Lijnende moeder beinvloedt slankheidsideaal kind

Moeders en televisie hebben een belangrijke invloed op het lichaamsbeeld en het eetgedrag van kinderen, blijkt uit onderzoek waarop klinisch psycholoog Doeschka Anschutz op 14 maart promoveert aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Ze deed onderzoek naar het slankheidsideaal bij meisjes en jonge vrouwen en keek naar de invloed van voedselreclames op hun eetgedrag.

Kinderen van moeders die veel bezig zijn met hun gewicht, zijn geneigd dat lijngedrag over te nemen. Wanneer moeders hun kinderen actief aanmoedigen om meer op hun gewicht te letten – bijvoorbeeld door minder te snoepen – dan gaan de kinderen niet alleen meer lijnen, maar worden ze ook ontevredener over hun lichaam.

Volgens Anschutz komt dat waarschijnlijk doordat de moeder als rolmodel functioneert en het kind het idee geeft dat hij of zij dunner moet zijn dan het is. Dat geldt zowel voor jongens als voor meisjes, maar sterker voor oudere kinderen (9 tot 10 jaar) dan voor jongere (7 tot 8 jaar).

Jongens gevoeliger voor snoepreclame
Anschutz onderzocht ook of jonge kinderen van 8 tot 12 jaar tijdens het zien van voedselreclames meer gingen snacken. Ze ontdekte dat jongens gevoeliger zijn voor snoep- en snackreclames dan meisjes. Anschutz: ‘Ze zijn impulsiever dan meisjes, hebben minder zelfcontrole. Meisjes zijn vaak op heel jonge leeftijd al met lijnen bezig en weten dat het niet goed is om snacks te eten als je niet dik wilt worden. Reclames zijn ook vaak gericht op jongens: mannelijke acteurs, mannenstem als voice over.‘
De onderzoekster adviseert om jongens niet te veel reclame te laten kijken en om ze geen snacks te laten eten voor de televisie. Bij volwassenen zag Anschutz het omgekeerde: vrouwen snackten meer na het zien van voedselreclames, terwijl mannen meer aten wanneer zij de neutrale reclames zagen.

Averechts effect
Anschutz ontdekte ook dat kinderen met een moeder die hen actief aanmoedigt op hun gewicht te letten, méér aten wanneer ze voedselreclames zagen – vooral wanneer het ging om ‘light’ producten. Kinderen die niet aangemoedigd werden tot matigen, aten juist minder na het zien van de reclames. Anschutz: ‘Te zeer de nadruk leggen op minder snacken kan dus averechts werken. Verder kunnen reclames voor lightproducten juist het idee geven dat eten is toegestaan, omdat deze lightversies bijdragen aan een mager dieet, waardoor deze kinderen nog meer gaan snacken.’

TV-programma’s
Tv-programma’s zijn een andere belangrijke beïnvloeder als het gaat om uiterlijk en gewicht. Hoe groot die invloed is hangt af van de doelgroep van het programma en de nadruk die programmamakers leggen op slank zijn. Neutrale programma’s hadden geen invloed op het kinderslankheidsideaal, maar programma’s die expliciet slanke volwassenen of tekenfilmfiguren tonen, wel. Kinderen die al meer met dun zijn of dun worden bezig waren, werden makkelijker beïnvloed dan kinderen voor wie dat niet belangrijk was.

Clips en soaps

Slank is de norm in muziekclips en soaps. Juist jonge meisjes (7 tot 9 jaar) die veel kijken naar soaps en muziekprogramma’s, vinden het belangrijk dat ze zelf ook dun zijn. Ze zijn ontevredener over hun eigen lichaam en lijnen ook vaker dan jonge meisjes die naar neutrale programma’s kijken, zoals bijvoorbeeld het Jeugdjournaal.

Holland’s Next Top Model
Volwassenenprogramma’s waarin slank zijn expliciet de norm is, zoals Holland’s Next Top Model, maken vooral de iets oudere meisjes van 11 tot 12 jaar ongelukkig met hun uiterlijk. Dat komt omdat meisjes die de adolescentie naderen onzekerder zijn over hun eigen lichaam en daarom gevoeliger zijn voor het slankheidsideaal dat hun via de media wordt opgedrongen. Anschutz: ‘Dat betekent dat ouders kinderen niet te veel naar dergelijke programma’s voor volwassenen moeten laten kijken. Dat werkt negatief.’

Kim Possible – onrealistisch ideaalbeeld
Zelfs jonge meisjes worden al beïnvloed. Doeschka Anschutz liet meisjes van 6 tot 8 jaar kijken naar de tekenfilm Kim Possible, waarin de hoofdpersoon een zeer onrealistisch slank figuur heeft. Meisjes die gevoelig waren voor het slankheidsideaal, bv. omdat hun moeder daar de nadruk op legt, voelden zich beter na het zien van de tekenfilm.

Volgens Anschutz is dat niet goed: ‘Deze meisjes maken zich een ideaalbeeld eigen dat niet realistisch is. Dat kan op lange termijn slecht uitpakken. Ze vormen dus een risicogroep. Opvoeders en scholen moeten kinderen bewust maken van het onrealistische van dat ideaalbeeld.’

Bron: ru.nl

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

6 reacties op “Lijnende moeder beinvloedt slankheidsideaal kind”

  1. Jemig.. Word er nu eek al moeilijk gedaan over Kim Possible? we hebben het hier over KIM POSSIBLE. Serieus, als dat een trigger is weet ik het ook niet meer. Dan is zelfs een pen een trigger ofzo omdat het zo small is. Waar gaat dit heen.. Sorry hoor. Maar ik vind het echt nergens op slaan. Misschien dat ik overdrijf, sorry daarvoor maar kom op……..

  2. Ben het wel met je eens Nikki. Toen ik vroeger naar tekenfilms keek lette ik echt niet op hoe slank ze waren en ook in clips niet.. Maargoed alles veranderd. En ik weet wel dat de nadruk op dun ‘moeten’ zijn wel steeds erger word. Vooral als ik de tv aanzet en ik telsell met overdreven gespierde lichamen voorbij zie komen. En ze aankomen met afslank spul. bleeh waarom kunnen we niet gewoon lekker onszelf zijn. Ook van reclames over afslank/light spul ik word er gewoon boos/geiriteerd door. Wat doe je de mensen aan niemand die meer gewoon kan genieten van eten. Iedereen die zo bezig is met lijnen en perfect uit willen zien. Echt zo zonde!

  3. Oh, ik wel hoor! Ik wilde altijd net zo mooi dun zijn als die meiden uit Winx Club. Dus het verschilt per persoon. Ik zeg niet dat het mijn eetstoornis heeft veroorzaakt. Maar het laat wel zien dat ik al heel vroeg bezig was met “het-dun willen zijn.”

  4. Inderdaad ik dacht vroeger ook niet aan wie er dun was. Vooral niet Kim possible. Ben het helemaal met Nikki en Melissa eens. Het is zonde van je tijd om je bezig te houden met lijnen. Als je maar jezelf bent!

  5. Ik herken vooral het verhaal wbt de invloed van de moeder. Ook mijn moeder was/is bezig met ‘lijnen’.
    Om de 1 of andere reden heb ik soms zelfs het idee dat het een soort concurrentiestrijd is ofzo… Ik merk dat ik het lastig kan vinden iets ‘moeilijks/verbodens’ (al handel ik niet echt meer naar die indeling, maar tkomt wel eens op als automatische gedachte) te nemen als m’n moeder erbij is. En aan de andere kant lijkt mijn moeder hetzelfde te hebben naar mij toe, uitend in t stiekem/met een verschuldigd gezicht/verdedigend eten van iets…
    Kan natuurlijk mijn eigen voorstelling/inbeelding zijn…

    Maar in ieder geval herken ik wel de invloed van mijn moeders ontevredenheid over haar eigen lichaam en dat ik daar onzeker van wordt of ik dan wel ‘voldoe aan haar ideaal’ ofzo… al heb ik geen idee hoe dat eruit ziet en spreekt ze de laatste maanden alleen maar uit dat mijn lichaam nu zoveel mooier is. maar wat ze van haar eigen lichaam vindt…

  6. Ik ben het wel eens met dat je moeder een trigger kan zijn. Mijn moeder staat ook keivaak op de weegschaal en te zeiken dat er kilo’s af moeten en heel leuk tegen haar buik te slaan. ja jeetje WAT MOET IK DAAAR MEE,. het liefst zie ik dat ze zorgzaam is voor haar lichaam, maarja dat is ze nooit geweest dus dat zou ook wel niet gebeuren. pf

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *