Mensen met een eetstoornis hebben vaak een vertekend lichaamsbeeld. Zij zien zichzelf anders dan ze werkelijk zijn. In de spiegel zien ze bijvoorbeeld dat ze dik zijn en vaak kunnen zij zich alleen maar focussen op de negatieve aspecten van hun lichaam terwijl er ook heel veel positieve dingen zijn.
Omdat ik het altijd lastig vind en vond om me te focussen op mijn positieve punten kreeg ik met therapie eens de opdracht om te proberen alleen de positieve dingen te benoemen als ik voor de spiegel stond. Dus bijvoorbeeld ‘ik vind mijn ogen best wel mooi’ dan moet ik elke dag in de spiegel naar mn ogen kijken en daarbij zeggen waarom ik ze mooi vind, bijvoorbeeld de kleur enz… dit kan je doen om te beginnen. Ik weet het het klinkt heel dom maar op een gegeven moment lukt het wel om ook naar de positieve dingen te kijken en niet alleen naar de negatieve dingen. Het hoeft niet lang al is het maar 5 minuten. Als het lukt kom je elke keer een stapje verder. ###
Mijn ervaring hierbij is dat het in het begin echt heel eng en confronterend is om te doen, want je gedachten gaan zo over in het negatieve, daarom is het ook zo belangrijk om te blijven oefenen en je steeds te focussen op de positieve kanten..
Verder heb ik in therapie nog een oefening gedaan met touwtjes dit vond ik echt heel eng, hierbij moet je bijvoorbeeld de omtrek van je armen benen en buik meten alles wat jij niet goed vindt. Je legt neer zoals jij denkt dat de omvang is en daarna ga je meten om te kijken of jou idee klopt met hoe je dat touwtje hebt neergelegd. Deze oefening vond ik heel eng en confronterend omdat ik toen pas kon zien hoe verkeerd ik eigenlijk over mezelf dacht, want dat wat ik neergelegd had kwam totaal niet overeen met de werkelijkheid, hierdoor heb ik wel geleerd dat wat ik denk niet altijd klopt met hoe het echt is wel heel leerzaam.
Na deze oefening kon ik wel wat beter relativeren als ik dan weer dacht dat ik dik was paktte ik het papier erbij van de touwtjesoefening en ging ik kijken naar hoe ik dacht en wat er allemaal niet goed was aan mijn buik en armen en daarna keek ik naar wat ik opgeschreven had, en dan viel t uiteindelijk allemaal wel mee dan was ik dunner dan wat ik in mijn hoofd dacht. Zo leerde ik stap voor stap de eetgestoorde gedachten te herkennen en kon ik er wat mee doen.
Voor creatieve therapie heb ik ook nog eens een tekening gemaakt in 3 kleuren, rood groen en oranje, waarbij rood staat voor negatief, oranje voor neutraal en groen voor goed. Je moet dan een poppetje tekenen en daarbij deze kleuren gebruiken, en de dingen die niet goed zijn zoals je buik die maak je rood. Vind je je gezicht wel mooi dan maak je die groen, je ogen goed ook groen.
Daarna ga je kijken naar alles wat je groen hebt gemaakt om die punten op te schrijven zodat je je weer alleen op t positieve kan focussen. Zo heb ik geleerd om elke keer naar het positieve te kijken in plaats van naar het negatieve!
Lichaamsbeleving maakt in veel klinieken en dagbehandelingen onderdeel uit van het programma. Maar het is ook ambulant te volgen, meestal als onderdeel van PMT (Psychomotorische Therapie).
door: Myselfff
Geef een reactie