Lotte van Eijk: ik ben dik en ik ben er trots op

Mocht je haar nog niet kennen, dan kun je na dit interview niet meer om haar heen. Lotte van Eijk is influencer en model en niet te missen op social media. Ze ziet zichzelf als stem van de plussize, ongehoorde vrouwen onder ons die ook een plekje verdienen in deze maatschappij en zich waardig willen voelen. Wat dat betreft is ze een echte activist; ze streeft ernaar om inclusiviteit en diversiteit normaal te maken. Wij vroegen haar wat haar geholpen heeft om los te breken van het huidige schoonheidsideaal en hoe ze anders naar zichzelf leerde kijken. “Ik dacht dat ik alleen maar geliefd kon worden als ik dun was.”

In je bio op Instagram staat ‘a fat’ en in een eerder interview vertelde je dat je liever niet praat over ‘overgewicht’. Hoe denk jij over de woorden dik en dun? 

“Vroeger was ‘dik’ het ergste woord dat je tegen me kon zeggen. Dun is een heel positief beladen woord en dik is een heel negatief beladen woord. Dun en mooi worden heel vaak aan elkaar gekoppeld, net zoals dik en lelijk. Als iemand dat woord ook maar ergens liet vallen werd ik meteen getriggerd; ze hebben het over mij!

 
 
 
Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door LOTTE VAN EIJK (@lovaeij)



Mijn vriendinnen stelden me altijd gerust met de woorden ‘Je bent niet dik, je bent hartstikke mooi’. Maar dat ik dik ben, betekent niet automatisch dat ik lelijk ben, realiseerde ik me. Dik zijn is alleen de omschrijving van mijn lichaam. Net zoals een stoel een stoel is. Daar ga je ook niet een half uur omheen draaien, want het is zo’n mooi ding om op te zitten. Ik heb een dik lichaam, het is gewoon een feit. Ik vond dat we dat woord terug moesten claimen. Om zo ook ons eigen lichaam terug te claimen. Taal is zo krachtig dat je door woorden getriggerd kunt worden die andere mensen voor jou een negatieve lading hebben gegeven. Het heeft invloed op hoe andere mensen tegen je praten en je kunnen behandelen. Ik ben dik en ik ben er trots op. Vandaar dat ik dat ook in mijn bio heb staan. Ten eerste om andere vrouwen ervan bewust te maken dat het maar een woord is. Ten tweede om de haters alvast een middelvinger te geven. Ik heb dit al geclaimd. Je hoeft niet meer tegen mij te zeggen dat ik dik ben, want ik heb echt wel in de spiegel gekeken vanmorgen.

Het woord overgewicht vind ik geen fijn woord. Het betekent dat ik ergens overheen zit. Ik zit over het normale heen en ik ben dus niet normaal, niet zoals het hoort. Dat vind ik vervelend aan dat woord, omdat ik wél normaal ben. Het voelt alsof ik daarmee beschreven word als een patiënt, als ongezond. Terwijl ik niet ongezond ben.”

Je bent in datzelfde interview, en ook in het boek van Mayra Louise, heel open over het moment dat je oma kwam te overlijden. Ze zei aan het einde van haar leven: “Nu ben ik toch nog dun geworden.” Dat was een keerpunt in hoe je met je lichaam om wilde gaan. Toch kan ik me voorstellen dat je niet zo makkelijk die knop omzet. Wat heeft jou sinds die tijd geholpen om te stoppen met het willen afvallen?

“Er moet inderdaad een bepaalde trigger komen, een keerpunt, maar dat betekent niet dat je niet meer teruggehaald wordt naar je oude gewoontes en je oude patronen. Ik kan ook niet zeggen dat ik vanaf het moment dat mijn oma overleed nooit meer heb gelijnd. Daar gaat heel veel tijd overheen en uiteindelijk is dat mij vier jaar later gelukt. In die tussentijd doe je toch nog veel wat er van je verwacht wordt of wat je gewend bent. Ik ben eerst veel stiekem gaan eten. Ik had zo veel verdriet van mijn oma’s overlijden en ik ben een hele emotionele eter. Als ik blij ben eet ik, als ik boos ben eet ik en als ik verdrietig ben eet ik ook. Toen mijn oma overleed kwam ik heel veel aan, maar ik merkte dat ik me juist steeds comfortabeler ging voelen. Alsof mijn lichaam zo hoorde te zijn.

Toen ik fotografie studeerde ben ik mezelf gaan fotograferen en dat heeft mij het meest geholpen om los te breken uit oude patronen en uit het bestaande schoonheidsideaal. Ik ben door middel van fotografie op zoek gegaan naar beelden die ik graag van mijn lichaam wilde zien. Ik kwam erachter dat die wens om mijn lichaam constant te willen veranderen, kwam door de beelden die ik de hele dag door zag van andere vrouwen. Als vrouw word je gevormd door de beelden die je ziet van andere vrouwen; daar wil je op lijken. Het dikke lichaam wordt altijd afgebeeld als de grappige, ongezonde lelijkerd. De hele dag word je met beelden geconfronteerd en als je jouw lichaam terugziet met een negatieve boodschap, heeft dat invloed op je. Bij de écht leuke dingen – zoals parfum reclames of make-up reclames – was mijn lichaam nergens te bekennen. Wat nou als ik dat verander? Ik ging mezelf fotograferen in een romantische setting, een sensuele setting en in een vrolijke setting. 

Rond die tijd ontdekte ik ook Tess Holliday. Zij heeft maat 56 en is model, dat veranderde iets voor mij. Waarom zijn we inderdaad niet gewoon ons leven aan het leven?! Waarom ben ik in godsnaam bezig iets te worden wat ik niet ben? Door mezelf te blijven fotograferen kreeg ik een liefdesrelatie met mezelf, door de camera heen. Je ziet jezelf wel in de spiegel, maar dat is heel anders dan een foto. Als iemand anders een foto van mij maakte, vond mezelf altijd een lelijke aardappel. Dat is niet leuk om te denken, dus ik nam het heft in eigen hand. Een project dat mij echt naar een ander level van zelfliefde gebracht heeft, heet ‘Zij’. Hierin deed ik alsof de liefde van mijn leven mij fotografeerde. Doordat ik met mijn eigen ogen ging kijken naar iemand die verliefd op mij was, werd ik verliefd op mezelf. Ik ben ook heel mooi, dacht ik. Ik mag er zijn. Dat is ook mijn tip naar iedereen: ga foto’s van jezelf maken! Je ziet jezelf dan eindelijk op dat scherm of op print zoals je jezelf eigenlijk altijd hebt willen zien.”

Foto’s vind ik ook best wennen, omdat je jezelf vanuit een hoek ziet die je niet kent. Daarom vinden we het misschien ook niet mooi? 

“Je kent en ziet dat stukje nooit van jezelf. Als je voor de spiegel staat, dan zie je alleen je voorkant. Je doet je gezicht zoals jij het mooi vindt en je doet je haar mooi, maar zo zie je er niet de hele dag uit. Je bent bewegelijk, je bent fluïde. De ene keer heb je je buikspieren aangespannen, de andere keer hangt je buik gewoon lekker los. Als je daar een onverwachte foto van ziet – terwijl je niet ‘ready’ was – schrik je jezelf kapot, maar dát moet normaal worden. Zo zie je er gewoon uit en ben je nog steeds super mooi.

Van iedere hoek ging ik foto’s van mezelf nemen om te leren hoe ik eruitzag. Dat lichaam is eigenlijk prachtig, dacht ik. Het draagt mij iedere dag. Ik word iedere ochtend wakker, ik kan sporten en alles doen wat ik wil. Mijn lichaam doet eigenlijk zo veel voor mij, waarom praat ik zo lelijk tegen mijn lichaam de hele dag?!”

 
 
 
Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door LOTTE VAN EIJK (@lovaeij)


Wie inspireert jou op het gebied van body positivity?

“Lizzo! My number one inspiration. Het is zo bizar en goed om een plussize persoon te zien, van kleur, die zo’n rockster is geworden. Iedere keer als ik me down voel en ik zie een foto van haar denk ik: ik kan echt wel wat en we komen er wel! Dat zij bekend is geworden, is voor mij een teken dat er echt iets verandert. We worden gezien op een positieve manier. We zijn sexy én we mogen zo luidruchtig zijn als we willen.”

Zijn we daarin eigenlijk een beetje goed op weg? Als het gaat om het portretteren en laten zien van dikke mensen?

“Er kan nog veel meer beter. Ik heb recent een expositie voor Breda gedaan waar ik een parfumreclame nagemaakt heb met mij eigen lichaam. Zoals ik al zei; dat is meteen een voorbeeld van iets wat er nog niet is met dikke lichamen. Er wordt natuurlijk wel steeds meer gemaakt met plussize modellen, maar dan is het nog steeds een sociaal geaccepteerd plussize lichaam. Een hele dunne taille, grote borsten, grote billen, een platte buik en een dun gezicht. Eigenlijk een opgeblazen versie van Kim Kardashian.

Nog steeds zie je geen echte buiken, striae of cellulitis. Hoewel cellulitis ook steeds meer in beeld wordt gebracht, maar altijd op een sociaal geaccepteerd lichaam. Dat zegt eigenlijk: dit is heel normaal, maar we laten het wel zien op een manier die comfortabel voelt. Een wit, slank, vrouwelijk model. We komen dichter bij meer diversiteit, maar het moet allemaal wel binnen bepaalde gezondheidsnormen blijven. En dat is ook niet eerlijk, want die verschillende lichamen zijn er wél.

Er zijn geen dikke personen die boegbeelden zijn en positief worden gerepresenteerd in onze media. Die bijvoorbeeld een eigen tv show hebben of een duidelijke stem in de politiek. Noem één romantische film waarin de hoofdrolspeelster dik is en het niét om haar gewicht gaat? Dat is er allemaal niet en dat moet er wel komen. Het is heel belangrijk om als jong meisje een romantische film te zien met daarin een lichaam dat op dat van jou lijkt, omdat ik als kind dacht dat ik nooit liefde zou kunnen vinden. Ik dacht: ik kan alleen maar geliefd worden en sexy zijn als ik dun ben. We moeten dit doen voor onze jeugd en om mensen zich beter te laten voelen in hun lichaam, maar ook in hun kop.”

Body positivity of body neutrality?

“Deze vraag geeft eigenlijk het misverstand over body positivity aan. Dat gaat er namelijk niet over dat je iedere dag met een glimlach uit je bed moet springen, je vetrollen beetpakt en ze toespreekt hoe veel je van ze houdt. Daar komt body positivity ook niet vandaan. De mensen die body neutrality in het leven hebben geroepen, zijn de mensen die tussen wal en schip vielen en daardoor misschien niet wisten bij welke community ze hoorden.

Body positivity is een movement gecreëerd door zwarte dikke vrouwen die onderdrukt werden en er genoeg van hadden. We zijn zoals we zijn en we mogen van onszelf houden. Het betekent dus ook niet dat je er niet bij hoort als je niet genoeg van jezelf houdt, of als je liever ‘neutraal’ bent over je lichaam. Het is een community die opgebouwd is vanuit een plek van haat. Haat vanuit de buitenwereld en haat vanuit hun eigen hoofd. Die haat moest omgezet worden naar iets dragelijkers, om zo andere vrouwen te kunnen helpen en elkaar uit die sleur te kunnen trekken. Deze community is een veilige haven, een plek waar je het juist kunt bespreken als je je niet goed voelt en die je wilt stimuleren te kijken waar die zelfhaat vandaan komt. Body positivity gaat erover dat je die moeilijke momenten samen op een liefdevollere manier kunt oppakken.”

Wat doe jij als je niet lekker in je vel zit?

“Kroelen met mijn vriend! Maar als het slecht weer is, wil ik soms ook gewoon in bed liggen. Dan haal ik mijn favoriete snacks en zet ik mijn favoriete serie aan. Dan ga ik de hele dag lekker in mijn holletje liggen en wil ik ook met niemand praten. Er zijn ook dagen waarop ik mezelf moet afvragen of ik wel voor mezelf gezorgd heb de afgelopen tijd. Met zelfzorg bedoel ik dan of ik genoeg frisse lucht heb gehad, met mijn hond heb gespeeld, mijn haar heb gewassen of mijn huid heb verzorgd. Als dat ergens ontbrak, geef ik mezelf een spa treatment in mijn eigen huis, waarbij ik mezelf de hele dag vertroetel.

Het ligt vooral aan mijn stemming en dat is het enige wat belangrijk is op die dagen, dat geldt voor iedereen. Het helpt niet als ik als influencer zeg dat je écht dit maskertje moet proberen, want dat betekent niet dat jij na dat maskertje ineens denkt: wauw, wat heb ik ongelofelijk goed voor mezelf gezorgd vandaag! Want misschien heb jij daar helemaal geen zin in en heb je dat helemaal niet nodig. Zelfzorg is doen waar jij zin in hebt op dat moment! Is dat een taart halen en die hele taart opeten, dan moet je dat doen. Is dat dansen in je kamer in je nakie, dan moet je dat doen. Is dat een nieuwe plant kopen, ook doen!”

 
 
 
Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door LOTTE VAN EIJK (@lovaeij)


Als je worstelt met een eetprobleem is dat zorgen voor jezelf, zeker met een taartje, soms best wel een uitdaging. Al helemaal als je op die dagen veel last hebt van negatieve gedachtes en gevoelens. Hoe ben jij daar zelf mee om gegaan?  

“Ik heb lang gehad dat ik me heel schuldig voelde na het eten. Al vanaf mijn achtste moest ik diëten, dan krijg je automatisch een gestoorde en traumatische relatie met eten. Als kind en als tiener heb ik daar heel veel moeite mee gehad. Wat mij uiteindelijk heel erg heeft geholpen, was dat ik kon inzien wat er gebeurde als ik mezelf eten ging ontzeggen. Soms had ik bijvoorbeeld al een hele week trek in M&M’s. Gewoon een handje M&M’s, maar dat mocht ik niet van mezelf. Nee Lot, je eet gewoon de hele week appels, komkommers en kaas op je brood, vooral geen hagelslag. Overigens was snoepen doordeweeks al helemaal uit den boze, dat deed je alleen in het weekend. Maar dan stond dat weekend voor de deur en at ik uiteindelijk niet één handje, maar gelijk twee zakken leeg.

Toen dacht ik: wat nou als ik op maandag gewoon dat handje M&M’s neem en eens kijk hoe dat gaat? Ik nam dat handje M&M’s en ik was gewoon klaar, voldaan. Vier weken later stond diezelfde zak er nog steeds, omdat ik gewoon – wanneer ik daar zin in had – een handje mocht eten. Ik kon het zo veel gezonder verdelen voor mezelf en mijn relatie met eten werd zo steeds beter. Je hoeft dus niet per se die hele taart te kopen en op te eten, maar als je intuïtief gaat leren eten kan dat wel helpen. Zodat je uiteindelijk kunt denken: ik heb NU trek in een stuk chocoladetaart. Ik verdien dat, ik ga hier niet dood aan en er ontploft niet ineens een bom omdat ik dit eet. Dat relativeren is heel belangrijk.”

Het straffen en belonen – en alle regels die erbij komen – hebben op jou veel meer invloed dan het eten van een bepaald product? 

“Ja, dat straffen is vreselijk. Op een gegeven moment realiseerde ik me ook dat dit gevoel niet uit mezelf kwam. Als een baby huilt, wilt een baby eten en dan moet die baby iets binnenkrijgen. Er is geen kind dat zegt: ‘Oh my god, nee mama! Geen chocola! Dat is niet goed voor me!’

Het idee dat je jezelf moet straffen of allerlei regels na moet leven om te mogen eten, komt niet vanuit onszelf. Dat komt denk ik door onze visuele cultuur, sociale constructies en wat je meemaakt of opgelegd krijgt. Je bent hier niet mee op aarde gekomen en zoek voor jezelf hulp als je hiermee worstelt. Ik herinnerde mezelf er ook aan dat bij elke dieetpil die ik aanschaf de maatschappij geld aan mij verdient. Jezelf haten brengt geld binnen, daar hebben zo veel bedrijven belang bij. Van jezelf houden brengt veel minder geld op, dus van jezelf houden is eigenlijk een ‘act of rebellion’ in deze wereld. In een wereld waarin je van alles moet doen, laten of kopen om van jezelf te mogen houden. Als ik probeer te doen waar ik zin in heb, steun ik dat systeem in ieder geval ook niet meer. Dat is soms een extra duwtje in mijn rug.”

Zou je leven anders zijn als je dunner was?

“Ja, ik denk het wel. In mijn leven heb ik kansen niet gekregen omdat ik dik ben. Op mijn veertiende heb ik auditie gedaan voor Codarts – academie voor muziek en dans – omdat ik heel graag danseres wilde worden. Ik ben opgegroeid in een dansfamilie en danste veertien uur per week als kind. Naast dat ik dus alleen maar aan het diëten was. Maar mijn lichaam is niet gemaakt om dun te zijn, anders was ik dat toen allang geweest. Ik deed auditie en ik werd niet toegelaten. Je krijgt altijd een checklist terug met daarop de kruisjes waarom je niet toegelaten bent. Een van die kruisjes stond bij ‘fysiek’. Dat vertelde mij: ‘Je bent te dik voor deze opleiding, we denken dat je het niet vol gaat houden, dus je bent niet toegelaten.’  Als ik niet dik was geweest, was ik honderd procent zeker toelaten op de academie. Ik kan en kon gewoon goed dansen, dat weet ik van mezelf.

Maar dit gold ook tijdens het leven op de middelbare school, daten, stappen of met zelf kansen grijpen. Vaak dacht ik: dadelijk vinden ze mij die vieze dikkerd, dus ik trek mijn mond maar niet open. Ik denk dat als ik dun was geweest, het er dan heel anders uit had gezien. Dat je je toch makkelijker kan bewegen door het leven. Dat is soms nog steeds iets wat door mijn hoofd spookt; het zou allemaal zo veel lichter zijn als ik dit gewicht niet hoef te dragen iedere dag. Niet het gewicht van mijn lichaam, maar van de maatschappij. Dan was ik een hondenuitlaatservice begonnen en hoefde ik helemaal niet om te kijken naar dit gevecht. Maar nu zit ik er eenmaal in en kan ik het me niet veroorloven, naar mijn eigen kinderen, om mijn rug te keren naar deze strijd. Ik moet dit doen, omdat ik wil dat mijn kind nooit in een pashokje hoeft te gaan staan huilen.”

Dit is dus uit noodzaak? Voor anderen? 

“Ik doe dit niet voor mezelf. Als je influencer bent denken mensen soms dat je halfnaakte foto’s op Instagram post omdat je aandachtsgeil bent. Maar als ik mezelf had willen zien, had ik een sexy foto gemaakt, op levensgroot formaat uitgeprint, op mijn muur gehangen en de hele dag ernaar zitten kijken. Dan had ik het niet op internet gegooid. Maar dit moet gebeuren, omdat ik weet hoeveel pijn ik vroeger heb gehad en hoeveel pijn mijn oma vroeger heeft gehad. Ik wil dat voorkomen bij alle tieners en die pijn helen bij volwassen vrouwen. Zodat ze de rest van hun leven een mooi, fijn en écht leven kunnen leiden in het lichaam wat ze nu hebben.”

 
 
 
Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door LOTTE VAN EIJK (@lovaeij)


Wanneer voel jij je op je mooist?

“Als ik met mijn vriend uit eten ga en ik heb iets moois aangetrokken, of als ik mooie lingerie aan heb getrokken en hij valt stil; dan voel ik me écht heel mooi! Maar het mooiste voel ik me eigenlijk als ik van iemand anders te horen krijg dat ze na vijftien jaar weer een bikini aangetrokken heeft naar het strand, door mij. Dan denk ik: wauw Lot, je bent echt een mooi mens. Dan kijk ik niet naar mijn buitenkant maar naar mijn binnenkant en dan voel ik dat ik het goed doe. Dat heeft niets met uiterlijk te maken, dat heeft te maken met ‘zijn’. De mooiste complimenten gaan over je innerlijk.

Ik vond het vroeger altijd zó vervelend als mensen zeiden dat het niet om je buitenkant gaat maar om de binnenkant. Je wilt er toch ook gewoon knap uitzien!? Wat een onzin, dacht ik. Maar het gaat uiteindelijk écht om de binnenkant. Iemand kan best een knappe kop hebben, maar mijn opa zei altijd: ‘Van een mooi bord kan je niet vreten.’ Tegelijkertijd denk ik wel dat het belangrijk is om ook een soort band met je uiterlijk te hebben en er vrede mee te sluiten. Om dat stukje van jezelf te kunnen accepteren, anders komen de mooiste complimentjes over jou als mens ook niet binnen. Het is een wisselwerking.”

Wat voor advies heb jij voor andere mensen die zich niet meer willen laten tegenhouden door hun lichaam?

“Dat je je moet realiseren dat dit jouw leven is. Ga eens in een stille ruimte zitten en zeg tegen jezelf: dit is mijn leven. Dit is mijn leven! Schrijf die woorden ergens op of plak het op de spiegel, zodat het echt bij je binnendringt dat jij je leven moet leven voor jezelf. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Jij bent verantwoordelijk voor jezelf, dat is het enige waar je aan hoeft te denken.

Jouw geluk gaat voorop. Hoe jij je voelt en hoe je eruitziet, is allemaal jouw business. Niemand anders hoort daar zeggenschap over te hebben. Jij bent je eigen mens en je bent je eigen persoon. Je hoort je leven in te richten op een manier die jij fijn vindt. De maatschappij en de meningen van mensen om je heen moeten er minder toe doen. Want het gaat niet om hen, het gaat om jou. Je leeft je leven voor jezelf en dat is echt het belangrijkste.”


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

53 reacties op “Lotte van Eijk: ik ben dik en ik ben er trots op”

  1. Bedankt voor dit mooie interview!

  2. Ja goed intervieuw. maar dun is ook geen slecht woord he. want ik ben dun van mijn bouw. en ik ben er ook niet trots op. dus ik herken het wel maar dan anders. wel een mooie blog elk lichaam is anders!

  3. Goed interview, dank

  4. Moet eerlijk zeggen dat ik de blog lastig vind. Ik vind dik en dun sowieso nare woorden en snap niet goed waarom ze gebruikt worden. De titel van deze blog is: "Ik ben dik en ik ben er trots op". Kun je ook trots zijn op je lichaam zonder er aan label aan te hangen?

    Ik geloof er heel erg in dat je lichaam altijd op een bepaald setpoint uitkomt en dat dat voor jouw lichaam ‘gezond’ is. Het er vooral niet extreem obsessief mee bezig zijn, lijkt mij een mooi streven in deze maatschappij. Zijn wie je bent, hoe je er ook uitziet.

  5. Overgewicht betekent niet “over het normale” of afwijkend van normaal. Het is óver het gezonde heen. Waarbij het getal an sich nog vrij weinig zegt over lichaamssamenstelling. Body positivity ja. Heel wat anders imo dan dik zijn promoten. Ik vind het een ongezond voorbeeld en niet iets wat ge-role-modelled moet worden. Dik en dun is niet hetzelfde als knap en lelijk.

    1. maar niemand wordt toch expres dik?

    2. Fout!
      Overgewicht wordt meestal bepaald door een vastgelegde marge van BMI. Het zegt NIET of iemand wel of niet gezond is.
      Heel veel mensen met zogenaamd overgewicht zijn kerngezond. Hun setpoint = het gewicht waarop het lichaam het beste functioneert voor DIE persoon, ligt gewoon iets hoger (en voor anderen weer lager) dan die vastgelegde marge. Zo worden mensen onnodig de hele tijd op dieet gezet of krijgen zij opmerkingen over gewicht/gezondheid terwijl het niet relevant is!
      We worden gehersenspoeld om ook qua gezondheid een stereotype beeld na te streven en mensen worden gediscrimineerd op basis van niet kloppende informatie.

      Het wordt nu ECHT wel tijd dat deze discriminatie aangepakt wordt of gewoon stopt. Ik vind het ook ECHT niet meer van deze tijd om hiermee door te gaan.Hebben mensen dan niets geleerd van het afgelopen jaar?? 😝

      1. Het is per definitie dat iemand met overgewicht ongezond is, maar wetenschappelijk inmiddels wel bewezen dat obesitas voor een hoop andere gezondheidsklachten zorgt (hart dn vaatziekten, diabetes en zelfs een aantal vormen van kanker) we hebben het hier niet over een paar kilo te zwaar. En als je met het afgelopen jaar het jaar met Covid19 bedoeld, blijkt ook hier dat overgewicht juist voor meer complicaties te zorgen, want mensen met overgewicht belanden sneller op de IC…
        Ik ben het met je eens dat we ons niet blind moeten staren op het cijfertje van het BMI, maar waarom mag hier op Proud ondergewicht niet ‘gepromood’ worden en dit wel? Ik denk dat het woordje ‘te’ voor beide kanten niet goed is.

        1. Is ook wel waar wat je zegt. Maar al de informatie en het pushen om mensen steeds maar af te laten vallen werkt toch ook niet. De hele wereld (bijna) is constant op dieet of jojo’t
          En daar krijg je ook obesitas van.
          Als mensen hun lichaam leren accepteren en ervan te houden of neutraaal behandelen en zien (?) heb je veel meer kans dat zij hun ideale (natuurlijke) gewicht bereiken dan wanneer men mensen als domme wezens behandelen die niet weten wat goed voor hen is en ze telkens de les willen lezen wat wel en niet te doen! Babys weten precies wat ze nodig hebben, wij volwassenen vaak niet meer DOOR alle eetregeltjes en weetjes leefregels, wetenschappelijke studies etc. Babys hebben het ook doorgaans heel goed in hun eigen lijf.
          Eetstoornissen zijn nu heel gewoon. Rara hoe komt dat???

  6. Opzich is dit wel een mooi intervieuw maar het triggerd mij omdat ik zelf dun ben voor mijn bouw een beetje te ben ik. maar nu voelt het als of ik geen echte vrouw ben. Dus als mensen hun lichaam laten zien op social media vind ik onzin en ik wordt er nog eens door getriggerd. Want het gaat toch niet om een lichaam maar om wie je bent. waarom zou je je lichaam laten zien? Het helpt mij in iedergeval niet…. Het maakt mij alleen maar onzekerder over mijn eigen lichaam.

  7. Ik vind het een mooi interview.. maar de foto’s word ik toch een beetje… Ongemakkelijk van ofzo.
    Maar dat is meer door het type foto ( bh en ondergoed ) niet door het figuur.

    1. ja als dit nu was geplaatst van iemand die "dun" was dan was het niet oké geweest op deze site, waarom dit wel?

      1. Dat begreep ik ook niet. Normaal wordt er op deze site altijd heel strikt omgegaan met foto’s, omdat bij eetstoornissen heel veel vergelijken van lichamen voorkomt etc. En nu opeens mag het wel? Vind het bijna een soort beledigend ook ofzo aan zwaardere mensen dat die regel dan opeens niet uitmaakt?

  8. Dankjewel voor dit mooie interview. Ik volg haar al een tijdje.. en ze geeft mij een goed gevoel. Ik heb hetzelfde lichaam als naar en zie het erg weinig nog. Een ‘dikke’ buik, hangborsten, celullite… alles wat eigenlijk niet echt ‘geaccepteerd’ word in deze maatschappij. Ik laat mijzelf ook steeds meer zien op Instagram. Ik volg ook veel mensen met hetzelfde lichaamstype als mij. Ik merk dat sinds ik foto’s van mijzelf maak en steeds neutraler over mijzelf en mijn lichaam denk. Nu laat ik mijn dochter foto’s van mij maken en het stoort mij niet meer als ik ‘lelijk’ op die foto’s sta. Ik praat niet negatief over mijn lichaam als mijn dochter bij mij is.

  9. Waar ik moeite mee heb is dat op Proud full body pictures niet mogen omdat dat een trigger kan zijn. Nu het om iemand gaat die trots is op een ongezond overgewicht (want sorry hoe je het ook went of keert dit is niet meer gezond! Daarmee zeg ik niet dat ze daar dan voor kiest of wat dan ook) mogen full body pictures ineens wel? Schiet mij maar lek, maar dit is meten met twee maten. Niet oké Proud!
    Het interview was oké geweest met een verwijzing naar haar Instagram account, een prachtige foto van haar gezicht en haar verhaal.
    Dit vind ik echter niet oké.

    1. Helemaal mee eens! Goed verwoord

    2. Ja, daar ben ik het mee eens. Los van het feit dat ik het een goed interview vind met een boodschap die prima past bij Proud, is het inderdaad raar dat er met twee maten wordt gemeten. Ik vraag me af wat de reden daarvan is.

      1. Met het idee dat "we" door een dik persoon sowieso niet getriggerd worden? Dat lijkt me wel behoorlijk negatief tegenover dikke mensen.

    3. Mee eens

    4. Eens! Ik vind het een krachtig inteview met een krachtige dame, maar weet niet of ik dit het juiste platform er voor vind..

      1. Ik vind het heel goed wat Lotte zegt. Zij praat niet zoals de meesten hier doen. Zij heeft het echt overwonnen en is vrij van de e.s EN het allerbelangrijkste. Zij is vrij van de EETSTOORNIS MINDSET.

        Zolang je niet stopt met het denken zoals de eetstoornis kan je nog zo hersteld zijn in je eetgedrag maar je bent nog mentaal ziek.

        Bovendien SOMS moeten de dingen echt benoemd worden en gezien. Vergelijk het maar met ” Black lives Matter” van de afgelopen zomer. De discriminatie tegen dikke mensen is net zo reeel. Niet exact hetzelfde maar net zo reeel.

        1. Iemand is niet meteen mentaal ziek als diegene geen overgewicht wil of er ongemakkelijk van wordt om naar te kijken.. Dat is ook met dunne lichamen zo en sowieso alles wat afwijkt dat zit nou eenmaal in de mens. Het gaat er om iedereen te respecteren.
          En ophouden met trots of juist haatvol te zijn naar lichamen… Iedereen is het leven waard!

  10. Helaas vind ik dit interview een dikke faal . Citaat “ Ik ben dik en ik ben er trots op “ . Is dat niet net zo “ fout “ om om te vermelden op proud als “ Ik ben dun En ik ben er trots op ? “ . Is te dik niet net zo ongezond als te dun zijn ? En wat betreft het geschrevene “ wit en dun … “ Zie ook genoeg zwart en dun “

  11. Ik weet zeker dat als die gene heel dun was dat ze het niet gingen plaatsen maar als die gene een wat bredere maat heeft dan wel. Proud2bmeTeam, dit valt van jullie tegen. Want jullie zeiden zelf dat jullie geen ‘half’ naakt foto’s zouden plaatsen op proud2bme. door dit voel ik me getriggerd om ik zelf veel te dun ben en nu voel ik of ik geen echte vrouw ben. Bedankt hiervoor!!! Dit heeft niks met die vrouw haar uiterlijk te maken maar om het een half naakte foto is. Want iedereem zegt zelf het gaat van binnen niet om uiterlijk. waarom moet je dan half naakt op een foto staan? Want daar draait het toch niet om. jullie konden ook gewoon een foto maken met kleding aan? of een mooie fotoshoot van haar gezicht. Voor de rest is het een leuk intervieuw. x

  12. Persoonlijk vind ik "Ik ben dik en ik ben er trots op" een moeilijke uitspraak. Dat klinkt bijna alsof het een prestatie is om dik te zijn. Ik vraag me überhaupt af waarom je trots moet zijn op je omvang/gewicht. Het is en blijft een oordeel – ook al is het positief. Het verandert m.i. op geen enkele manier de spanning rondom lichaamsbeeld.

    Er zijn allerlei zaken om trots op te zijn: jezelf, je lichaam, je kwaliteiten, je karakter. Dat kan allemaal ongeacht je omvang. Maar trots zijn op ongezond overgewicht… Dat is voor mij niet anders dan trots zijn op ongezond ondergewicht, een ongezond laag vetpercentage of misschien wel een ongezonde manier om een enorme spiermassa te kweken. Op die manier blijft je lichaam een (belangrijk) onderdeel van je zelfbeeld – en als influencer misschien zelfs wel van je identiteit.

    1. Ja, "ik ben dun en ik ben er trots op" zou pro-ana zijn. Waarom kan dit wel?

  13. Ik vind djt een goed stuk en ik ben het helemasl eens met Lotte. Ik zie dat zij een hele ontwikkeling heeft doorgemaakt om zo ver te komen en ik vind dat goed en sterk!
    Ik heb geen “overgewicht” maar ik worstel vaak met dezelfde problemen aan de binnenkant.
    Het is goed om jezelf LOS te maken van alle beelden, voorschriften, discriminatie en vrij te gaan leven. Je hebt alleen maar DIT ene leven.
    Laat het je niet ontnomen worden door al de stemmen van de wereld Luister naar je eigen stem en vertrouw op je eigen kracht en intuitie.
    Je hebt alles in je om je beste ik te worden of te zijn, op alle vlakken. Maak er wat van en wees blij met jezelf, de mensen om je heen en het leven dat je gekregen hebt.
    Dan kom je los van het in een rondje draaien in het kleine cirkeltje van eten, gewicht, uiterlijk anderen beoordelen en veroordelen omdat je jezelf veroordeelt etc.
    Het lichaam vrij laten en je eigen bevrijding gaan hand in hand.

  14. Hi all,

    Ik snap jullie vragen en reacties, zeker als het gaat om full body foto’s en het tonen van meer lichaam. Dat is iets wat je hier inderdaad niet vaak ziet en waar we vaak streng in zijn. Omdat wij Lotte wilden interviewen over wat ze doet als model en influencer, vonden we het ook belangrijk haar eigen beelden te gebruiken. Die maakt ze met een reden en daar hebben wij met de beste intenties een selectie uit gemaakt, omdat ze passen bij haar verhaal. Ook in dit interview is het onderwerp iemands lichaam en daar hebben we er ook een uitzondering voor gemaakt: https://www.proud2bme.nl/Interviews/Het_lichaam_van_Irma_van_der_Pol

    De reden om iemands lichaam – en lichaamsbeeld – in dit interview ook wat belangrijker te maken, is omdat dunne/slanke lichamen niet ondervertegenwoordigd zijn in het straatbeeld en op internet. Terwijl alle lichamen er wel degelijk zijn én mogen zijn, én iedereen zich daar goed in zou mogen voelen. Zonder dat we iets promoten, gaat dit verhaal over dat – hoe jouw lichaam er ook uitziet – je je goed mag voelen in je eigen lichaam en je je leven mag leven voor jezelf.

    Hoe scheef het ook is, ik denk dat we allemaal weten en voelen dat er in het dagelijks leven nog steeds anders gekeken wordt naar dikke mensen dan naar dunne mensen. Los van wat gezond of ongezond is, los van of iemand zich gezond of ongezond voelt, er zit toch een verschil in. Dat wilden we aankaarten en laten zien met dit interview en deze beelden. Ook omdat wij als redactie vaak in beeld zijn, maar niet alle lichamen kunnen representeren die de samenleving biedt. Wat Lotte doet en uitdraagt vinden wij een waardevolle aanvulling, in de samenleving, op social media en ook op Proud2Bme. Wij denken dat het interview daar inhoudelijk ook op aansluit.

    Liefs!

  15. Volgens mij -correct me if I’m wrong- is de boodschap van dit verhaal niet dat ze er trots op is om dik te zijn (als in een prestatie die ze levert om overgewicht te hebben of te promoten dat het goed is om overgewicht te hebben), maar dat ze trots is op haar lichaam ook al past het niet in het beeld van wat de maatschappij ‘mooi’ of ‘aantrekkelijk’ noemt? En wat dat betreft: go Lotte!

    1. Dat zou heel goed kunnen, maar als het de kop van je interview is, lijkt die nuance me essentieel. Als het zou zijn: "ik ben dun en ik ben er trots op" zou die uitspraak net zo goed uit de context getrokken (kunnen) worden.

      1. Eens! Wat dat betreft zijn de titel, de uitspraak en foto’s niet echt slim gekozen om mee te koppen. Maar als de boodschap is zoals ik ‘m lees vind ik het heel tof en waardevol dat dit gedeeld wordt! Jammer van de onrust er omheen, want dat doet tekort aan de boodschap die (geprobeerd) wordt verkondigt!

  16. Het valt me op dat meerdere mensen hier lijken te vallen over de regels die er op proud normaal zijn over fullbody foto’s. Ik vind het bijzonder dat dit juist onder deze blog opeens een ding moet zijn. Het is niet zo dat er nooit eerder blogs of interviews zijn geweest met daarbij een foto waar iemand helemaal (of met minder kleding) opstaat toch? Hoezo is het nu opeens nodig dat daar uitgebreid bij stilgestaan moet worden?

  17. Iedereen heeft een ander setpoint gewicht, maar het lichaam dat hier getoond wordt is net zo ongezond als iemand met een veel te laag BMI. Het is goed dat mensen van zichzelf en hun lichaam houden, maar overgewicht promoten is ook niet de bedoeling lijkt mij. Zeker in deze tijd, waarin overgewicht een steeds groter probleem is voor de gezondheidszorg. Het gaat hier niet om een kilootje of 5 teveel. Ik snap echt niet waarom je dit moet promoten als gezond en gelukkig, want dat is het niet…

  18. Overgewicht promoten vind ik niet oké

    1. En jouw mening vind ik niet oké.

  19. Wat Laura zegt!

  20. Je kunt wel zien dat hier echt eetgestoord op gereageerd wordt!!!!

    De discussie richt zich op de fotos en het woordje DIK. Maar de over de inhoud en het hele verhaal wat erbij hoort en waar het echt om gaat daar wordt niets over geschreven.
    Vind ik een beetje heel erg oppervlekkig toch.
    Echt wel jammer ook.
    Gelukkig denk ik dat Lotte wel wijzer is dan om zich er iets van aan te trekken.
    Zij is de gezondste!

    1. Jij reageert zelf (ook) heel veroordelend weet niet of je dat wel door hebt :p
      Waarom is het meteen eetgestoord om te schrikken van onder of overgewicht?
      Dat is juist wel gezond lijkt me.. Omdat onder en overgewicht wel degelijk een risico vormen voor je gezondheid.
      Het enige wat dan weer niet gezond is dat is andere mensen disrespecten omdat ze te dik of te dun zijn. See the difference?

  21. Gadverdamme ik eet de rest van de week niks meer.

    1. Wat een vreselijke opmerking.😪
      Houd eerst je "eigen huis schoon" voordat je opmerkngen maakt over iemand anders.
      Wat je zegt ,zegt alles.over jezelf.

  22. Verander het woordje “dik” door “dun” en je snapt waarom dit artikel misplaatst is. Te dik zijn is niet gezond.

    “Het woord overgewicht vind ik geen fijn woord. Het betekent dat ik ergens overheen zit. Ik zit over het normale heen en ik ben dus niet normaal, niet zoals het hoort. Dat vind ik vervelend aan dat woord, omdat ik wél normaal ben. Het voelt alsof ik daarmee beschreven word als een patiënt, als ongezond. Terwijl ik niet ongezond ben."

    Veel te dik zijn is nou eenmaal ongezond. Als iemand met een veel te laag BMI zou schrijven hoe normaal en gezond ze is, was dit nooit geplaatst geweest. Ik houd niet van die dubbel standaard. Ik snap de intentie van het artikel, maar het is naar mijn mening niet op de juiste manier weergegeven.

  23. Ik vind het persoonlijk wel moeilijk om dik genoemd te worden dit koppel ik dan meteen mijn pest verleden.
    Dan heb ik liever dat iemand zeg dat ik overgewicht heb of dat ik stevig ben ipv dik dat doet minder pijn.
    Liefst dat mensen je helemaal niet bekritiseerd op je uiterlijk dat is nog het beste.

    Xx

    1. Misschien helpt het je om meer van dit soort mensen te volgen als Lotte (ik raad dan ook zeker de podcasts van Mayra Louise aan: https://www.awbruna.nl/podcast/16599/) om zo het woordje ‘dik’ in een ander licht te gaan zien. Deze vrouwen claimen het woordje ‘dik’ terug als iets dat benoemd hoe iemand’s lichaam eruit ziet zonder dat hier allerlei vooroordelen aan gekoppeld zijn. Misschien helpt jou dat om dit woord ook terug te kunnen claimen.

  24. Oehhh spannend een dik persoon laat ik met mn uitgehongerde vingertjes even mijn ongezouten mening gaan geven erover , terwijl ik geen enkel inzicht heb over de levenswijze op dit moment van deze vrouw en geen enkele mededogen voor haar als persoon toon.

    1. Haha, net zo bevoordeeld als sommige andere opmerkingen hier! Wie zegt dat er alleen maar mensen met een te laag gewicht hier gereageerd hebben? Dat vul je lekker in voor allemaal mensen hier en dan doe je dus net zo hard mee.

      1. Aan het niveau te zien zijn er niet veel werkende hersencellen meer in de reacties, kan ook andere redenen hebben inderdaad maar goed.

        1. Jouw hersencellen werken niet met zo’n domme opmerking dat is mij wel duidelijk

    2. Dit is niet aardig. Dit is niet oké.

  25. Ik ben dun en ben er trots op. Iedereen die me maar zegt dat ik moet aankomen, terwijl ik me nu trots voel op m’n lichaam.

  26. Goede blog. Goed geschreven. Mooi interview. Heel eerlijk.
    Maar ik vind dit echt een enorme trigger. Niet persoonlijk, maar voor anderen.
    Als ik nog last zou hebben van mijn BED en zelfs NAO,. Zou ik dit echt niet kunnen lezen zonder getriggerd te worden.
    Als dit ging om iemand die te dun is (slecht verwoord, net zoals dik, in dit geval in deze blog) zou dit nooit zo zijn geplaatst.

    Begrijp me niet verkeerd, iedereen mag er zijn. Body positivity all the way.
    Maar waarom is een plussize model met een niet overdreven zandloper figuur als Kim Kardashian Look-a-like beter dan een dunner persoon zonder rondingen? Is dat niet ook een normale bouw voor mensen die deze aanleg hebben?

  27. Wat een krachtig persoon is Lotte!
    Ze is prachtig zoals ze is en je ziet hoe gelukkig, sterk en vastberaden ze is.
    Toch denk ik dat dit niet de website is om dit te plaatsen. Zoals eerdere reacties: “verander dik door dun en het is gelijk niet goed. Het is eet gestoord, pro-anorexia en het uitsluiten van dikke mensen”.

    Serieus, ik weet dat het nooit goed is. Misschien moeten daarom gewoon kappen met de poging anderen te overtuigen om jouw lichaam en jou als persoon te accepteren. Is zelfliefde niet genoeg?

    Go love yourself. Precies wat Lotte doet. Dat is oké. Maar ik heb haar interviews beluisterd en haar teksten onder haar foto’s. En ze wijst ook met haar vinger naar dunne mensen . Niet alleen de verknipte modellen industrie of de algehele maatschappij.
    Dus ik vraag mij af waarom dit op deze website geplaatst wordt? Iemand hier voorstellen die zich niet plaatst in de schoenen van iemand aan de andere kant.

  28. Ik bespeur zelfsussend gedrag met voedsel. Voedsel gebruiken als coping en claimen dat dat bevorderlijk is. Of zij dit gedrag in zo’n grote mate vertoond dat het een eetstoornis is weet ik niet, maar op mij komt dit over als binge eating disorder.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *