Eetvideo’s; je zal ze ongetwijfeld wel eens hebben gezien. Wij nemen zelf regelmatig ‘Dagje mee-eten‘ video’s op in de hoop jullie wat inspiratie en motivatie te geven. Om te laten zien hoe een volwaardig eetpatroon eruit kan zien als je hersteld bent en hoe je de relatie met eten weer op kunt bouwen. Toen ik een eetstoornis had, vond ik het zelf namelijk ook heel helpend om te zien hoe ‘normale’ mensen eten en leven. Inmiddels zijn erop het internet ontzettend veel eetvideo’s te vinden. Helaas zijn deze lang niet altijd gezond…
Afgelopen jaar vond ik tussen mijn aanbevolen video’s op YouTube meerdere ‘What I eat in a day’ video’s. Vaak op basis van plantaardige patronen. Uit interesse , maar ook omdat wij van Proud2Bme zelf dit soort content maken en ik dat zo goed mogelijk wil doen, klikte ik ze aan. Al vrij snel kreeg ik het gevoel dat dit geen gezonde voorbeelden waren. Naar mijn idee misten er veel voedingsstoffen, was het een eenzijdig patroon, te weinig, of werden er geen supplementen genoemd – denk aan vitamine B12 – bij plantaardige eetpatronen. Ik vond de video’s zelfs vrij eetgestoord en restrictief. Natuurlijk is zo’n video vaak een momentopname, maar er is wel een bewuste keuze gemaakt om dit online te gooien als waarheid. Ik merk dat ik me hier enorm druk over kan maken, zeker als ik de reacties zie van mensen die dit als voorbeeld nemen. Die daardoor dagelijks meerdere smoothies van dertig bananen maken. Bananen zijn gezond, maar een overdaad van een product lijkt mij persoonlijk niet gezond.
Waar ik vooral mee zit, zijn de beïnvloedbare kijkers. Want ik was ooit zo’n kijker. Ik ging onwijs goed op dit soort video’s en ik nam klakkeloos alles over. Ook al kwam de video niet van een specialist, ik nam alles aan voor waar. Vaak was ik het spoor zo bijster dat ik alles aannam wat een mogelijke optie zou zijn om te vermageren. Ik heb de raarste diëten geprobeerd waarbij ik mijn lichaam enorm tekort deed. Maar daar werd niet over gepraat, zolang ik maar dun was. Dan was het goed. En dat is ook een beetje de trend die ik in dit soort video’s oppik. Het gaat over gewicht, opgeblazen buiken, weegmomenten, het moeten ontgiften van je lichaam… Dat vind ik persoonlijk niet meer bij een eetpatroon horen. Het gaat nergens over het gebrek aan vezels, het tekort aan bijvoorbeeld B12 of het weigeren van (plantaardige) eiwitten en koolhydraten. En hier zit – naar mijn idee – het gevaar. Want ik liep extreme tekorten op omdat ik dacht dat ik gezond bezig was. Ik kreeg toch voldoende fruit binnen? Maar zo simpel ligt het helaas niet.
Waar voor mij persoonlijk het euvel in zit, is dat ik het onverantwoord vind om bepaalde, eenzijdige diëten te promoten. Ik wil hier verder geen namen of voorbeelden van geven in verband met mogelijke triggers. Ik stoor me aan het feit dat deze mensen op een manier ontkennen een voorbeeldfunctie te zijn, hun verantwoordelijkheid hier vaak niet in nemen (door reacties te verwijderen bijvoorbeeld) en niet te vermelden dat zij geen specialist zijn.
“Mensen moeten hun gezondheids- en voedingsinformatie bij geloofwaardige bronnen halen, die getraind zijn om een individueel plan te maken op basis van de persoon die voor ze zit”, zegt diëtist Maya Feller tegen VICE. “Het is logisch dat mensen in de voetsporen van een publiek figuur willen treden, maar er zijn momenten dat dat niet verstandig is. Ik wil mensen er ook aan herinneren dat we nooit weten wat er verder in iemand anders’ huis of keuken gebeurt. We weten nooit tot welke middelen ze toegang hebben of hoe hun gezondheidsteam eruitziet.” Bron
Een video die ik zelf wél interessant vind, is deze van diëtiste Abbey Sharp. Hierin vertelt zij wat zij vindt dat het probleem is met influencers die inzage geven in hun eetpatroon en hoe dit – in haar ogen – beter kan. De video is in het Engels gesproken.
Kleine sidenote: ook al gaat deze video specifiek over een beweging binnen het veganisme, ik ben niet tegen het eten van een veganistisch patroon (in tegendeel). Wel ben ik van mening dat dit – net als bij alle andere eetgedragingen – op een weloverwogen manier moet gebeuren waarin je geen tekorten oploopt.
In bovenstaande video worden korte fragmenten getoond uit meerdere ‘I am no longer vegan’ video’s. Hierin vertellen meerdere YouTubers dat ze na een aantal jaar besloten hebben geen veganistisch eetpatroon meer te volgen door gezondsheidsklachten. Ik vind het zelf heel goed dat ze uiteindelijk kiezen voor hun lichaam en hier naar luisteren, maar wat me opviel is dat veel van deze YouTubers een heel gericht dieet volgden binnen het veganisme. Wat mij persoonlijk stoort is dat veel van deze YouTubers de voorgaande jaren al deze klachten niet hebben genoemd, waardoor hun followers het eetgedrag bleven overnemen.
Ook ben ik fan van het account ‘unnatural vegan’. Ik waardeer hoe down to earth ze is. In haar ‘What I eat in a day’ laat ze bijvoorbeeld budgetvriendelijke veganistische opties zien, ze eet bijvoorbeeld ook ‘gewoon’ brood wat het voor mij een stuk toegankelijker maakt. Ze claimt geen ‘miracle worker’ te zijn, verkoopt geen boeken over haar ‘dieet’ waar ze achteraf niet meer achterstaat en is – in mijn ogen – vrij transparant over haar verleden en huidige eetgedragingen.
In de onderstaande video bespreekt ze twee YouTubers die ondertussen niet meer veganistisch eten. Het gaat hier vooral over het feit dat beide meiden nog geld verdienen aan de content (denk aan video’s, maar ook boeken en zelfs apps) waar ze nu niet meer achter staan. Ook bespreekt ze hoe zij tijdens haar eetstoornis aanhanger was van deze manier van leven. In deze video vertelt ze hier meer over (triggerwarning: hierin worden gewichten besproken).
‘If they admit the diet was bad, then they also have to admit that promoting that diet is also bad. [..] Making shiny, sparkling videos showing how happy and skinny you are on a avocado and lettuce diet is promoting that diet.’
Let op: in deze video worden eetgedragingen besproken en getoond.
Nu kan ik me vanuit het perspectief van de YouTubers in kwestie best voorstellen dat het een ingewikkelde situatie is. Zeker omdat zij hun geld verdienen met het maken van deze video’s. Toch blijf ik het lastig vinden. Ik probeer zelf dit soort content te mijden waar mogelijk, omdat ik weet dat dat ik vatbaar ben voor de frustratie die dit voor mij met zich meebrengt.
“Het zou fantastisch zijn als influencers ook tegen de stroom in zouden durven zwemmen en verantwoordelijkere keuzes zouden maken, maar het zou zelfs nog beter zijn als het platform ze er niet voor zou belonen als ze dat niet doen.” Bron.
Het is trouwens niet zo dat ik moeite heb met alle eetvideo’s die er bestaan. Ik maak ze immers ook zelf. Maar zoals ik eerder al zei, ik heb vooral moeite met het voorliegen van je kijkers en ze informatie geven die echt schadelijk kan zijn.
Ik hoop dat je niet dezelfde fout zal maken als ik en dat, mocht je veel ‘What i eat in a day’ video’s kijken, je hier wel kritisch over na kunt blijven denken. Mocht je twijfelen of bang zijn voor tekorten, laat vooral je bloed prikken, brainstorm samen met een diëtist of arts en zoek informatie bij professionals. Je staat er niet alleen voor.
Heb je na deze blog behoefte om op zoek te gaan naar eetvideo’s? Dan wil ik je graag nog even wijzen op de video’s die wij maken. Alle ‘dagje mee-eet’ videos kun je hier vinden. Hopelijk mag dit een gezond alternatief zijn waar je steun en motivatie uit kunt halen. Want ook al gaat het niet om het eten, moet het er wel over gaan.
♥
Hoe ga jij hiermee om? En heb jij nog aanvullende tips?
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie