Liegen in therapie en bij de huisarts

Heb jij weleens gelogen bij de dokter? Misschien uit schaamte of omdat je niet wilde dat hij verkeerd over je dacht? Ikzelf heb denk ik niet met opzet gelogen, maar wel dingen heb verzwegen, simpelweg omdat ik niet wist hoe ze te verwoorden. Tegen andere psychologen heb ik daarentegen weleens gelogen, maar het betrof dan vooral mijn gewicht. Er waren strenge eisen omtrent het in behandeling mogen zijn met welk gewicht. Als ik hier wat onder zat vond ik het niet nodig om dit te melden of sjoemelde ik er een beetje mee. Achteraf gezien hield ik hiermee meer mezelf voor de gek van de betreffende psycholoog. Uit een recent onderzoek van ZocDoc blijkt dat ruim 30% van de mensen weleens liegt bij de huisarts. Waarom?

Voor het onderzoek werden een paar duizend Amerikanen ondervraagd over het contact met de huisarts. Zo’n 30% van de vrouwen en in mindere mate, 23% van de Amerikaanse mannen bleek weleens niet eerlijk over de gezondheid tegen de huisarts.

Waarom niet eerlijk?
Bijna de helft van de mensen die af en toe niet eerlijk is tegen de huisarts doet dit uit schaamte en angst voor veroordeling. Ongeveer 30% van deze mensen liegt omdat ze het niet het juiste moment vinden om over het betreffende gezondheidsprobleem te praten of omdat er niet concreet naar gevraagd wordt.

Waar wordt over gelogen?
Er zijn 4 onderwerpen waar het meest over wordt gelogen:

1. Roken
Mensen zeggen liever dat ze niet roken of enkel roken tijdens een feestje tegen de dokter. Ze hebben geen zin in een preek of om de gevaren die ze al kennen opnieuw te horen te krijgen. Toch kan je beter eerlijk zijn, want een dokter zal er uiteindelijk toch wel achter komen én uiteindelijk is het misschien wel goed om gewoon nog eens de gevaren te horen.

2. Drinken
Mensen vinden het lastig om helemaal eerlijk te zijn over de hoeveelheid alcohol die ze drinken. ‘Ik drink weleens een glas wijn’ is echt iets anders als dagelijks een hele fles leegdrinken. Een huisarts is er om je te helpen én ziet je heus niet ineens als een heel ander persoon als je toegeeft dagelijks te drinken. Wil je dit zelf veranderen, wees er dan eerlijk over.

3. Sporten
Mensen vinden het toch wat schaamtevol om bij de huisarts toe te geven dat ze maar zo weinig of niet sporten. Hierdoor wordt er vaak maar een beetje wat ‘verzonnen’ of overdreven. Ze hebben geen zin om een heel verhaal te horen te krijgen over hoe belangrijk het is om wel te sporten en gaan dat door te liegen uit de weg. 

4. Veilige seks
Mensen praten liever niet over een one night stand met hun huisarts en over het toch niet veilig doen. Ze willen niet dat de huisarts hen veroordeelt en anders gaat zien hierdoor. 

Liegen in therapie
Als ik terugdenk aan de tijd waarin ik in therapie was, dan waren er een aantal zaken waar mensen over logen. Ik ben benieuwd welke zaken jij herkent en hoe jij hierop terugkijkt of over denkt.

– Gewicht
Zoals ik in de inleiding al schreef was ik een van die meiden die in therapie weleens over haar gewicht loog. Ik wilde niet buiten therapie komen te staan, ik wilde de verplichte doelen halen én ik wilde niet de stempel chronische eetstoornis patiënt krijgen. Het is ingewikkeld hoe hiermee om te gaan in therapie. Ik hield niet alleen de hulpverleners voor de gek, maar ook mijzelf. In plaats van dat ik vooruitging in gewicht, loog ik, zodat ik niet buiten therapie gezet zou worden. Dit zorgde er echter wel voor dat ik niet in gesprek kon gaan over mijn angst voor aankomen, ik was immers netjes aangekomen. 

– Zelfbeschadiging
In therapie wordt er nogal eens gelogen over zelfbeschadiging. Dit vanuit de angst om weggestuurd te worden of de angst voor boze reacties van groepsgenoten. Het is belangrijk om in gesprek te gaan met iemand waarom het niet gelukt is om jezelf niet te beschadigen. Doe dit op tijd en niet pas nadat het meerdere malen fout is gegaan. 

– Alcoholgebruik
 Net zoals over zelfbeschadiging wordt er ook nogal eens gelogen over alcoholgebruik. Deels uit schaamte, deels uit angst voor straffen. Onderzoek waarom je die drank nodig hebt en wat je had kunnen doen in plaats van drank te gebruiken. De andere opties zijn vaak niet even makkelijk als drank, maar wel een stuk beter voor je gezondheid.

– Dagindeling
In therapie wordt soms gelogen over de dagindeling. Ook ik loog hierover tegen familie en vrienden. Ik las soms door sombere gevoelens hele dagen in bed, maar zei dan tegen mijn omgeving dat ik dingen had gedaan, de stad in was geweest e.d. Ik schaamde me voor mijn luie gedrag. Ik zag die als iets heel negatiefs aan mijzelf als persoon.

– Gevoelens
Tenslotte wordt er natuurlijk ook nogal eens gelogen over gevoelens in therapie. Mensen zeggen soms dat het goed gaat of dat ze niet boos of angstig zijn, terwijl het helemaal niet goed gaat en er enorm veel angst speelt. Vergeet niet dat therapie er is om jou te helpen, dan werkt alleen als je helemaal eerlijk bent, hoe moeilijk ook. 

Lieg jij weleens in therapie of bij de huisarts?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

30 reacties op “Liegen in therapie en bij de huisarts”

  1. Ik heb wellis gelogen bij een co assistent dat ik geen ontlasting die dag had gehad, sinds de opname, vond het zo genant. Maar nu ik zelf verpeegkundige studeer weet ik dat er wel gekkere dingen zijn en je over ontlasting gewoon kunt oraten met medici

  2. Ik lieg voortdurend tegen m’n psych. Als ik de waarheid zeg moet ik weer iedere week naar haar toe en daar heb ik wel helemaal geen zin in…

  3. Ik lieg ook bijna alleen maar tegen psych maar ook tegen ha oid. Uit angst voor wat er gebeurt als ik wel eerlijk ga zijn… Oeps

  4. Ik sluit mij aan bij de 2 voorgangers.
    Lieg ook als het niet goed gaat met mij tegen mijn wekelijkse hulpverlener en tegen mijn psychiater.
    Wacht meestal tot het echt niet meer gaat komt het eruit als het onderhand te laat is.
    Probeer nu iedere week eerlijk en open kaart te spelen met mijn wekelijkse hulpverlener.

  5. @s en naomi
    maar als jullie liegen heeft het toch ook geen nut om erheen te gaan? Waarom ga je dan nog?

  6. @sara
    Moet van mijn ouders…

  7. @sara
    Zelfde als S zegt, maar het heeft idd geen nut

  8. ik heb wel eens gelogen over t skippen van mijn avondeten

  9. Welke ik mis is juist liegen dat het slechter gaat dan dat het is, uit angst dat anders je probleem niet meer serieus genomen wordt en de therapie stopt.
    Ik ben regelmatig bang dat ze bij de therapie zoiets hebben van. Waarom behandelen we je eigenlijk, het gaat toch goed met je? Dus dan zeg ik dat het niet goed gaat of juist bepaald schadelijk gedrag wél heeft plaats gevonden.
    En natuurlijk schaam ik me nu een soort van dat ik dit verteld heb.

  10. Maar je wilt toch ook zelf beter worden en weer gelukkig zijn?

  11. Ik wil gewoon zelf controle hebben over wat ik doe en wat ik eet. En nu iedereen denkt dat het goed gaat letten ze tenminste niet meer zoveel op mij. Dat is voor mij geluk…

  12. Eens met lost girl! In principe probeer ik altijd wel eerlijk te zijn maar ik merk dat ik dat soms lastig vind omdat ik bang ben dat ze het dan niet serieus nemen.

  13. Dus iedereen denkt dat het goed gaat? Dat houdt dus in dat je dat niet bent? Ik ga hier geen discussies met je voeren, maar het leven is zoveel mooier dan eetstoornissen en controledwang. Laat je helpen,ik begrijp dat het moeilijk en zwaar is dit los te laten, maar het gaat je wel zo gelukkig maken, dan kan je weer genieten van het leven. Kies voor jezelf, niety voor de ziekte

  14. Bij mijn psycholoog lieg ik eigenlijk altijd wel. Ik wil namelijk niet dat mensen zich er weer mee gaan bemoeien aangezien iedereen denkt dat het beter met me gaat.

  15. ik heb ook mijn hele behandeling gelogen wat ervoor zorgde dat ik binnen 3 maanden klaar was, nu sta ik al 7 maanden op de wachtlijst omdat ik toch wel hulp nodig heb. Nog nooit zoveel spijt ergens van gehad want het gaat slechter dan ervoor. DUS NIET LIEGEN LIEVERDS!

  16. Ik nog nooit. Geen eigenwaarde hebben en hulpverleners heel hoog plaatsen helpt, kennelijk… Een heel enkele keer iets niet opgebracht als er niet naar gevraagd werd, maar meer omdat ik de tijd daar dan niet aan wou besteden op dat moment.

  17. Heel erg herkenbaar!!!

  18. Vooral ergernissen en boosheid kan ik slecht benoemen omdat ik me er dan voor schaam, daarom ga ik ie gesprekken wel eens uit de weg. Ik heb laatste maanden hard geoefend met dingen zeggen die zijn blijven hangen, bijvoorbeeld omdat ik me er achteraf niet goed over voelde. Maar zelfs als ik opgeschreven heb wat ik wil benoemen heb ik soms toch nog dat ik dingen over sla, ook als psych vraagt of er misschien nogmeer op papier staat.

  19. Herkenbaar. Voornamelijk bang voor oordeel.

  20. Zo herkenbaar. Ik voelde me op de een of andere manier altijd slimmer dan mn therapeuten als het me weereens was gelukt om van ze af te komen. Ik heb me nooit echr kunnen openen voor therapeuten omdat ik vond dat ze niet echt om me gaven en er alleen maar zaten om geld te verdienen aan mijn problemen dus deed ik gewoon alsof het heel goed ging en deed ik heel zelfverzekerd om maar niet te diep op mn problemen te hoeven ingaan. Gelukkig heb ik nu een hele lieve verloofde die me door dik en dun steunt dus dat heeft erg geholpen maar ik weet dat ik eigenlijk nog opnieuw in therapie zou moeten, heb er alleen totaal geen zin meer in.

  21. Ik verzwijg over mijn zelfbeschading. Maar ik weet niet goed hoe ik er over moet praten en ik schaam me er erg voor. Dus ik verstop het gwn en het is niet zo heel erge veschadeging het zijn gwn krassen die kleine dunne wonden achterlaten dus het is minder erg dan dat andere doen enzoo.. ik wil er wel erg graag over praten alleen het is gwn moeilijk en ik schaam me er erg over….

  22. Goed punt lost girl!

  23. Ik zou echt nooit kunnen liegen dat het beter gaat dan het geval is. Dan word ik al helemaal niet meer serieus genomen, ben ik bang. Liegen dat het slechter gaat kan ik me wel voorstellen, maar dat je je minder ernstig zou voordoen… mij zou dat nooit lukken.

  24. Of ik nou lieg of eerlijk ben, in beide gevallen ben ik weggestuurd… Al heeft eerlijk zijn zoveel meerwaarde. Je kan dan veel beter geholpen worden en levert minder spanning op!

  25. Ik heb wel eens gelogen tegen mijn ouders over mijn ongesteldheid maar heb daar later wel veel spijt van gehad want nu ik al bijna een jaar op gezond gewicht ben, wordt ik nog steeds niet ongesteld. Ben wel naar de dokter ervoor geweest maar die kon er niet veel mee. Daar heb ik gelogen over dat ik niet depressief ben, ik wil geen therapie en al helemaal niet dat mijn ouders erachter komen. Zoveel gedoe, ik heb het idee dat ik nog niet klaar ben voor zoiets.

  26. Op de vraag hoe gaat het antwoord ik maar heel soms eerlijk

  27. Ik lieg ook heel veel.. helaas. Ik wil het zelf niet, ik neem mezelf echt voor om eerlijk te zijn. Maar de angst om eerlijk en open te zijn is zo groot, dat ik het dan echt niet kan opbrengen om eerlijk te zijn. Bij mij gaat het vooral over gevoelens en gedachtes, eetgedrag (vooral de eetbuien) en hoe het met me gaat.

    Ik baal er echt van en weet dat ik eerlijk moet zijn, maar ergens bevalt het me ook wel.

  28. Ik wou dat ik had gelogen, ik ben juist zo eerlijk geweest dat ik nu weggestuurd word zonder dat er een alternatief is.

  29. Ik lieg over eten op school tegen mn ouders. En over m bewegingsdrang, tegen de psycholoog en diëtiste. Het voelt alsof dat het enige is wat mij houvast biedt. Ik wil dat echt niet kwijt dus lieg ik erover

  30. Ik heb tegen m’n therapeut en psychiater van jeugdzorg gelogen ook tegen 113,maar ik heb er een slecht gevoel bij ik weet niet of het een goede leugen of een gewoond leugen was toen ze vroegen geef het leven een cijfer de waarheid is 4 wat ik heb gezegt is 10 maar bij de waarheid ga ik naar kliniek en wil de psychiater m’n armen zien krijg ik de medicijnen die ik nodig heb en bij de leugen krijg ik geen medicijnen maar ook geen kliniek en is m’n psychiater niet nodig,ik ben te bang voor een kliniek dus ik denk dat ik de omgekeerde waarheid gebruik,heeft iemand een idee hoe?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *