Mijn kleding past niet meer

Het moment waarop je er achter komt dat je lievelingsbroek niet meer past, is misschien in jouw ogen wel het teken dat je te dik bent geworden. De weegschaal probeer je te vermijden en in plaats daarvan ga je letten op de kleding die je wel of niet meer past. Dat ene moment waarop je er achter komt dat je sommige kledingstukken niet meer past omdat ze te klein geworden zijn, kan enorm confronterend en moeilijk zijn. Wat zullen mensen wel niet van je denken want als je niet meer in je oude vertrouwde maat past, moet het toch wel opgevallen zijn? In gedachte stamp je jezelf verder de grond in en begin je je steeds slechter te voelen..

Wat voor effect heeft het op jou als je merkt dat je kleding te klein of juist te groot is geworden? Tijdens je ontwikkeling van kind naar volwassene kan je kledingmaat nog weleens wisselen en heb je misschien het ene moment maat 36 en een paar maanden later koop je kleding in maat 38. Zeker in de puberteit kan dit heel lastig zijn, omdat veel meisjes dan al onzeker zijn. De wens om af te vallen ligt dan al vaak op de loer. De wens om aardig, leuk en mooi gevonden te worden is in deze periode vaak sterk aanwezig en ook dit beïnvloed dan je gedrag.

”Op de middelbare school was er een periode waarin ik in relatief korte tijd vrij snel was aangekomen. Het was een combinatie van een groeispurt en het hebben van eetbuien die ik destijds nog niet zoveel compenseerde. Ik kon mijn oude en vertrouwde kleding niet meer aan. Ik weet nog dat ik dit lang heb geprobeerd te rekken, maar op een gegeven moment echt wel merkte dat die ene favoriete broek echt niet meer lekker zat. Zo was het wel met meer kleding. Ik weet nog hoe moeilijk het was om nieuwe kleding te moeten kopen. Ik had vriendinnen die het heel cool vonden om in tussenuren door de stad te slenteren, maar ik werd er alleen maar onzeker van. Ik had ineens een grotere maat en dat was voor mijn gevoel mijn eigen schuld…” – Sandra

Zelf heb ik regelmatig te maken gehad met een wisselende kledingmaat. Ik heb wel langere tijd dezelfde maat gehad en ik heb mij een periode best onzeker gevoeld over mijn lichaam. Ik vond mijzelf te dun en kon enorm jaloers zijn op mensen die een grotere maat hadden dan ik. Dit is misschien onbegrijpelijk voor mensen die graag slanker willen zijn, maar voor mij werkte het juist de andere kant op. Ik kon heel jaloers zijn op vrouwen die meer rondingen hadden dan ik en ik vond kleding bij andere vrouwen mooier staan omdat het beter aansloot en mooier om het lichaam viel. Ik kon eten wat ik wilde, maar mijn figuur veranderde niet. Mijn kledingmaat wisselde wel en als ik een maatje groter kon kopen, was ik heel blij. Toch waren er ook genoeg momenten dat ik juist merkte dat mijn kleding te groot werd. Hier kon ik enorm van balen. Op sommige momenten voelde ik mezelf echt niet meer mooi en had ik het gevoel dat iedereen mij te dun vond.

Mijn iets te grote kleding trok ik dan vaak ook niet meer aan omdat ik me dan al helemaal schaamde en onzeker voelde. Dit resulteerde in dat ik de stad in moest met een enorm rotgevoel en dat ik nieuwe kleding moest gaan kopen. Op latere leeftijd keerde dit juist om en nu merk ik dat ik niet meer alles kan eten wat ik wil zonder aan te komen. Dat vind ik niet erg want het lijkt mij meer dan normaal, maar dan nog kan het vervelend zijn om er achter te komen dat bepaalde kleding weg moet omdat het niet meer past.

Het veranderen van kledingmaat komt natuurlijk ook op andere momenten in je leven voor en dit is voor veel vrouwen heel lastig. Wij hechten over het algemeen nou eenmaal waarde aan ons uiterlijk en veranderingen vinden we vaak moeilijk. Wanneer je een eetstoornis hebt en worstelt met je gewicht en zelfbeeld, is het veranderen van kledingmaat vaak nog ingrijpender en kan het zelfs je humeur, dag en ook je gedrag beïnvloeden.

Aankomen om beter te worden..
Wanneer je lange tijd enorm je best hebt gedaan om af te vallen, kan het goed voelen en een kick geven op het moment dat je ziet dat het cijfer op de weegschaal lager wordt of als je een kleinere kledingmaat past. Zelfs als dit gebeurt op het moment dat het ongezond of zelfs levensbedreigend is. In het herstelproces van een eetstoornis het van belang dat je weer een gezond gewicht krijgt en dit gaat dan ook vaak gepaard met het niet meer passen van je kleding en het moeten overgaan naar een andere kledingmaat. Dit kan voor enorme weerstand en onzekerheid zorgen. De maat bevestigd dat je voller wordt en een gezonder lichaam krijgt en dat is juist niet wat je eetstoornis wil. Hiermee omgaan kan heel lastig zijn en is soms ook een wankelpunt voor mensen met een eetstoornis. Zet je door en probeer je je ‘nieuwe’ lichaam te accepteren, of ga je terug naar hetgeen wat ‘veilig’ en vertrouwd voelt maar wat je in essentie eigenlijk heel ongelukkig maakt?

Afscheid nemen van je ‘oude’ figuur
Het veranderen van kledingmaat kan voor sommige mensen een confronterend en soms ook onverwacht afscheid zijn. Je bent niet van de ene op de andere dag een paar kilo zwaarder. De verandering van kledingmaat gaat geleidelijk, maar dit hebben we niet altijd direct in de gaten. Daarom kan het onverwachts voorkomen dat de knoop niet meer dicht gaat of dat je broek niet meer lekker zit. Het besef dat dit het moment is dat je een andere maat moet gaan dragen, kan gepaard gaan met het gevoel dat je afscheid moet nemen van dat lichaam. Het lichaam waar je zo aan gehecht was en wat goed voelde. Tegelijkertijd besef je misschien dat dat lichaam en die kledingmaat je niet alleen maar goeds heeft gebracht. Misschien gaf het je ergens steun of heb je je er goed in gevoeld, maar met het nemen van afscheid van dit lichaam, sluit je ook een bepaalde periode af.

“Ik weet het moment waarop ik die mooie grijze skinny jeans moest weggooien nog precies. Ik stond naast de kledingkast met spiegeldeuren en hield de broek voor me. “Nee, die is nu echt te krap”, dacht ik bij mezelf. Dat maatje is verleden tijd. Het voelde raar, want dat maatje en die broek was een tijd lang echt mijn trots geweest. Ik dacht dat ik er prachtig dun in uitzag. Ik voelde de controle, de zogenaamde perfectie als ik die broek aan had. Niemand van mijn vriendinnen, behalve ik, paste die broek. Tot nu… ik moest hem weggooien en dat betekende ook weer een beetje afscheid nemen van mijn eetstoornis. Het voelde naar en goed tegelijk.” – Scarlet

Geef jezelf de ruimte om te wennen
Veranderingen zijn vaak lastig en zeker als het gaat om iets wat per definitie een gevoelig onderwerp is, zoals het veranderen van een kledingmaat als je een eetstoornis hebt. Het is belangrijk dat je jezelf de ruimte geeft om hieraan te wennen. Misschien wil je de situatie direct veranderen omdat je je hier niet goed bij voelt en wil je weer wegvluchten in je eetstoornis, maar dit gaat je uiteindelijk niet helpen om weer gelukkig te worden en je lichaam te kunnen accepteren. Dit is een proces waar je doorheen moet en je zal dan op gegeven moment vanzelf merken dat een gezonder lichaam er ook voor zorgt dat het mentaal beter met je gaat. Jezelf accepteren met dingen die je mooi vindt maar ook dingen die je minder mooi vindt, gaat niet van de ene op de andere dag. Geef jezelf hier de ruimte voor en je zal merken dat tijd ook heel veel doet.

Op gegeven moment komt er misschien wel een moment waarop je niet eens meer terug denkt aan het moment dat nu zo groot voor je is. Heel andere dingen worden dan belangrijk en misschien zul je jezelf dan wel afvragen waar je je toen zo druk om maakte. Ik hoop dat jij ook het moment gaat meemaken waarop je veel minder bezig bent met je uiterlijk en je gewicht. Wil je meer lezen over dit onderwerp? We hebben eerder geschreven over getriggerd worden door een kledingmaat, wat is jouw kledingmaat?, ik wilde maat XXXS en als je broek niet meer past.

Fotografie: Martina Photography 

Hoe is dit voor jou?

Redactie

Geschreven door Redactie

Reacties

10 reacties op “Mijn kleding past niet meer”

  1. ik heb hier ontzéttend veel moeite mee gehad. En als er weer sprake is van nu, heb ik dat nog steeds.

  2. Het is wennen. Twee jaar geleden kon ik al mijn grote maatjes wegdoen en nu helaas weer alle kleine maatjes. Heb mezelf erop betrapt net weer een broek besteld te hebben met mijn “kleine” maatje. Alle mooie broeken.. ik wil ze nog niet kwijt

  3. Ik gooi geen broeken meer weg, maar koop ook liever niet veel nieuws. Heb wel inmiddeld een hele garderobe aan maten, van heel klein naar heel groot. Ik wissel nog al eens van maat. Weg doen is zonde. Nieuwe kleding kopen ook: want hoelang zal ik dat passen?

  4. Heb maat 34 tm 44 in de kast liggen. In een jaar ook van ene naar andere uiterste gegaan. Omdat dit nu al meerder keren is gebeurt gooi ik niks meer weg.
    er komt een tijd dat ik toch weer een grotere of kleinere maat aan moet.
    Maar kleinere maten maken me blij en ik ben blij als ik weer iets kleiners pas. De grotere maten maken me verdrietig. Ik verstop me dan het liefst in wijde truien en onder vesten.
    Het mooist zou zijn een gemiddelde maat en daar op blijven hangen.
    Hoop dat dat ooit komt.

  5. Mij heeft het enorm geholpen om mijn “kleine maatjes” weg te doen. Ik kreeg weer een gezonder gewicht met een andere maat. Doordat ik de “kleine” maatjes in de kast liet hangen, ging ik toch iedere keer proberen of ik er nog inpaste. Dit voedde alleen maar de eetstoornis.

  6. Heb hier op het moment ook ontzettend veel moeite mee! Al mijn broeken die ik had ( nooit overgewicht gehad) met gezond gewicht weg gegooid. Nu de kleinste maat toch echt te klein begint te worden moet ik wel nieuwe broeken gaan kopen. Vind het vreselijk. Besef dat ik toch aan het aankomen ben. Moet blijven zeggen tegen mezelf; je moet nog een paar kg aankomen tot gezond gewicht, dus je kan niet eens te dik zijn.. Alleen voelt het wel zo. Zucht, strijd tussen ratio en gevoel.

  7. Veel herkenning in de blog, maar dan van een grote maat naar een kleinere. Ik dacht dat het goed ging met mij en toen ik na ging denken waarom het goed ging, besefte ik mij dat ik gevlucht ben in het shoppen. Ik kwam thuis met een kleinere maat shirts en broeken omdat de kleding die ik in de kast heb liggen te groot is. Schaam me heel erg als ik daarmee over straat loop. Hierdoor werd mijn ES nog meer getriggerd, want het ging niet goed met mij, maar met mijn ES.

  8. Van de zomer heb ik nieuwe broeken gekocht, in een grotere maat dan “normaal”. Ik vond het zo dubbel, aan de ene kant vond ik het goed van mezelf omdat ik mezelf zo meer ruimte gaf, aan de andere kant voelde het als falen omdat ik het liefste mijn oude maat wilde kopen. Toen dacht ik nog dat het daar wel bij zou blijven…
    Nu, een paar maanden later, zitten deze nieuwe, grotere broeken alweer bijna te strak… En dat is heel moeilijk, maar helaas.
    Het is een kleine broek of een groot leven, en je zou toch wel heel stom zijn om voor de kleine broek te kiezen

  9. Ik merk dat ik mijn vesten, truien en shirts over het algemeen altijd pas ongeacht het gewicht. Broeken koop ik nu het liefst met veel stretch zodat ik er lang in kan groeien maar ze ook nu al redelijk fatsoenlijk passen en niet als een zak aan mijn lijf hangen.

  10. Ik heb hier inderdaad ook een tijdje veel moeite mee gehad. Op dit moment zit ik helaas(!) in een terugval. Het zou me erg helpen als jullie een artikel zouden schrikvwn over hoe je om moet gaan met het overgaan naar een kleinere maat. Het ongezonde deel in mij heeft daar een goed gevoel boj, /” weet ik natuurlijk dat dit niet goed is. Hebben jullie daar tips voor?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *