Ik vond het erg spannend om voor het eerst in een auto te rijden. Vooral de eerste les gaf me een onzeker gevoel. Wat als ik een ongeluk veroorzaak? Wat als ik de auto af laat slaan? Of wat als ik het nou echt niet kan? De meeste mensen zijn zenuwachtig, maar het is belangrijk dat je beseft dat het een les is. Leg jezelf niet teveel op en probeer het rijden onder de knie te krijgen.
♥ Waar ga je lessen?
Ik was al een tijdje bezig met het vergelijken van verschillende rijscholen. Er was erg veel keus. Je kon kiezen voor lessen van 45, 60 of 90 minuten. Daarnaast kon je een pakket afsluiten met het aantal lessen wat je dacht nodig te hebben, of per les betalen. Het is verstandig om je goed te oriënteren omdat de prijzen per les per rijinstructeur verschillen. Ik zou vooral kijken naar een rijschool die in de buurt is. Daarnaast zijn de resultaten, het slagingspercentage, ook belangrijk. Je kunt er overigens ook voor kiezen om een spoedcursus volgen. Je lest dan bijna iedere dag, waardoor je snel je rijbewijs hebt. Het is wel duurder en je moet er natuurlijk de ruimte voor hebben. Ook is het zo dat je er op tijd bij moet zijn omdat veel mensen in dezelfde periode, zoals in de vakantie, een spoedcursus willen volgen. Een spoedcursus is ideaal wanneer je net eindexamen hebt gehad en veel tijd hebt om te gaan lessen.
♥ Goed gevoel
Ik had er voor gekozen om tweemaal 90 minuten te lessen per week. Ik heb 33 lessen gehad wat betekent dat ik ongeveer 50 uur met mijn rijinstructeur heb doorgebracht. Het is dus ook erg belangrijk om aan te geven als je rijinstructeur je niet ligt. Wanneer je dit niet tegen je rijinstructeur uit durft te spreken, is het verstandig om de rijschool zelf op te bellen. Het is namelijk wel erg belangrijk dat je je op je gemak voelt bij hem en niet tegen je rijlessen opziet.
♥ De eerste rijles
Op mijn verjaardag had ik mijn eerste rijles. Ik was de hele week al zenuwachtig te zijn. ‘Wat als ik het niet kon en een ongeluk veroorzaak?’ De hele ochtend had ik er buikpijn van. Gelukkig werd ik vroeg in de middag opgehaald. Ik mocht meteen achter het stuur gaan zitten. Er werd uitgelegd hoe alles werkte. Van de ruitenwissers tot en met de koppeling. Het werd zoveel waardoor ik steeds zenuwachtiger werd. Hierdoor leek de informatie niet binnen te komen, maar mijn rijinstructeur gaf al aan dat we dit vaker zouden herhalen. Daarna mocht ik rijden, ik hoefde alleen maar te sturen en met over schakelen hielp de rijinstructeur mee. Toen ik terugkwam had ik echt het idee ‘Dit gaat me nooooooit lukken’.
♥ RijLES
Het is goed te beseffen dat je op rijLES zit. Het is dus niet de bedoeling dat je al kan rijden, maar het is een les om het te leren. Het is dan ook goed om niet te veel van jezelf te verwachten. Fietsen heb je ook geleerd met vallen en opstaan. Daarnaast zit er niets voor niets een rijinstructeur naast je in de auto. Wanneer jij fouten maakt kan hij jou ondersteunen.
♥ Van fouten kan je leren
Het lessen ging steeds beter. Binnen een aantal lessen ging het schakelen beter. Ik voelde steeds meer vertrouwen. Sommige momenten vond ik alleen nog wel erg lastig. Zo staat in ons dorp een stoplicht recht voor het terras. Op een dag zat het hele terras vol en ik zag het stoplicht op rood springen, ik moest dus stoppen. Ik was zo bang dat ik de auto af liet slaan en mensen mij zouden herkennen, dat ik versnellingspook in zijn één vergat te zetten. Zoals ik al dacht, liet ik dus de auto afslaan. Recht voor het stoplicht met veel mensen op het terras. Het kon niet erger! Maar gelukkig heb ik hier veel van geleerd. Elke keer wanneer ik stopte zette ik meteen de versnellingspook in zijn één om dit nooit meer mee te maken.
♥ Ook jij krijgt het onder de knie
Op een gegeven moment ging het rijden een stuk automatischer. Ik kreeg steeds meer feeling op de weg en meer zelfvertrouwen. Toen moest ik me steeds meer concentreren op het kijken. Ik vond vooral rotondes lastig, waarbij ik fietsers en de wagens op de rotonde voorrang moest geven. Op sommige momenten had ik dan ook het idee dat ik een gevaar op de weg zou zijn. “Wat zal er gebeuren wanneer ik alleen, zonder rijinstructeur, in de auto zit, en ik kijk niet goed? Dadelijk veroorzaak ik een ongeluk!” Maar ook hier kreeg ik meer vertrouwen in. Hoe vaker ik deze situatie had gezien, hoe automatischer het ging.
♥ Theorielessen
Naast praktijklessen moet je ook een theoretisch examen doen. Bij veel rijscholen kun je een cursus theorie volgen. Je volgt dan een avond per week samen met andere kandidaten een theorieles, net zoals op school. In deze les wordt de stof uit het theorieboek behandeld. Daarnaast kun je er voor kiezen om zelfstandig de theorie te bestuderen. Je kan dan ook een cd-rom bestellen waar oefenvragen op staan. Het boek is onder andere te bestellen op deze site. Het is goed om te kijken of dat je er zelfstandig de tijd voor neemt en of dat je het fijn vindt om nog dingen te kunnen vragen. Zonder het theorie examen te behalen mag je niet op voor het praktijk examen. Naast dat feit is het erg belangrijk dat je bekend bent met de theorie. Het rijden gaat een stuk beter wanneer je weet wat je bij welk bord moet doen en wie wanneer voorrang heeft. Dit geeft dan ook een soort van rust.
♥ Praktijkexamen
Wanneer het rijden goed gaat mag je op examen. Ik vond het erg spannend toen mijn rijinstructeur aangaf dat hij me op ging geven voor het praktijkexamen. Vaak is er een lange wachttijd voor je examen, ik moest ongeveer twee maanden wachten. Elke les tot aan mijn rijexamen gaf me de zenuwen. Als ik een fout maakte voelde ik me nog niet goed genoeg om op te gaan. Want dat was mijn grootste angst; zakken voor het examen. Het is goed te beseffen dat de rijinstructeur je niet zomaar opgeeft, hij wil namelijk ook een hoog slagingspercentage behalen. Het betekent dat hij vertrouwen in je heeft, dus probeer dan ook vertrouwen in jezelf te hebben. Wanneer je jezelf te druk gaat maken kan je je niet goed concentreren op de weg en zal je slechter rijden dan normaal gesproken. Maar een beetje spanning is natuurlijk wel gezond.
Voordat ik op ging had ik mijn laatste les met mijn rijinstructeur. Het ging erg goed en dat gaf me veel rust. Daarna stelde mijn examinator me erg gerust door wat te vragen over mijn school. Het examen ging goed tot dat ik moest invoegen op de snelweg. Ik zag dat het erg druk was en raakte in paniek.
Het zorgde ervoor dat ik uit mijn concentratie was. De concentratie heb ik niet meer teruggevonden, wat ook de reden was voor het zakken van mijn examen.
♥ Gezakt
Ik had het idee dat ik gefaald had en durfde het eigenlijk tegen niemand te vertellen. Op de terugweg van het CBR naar huis bleef mij rijinstructeur me vertrouwen in praten. ´Jammer dat je zo in paniek raakte, de rest ging erg goed, geef het niet op. We gaan nog even oefenen op de snelweg zodat je meer vertrouwen krijgt en dan vraag ik snel weer een examen aan. Nog even en ook jij hebt je rijbewijs.´ Het leek wel alsof het niet binnen kwam. Het enige wat ik kon denken is, je hebt gefaald, je zal nooit kunnen rijden en hoe kun je dit nou in hemelsnaam tegen je familie en vrienden vertellen?
♥ Wat nu?
Ik heb het even moeten laten bezinken. Eenmaal tot rust gekomen heb ik het aan een vriendin verteld. Ze gaf aan dat veel mensen zakken en je ook geluk moet hebben met de examinator. Het hielp me relativeren dat het maar een moment opname was van een moment waarbij ik teveel werd geleid door mijn spanning. Beetje bij beetje kreeg ik meer vertrouwen in mezelf en besefte ik dat ik er gewoon weer voor moest gaan.
♥ Tips
Ik kreeg een goede tip van mijn vriendin: Voordat ik op moest zou ik iets moeten doen waar ik rustig van word. Ik zou lekker gaan wandelen met mijn hond en even nergens aan denken. Daarnaast gaf ze aan dat het slim was op je ademhaling te letten. Je kan er ook voor kiezen om een geurtje op te doen wat je een vertrouwt en rustig gevoel geeft. Daarnaast blijven denken dat je gewoon een rijles hebt waarbij jij het initiatief neemt en alles wat je hebt geleerd zal toepassen. Het kan ook helpen om een fijn muziekje op te zetten. Je kan vragen of je rijinstructeur de cd wil draaien waar jij graag naar luistert. Zo kun je een veilige en vertrouwde omgeving creëren en ga je er misschien met een geruster hart heen en vooral DOORheen.
Ik had ook besloten om tegen niemand te vertellen dat ik op moest. Ik was te bang dat ik ging zakken en dan meteen alle telefoontjes met vragen moest beantwoorden. Als dit jou ook rust kan geven is het verstandig om het voor jezelf te houden.
♥ Geslaagd
Na drie extra lessen ging ik er weer voor: Poging 2. Dit gaf me het gevoel dat ik echt MOEST slagen, waardoor ik juist extra zenuwachtig was. Ik probeerde te denken aan alles wat mijn vriendin me verteld had. Ik ging daarom voordat ik op moest even wandelen met de hond en merkte dat mijn ademhaling ook rustiger werd. Nog een paar keer in mezelf gezegd dat het vast goed kwam en ik ging ervoor! Ik deed net alsof mijn examinator niet in de auto zat en reed zoals de lessen hiervoor. Na afloop kreeg ik dan ook te horen dat ik was geslaagd!
♥ Rijbewijs
Ik voelde me helemaal blij en opgelucht natuurlijk. Ik wilde dan ook zo snel mogelijk zelf gaan rijden. Maar eerst moest ik wachten tot ik mijn rijbewijs binnen had. Je rijbewijs aanvragen moet je bij je eigen gemeente doen. Hiervoor moet je je legitimatie en een pasfoto meenemen. De pasfoto mag tegenwoordig in kleur zijn, maar je mag niet lachen op de foto en je oren moeten te zien zijn. Wanneer je nog geen 18 bent heb je een begeleiderspas nodig, deze moet je van tevoren aanvragen via het RDW.
Je hebt voor het aanvragen je rijbewijs het bewijs dat je geslaagd bent nodig. Het duurt ongeveer 5 werkdagen voordat je rijbewijs klaar is, maar als je niet kunt wachten kun je het ook met ‘’spoed” aanvragen. Dit kost helaas bijna het dubbele van wat je al voor je rijbewijs betaald. Het is dus verstandig na te gaan of het werkelijk ‘’noodzakelijk” is.
En dan is het zo ver: Je hebt rijbewijs B. Hiermee mag je dus een personenauto en brommer mee rijden, géén motor. Het is erg belangrijk dat je je rijbewijs meeneemt wanneer je gaat rijden. Als je geen rijbewijs bij hebt kun je een boete krijgen.
Ben jij al aan het lessen?
Deze blog is mede geschreven door gastblogster Lotte.
Geef een reactie