Mike de Jong is 19 jaar en heeft een eetstoornis. Hij doet mee aan de vervolgserie op de docu “Vel over probleem”, genaamd XXS van de Kro. XxS wordt vanaf 18 juli uitgezonden op ned 3 en wordt gepresenteerd door Yvon Jaspers. Proud2Bme mocht hem nu alvast interviewen.
Wanneer en hoe is jouw eetprobleem ontstaan?
Mijn eetprobleem begon ongeveer 2,5 jaar geleden, ik had toen een vriendin die het continu over calorieen had en hoe slecht dat wel niet was enzo. Op dat moment had ik op school bij biologie het hoofdstuk voeding & spijsvertering, zo ben ik er mee in aanraking gekomen.
Toen ging ik ook steeds vaker op verpakkingen kijken, en merkte ik dat ik het ook met veel minder calorieen redde. Uiteindelijk sloeg ik daar in door en at ik steeds minder.
Weet je wat de achterliggende oorzaken zijn?
Ik denk dat het mede veroorzaakt is doordat ik ADHD heb, waardoor ik nooit echt controle over mezelf had en mensen keken me daar altijd op aan, wat ik at is het enige wat ik wel onder controle heb. ###
Wat betekent “dun zijn” voor jou?
Het ging mij eigenlijk nooit echt om dun zijn, maar om iets van mezelf onder controle te hebben, dat gaf rust en een veilig gevoel,maar nu ik werk aan een gezonder eetpatroon, merk ik dat ik alles wat ik eet ook gewoon meteen aan mn lichaam zie en dat veroorzaakt paniek.
Je hebt je probleem lang verborgen gehouden en vond het lastig om het met je moeder en omgeving te delen?
Dat klopt, ik vond het vreselijk om het te delen met anderen, omdat het gewoon iets was wat ”echt” van mij was, en ik was bang dat andere zich er mee zouden gaan bemoeien, of mij belemmeren in het doen van mijn ding.
En hoe reageerden ze?
De meeste mensen reageren toch ergens wel verrast aangezien het toch voor veel mensen gewoon een ”meisjesziekte” is, maar daarna reageren mensen toch wel medelevend en willen ze graag helpen
Ben je achteraf blij dat je het verteld hebt?
Blij…hmm het is nooit leuk om zoiets te moeten vertellen, maar doordat ik het verteld heb werd het wel bespreekbaar en konden mensen er ook een beetje rekening mee houden. Het is fijn dat je niet alles stiekem meer hoeft te doen en te denken van ”stel dat ze erachter komen”
Heb je veel last van het vooroordeel dat anorexia een typische “meidenziekte” is?
Niet echt last van ofzo, ja tuurlijk als je bepaalde dingen niet meer kunt doen daardoor en je moet het aan mensen uitleggen is dat heeel erg ongemakkelijk, omdat iedereen ”denkt” dat het een meidenziekte is en dan heb ik wel het idee dat mensen me een aansteller vinden ofzo.
Je bent nu in behandeling bij de Bascule. Kun je ons daar wat meer over vertellen?
Ik ben nu (sinds 10-05-2010) in Dagbehandeling bij de Bascule in amsterdam. Dit zijn 5 dagen in de week van 11.00 tot 19.00 zodat je eigenlijk alle eetmomenten daar hebt, behalve je ontbijt en de avondsnack. Iedereen werkt met eetlijsten waar je je dus aan moet houden. Dat wil niet altijd even makkelijk zijn, maar daarom is het juist fijn dat je eet in een groep, zodat je ook tijdens de moeilijke momenten mensen om je heen hebt die hetzelfde probleem hebben en die je erdoorheen helpen =]. Buiten het eten om zijn er ook nog gesprekken met Sociotherapeuten, psychologen en de dietisten.
Werk je in de behandeling aan dezelfde punten als je vrouwelijke groepsgenoten?
Bij mijn behandeling werk ik aan precies dezelfde punten als de vrouwelijke groepsgenoten, en ik denk dat er qua behandeling niet zoveel zou moeten verschillen, ik denk dat ik op deze manier er ook wel kom.
Hoe zie je de toekomst?
Ik zie mezelf de komende maanden zeker nog in de Bascule, want ik ben er nog lang niet, maar daarna hoop ik gewoon weer lekker te kunnen eten zonder me ergens zorgen over te hoeven maken, en weer lekker aan het werk te kunnen en er weer volledig voor mijn vriendin te zijn.
Je hebt een vriendin. Hoe kijkt zij tegen jouw eetprobleem aan?
Ze vindt het heel erg, en wil me ook zo goed mogelijk helpen, en dat doet ze ook zeker. Of ze het kan begrijpen…ik denk het niet, ze wil het wel maar ik denk dat iemand het niet kan begrijpen als je het niet zelf heb.
ze accepteert dat ik ziek ben en ziet er ook streng op toe dat de dagen dat ik thuis ben, ik me dan ook aan mijn eetlijst houd.
Je hebt meegewerkt aan de Tv-serie XXS, die binnenkort wordt uitgezonden door de KRO. Wat heeft je doen besluiten daar aan mee te werken?
Mijn angst om het te vertellen, ik kon mezelf niet dwingen het te vertellen aan de mensen waar ik om geef, dit was een stok achter de deur om het aan mn moeder te vertellen, en ik wilde heel graag laten zien aan andere jongens die ook een eetstoornis hebben, dat het geen schande is om er voor uit te komen en hulp te zoeken.
En hoe heb je jouw deelname ervaren?
Het geeft een fijn gevoel ergens aan mee te doen waar andere mensen ook wat aan hebben, en ik spreek ook nog wel mensen die ook meegedaan hebben en dat is fijn om mee te praten
Als het op tv is geweest, zul je veel reacties krijgen. Kijk je daarnaar uit of ben je er juist bang voor?
Aan de ene kant ben ik heel erg bang, want mensen krijgen toch een bepaalde mening over je, zowel positief als negatief, maar ik kijk er wel naar uit dat er misschien toch jongens zijn die ook hun verhaal gaan doen, toch de stap zetten naar hulp.. daar kijk ik het meest naar uit
Wat zou je de meiden én jongens op Proud2Bme nog willen meegeven?
Blijf praten, zoek mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als je je niet begrepen voelt, en schaam je niet om het te vertellen of om hulp te zoeken!
Je bent niet alleen..
Geef een reactie