkeling van de wachttijden niet meer centraal gemonitord te worden. Voor 1 januari 2015 lag de norm voor wachttijden wettelijk vast, inmiddels gelden die normen niet meer. Gemeenten mogen nu zelf bepalen welke wachtttijden zij wel en niet acceptabel vinden.

Kinderarts Annemarie van Bellegem van het AMC vindt de situatie zeer ernstig: “De wachttijden zijn echt veel te lang. Kinderen hebben weinig reserves en gaan er in die wachttijd soms zo op achteruit, dat ze in het ziekenhuis terechtkomen.”

Staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid gaat op basis van de bevindingen van Nieuwsuur met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten in gesprek om na te gaan of er meer signalen van te lange wachttijden zijn en te onderzoeken welke actie kan worden ondernomen om te zorgen dat deze kinderen passende hulp krijgen.

Wil je de uitzending van Nieuwsuur terugkijken? Dan kan dat via de Website van Nieuwsuur of door op bovenstaande afbeelding te klikken.

Bron: Nos.nl

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

26 reacties op “Lange wachttijden jeugdpsychiatrie”

  1. dat was toch zaterdag avond ?

  2. De wachtlijsten zijn inderdaad veel te lang!
    Niet alleen voor kinderen helaas. Ik heb zelf ook een aantal keer weken moeten wachten. Deze weken duren erg lang als het niet goed gaat.
    Hoop dat hier verandering in komt.

  3. Uiteindelijk moet je het ook allemaal zelf doen, dus dan heb je tijd genoeg om alvast te beginnen.

  4. ik wil niets provoceren, maar het is dan ook altijd maar de vraag OF de hulp waar je MAANDEN op heb gewacht.. helpt.. 🙁

  5. Ik ben afgelopen vrijdag ingeschreven in een kliniek die geen wachtlijst heeft, super chill.

  6. ohh waar is die? ^^

  7. Dat vind ik wel zorgwekkend…

  8. @d: tuurlijk moet je het zelf doen, maar de reden om hulp te zoeken is omdat het je zelf niet meer lukt. Een wachttijd van een paar weken is misschien nog te overbruggen – een wachttijd van maanden niet meer.

    Overigens vond ik het schokkend in het filmpje om een meisje van 10 te zien met anorexia die blijkbaar aan de sonde zit. Zo jong :-(.

  9. Hé. Dat is mijn oude kinderarts. Lachen.

  10. Heel heftig maar o zo herkenbaar!!

  11. Voor een deel zal het onmacht betreffen vanwege dat gebrek aan financiële middelen, maar ik krijg niet de indruk dat ze de financiële middelen die ze wél hebben efficiënt benutten. Bureaucratische wirwar. De medici en de GGZ vind ik ook slecht samenwerken. Erg jammer juist omdat het mentale en fysieke stuk zo verstrengeld zijn en continue op elkaar inwerken. Dan moeten de lijntjes kort zijn. Ik ken zat mensen, ook vanuit de Bascule, die echt wel intrinsiek gemotiveerd waren (ik spreek inderdaad in de verleden tijd), maar dat dan steeds de juiste randvoorwaarden ontbraken om net die cruciale stappen te kunnen zetten. Het is doodeng voor mensen die al zo wanhopig naar controle zoeken om overgeleverd te zijn aan een systeem wat zo slecht samenwerkt. Verkokering, in kritieke situaties toch tien verschillende artsen zien die allemaal iets anders beweren etc. Dit werkt ongelofelijk averrechts. Dus nee, schuif het alsjeblieft niet alleen af op het grotere gebrek aan financiële middelen en probeer als instantie sowieso eens vanuit een hoger abstractieniveau op je functioneren en de constante onhandigheden daarin te reflecteren, s’il vous plaît.

  12. Ik ben het zeker niet eens met dit bestuur we bezuinigen op de zorg terwijl meiden zoals op de beelden kapot gaan Door hun ziekte maar ook lichamelijk de ziekte word zo alleen maar sterker.En annemarie was mijn kinderarts zij is zo lief en ik mis haar oprecht

  13. Ja belachelijk. Die nieuwe Jeugdwet maakt het er niet beter op. Ik merk het in mijn werk ook (dyslexiezorg), leerlingen moeten soms maanden wachten op alleen maar toestemming van de gemeente, en pas dan kunnen ze in onderzoek en daarna pas in behandeling, ben je weer een half jaar verder :S.

  14. Ik heb het gezien en ik kamp er zelf ook mee. De uitspraak: “Je laat iemand met een gebroken been ook niet wachten,” blijft wel hangen…

  15. Ook mijn kinder arts in het AMC. Grappig 🙂

  16. echt pijnlijk.. die hele WMO-transitie was toch al zo’n succes met onbetaalde pgb’s etc.. die van Rijn met z’n ‘goeie ideetjes’ 0.0 ik hoop dat deze kinderen behalve dit verschrikkelijke ongemak geen ernstige schade oplopen.. psychiatrische aandoeningen worden immers het best zo snel mogelijk behandeld..

  17. Liil, minderharigen lopen helaas zeker schade op, veel ook en vaak niet meer te herstellen. En de marges waarbinnen ze ingrijpen zijn los van de wachttijden al flinterdun.

  18. En deze kinderarts kan misschien als persoon wel aardig zijn, het is misschien niet handig om de verantwoordelijkheid over 1001 patienten te hebben als je dat eigenlijk niet kunt bolwerken en er bijna nooit bent.

  19. Mooi makkelijk ook, ‘dus de politiek is aan zet’ ‘ja, wat mij betreft wel’.
    Ja, de politiek is inderdaad aan zet, máár jullie als organisatie óók! Nu laait de boel door een aantal bijkomende factoren dan op, maar hieronder liggen structurele problemen die betere samenwerkingen en meer zelfreflectie vereisen van de hulpverleners. Meer geld ergens in pompen is nou niet meteen dé oplossing. Het zal meer middelen en iets meer ruimte geven, maar het systeem moet ook gewoon goed werken, want anders verspil je een deel van dat geld zonder dat het een functie gehad heeft en dat lijkt mij zonde.

  20. Ook mijn oude kinderarts, heel leuk om te zien!

  21. @d de hulp die ik in het verleden heb gehad hielp wel, in die zin dat ik meer regelmaat heb gekregen in m’n leven maar verder niet zoveel. Wel een hoop trauma’s aan overgehouden.

  22. van Bellegem was mijn arts 😛
    Toen ik daar was waren de lijsten ook te lang.
    Daarna naar Leiden gegaan.
    x

  23. @elisa ik mis haar ook, ze was echt lief

  24. Ik zou als overheid een instelling, ziekenhuis of school in nood niet zomaar extra geld geven hoor. Ik zou allereerst eens grondig (laten) uitzoeken hoe ze de financiële middelen die ze wél hebben besteden. Ik zou (laten) uitzoeken hoe zo’n organisatie in elkaar steekt, hoe de sfeer is, of de medewerkers hun functies goed kunnen uitoefenen in goede samenwerking enzovoorts. En op het moment dat dat niet het geval is, zou ik allereerst dáár ondersteuning bij bieden, want wie weet is er met het geld wat er is al veel meer mogelijk. En vervolgens zou ik eisen stellen wat betreft er moet verbeteren voor ze meer geld krijgen en dan zou ik ook concreet willen weten wat ermee gaat gebeuren en of het ook nut heeft gehad. Als ze o.a. de Bascule nu meer geld gaan geven zonder verdere interventies en begeleiding, vermoed ik dat je een groot deel van dat geld min of meer in een vuilnisbak flikkert. Want zoals ik steeds zeg: de problemen zijn voor een groot deel structureel en organisatie technisch. Wat mij betreft zouden ze naar dat geld kunnen fluiten als ze functioneren zoals ze nu functioneren. Eerst moet je toch weten of dat geld daadwerkelijk geïnvesteerd zal worden in kwalitatief betere en adequatere zorg voor die kinderen, want om die kinderen hoort het te gaan. En die mooie glimmende folders kunnen wel vol mooie leuzen staan, zoals ‘het kind staat centraal!’, maar de praktijk is anders. Bovendien is wat in die foldertjes staat vaak juist waar ze onzeker over zijn, want als een bepaalde manier van werken vanzelfsprekend voor je is, hoef je het ook niet zo overdreven te benadrukken.

  25. Ik heb te horen gekregen dat ik 8 tot 9 maanden moet wachten voordat ik met mijn behandelingstraject kan beginnen bij de GGZ. Ik ben er zo van overstuur, ik was namelijk zo blij dat ik de stap genomen had om geholpen te worden..

  26. Ik ga het terugkijken!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *