Mijn geluk is niet gebaseerd op een getal

2015 – Wegen is iets wat ik altijd erg lastig heb gevonden. Vroeger deed ik het regelmatig waardoor ik ook vaker geconfronteerd werd met wat de werkelijkheid was. Ik heb me nooit gevoeld volgens een getal totdat ik het getal pas daadwerkelijk zag verschijnen op een weegschaal. Bij het zien van een getal zakte mijn stemming en gevoel tig meters de grond in, terwijl ik me daarvoor helemaal niet zo slecht voelde. Waarom zou ik me dan nog wegen?

Vroeger was ik erg onzeker over mijn gewicht. Ik zag mezelf nooit als super dik of super dun, totdat ik geconfronteerd werd door het getalletje dat telkens op de weegschaal verscheen. Er waren momenten waarop ik me gewoon goed in mijn vel voelde. Ik at gezond, bewoog regelmatig en ik kon genieten van het feit dat mijn lichaam deed wat het moest en kon doen. Maar als ik op de weegschaal ging staan en een getal zag verschijnen, schrok ik vaak heel erg. Dat kan toch niet mijn gewicht zijn?

weegschaal
bron

Telkens als ik me woog, voelde ik mijn stemming en gevoel in een diep gat vallen. Ik schrok er heel erg van omdat het naar mijn gevoel niet klopt met hoe ik mij in mijn vel voelde en hoe ik mezelf zag. Zo zwaar kan ik toch niet zijn? Ik voel me fit, maar toch zou ik volgens het getal boven een gezond gewicht zitten. Elke keer als ik me had gewogen, moest ik dan ook van mezelf gezonder of zelfs minder eten, minder snoepen en meer bewegen. Vaak ging dat voor even goed, maar al snel merkte ik dat mijn lichaam protesteerde en niet meer zo goed functioneerde zoals het voorheen deed. Mijn lichaam heeft meer nodig.

Naarmate de schrik van het getalletje wegzakte en ik meer merkte dat mijn lichaam protesteerde liet ik het ‘moeten’ meer los. Wat ik mijn lichaam gaf was blijkbaar niet genoeg. Dit was niet altijd makkelijk, vooral omdat er veel angst was om weer geconfronteerd te worden door dat getalletje. Ik wist niet of er ondertussen überhaupt wat vanaf was of niet. Het wegen durfde ik niet aan te gaan en ik moest vooral werken aan het gevoel. Het opbouwen ging dan lang niet altijd even snel of makkelijk, maar dat was prima. Ik mocht de tijd nemen om dat nare gevoel te verwerken, zodat ik daarna echt weer beter in mijn vel zou zitten.

Maar telkens de confrontatie tijdens het wegen brak me op. Elke keer deed het me zoveel verdriet en zo belandde ik vaak in dit cirkeltje. Waarom zou ik me dan nog wegen als ik zonder het weten van mijn gewicht beter in mijn vel zit en beter kan functioneren? Na een lange tijd in hetzelfde cirkeltje te zijn beland, besloot ik het wegen los te laten. Om een of andere reden klopt het gewicht eenmaal niet bij hoe ik me voel en hoe ik mezelf zag. Mensen om me heen konden dit laatste vaak ook beamen en regelmatig werd het niet geloofd. Maar toch was het mijn pijnlijke waarheid. Met steun van anderen liet ik het wegen los.

Soms loop ik nog tegen zwakke momenten aan waarop de weegschaal toch wel erg aantrekkelijk lijkt. Ik voel me goed in mijn vel en dan denk ik dat dat ene keertje wegen wel zou kunnen. Ik geef er niet vaak aan toe en ik weet mezelf goed te beschermen. Maar heel soms wil ik dat fijne gevoel toch testen en kom ik erachter dat ik niet tevreden kan zijn met het getal wat dan weer verschijnt. Dat blijft pijn doen, omdat ik me niet zo voel. 

foto

Een weegschaal vermijden is niet altijd de oplossing, daar ben ik me goed van bewust. Ook zonder te weten hoeveel ik weeg, kan ik me goed in mijn vel voelen. In mijn ogen is het dan geen vermijding, maar eenmaal iets wat ik niet meer nodig wil hebben in mijn leven. Op dit gebied vertrouw ik de mensen om me heen. Als ik te dun of te dik wordt, zullen ze hun zorgen uiten en aan de bel trekken. Zij zullen op dit gebied over mij waken omdat zij ook het beste voor mij willen. En het beste voor mij op dit moment is het loslaten van die weegschaal en weegmomenten uit de weg te gaan. Ik kan ook gelukkig zijn op basis van mijn gevoel in plaats van een cijfer.

Phoicai

Geschreven door Phoicai

Reacties

14 reacties op “Mijn geluk is niet gebaseerd op een getal”

  1. Ik weeg mezelf ook al heel lang niet meer.
    Ik vind dat ook beter, een weegschaal maakt mij erg ongelukkig.

  2. Ik ook. Ik zit nu nog steeds in de aankom fase en weet me gewicht niet. Me moeder houd het in de gaten en op een bepaald gewicht wil ik het weten. Want toen ik in het ziekenhuis lag om aan te komen ging het alleen maar slechter met me toen ik me gewicht zag in cijfers. Toen besloot ik ik moet daar naar toe maar hoef de rest niet te zien want dat helpt niet. Het is wel lastig maar het gaat makkelijker dan dat ik het weet.

  3. Ik weeg mezelf al een jaar niet meer. Wat een verlossing.
    Gewoon cold-turkey stoppen ermee. De verleiding in het begin is moeilijk maar daar kom je absoluut overheen. Dit was voor mij de eerste stap richting herstel en de beste stap die ik ooit heb genomen.

  4. Ik heb me ook al heel lang niet gewogen, eigenlijk al sinds ik begon met aankomen. Soms is de verleiding er wel, maar ik weet toch dat ik niet tevreden zal zijn met het getal, dus laat ik het maar.

  5. Ik weeg mezelf ook al jaren niet meer en voel me er een stuk beter door. Het getal gaat me toch alleen maar slecht over mezelf voelen.
    Ik laat het artsen als ze me moeten wegen ook gewoon weten: ‘Ik wil het niet zien en zeg het niet hardop.’

  6. Mooi geschreven; ik word ook altijd akelig van de weegschaal, vertrouwen op gevoel is altijd zoveel beter.

  7. Ik had een periode waarbij minimaal 5 x per dag wegen normaal was.
    Nu ben ik gwn bang om op de weegschaal te staan, dus vermijd ik het :P.

  8. Ik twijfel ook steeds of ik moet wegen of niet. Wat is wijsheid? Wanneer kan het?

    Ik dacht zelf laatst dat ik afgevallen was, ik sport meer en ik heb ander (meer fysiek) werk en mensen zeiden dat ik dunner eruit zag. Ik ging met een blij gevoel (ja fout dus eigenlijk) op de weegschaal. En ik was aangekomen…..

    Ik weet niet hoe het werkt, maar wegen heeft volgens mij gewoon geen zin. Heb ik meer spieren? Zijn ze zwaarder? Geen flauw idee?

    Maar ik wil niet meer wegen, maar door al dat gepraat over wegen (in mijn omgeving, op het werk en overal eigenlijk) kun je er bijna niet omheen.

    Moeilijk hoor!

  9. @bloem1981 zo zie je maar dat het getal op de weegschaal maar en getal is, eet je een heel zoute maaltijd zal je de dag er op ook meer wegen, betekent dat dan dat je dikker bent geworden? nee!

    afvallen doe je in het echt, hiermee bedoel ik dat je zal zien aan je lichaam dat je bent afgevallen doordat kleren losser gaan zitten, … ondanks dat de weegschaal misschien wat anders zegt, het is maar een getal dat niet weet wat er op komt te staan. een weegschaal weet niet of er een topsporter op staat of iemand die overgewicht heeft. toch kan het zijn dat het getal op de weegschaal gelijk zal zijn, maar uiteraard zullen beide personen er totaal anders uitzien. ook wet de weegschaal niet hoe het vet zich verdeeld op je lichaam, iemand met ondergewicht kan te veel vet rondom de organen hebben ondanks dat je er dus dun uitzien en weinig weegt, iemand met overgewicht kan er gezond uitzien en weinig vet rondom de organen hebben, maar betekend dat dan dat deze persoon dikker of ongezonder is enkel omdat de weegschaal een bepaald getal aangeeft? in tegendeel.

  10. Halleluja. Dankjewel voor deze blog Phoicai!

  11. Mooie blog!

  12. Ik weeg me al een paar jaar niet meer. Dat maakt me zoveel gelukkiger!
    Na een vakantie met veel chocola en chips weeg ik natuurlijk even wat meer, maar als ik ‘normaal’ eet daarna, weet ik dat dit weer gelijkgetrokken wordt.
    Als ik me wel zou wegen zou ik meteen in paniek raken bij wat meer gewicht af en toe.

  13. Ik vind het zo lastig! Ik weeg ook liever niet, want het getal klopt toch niet met hoe ik me voel. Maar ik heb zo’n ondergewicht, dat het wel in de gaten moet worden gehouden… En dan wil ik het zelf doen ipv dat een ander voor mij bepaalt. (Of bepaalt de weegschaal…?) Ik ga liever af op labwaardes en dergelijke.
    Ik dacht laatst dat ik was afgevallen, was ik flink gegroeid en die week daarop net andersom…

  14. En dan heel hard denken, maar als ik onder dat getal blijf en dat getal raak kan ik het loslaten en ben ik gelukkig met mezelf.
    Maar wie houd je dan voor de gek?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *