Last van seksuele herbelevingen

We zitten samen op de bank. Mijn moeder, mijn zusje en ik. Het is al wat later op de avond en we kijken de Titanic. Alles gaat goed, tot de scene in de auto voorbij komt waarin Jack en Rose met elkaar zoenen. Ik voel me meteen ongemakkelijk worden en met een smoesje vlucht ik de badkamer in. Met mijn ogen dicht ga ik op de toiletbril zitten. Mezelf in de spiegel aankijken kan ik nu echt even niet aan. Alles is even teveel en ineens ben ik terug in de tijd. Ik sta weer met mijn rug naar hem toe. Zijn handen op mijn borsten, waar ze niet horen.

Al eerder schreef ik ‘voor als je bent aangeraakt.’ Hierin vertelde ik over mijn verleden met misbruik. Ook al noemde ik het destijds geen misbruik, nu zou ik het wel zo noemen. Het is niet oké om op deze manier met, in dit geval, een kind om te gaan. Om op deze manier misbruik te maken van de situatie en de naïviteit van het kind in kwestie.

In de jaren die volgden, groeide het trauma. Het zaadje was geplant en werd elke dag meer en meer gevoed. Zonder dat ik het zelf eigenlijk door had. Dit is zo’n specifiek moment geweest dat ik als signaal op had kunnen vatten, maar waar ik niks mee heb gedaan. De wonden leken nog te vers, waren misschien ook nog niet geheeld genoeg.

Ongemakkelijk gevoel

Gespannen zat ik even later weer netjes op de bank. Ik durfde niemand aan te kijken. Ik was als de dood dat anderen iets aan mij zouden zien. De film volgen lukte mij ook niet meer. Blind staarde ik een beetje naar de tv, de beelden kwamen voorbij, maar niet meer binnen. Ik voelde me ineens een beetje verdoofd. Alsof ik even mijn eigen lichaam uit was getreden.

Deze momenten bleven zich herhalen. Gelukkig had ik niet veel herbelevingen meer, maar het onbehagelijke gevoel dat ik kreeg als ik terugdacht aan het misbruik, voelde ik des te meer. Seks werd in mijn hoofd hierdoor geassocieerd met schaamte en een ongemakkelijk gevoel dat ik niet goed kon plaatsen. 

Soms overviel het me. Als ik er niet op rekende, werd ik ineens geconfronteerd met het deel dat ik nog niet had verwerkt. Als ik bij een vriendin een film keek, lukte het me niet om rustig te blijven kijken. Het ongemakkelijke gevoel kroop weer omhoog en als vlucht bood ik dan maar aan om drinken te halen. In de keuken kon ik even ademen, rustig worden. Ik was hier ondertussen al een stuk ouder. De link naar het misbruik van vroeger legde ik zelf niet eens meer. Het ging puur om het gevoel dat ik niet kon plaatsen. Waar ik geen grip op leek te hebben. 

Dat het misbruik een enorme impact op mij had ontkende ik. Ik pakte mijn leven op waar ik het had stilgelegd en probeerde het te vergeten. Het viel allemaal wel mee en ik kon het toch niet ongedaan maken. Niemand had er wat aan als ik hier nu moeilijk over ging doen. 

Mijn probleem ontkennen

Ik bleef seks echter zien als iets vreemds, iets groots. Ik begreep de big deal niet zo goed en ik snapte al helemaal niet waarom zoveel films het nodig vonden om dit te laten zien. Ik zat helemaal niet te wachten op die seksscènes. Helemaal geen films meer kijken, vond ik ook zo’n onzin. Vaak pakte ik tijdens deze momenten mijn telefoon om de tijd een beetje te doden. Doorspoelen deed ik niet. Dan erkende ik dat ik er toch wel mee zat en dat was niet de bedoeling. 

Thuis hadden we het eigenlijk nooit echt over seks. Toen mijn zusje en ik bijna in de puberteit raakten, vonden we ‘ineens’ een boek over seksuele voorlichting. Er zal vast nog een gesprekje zijn geweest, maar dat kan ik mij niet eens meer heugen. Seks was geen big deal en hierdoor misschien wel juist een big deal

Tijdens mijn eerste EMDR sessie over het moment in de gang, het moment van het misbruik, kwam het onbehagelijke gevoel weer terug. Ik herkende het meteen. Dit was wat ik altijd heb gevoeld. Ineens was het mij duidelijk. Ineens wist ik waar dit gevoel vandaan kwam. Mijn gevoel had een bron, een oorsprong. Ik wist nu ook wat deze bron was. 

EMDR heeft mij geholpen om deze gevoelens aan te gaan. Het heeft mij al erg geholpen om te weten waar dit allemaal vandaan kwam. Ineens werd er veel voor mij duidelijk. De naweeën die mijn trauma had achtergelaten. Langzaamaan durfde ik dit gevoel iets meer toe te laten. Gek genoeg hielp het aangaan mij juist om het te accepteren, waardoor ik er minder last van kreeg. 

Op dit moment kan ik opzich prima naar seks kijken op tv. Het gevoel is veel minder, misschien wel weg, evenals de confrontatie. Ik heb het er best lastig mee gehad dat dit moment mij op deze manier getekend heeft, maar ik weet dat dit niet mijn schuld is. Ik heb niks misdaan. Niks fout gedaan, maar ik ben wel de enige die in contact staat met dit gevoel. Ik ben de enige die dit kan veranderen en gek genoeg gaf mij dat wat rust. 

Mocht jij dit (deels) herkennen, is het denk ik raadzaam om te kijken wat jou precies triggert en wat hier aan ten grondslag ligt. Toen ik jonger was hielp het mij om deze trigger te vermijden. Mijzelf die rust te gunnen. Uiteindelijk heb ik de stap gezet om het probleem dat hier achter schuilging aan te gaan, maar het is aan jou wanneer jij hier klaar voor bent. 

Hoe ga jij om met triggers die herbelevingen opwekken? 

Lonneke

Geschreven door Lonneke

Reacties

12 reacties op “Last van seksuele herbelevingen”

  1. Zo herkenbaar! Woord voor woord..

  2. Helaas zo herkenbaar. Bij mij heeft exposure therapie in combinatie met EMDR goed geholpen. De EMDR ging nog wel maar die exposure vond ik zo zwaar. Ik heb het bij psytrec gedaan maar het kan overal. Elke keer weer dat gevoel opnieuw.
    Het heeft me een tijd geholpen maar het komt nu weer steeds vaker terug. Ik moet er dus over in gesprek wat handig is voor nu. Hoe krijg ik het weer onder controle

  3. Wauw zo ontzettend herkenbaar, alsof het mijn verhaal is!

  4. Wat een krachtige blog Lonneke! Heel herkenbaar en goed om dit van iemand anders te lezen. Mooi dat je over dit soort heftige onderwerpen schrijft. Dankjewel daarvoor!

  5. Herkenbaar alleen durf ik geen EMDR therapie te volgen
    Ben zo bang voor de confrontatie en herbelevingen. Is dat raar????

    1. Dat is zeker niet raar.
      Een goede EMDR-therapeut is belangrijk en een band mee opbouwen ook.

      Je kunt eerst kijken hoe gesprekken gaan. EMDR kan je zeker wel helpen om het nare gevoel soort van neutraal te maken.

      Stap voor stap. Ermee blijven zitten en herbeleven is naar…therapie helpt is mijn ervaring ♥

    2. Lieve Sandra,
      Het is juist goed om de confrontatie aan te gaan, hoe moeilijk ook. De lading van het trauma af halen is juist heel de bedoeling.
      In het begin kunnen de klachten erger worden, maar die nemen na 3 dagen dagen af.
      Sterkte♡

  6. Wauw.. heel herkenbaar..

  7. Ik herken me echt helemaal in je gevoelens en moeilijkheden rondom seks. Ik vind het echt heel naar voor je dat je misbruikt bent. Wel fijn dat je hier goede hulp bij heb gehad. Mezelf vind ik eigenlijk een beetje raar want ik heb precies deze gevoelens, gedachtes rondom seks, maar ik heb geen flauw idee waar die vandaan komen…. Bij mij is er geen reden voor…. Ik heb helemaal niet zo iets ergs meegemaakt….

  8. Ik heb nog steeds dat ik intimiteit niet aan kan door mijn verleden en dat ik over sex niet kan praten. Ook sexueel getinte opmerkingen of grappen kan ik niet tegen. Op tv kan ik het zien vreemd genoeg maar dat is dat het niets met mij te maken heeft. Mijn trigger is als mensen vragen of over intimiteit hebben en wat van mij verlangen of hoe moet ik dat zeggen. Ik heb er geen last van zolang niet aangeraakt word

  9. Wow, deze gevoelens zijn zo herkenbaar! Dankjewel voor het schrijven van deze blog. Het is echt ontzettend oneerlijk en rot dat dit jou is overkomen, dat je hier zo lang last van hebt gehad. Ik vind het wel heel hoopvol om te lezen dat het de triggers je nu niet meer zo beïnvloeden, dat je hierin wat rust hebt kunnen vinden. Hopelijk kan ik op een dag hetzelfde zeggen ♥

  10. En ik die dacht dat iedereen zich ongemakkelijk voelde bij kusscènes in films. Niet dus? Bedankt voor deze blog, Lonneke. Hier kan ik wel wat mee.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *