Mama, jij eet toch niet?

Ik ben 27 jaar en moeder van een meisje van 3 jaar en een jongetje van 1,5 jaar. Twee lieve kindjes. Ik zeg altijd dat ik wil dat mijn kinderen blij zijn. Dat wil natuurlijk iedere moeder, maar wat mijn psycholoog daarop zei was “…maar ze mogen ook verdrietig en boos zijn he?” Dat zette mij aan het denken. Mijn opdracht was dan ook dat ik elke avond aan mijn kinderen vraag:

Was je blij vandaag?
Was je nog boos vandaag?
Was je nog verdrietig vandaag?

Meestal krijg ik dan hele verhalen. Zo leuk. Soms maakt ze zich er snel van af en kapt ze mij af “ik was alleen maar blij vandaag mama”.

moeder en dochter mama eet

Ik kamp nu zo’n 9 maanden met een eetstoornis. A-typische anorexia nervosa welke begon met weinig eetlust, waardoor ik mij daarna ontzettend trots en machtig voelde, omdat mij het nooit gelukt is om af te vallen. Ik had weinig eetlust doordat ik in een traject zat naar een hersenoperatie en mijn baan (mede door deze medische toestand) verloor. Ik kwam in de ziektewet terecht. Doordat ik zo boos was op mezelf en alles om mij heen ben ik elke dag gaan sporten.

Blijkbaar was de eetstoornis bij mij een manier van verwerken. De eetstoornis zit nu in mijn systeem en dagelijks ritme. Doordat ik al bij een medisch psycholoog liep ben ik terecht gekomen bij een psychiater die bij mij de diagnose heeft gesteld.

In verband met een aanmelding bij een kliniek moest ik even langs de huisarts om bloed te prikken. De huisarts zei tegen mij “Nou probeer gewoon te eten… net als dat je je kinderen dat leert neem ik aan”. Ik vond dat een hele nare en kortzichtige opmerking. Ik was er zelfs wat boos om. Hoe kan een huisarts dat nou zeggen? Natuurlijk leer ik mijn kinderen dat, natuurlijk wil ik ook “normaal” eten. Het gaat alleen even niet…

Ik sla vaak maaltijden over. De avondmaal vind ik moeilijk, doordat deze onoverzichtelijk is. Al die pakjes, zakjes, kruiden, koolhydraten etc. Dit is wel echt een belangrijke maaltijd met de kinderen. Samen aan tafel, echt qualitytime voor het gezin. Veel kinderen zijn kritisch tijdens het avondeten. Gelukkig hebben wij twee hele goede eters.

Mijn dochtertje zit tegenover mij aan tafel. Zij eet al helemaal zelf, maar mijn zoontje geef ik nog. Soms nam ik een klein hapje van hem en deed ik alsof we samen aten. Ik dacht dat ze het daardoor niet door had dat ik niet at. Heel naïef… dat weet ik.

Confronterend. Een tijdje geleden wilde mijn dochtertje niet eten, waardoor mijn vriend zei “Jawel, lekker eten. Net als papa en net als je broertje en net als.. Uh Uh” Bam… Een week later zei mijn vriend “Eet smakelijk allemaal” waarop ik zei “ja Eet smakelijk!”. Mijn dochtertje lachte en zei…

“mamaaa… nee jij eet toch niet?”

Ik reageerde met dat ik wel at, samen met haar broertje van 1 bord. Ik loog tegen mijn eigen dochtertje! Ze heeft me echt wel door. Dit was erg confronterend.

kind pannenkoeken

Ik dacht: kom op, doe normaal, doe het voor je kinderen. Ik eet nu elke avond een schaal groente. Een schaal groenten is voor mij overzichtelijk. Zo eet ik toch wat mee. Elke keer als ik twijfel of ik de eetstoornis nog wil, denk ik aan mijn kinderen. “Die verdienen een fitte moeder die zeker van zichzelf is! Die verdienen een goed voorbeeld. Het moet zo snel mogelijk stoppen. Ik sta op de wachtlijst bij verschillende klinieken en daar blijf ik op”. Ik wil ook niet dat mijn kinderen hetzelfde door gaan maken later.

Ik ben nooit een onzekere moeder geweest, maar dat is nu wel even anders. Ik heb er wel echt vertrouwen in dat dit goed komt. Gelukkig heb ik dat nog wel…

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

19 reacties op “Mama, jij eet toch niet?”

  1. Hoi. Ik vind het een mooi verhaal en geloof erin dat je er wel komt. Ik hoop een ding en dat is dat je kinderen jouw voorbeeld niet volgen. Je bent een rolmodel voor je kinderen. Misschien is dat ook een goede reden om tegen je eetstoornis te vechten?

    1. Dat is voor mij inderdaad de allergrootste en beste reden!

  2. wat erg voor je zeg, ik hoop dat je tot inzicht kunt komen dat het zo niet langer door kan, je bent wel een rolmodel voor je kinderen en ik hoop dat zij je voorbeeld niet volgen, dat zou catastrofale gevolgen kunnen hebben.
    probeer het daar voor te doen

    1. Dat hoop ik inderdaad ook niet en ik zal daar alles aan doen! 🙂

  3. Veel sterkte en succes met het overwinnen van je eetstoornis!
    Liefs

    1. Dank je wel!

  4. Heel veel sterkte en moed om te vechten tegen je eetstoornis. Moedig dat je deze blog hebt durven schrijven.

    1. Ah, Thnks. Lieve reactie

  5. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik de zin las:”neee, mama, jij eet toch niet?”
    Heel confronterend.
    Mijn zoon is iets ouder (12) en weet dat ik een eetstoornis heb. Ik ben er open in omdat hij oud genoeg is om het te begrijpen. Ik eet altijd samen met hem en probeer meer te eten zodat hij zich geen zorgen maakt. Erg moeilijk voor me maar ik moet, ik kan het niet maken om hem teleur te stellen. Ik compenseer later en kamp met schuldgevoelens maar ik blijf geloven dat ik dit ga overwinnen!
    Blijf erin geloven en heel goed dat je hulp hebt gezocht. Als je goede hulpverleners hebt, kom je hier echt uit. Sterkte.

    1. Hi Ays,

      Ow dat is ook heftig. Wat lief van je dat je open bent naar mij en jouw verhaal met mij deelt. Geeft mij even net ietsje zekerheid, aangezien ik dan dus niet de enige ben. Voel me zo slecht soms. Jij komt er ook! Xx

  6. Hi Ays,

    Ow dat is ook heftig. Wat lief van je dat je open bent naar mij en jouw verhaal met mij deelt. Geeft mij even net ietsje zekerheid, aangezien ik dan dus niet de enige ben. Voel me zo slecht soms. Jij komt er ook! Xx

  7. Herkenbaar jammer genoeg. Mijn dochter zegt ongeveer hetzelfde “Mama eet alleen groentjes”

    1. Ja heftig he. 🙁 Ik zit ook te denken om haar misschien een keer te laten praten met een kinderpsychologe. Ze is nog pas 3 hoor, maar ze hebben zo veel door.

  8. jemig zeg. Bedankt voor het delen, heel stoer.
    Heel veel sterkte in dit proces, take care, het komt goed!
    x

    1. Dank je wel! Wat een lieve reactie van je.

  9. Wat moeilijk om dit te lezen

    Mijn moeder gaf ook altijd het signaal dat eten niet oke was, dat je je moest schamen als je eet, dat eten niet ‘normaal’ was maar iets extra wat je jezelf gunt.

    En ik kan er niet omheen dat dat volgens mij wel een groot deel van mijn eetstoornis beinvloed heeft.

    Ze had ook geen idee van wat een normale portie of een gezonde maaltijd was. Waardoor we niet alleen emotioneel maar ook materieel echt wel tekort kwamen.

    Uiteindelijk zijn we uit huis geplaatst. Niet alleen daarom hoor, maar toch.
    Ik hoop dat het bij jou nooit zo ver moet komen, en dat je tijdig beseft hoe groot je verantwoordelijkheid is naar je kindjes.
    Van niets naar een bord groenten is een eerste stap maar je hebt er nog heel wat te gaan…
    Succes!

    1. Hi Marleen,

      Wat heftig zeg. Je zegt vaak “ook”. Daar schrik ik van want het is absoluut niet zo dat ik mijn kinderen vertel dat eten slecht is en ik niet weet wat normale porties zijn.

      Je zal het vast niet zo bedoelen 🙂

      Xx

  10. Zo fijn dat je je verhaal hebt willen delen.

    Mijn zoontje die nu bijna 7 is, stelt me soms ook vragen en dan besef ik dat wat ik doe misschien wel meer invloed heeft dan wat ik zeg. Want natuurlijk vertel ik hem dat je regelmatig en gezond moet eten, dat een ijsje, frietjes of een pizza echt wel eens mogen, maar niet goed zijn om iedere dag te eten… maar intussen reageert hij wel op wat ik wel en niet eet en op de hoeveelheden, en dat komt idd aan…

    1. Hi Sowieso,

      Ja je doet je best als moeder. Toch leren we ook weer van de eetstoornis. Waardoor we onze kinderen misschien wel preventie bied. Er zijn zoveel moeders die zonder te bedenken iets zeggen wat het leven van hun kind kan beïnvloeden.

      Ik leer nu meer over mijn gedrag. Dat is misschien nog wel iets waar ik het meest aan ga werken. Mijn kinderen mogen heus wel verdrietig zijn en ik ga ze leren hoe zee dit het beste kunnen verwerken. Dit moet ik dan eerst wel zelf uitgezocht hebben 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *