Een interview met Mayra de Wilde
Mayra de Wilde is in 2000 begonnen met modellenwerk. Ze werkt nu zo’n acht jaar als plussize model. De eerste zes jaar zat ze bij Ego’s models en nu wordt ze in Nederland vertegenwoordigd door Euromodel. Ze had ooit foto’s opgestuurd naar aanleiding van een talkshow van Catherine Keyl. In een van de afleveringen was een boeker van een modellenbureau te gast. Mayra zag deze uitzending toen ze bijna achttien was. Haar foto’s durfde ze pas anderhalf jaar later op te sturen. Ze was toen nog erg onzeker.
Hoeveel modellenwerk doe je op moment?
Bij mij is het altijd hollen of stilstaan maar gemiddeld heb ik één á twee klussen per maand.
Watvoor opdrachten doe je vooral?
Ik werk voor kledingmerken en af en toe voor tijdschriften. Ik werk al een jaar of twee voor Miss Etam en verschijn dus met regelmaat in hun folder, ook hang ik af en toe levensgroot op een poster in de winkel. Verder heb ik een Duitse klant, Sempre Pui, die mij drie tot vier keer per jaar boekt. Daarnaast ben ik het gezicht van X-two, een Nederlands kledingmerk voor een maatje meer. In de afgelopen jaren heb ik gewerkt voor tijdschriften als Flair, Knipmode, Get in Shape, Cosmopolitan en VOL Magazine.
Hoe is het om te leven met een maatje meer?
Ik denk dat mijn leven niet zo anders is als het leven van een slanker persoon. En mijn maatjes meer zijn voor mij door mijn werk als model juist een pre. Er is wel een praktisch bezwaar: ik vind dat er nog steeds minder leuke kleding is voor iemand met een maatje meer dan voor iemand met een maatje minder. Maar misschien komt dit vooral doordat mijn kledingsmaak enorm verschilt van de meeste, vollere vrouwen.
Heb je ooit wel eens problemen gehad met eten?
Ik ben een echte emotie-eter. Als ik me klote voel, duik ik de snoeppot in. Dit doe ik al sinds mijn pubertijd. Het is voor mij een manier geworden om met problemen om te gaan, of eigenlijk om niet met problemen om te gaan. Door te eten, stopte ik het weg. Ik heb altijd al geweten dat ik dit deed, en waarom ik dit deed, maar tussen het hardop uitspreken of het ‘stiekem wel weten’, zit een groot verschil. En sinds ik hier eerlijk over ben tegenover mezelf, gaat het een stuk beter. Ik heb een heel moeilijke periode gehad toen ik zeventien/achttien was. Toen kwam ik door medicijngebruik in drie maanden tijd twintig kilo aan. Hoewel ik als kind graatmager was, ben ik vanaf mijn puberteit steeds voller geworden. Ik had maat 42, maar nu schoot ik door naar maat 48/50. Het heeft wel even geduurd voor ik dit kon accepteren. Door de jaren heen ben ik een kilo of twaalf afgevallen maar de afgelopen jaren zijn al die kilo’s er weer bij gekomen. Vrij recent ben ik in gaan zien, dat de emoties bij mij letterlijk op mijn heupen zitten. Gevoelsmatig wil ik die twintig kilo nog steeds kwijt, daarom zorg ik nu beter voor mezelf en doe ik mijn best om niet naar de M&M’s te graaien als het leven even tegen zit.
Wat is voor jou echte schoonheid?
Echte schoonheid is voor mij gelukkig zijn met jezelf, no matter what. Het is belangrijk om jezelf op de eerste plaats te zetten. En dat is moeilijker dan het lijkt. Voor mij is dit ook nog steeds een strijd, ik ben vaak veel meer bezig met de mensen om me heen dan met mezelf. Daarom probeer ik nu ook heel bewust positieve dingen voor mezelf te doen. Dat kan iets heel kleins zijn zoals muziek luisteren of in mijn dagboek schrijven, maar die kleine momenten zijn heel belangrijk.
Hoe zie jij jezelf?
Als ik in de spiegel kijk, zie ik een mooie vrouw. Helemaal happy met mijn lichaam ben ik niet, maar dat lijf is gelukkig niet het allerbelangrijkste wat er is. Bij mij is het wel zo dat mijn lichaam een reflectie is van hoe ik me voel en hoe goed, of slecht, ik voor mezelf zorg. Maar er is meer dan uiterlijk. En als ik mezelf zou moeten omschrijven in een zin, zou in dat zinnetje het woord ‘dik’ niet voorkomen.
Hoe denk jij over het huidige schoonheidsideaal in mode en media?
Het zou goed zijn als er vaker een plussize model op en in modebladen staat, of in bushokjes hangt. De wereld wordt steeds dikker, maar het schoonheidsideaal blijft slank. Het is niet zo dat ik vind dat het schoonheidsideaal opgevijzeld moet worden naar dik, maar ik geloof wel dat het goed is voor vrouwen als ze zien dat dit ook mooi kan zijn en dat ze zich dus niet minderwaardig hoeven te voelen als ze niet slank zijn.
De size zero trend doet niemand goed, ook niet de modellenmeisjes op de catwalk. Want ook voor hen is het een strijd om zo mager te zijn. Het zou geweldig zijn als het maatje 32/34 dat nu de catwalk beheerst plaats maakt voor een gezondere maat 36. Natuurlijk zou het leuk zijn om meer plussize modellen op de catwalk te zien, maar zo lang ontwerpers hun kleding maken tot maat 40 of maximaal 42, is dat een onrealistisch streven.
Ben jij onzeker over je figuur? Hoe was dit vroeger?
Dit verschilt van dag tot dag. Ik heb nooit echt heel negatief naar mezelf gekeken. Natuurlijk heb ik wel eens baaldagen, waarop ik mezelf een enorme olifant vind, maar als ik ‘s avonds in de spiegel kijk, realiseer ik me toch altijd weer dat ik weinig te klagen heb. Ja, ik heb een blubberbuik, maar ik heb ook supercool haar. In mijn tienerjaren was ik er minder mee bezig, maar sinds ik modellenwerk doe ben ik me wel bewuster van mijn lichaam en kledingmaat. Het is namelijk niet zo dat je als plussize model gewoon maar kan blijven eten. Ook ik moet op gewicht blijven, en soms zelfs afvallen voor een klus.
Wie is op modellengebied jouw voorbeeld?
Voor mij is het ultieme plussize Crystal Renn, zij staat regelmatig in de Amerikaanse, Franse en Italiaanse Vogue, heeft de modeshow gelopen van Jean Paul Gaultier en heeft een aantal keer voor Mango gewerkt. En ze is gewoonweg prachtig!
Als je iets aan jezelf zou mogen veranderen, wat zou dit dan zijn?
Op emotioneel vlak zou ik willen dat ik minder blijf hangen in negatieve buien als iets tegen zit, wat vaak resulteert in een ritje snoeppot. Op het gebied van uiterlijk zou ik wel wat strakker in mijn vel willen zitten, door het vele aan komen en afvallen, zit mijn huid onder de striae.
Zou je meiden met een maatje meer, die hier problemen mee hebben, iets willen zeggen?
In mijn ogen is het belangrijk om je af te vragen of jij er problemen mee hebt, of dat dit je wordt opgelegd door je omgeving, of de media. Uiteindelijk gaat het erom hoe jij je voelt als je in de spiegel kijkt. De enige persoon aan wie jij je hoeft te verantwoorden ben je uiteindelijk zelf. Baal je van je maatje meer, ga er dan mee aan de slag. Maar probeer niet alles op te hangen aan het ‘slank-zijn’. Uiteindelijk kan het alleen maar tegenvallen als jij je geluk hier aan op hangt. Het is zonde om te denken dat je er dan pas echt mag zijn. Natuurlijk is het fijn om happy te zijn met je uiterlijk, maar hoe cliché ook, er is zoveel meer dan dat. Probeer eens met een iets meer roze gekleurde bril naar jezelf te kijken.
Hoe kijk je tegen programma’s als America’s en Hollands next top model aan?
Met een enorme berg zout. Veel van de meisjes die meedoen aan die programma’s doen het leuk op televisie maar zullen als model de catwalk van Chanel nooit halen. Het is puur entertainment. Een paar van de meiden uit HNTM doen het hartstikke leuk en werken nu als (commercieel) model. Ik neem het programma niet heel serieus, maar het is heerlijk om naar te kijken.
Welke hindernissen ben jij tegengekomen als gevolg van jouw maatje meer?
De enige hindernis in mijn leven ben ik zelf. Ik ben de enige die het mijzelf moeilijk maakt.
Wat zijn jouw toekomstdromen?
Mijn toekomstdromen hebben eigenlijk niets te maken met mijn kledingmaat. Wel zou ik het te gek vinden om een periode in New York te werken als model, maar dit is vrij onmogelijk in verband met werkvergunningen en green cards. En ik kom ook al akelig dichtbij mijn modellenpensioen… Verder hoop ik gezond te blijven, ooit nog een boek te schrijven, veel van de wereld te zien en een editorial in Vogue zou ook wel leuk zijn, haha…
Fotografie
Portretfoto’s: www.pablodelfos.com
X-two: www.pimz.nl
Geef een reactie