Leren eten op gevoel

Paniek. “Hoeveel moet ik nou eten? Geeft mijn lichaam echt zelf aan wanneer het genoeg heeft gehad? Wat als ik nog honger heb hierna? Is dit een normale portie? Mag ik nu alweer eten?” De angst voor eten op gevoel brengt veel vragen met zich mee. Het loslaten van een eetlijst is soms doodeng, maar vaak wel een belangrijke stap in herstel. Terug op gevoel eten is een stukje vrijheid terugkrijgen, waarbij jij kiest wat en wanneer je eet, niet de eetstoornis. Als je op gevoel leert eten, weet je weer te vertrouwen op je lichaam. Hoe doe je dat nou, als de eetstoornis dat vertrouwen al zo lang heeft ondermijnd?

Toen ik een eetstoornis had, was op gevoel eten een magisch, bijna mythisch ding, waarvan ik vaak het gevoel had dat het buiten mijn bereik lag. Om me heen zag ik anderen feilloos op gevoel eten; vrienden, familie en studiegenoten, het leek hen allemaal zo makkelijk af te gaan. Ik lette enorm op wat anderen in mijn omgeving aten en vergeleek mezelf met hen. Zij aten wanneer ze trek hadden en wanneer het hen uitkwam. Soms kon ik de keuzes die ze maakten voor het één of ander niet goed verklaren, maar het leek voor hen te werken. Zelf worstelde ik enorm met eten en hield ik het graag veilig met simpele boterhammetjes, zoals ik die eigenlijk elke dag at.


Bron foto

Het was niet geheel vrijwillig dat ik elke dag weer lunchte met dezelfde vertrouwde boterhammetjes. Ik had een eetstoornis en die boterhammen betekenden voor mij houvast. Een houvast die ik zo ontzettend hard nodig had. Een vorm van veiligheid die me door de dag heen hielp. Ik wist dat, als ik gewoon braaf mijn boterhammetjes bleef eten, het uiteindelijk goed zou komen. Dat deed het ook.

Voor lange tijd heb ik een eetlijst gevolgd, vergelijkbaar met de voedingslijsten hier op Proud. Het gaf zoveel rust om te weten waar ik aan toe was. Er was genoeg te doen in mijn herstel en het volgen van een volwaardige eetlijst waar ik op kon vertrouwen voelde als een zorg minder. Door elke dag braaf hetzelfde kunstje uit te voeren kon ik werken aan de onderliggende problematiek van mijn eetstoornis. Hiernaast had ik niet meer constant honger, waardoor ik langzaam mijn eetbuien een halt toe kon roepen.

Ik heb oprecht veel baat gehad bij het volgen van een eetlijst. Het was vaak saai, zwaar en het kwam soms helemaal niet goed uit in sociale situaties, maar ik had het nodig en ben blij dat ik eraan vast heb weten te houden. Mijn eetlijst was een uitkomst, totdat ik het gevoel had ver genoeg te zijn in mijn herstel en klaar was voor een nieuwe stap.

Ik had een gezond gewicht, braakte niet meer, had de weegschaal weggedaan en durfde al een beetje op mijn lichaam te vertrouwen. Ik was op het punt gekomen dat experimenteren met op gevoel eten een logische vervolgstap zou zijn. Dat was behoorlijk eng, want het ging best prima zoals het ging en ik was nog aardig kwetsbaar. Het idee dat ik op onbekend terrein terecht zou komen schrok me in eerste instantie af, maar de gedachte aan vrij met eten omgaan trok me toch enorm aan. Genoeg om kleine sprongetjes in het diepe te durven wagen.

Bron foto

Variëren met mijn eetlijst begon heel klein. In plaats van een ontbijtje van yoghurt met muesli, at ik bijvoorbeeld eens kwark met cruesli. In plaats van een boterham, at ik eens een broodje of mueslibol. Sommige dagen lukte het beter dan andere dagen en af toe wist ik zelfs iets te nemen waar ik echt trek in had.

Toen dit lukte en ik steeds meer vertrouwen kreeg in mijn lichaam durfde ik ook steeds vaker om op andere tijdstippen te eten dan dat ik gewend was. Het leverde steeds minder spanningen op als ik eens wat eerder of later at, of wat extra’s nam wanneer ik bijvoorbeeld vroeg op moest staan of laat ging slapen.

Het meest lastige vond ik nog altijd wanneer ik onverwacht in sociale situaties moest eten. Wanneer iemand bijvoorbeeld voorstelde om “even een frietje te gaan halen”, vond ik dat heel moeilijk. Toch waren het wel dit soort momenten waardoor ik grote stappen in mijn herstel heb kunnen zetten. Uiteindelijk wilde ik ook, net als alle andere mensen, zonder dubbele gevoelens weer ongepland een frietje kunnen eten. Door het dan toch te doen en te merken dat er eigenlijk helemaal niets veranderde aan mijn lichaam, werd ik steeds gemotiveerder.

Zoals het hierboven staat klinkt het misschien allemaal heel simpel, maar tussen de verschillende stapjes zat behoorlijk wat tijd en het ging met vallen en opstaan, zoals elk ander proces. Ik kan je verzekeren dat het absoluut mogelijk is om weer volledig terug op gevoel te gaan eten nadat je een eetstoornis hebt gehad. Het kan even wat tijd kosten voordat het zover is, maar laat je daardoor niet afschrikken. Het is de moeite dubbel en dwars waard.

Wil jij weer terug op gevoel leren eten?

Lotte

Geschreven door Lotte

Reacties

20 reacties op “Leren eten op gevoel”

  1. Ik drink veel te veel water, thee en koffie met zoetjes omdat ik de hele dag door die craving enorm heb. Ik kom denk ik wel aan 4 liter, en kan wel 6-8 zoeitjes in een mok van 300 ml doen als soms… Ik schaam me hier erg voor maar vind het moeilijk om hier van af te komen. Zijn er meer mensen die dit hebben of heeft iemand dit gehad, die tips voor ke heeft om dit weg te krijgen? Liefs💕

    1. ik herken het
      ik drink ook veel te veel, heb me zelf soms al afgevraagd of ik geen suikerziekte zou hebben, zoveel dorst heb ik. Tegelijkertijd weet ik dat ‘dorst’ voor mij vaak een vermomming van honger is. Net zoals ‘moe’ zijn. Alles zou ik doen om maar niet steeds die honger te moeten voelen.
      Tips heb ik helaas nog niet, ik zit er ook nog mee. Ik ben nu behalve te proberen goed te eten, ook aan het proberen om mijn cafeinegebruik te beperken. Dubbele uitdaging, vooral omdat het echt samenhangt…

    2. Een groepsgenootje van mij dronk ook teveel en gebruikte ook veel zoetjes. Zij heeft een afbouwschema gemaakt, zowel voor het drinken als voor de zoetjes (je kan buikklachten krijgen van teveel zoetjes + je smaak verandert erdoor). Misschien kan dit je helpen?
      En: voldoende eten zodat je cravings stoppen. Klinkt makkelijker dan dat het is, I know maar is essentieel.
      Iets anders: je weet dat teveel drinken gezondheidsrisico’s met zich mee brengt? Misschien dat dat een extra motivatie is om minder water etc te drinken

      1. Bedankt voor je antwoord C! Ik wist niet dat je smaak kan veranderen van zoetjes! Zijn bijvoorbeeld 2 zoetjes per kopje ook te veel? Of is afbouwen naar dat normaal? Ik wil zo graag anders en soms lukt het, maar die “drink-buien” zijn zo vervelend. Ik eet al maanden lang mijn eetlijst 🙂

        1. Ik denk dat 1 a 2 zoetjes per kopje wel normaal is.

    3. Hier nog eentje. Ik drink per dag liters en liters koffie en thee, propvol zoetjes. Ik geneer me er voor hoeveel zoetjes er in elke mok gaat. Ik merk dat het negatieve effecten heeft op mijn lichaam ,maar ik durf er niet mee te stoppen.

      1. Welke negatieve effecten merken jullie??

        1. Ik kan me de laatste tijd niet herrinneren dat ik vaste ontlasting heb gehad. Het lijkt wel alsof ik elke dag laxeerpillen slik..ik gebruik al jaren zoetstoffen, maar mijn gebruik is nooit zo hoog geweest dat het invloeft heeft gehad op mijn stoelgang. Tot x maanden geleden, waarbij mijn gebruik buitensporig werd. Ik merk dat ik steeds meer wil gebruiken om dat zoete smaakje te krijgen, en alles zonder smaakt niet meer. Ik strooi het nu zelfs over eten heen.
          Ik heb vaak hoofdpijn, en mijn angststoornis is verhevigd door de caffeine denk ik.
          Niks anders smaakt meer.

    4. ik herken dit heel erg!

  2. Het lukt mij nog steeds niet. Ik ga inmiddels wel vrij om met producten, maar nog niet echt met kcal. Ik weeg nog zoveel af, echt dood vermoeiend. Enerzijds ben ik er heel erg aan toe om daar mee te stoppen en bijvoorbeeld “gewoon” yoghurt in een schaaltje te doen met “gewoon” cruesli erdoorheen, anderzijds vind ik het zó spannend dat ik steeds maar blijf uitstellen…

    1. Dit herken ik zooo goed! Bij mij is het zo dat ik op dagen waarvan ik weet dat is ‘s avonds uiteten ga wel de kcal los kan laten. Maar als ik alles kán afwegen, dan doe ik het wel en tel ik ook de kcal. Heel vermoeiend maar inderdaad heel eng om niet te doen. Daarnaast blijf ik gewoon op gewicht en doe ik het om de controle en niet om afvallen en zo praat ik het voor mezelf goed, terwijl het nog steeds eetgestoord is.

      1. Ik herken me echt preciés in wat je zegt. Op sommige dagen kan ik het redelijk loslaten (zoals bijv. met uit eten gaan idd), maar wat ik kán afwegen en berekenen, doe ik ook gewoon. En inderdaad helemaal niet om af te vallen op dit moment, maar puur om de controle. Ik begrijp het zelf eigenlijk niet eens volledig.

    2. Zo herkenbaar! Ik volg al jaren een eetlijst. Kan afwijken van tijden. Maar eet elke dag hetzelfde. Beetje afwisseling met tussendoortjes, zolang het maar binnen de kcal past. Hoe kom ik hier ooit vanaf? Ik mag niet afvallen, en durf niet aan te komen en met deze lijst weet ik dat ik stabiel blijf…

  3. Heel graag! Ik heb inmiddels een gezond gewicht bereikt middels het volgen van een eetlijst. Alleen hierdoor ervaar ik nog net zo min vrijheid op het gebied van eten als toen ik dieper in m’n eetstoornis zat. Ik zou het heel graag willen maar ik ben bang voor ‘mentale honger’. Ik kan het onderscheid tussen mijn hoofd en lichaam nog moeilijk maken. Ik heb soms na het eten van 5 boterhammen voor de lunch nog honger. Voor mijn gevoel is dat niet normaal en ik durf er dan ook niet aan toe te geven. Maar eten op gevoel is wat ik het liefst zou willen.

  4. Dankjewel voor deze blog, dat had ik echt even nodig. Ik ben steeds meer aan het nadenken over het op gevoel eten, maar mijn gewicht en de planning rondom mijn eetlijst staan hiervoor toch nog teveel in de weg. Fijn om te lezen dat het wel écht mogelijk is, ook al voelt dat vaak niet zo.

  5. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit op gevoel heb gegeten en kan er dus niet naar ” terug”. Kan me er ook niets bij voorstellen hoe dat zou moeten voelen. Zou wel heel graag gezond/minder willen eten maar mijn lichaam heeft herkenbare signalen dat ik moet stoppen met eten. Dus als je meer tips hebt wat voor gevoel ik op moet letten, graag.

    1. Ik bedoel natuurlijk heeft géén signalen.

      1. Er zijn toch ook mensen die de stoffen niet kunnen maken (of zo)die het honger en verzadigings gevoel regelen?.Het is dan gewoon wel nodig om een lijst te volgen.

  6. Dank je wel! Deze blog komt goed uit op dit moment.
    Ik ben nu een week bezig met het loslaten van het tellen van calorieen en het afwegen van mijn eten. Op gevoel eten is nog moeilijk en ik denk ook vaak dat ik teveel gegeten heb. Vandaag wel de bevestiging gehad van de weegschaal dat ik goed bezig ben en zeker niet teveel heb gegeten.. Waarom wordt de stem in mijn hoofd niet wat minder luid…..?

  7. Als ik op gevoel zou eten, zou ik precies hetzelfde eten als de voorgaande dag. Ik vind het gewoon nogal lastig om te bedenken wat ik zou kunnen eten en daardoor kom ik steeds bij hetzelfde uit. En dan opeens word ik het ontbijt dat ik al jaren elke dag weer eet zat en dan bedenk ik eens wat anders, wat ik vervolgens weer jaren elke dag eet. Kan me ook niet herinneren dat het ooit anders is geweest en zolang ik er geen problemen mee heb als het een dag anders ‘moet’ wegens heel de dag weg of zo vind ik het wel best.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *