Lieve allemaal. Ik ben Jacintha en heb recent mijn eerste autobiografie gedichtenbundel ‘onweersbui van hoop’ uitgebracht. Bijna al deze gedichten had ik al geschreven, voor mezelf en voor anderen, maar nooit met het idee ze te gaan uitbrengen. Tot ik ontdekte dat ik er mensen mee raakte, dat anderen (h)erkenning vonden in mijn teksten en mijn Instagram overstroomde aan lieve en ontroerende berichten uit alle hoeken. Zelfs ouders die hun kind nu beter begrijpen. Het boek is autobiografisch, sommige gedichten zijn diep, een ander is weer motiverend; het is echt een afwisseling van alles. Mijn leefwereld en gedachtestromen met de buitenwereld delen vind ik super eng. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Ik hoop met heel mijn hart dat er, door het lezen van dit boek, meer begrip ontstaat en er minder taboe op een psychische kwetsbaarheden komt te liggen. Niet alleen voor mij, maar de hele samenleving en ook de generaties hierna.
Lichaam, ik ben meer dan een lichaam
Ik ben geen speelgoed om mee te spelen
Mijn gewicht is goud waard
Ik weet dat ik dit waard ben
En je zult het ooit weten
Ik ben je niets verschuldigd
Nee, helemaal niets
Ik ben meer dan
Een lichaam met kleren en wat make-up
Jij bent daarentegen dertien in een dozijn
En het enige dat je mist
Is wat tape over die ontzettend grote mond van je
Raak me niet aan ik wil je niet meer voelen
Vertrouw je?
Waarom vertrouw je me niet gewoon?
Jij kan mij gewoon niet met mij delen
Het kan je helemaal niets schelen
Je wilt me gewoon gebruiken
Maar ik ben geen speelgoed om mee te spelen
Lichaam, ik ben meer dan een lichaam
~ to my eating disorder
Speciaal voor de lezers van Proud2Bme heb ik een kortingscode aangemaakt. Deze actie is alleen geldig als je rechtstreeks via mij besteld, via: jacintha.bravenewbooks@gmail.com. Je naam, adres en aantal exemplaren door te geven is voldoende, ik stuur je dan een betaallink om de bestelling af te ronden.
De kortingscode is: Proud2Bme10, je krijgt dan tien procent korting over je bestelling.
Liefde is als een onweersbui van hoop
Langzaam klimmen we aan het touw omhoog
Liefde is een tornado aan emoties
Soms zelfs een tsunami diep in de oceaan
Liefde is een orkaan midden in de lente
Een draaikolk van gefantaseerde emoties die me gek maken
Dus schuil ik onder dit dikke stuk beton
Terwijl de regen op het dak klettert
De zware regen van liefde
Ik zocht beschutting omdat ik geen kennis en kracht had om ermee om te gaan
En niet de handvaten om het te bezegelen
Dus groef ik mezelf diep in de modder
Stond mezelf toe om toe te geven aan de pijn
Wat is er in hemelsnaam gebeurd dat ik niets anders verdien dan het voelen van deze somberheid
Dus ik neem bij mezelf aan dat ik dit verdien
Weet je, niet begrijpen hoe je je moet voelen lijkt soms wel een spel
En ik ben een verdomd goede speler
In de opkomende werveling schilder ik een muurschildering
Een schildering van mijn eigen interne strijden
Ik denk dat ik het niet volhoud
Dus ik neem een druppel verf van mijn tranen en schilder mijn angsten
Ik schilder het kleurrijke berouw van alles dat is achtergelaten
En ik teken het meedogenloze gevoel van niet eens proberen, want niets zal toch ooit echt blijven
Ik laat de verf drogen terwijl ik huil
Als ik kon zou ik de liefde vinden die ik zoek
Maar onvoorwaardelijk geliefd worden is mijn onweersbui van hoop
Heel veel liefs,
Jacintha
Geef een reactie