Mijn studie: SPH

Eindelijk is het dan zo ver: je bent klaar op de middelbare school. Je hebt keihard gewerkt om je diploma te halen en het is gelukt! Je bent geslaagd. Mensen feliciteren je en vragen: ‘En wat ga je volgend jaar doen?’ Tja, wat ga ik volgend jaar eigenlijk doen? Wat vind ik eigenlijk leuk? Is dit waar je nu staat? Lees dan verder, want misschien is dit wel iets voor jou!

Toen ik vorig jaar mijn HAVO diploma had gehaald wist ik echt niet wat ik moest doen. Eigenlijk wilde ik al heel mijn leven juf worden. Maar toen ik 16 was, wilde ik dat ineens niet meer. Het trok me niet meer zo. Maar omdat ik me altijd gefocust had op het juf worden had ik nooit gekeken naar wat ik nog meer leuk vond. Mensen zeiden tegen mij: ‘Je moet een sociale studie doen, dat past zo goed bij je!’ Een sociale studie: ik had geen idee wat dat inhield. Sociaal betekent toch dat je met mensen om kan gaan? Maar bijna met elke baan ga je toch met mensen om? Ik ging op onderzoek uit en kwam erachter dat een sociale studie inhield dat je hulpverlener werd. Dat je mensen kon helpen die in de problemen zaten. Dat vond ik vanaf moment één helemaal super en ik gaf me meteen op voor de studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening.

Het jaar begon met een introductiekamp. Ik was natuurlijk vreselijk zenuwachtig want ik kende niemand. De meiden moesten met een zwangere buik, de jongens met een baby in een draagzak. Zo liepen wij 3 dagen rond. De sfeer was geweldig. En die sfeer namen we mee, het hele jaar door. Het jaar zat vol met opdrachten, toetsen, werkstukken maar ook met het bedenken en uitvoeren van activiteiten. Een voorbeeld daarvan is dat je de stad in moest gaan en mensen een rare vraag moest stellen en vervolgens moest proberen daar verder op in te gaan. Wij hadden bedacht om mensen de vraag te stellen: ‘Waar wordt u warm van?’ Het was namelijk de eerste dag van de lente, en nog ijzig koud…We kregen dan ook erg uiteenlopende reacties. Van: ‘Ik krijg het warm van jou.‘ Tot iemand die zijn hele levensverhaal op tafel gooide. Erg leuk dus!

In het eerste jaar leer je jezelf echt goed kennen. En misschien denk je nu: ‘Nou, ik ken mezelf al zolang als ik leef dus dat is hartstikke saai.’ Dan wil ik je nu meteen van die gedachte afhelpen. Het is echt ontzettend leerzaam om te kijken naar waar jij voor staat, wat jij wilt bereiken in je leven, wat jou heeft gemaakt tot wie jij nu bent en wie jij eigenlijk bent. Dit is soms heel zwaar, omdat je echt bereid moet zijn naar jezelf te kijken, maar het is echt ontzettend goed. Als hulpverlener moet je jezelf namelijk inzetten en dus is het belangrijk om goed in je vel te zitten en te weten wie jij precies bent.

Misschien denk je ondertussen: klinkt leuk allemaal die studie, maar wat kan ik er nu precies mee worden? Dat is een hele goede. Je kan namelijk nog heel veel kanten op met deze studie. Er zijn heel veel doelgroepen waarin jij als SPH’er kunt gaan werken. Ik zal een aantal voorbeelden noemen.

  • Verslavingszorg
  • Psychiatrie
  • Ouderenzorg
  • Gehandicaptenzorg
  • Dak- en thuislozen
  • Kinderopvang

bron foto

Zoals je al ziet: je kunt nog alle kanten op. Je werkt als SPH’er vaak op een groep en helpt mensen voor langere periode in hun leven. Tegenwoordig is het steeds vaker zo dat je ook op een plek kunt werken van een maatschappelijk werker. (Iemand die de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening heeft gedaan.) Je wordt dus eigenlijk heel breed opgeleid.

Ik ben nu zelf door naar jaar 2 en vind de studie helemaal geweldig. Ik heb heel hard mijn best moeten doen, want deze studie kwam me niet zomaar aanwaaien, ik moest er echt voor knokken. Daarom ben ik nu misschien wel nog blijer dat ik over mag naar jaar 2. Ik ben ook wel keihard met mijn neus op de feiten gedrukt wat betreft mezelf. Je krijgt heel vaak een spiegel voor gehouden en daar moet je mee kunnen of leren omgaan. Ben je daar (nog) niet klaar voor dan zou ik niet beginnen aan deze opleiding. Om te illustreren dat dit geen grapje is: er zijn van de 28 studenten in mijn klas er nu nog maar 18 over. Mensen stoppen om allerlei redenen maar één van de redenen die je toch wel vaak hoort is: ‘Het was te zwaar.’ Buiten dat is het echt een topstudie!

Het kan ook zo zijn dat je dit uiteindelijk niet als baan wilt hebben, maar wel een jaar aan jezelf wilt werken. Dan is deze studie misschien ook wel iets voor jou! Zeker het eerste halfjaar ben je namelijk heel veel bezig met je verleden en is de studie gericht op wie jij bent. De dingen die je dan leert kan je meenemen de rest van je leven!

Ben je enthousiast geworden over deze studie?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

16 reacties op “Mijn studie: SPH”

  1. De studie opzich lijkt me ontzettend leuk, maar…
    Het baanperspectief is op dit moment in deze branche dusdanig slecht, dat ik niet in durf te zetten op sph…
    Daarom wordt het psychologie straks.

  2. Een studie aanraden om aan jezelf te werken lijkt me niet verstandig! Daar zijn studies niet voor bedoeld. Ben het wel met je eens dat je ook veel met jezelf bezig moet tijdens een dergelijke opleiding.
    Leuk dat het je zo bevalt.

  3. Anne, het perspectief op een baan met psychologie is minstens zo slecht.. Misschien nog wel slechter (ja ik praat uit ervaring). Maar de studie en het werk op zich zijn wel helemaal geweldig 🙂

  4. Er zijn al te veel mensen die deze studie doen en te weinig banen voor de afgestudeerden.. Het was laatst nog op het nieuws dat het een probleem was.

  5. Hier iemand die daar ook mee te maken heeft, heb pedagogisch medewerker gestudeerd, bar weinig banen in te vinden

  6. Is deze studie ook geschikt als je later school counselor wilt worden.
    Of kan ik dan beter Maatschappelijk hulverlener doen?
    xx

  7. ik ben maatschappelijk werker sinds 2007 en heb nog geen moment zonder job gezeten.
    Mijn vrienden die psychologie deden daarentegen wel…

    (en dit gaat over belgie)

  8. Goed en mooi omschreven Jeanine, Er is wel degelijk vraag naar hulpverlening, maar misschien niet helemaal naar wat je in gedachten had. Dus het ligt ook aan jezelf of je flexibel genoeg bent om iets anders te doen dan je het zou gaan doen. Ik heb veel vriendinnen die sph doen en ze zijn allemaal wover de studie, dat het zwaar kan zijn, 1 vriendin heeft 3x het eerste jaar gedaan, dat klopt, maar als dit is wat je wilt gaan doen. Gewoon doen! Beter dan een studie beginnen waar sowieso werk in te vinden is en wat je eigenlijk niet leuk vind.

  9. Leuk! Ik doe zelf net een jaar mwd, zeker een hele leuke studie ben ook over naar het 2e jaar. Maar heb in het eerste jaar wel mijn eetstoornis ontwikkeld…Ik denk dat ik te erg tegen mezelf ben aangelopen.

  10. Ik was hier afgelopen jaar ook aan begonnen maar inderdaad ook ‘te zwaar’. De confrontaties met jezelf, zien waar je zelf nou staat was ik niet stabiel genoeg voor. Zat op dat moment ook midden in een terugval dus geen goede timing ;).

    Vind het erg jammer want de studie spreekt me nog steeds erg aan, heb het ook onwijs naar m’n zin gehad! Ik ben alleen bang dat ik opnieuw de mist in ga als ik weer begin dus voorlopig wacht ik nog even tot ik 100% zeker weet dat ik stabiel genoeg ben.

    Fijn dat jij het wel zo naar je zin hebt en het vol weet te houden!

  11. Ik heb dit een jaar gedaan. Dit was opzich wel redelijk te doen. De confrontatie met jezelf is zo zwaar als je zelf toe laat ofzo. Het viel mij iig nog mee! Verder heb ik mijn P gehaald en ga ik dit jaar naar 2e jaar MWD, spreekt me toch meer aan. Het is wel een drukke studie, sph, maar zeker wel leuk en leerzaam! Ik ben er een slimmer mens van geworden, zowel met betrekking op mezelf als op anderen.

  12. Ik studeer op het moment SPH. Ik heb net mijn p gehaald en ben over naar het tweede jaar.Ik vind het een super opleiding, maar wat is hij heftig. Ik heb denk ik wel 100x boven de knop uitschrijven gehangen, omdat ik het wilde opgeven. De confrontatie met mezelf werd me steeds opnieuw te veel. Nu kan ik zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik heb doorgezet! Ik ben ontzettend trots op mezelf.

    Ik ben van mening dat deze opleiding zeker haalbaar is. Ook is de hulp van een goede studieloopbaanbegeleider heel belangrijk. Helaas ontbrak het mj hieraan. Het enige wat ze tegen mij kon zeggen was: misschien kun je beter stoppen en je kan het niet aan..

  13. @Anne. Dan zou ik eerder voor SPH gaan want juist daar is veel meer vraag naar. Bovendien weten ze ook wel dat iem die gestudeerd heeft nooit lang blijft op een SPH functie……en als klinisch psycholoog aan de slag….(ik bedoel dan niet het onderzoek) dat is helemaal onmogelijk zonder die GZ registratie.

  14. Leuk geschreven meis! 🙂

  15. ik wil het zelfde doen alleen heet het bij ons spw
    speciaal pedagogisch werker, maar in feiten doe je dezelfde dingen !!
    hartstikke leuk dus xx

  16. Leuk dat ik je tegenkom op Proud 2 be me, Jeanine. Enthousiast ben je sowieso. 😉
    Veel plezier met de opleiding!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *