Het komt vaak voor dat jongeren kiezen voor een baantje in de horeca. De een is een serveerster in een restaurant, de ander staat tot ‘s avonds laat in het weekend achter de bar. Zelf heb ik meerdere baantjes gehad in de horeca en vond dit hartstikke leuk, maar toen mijn eetstoornis erin kwam sluipen werd het toch wel een stuk lastiger. Misschien heb je er nog niet aan gedacht of houdt het je juist tegen; eten en werken. Wanneer je in de horeca werkt ben je constant omringt door eten; denk aan restaurants, bistro’s, cafés. Vaak moet je ook rekening houden met je eetmomenten en je werktijden.
Hieronder geef ik een paar tips voor de struikelblokken die tegen kunt komen wanneer je begint met werken in de horeca.
1. Werktijden
Eetgelegenheden zijn vaak open rond lunch en diner wat betekent dat je moet werken op rond etenstijden. Een van mijn grote hekel punten was wanneer ik moest eten. Het verschuiven van mijn eetmomenten zorgde bij mij heel veel stress. Als ik om 5 uur moest starten, moest ik van tevoren eten. Ik wist immers niet hoe laat ik klaar was want dat hing af van de drukte. Soms was ik om 7 uur al klaar, andere dagen stond ik 9 uur nog rond te rennen met 10 borden. Dit hoeft natuurlijk niet bij elk restaurant zo te zijn; er zijn genoeg zaken waar je vaste tijdstippen krijgt, bijvoorbeeld van 4 tot 8.
Mijn diëtiste drukte mij op het hart om van tevoren te eten omdat ik de energie nodig had en het werken me makkelijker zou afgaan. Ze had gelijk: omdat ik een volle maag had, was ik veel minder bezig met eten en kon rustig doorwerken. Eten op andermans borden boeide mij eigenlijk niet meer en ik was minder verleid om van borden af te snoepen. Mijn maag was immers gevuld. Sommige collega’s van mij eten achteraf; omdat ze zo’n honger hadden, aten ze vaak iets makkelijks en snels zoals MacDonalds. Daar is natuurlijk niks mis mee maar het kan voor mee onrust in je hoofd veroorzaken; zeker als je niet weet wanneer je klaar bent. Mijn eettijden aanpassen vond ik vreselijk moeilijk maar een paar dingen hebben echt geholpen.
♥ Vraag of iemand met jou mee eet.
Mijn moeder at vaak met mij mee om half 5. Dit was een enorme steun en vond ik reuze fijn want dan voelde ik me niet als een uitzondering. Ook kookte ze vaak iets wat niet té zwaar was en iets wat makkelijk te eten was. Denk aan soep met een paar tosti’s of pannenkoeken. Als ik thuis kwam van werk, at ik met haar mijn toetje.
♥ Switch je eetmomenten om.
In het weekend kon ik ‘s middags warm eten en voor ik werkte, at ik mijn boterhammen . Ik draaide dus mijn lunch en diner om, zodat ik rustig de tijd kon nemen voor mijn avondmaaltijd en ‘s avonds niet hoefde te stressen. Ik vond dit heel erg fijn dat ik niet met een te volle maag naar het werk ging, omdat ik continu in beweging was. Ook had ik veel minder honger in de namiddag en dat maakt het eten van een grote avondmaaltijd best lastig. Heb je ‘s middags geen tijd om warm te eten omdat je op school zit? Dan kun je het wellicht bespreken met je diëtiste om je lunch op die dag wat uit te breiden met een paar boterhammen. Vraag haar om tips en goede vervangingen. Het heeft mij erg geholpen en meer rust in mijn hoofd gecreëerd.
Denk er ook goed aan dat als je niet voldoende eet voor je shift, je het jezelf alleen maar moeilijker maakt en je minder goed presteert. Je kunt overspoeld raken door vermoeidheid of chagrijnig worden. Persoonlijk merkte ik dat ik gewoonweg onvriendelijk was tegen klanten en dat is natuurlijk niet leuk voor de klant en maakt een slechte indruk op je baas.
2. Restjes
In restaurants ben je omringt met eten: iedereen eet maar niet iedereen eet zijn bord leeg. Wanneer je een tafel opruimt en de gast heeft een paar frietjes op zijn bord laten liggen, mag je dat vaak niet aanraken. Dit heeft te maken met netheid en wordt in het algemeen niet geaccepteerd – dit hangt natuurlijk wel geheel van het restaurant af. In sommigen mag je in de keuken wel iets van het bord afsnoepen, in anderen totaal niet. Dit kan heel lastig zijn om hier mee om te gaan want o wat ruiken die frieten toch lekker! En die lamskoteletten kijken je aan… Persoonlijk vind ik het reuze zonde om eten weg te gooien en bewaar ik alles wat ik maar bewaren kan. Helaas kun je er in de horeca niet omheen dat er heel veel eten wordt weggegooid.
De houding die ik vaak terug zie in restaurants, inclusief waar ik nu werk, is erg nuchter tegenover eten. Eten is gewoon eten. Klaar. Bij ons gaan alle restjes direct de vuilnisbak in en mogen we niet snoepen. Het is belangrijk dat je hier mee leert omgaan en de controle over dit leert los te laten. Ik moest het accepteren dat er zoveel werd weggegooid, omdat ik de regels van het restaurant moest volgen. Ik was immers niet de baas van het restaurant.
Er zijn ook redenen voor dat restjes worden weggegooid, bijvoorbeeld als het gaat om voedselveiligheid en hygiëne. Je kunt nou eenmaal niet alles bewaren. Natuurlijk gooien restaurants niet alles weg: ik heb verhalen gehoord van vrienden dat ze om 1 uur s nachts na hun shifts met het hele personeel de overgebleven chocolade mousse opaten. In een café waar ik werkte, kreeg ik elke dag restjes mee. Elke eetgelegenheid is anders
3. Gasten
Wanneer ik de tafel afruimde, ging vaak door mijn hoofd waarom mensen hun bord niet leeg aten. Je hebt er toch voor betaald? Je moet toch eten? Waarom heeft zij maar een paar happen genomen? Waarom eet zij haar frieten niet op? Die zijn toch hartstikke lekker? In dit soort situaties is het erg belangrijk om bij jezelf te blijven. Ieder mens is anders. Je weet niet wat dit persoon van tevoren gegeten heeft of wellicht achter af nog wat eet. Misschien eet die morgen wel meer of heeft hij/zij gister een uitgebreide maaltijd had. Om je druk te maken over alle gasten en wat zij dan of wel niet eten is zonde van je tijd. Je zult een hoop gasten serveren die avond en het is veel belangrijker dat jij ervoor zorgt dat ze een fijne avond hebben. Dus zet die glimlach op en focus op het werk!
Werken in de horeca kan heel erg leuk zijn en een goed leer proces. Het heeft mij geholpen om controle los te laten en ik heb veel leuke contacten eraan overgehouden. Je zult veel ervaring op doen wellicht veel leren over hoe een restaurant nou eigenlijk in elkaar steekt! Het is een goede uitdaging voor jezelf. In het begin vond ik het ook erg lastig om eetmomenten te veranderen en omringt te zijn met eten terwijl ik het niet mocht hebben. Nu ben ik er inmiddels wel aangewend en denk ik er niet zoveel meer bij na. Het is werk en het verdient iets bij en dat is immers waarom je een bijbaantje neemt in de eerste plaats.
Geef een reactie