Misofonie in De Psycho Show

Je collega die smakt. Je vriendin die naast je een milkshake drinkt. En trekt er nou serieus iemand een zak wortels open in de trein?! Het geluid dat mensen maken bij het eten en drinken kan misschien wel het bloed onder je nagels vandaan halen. Sommige mensen kunnen hier zó slecht tegen dat ze gediagnosticeerd worden met het Selective Sound Sensitivity Syndrome. Ook wel Misofonie genoemd.

Als je dat hebt, ben je niet alleen gevoelig voor dit soort geluiden, maar kun je ook ontzettend boos worden. Misofonie triggert dan iets in je hersenen. Het wakkert agressiviteit bij je aan, zonder dat je dat wilt. Ongeveer 0,5 procent van de Nederlanders heeft last van deze aandoening. Het is een neurologische (psychische) stoornis, die meestal ontstaat tussen je achtste en twaalfde levensjaar. 


Fotografie: sethdoylee

De symptomen kenmerken zich door haatgevoelens, irritatie en woede naar de mensen die het geluid maken. Voornamelijk eet-geluiden, maar bijvoorbeeld ook typen op de computer kan ergerlijk zijn. Het vervelende hiervan is dat het meestal gaat om de mensen die het dichtst bij je staan. Wanneer je last hebt van deze stoornis, raak je dus bovengemiddeld geïrriteerd door de mensen waar je het meest van houdt. Sommige mensen kunnen hun naasten minder goed om zich heen hebben door het geluid dat ze maken, wat op den duur kan zorgen voor een geïsoleerd leven

Die negatieve gevoelens die door de geluiden van anderen worden aangewakkerd, staan niet op zichzelf. Er komt vaak veel stress bij kijken, maar ook schuldgevoelens en schaamte. Er is gedurende de dag vaak een verminderde concentratie, angstgevoelens en een constant onbegrepen gevoel. Wanneer er geen geluiden aanwezig zijn, is iemand met Misofonie namelijk alsnog op z’n hoede. Angstig voor wanneer mensen wél geluid kunnen maken. Er is dus eigenlijk zelden een moment van rust. Alles om die geluidenen alles wat daarbij komt kijken te vermijden. 

De behandeling van Misofonie bestaat meestal uit cognitieve gedragstherapie. De negatieve gedachten, die hierbij de grootste rol spelen, worden door deze vorm van psychotherapie vervormd naar meer helpende gedachten. Zodat het leven, mét geluiden van anderen, steeds draaglijker kan worden. 

De Psycho Show

In De Psycho Show werd hier onlangs ook aandacht aan gegeven. Tijdens de uitzending werd gepraat met mensen die lijden aan deze aandoening. Hieronder vind je de aflevering waarin Misofonie besproken wordt. Daarnaast worden er – in deze uitzending maar ook in de andere afleveringen – nog veel meer Psycho dingen besproken. Stoornissen die je niet snel ergens anders voorbij ziet komen, niet op TV althans. Zoals het Alice in Wonderland-syndroom, waarbij iemand zichzelf of voorwerpen uit zijn/haar omgeving ziet vervormen. Maar ook thema’s als schaamte en angst komen aan bod. En in de laatste aflevering spraken Sophie en Filemon met twee gasten die ECT (Electro Shock Therapy) ondergaan. Heftige onderwerpen, maar de moeite waard om te kijken als je hier meer over wilt weten of herkenning uit wilt halen.


Bron: www.gids.tv

Je vindt de aflevering over misofonie hier: https://www.npostart.nl/

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

6 reacties op “Misofonie in De Psycho Show”

  1. Waarom staat er; “het is een neurologische (psychische) stoornis”

    Moet ik dit lezen als: het is soms aangeduid als neurologische, soms als psychische stoornis? Of is het een neuropsychologische stoornis?
    Neurologisch en psychisch is nl niet hetzelfde, neurologisch omvat ook niet-psychische ziektes als ms of spierziekte.

    1. Het zal op het grensvlak liggen, denk ik. Net als het benoemde Alice in Wonderlandsyndroom, dat is een vorm van epilepsie die een soort hallucinatoire symptomen geeft. Parkinson kan psychiatrische symptomen geven (en de medicatie ook)… het overlapt een beetje.

      1. Zo kunnen endocrinologische ziektes ook zich uiten in psychische symtomen, of geven medicaties voor reuma psychische bijwerkingen.
        Echt specifieke dingen zoals afwijkingen in de hersenen die psychische klachten geven vallen volgens mij onder neuropsychologie? Weet niet zeker.

        Ik benoem het vooral omdat er onder veel al het idee is dat “neurologie” iets te maken heeft met “psychiatrie”, maar dat is zeer zeker niet altijd het geval, zoals bij een neuromusculaire aandoening.

        En ben benieuwd waar dit onder valt.

        1. Ik heb eigenlijk geen idee of je dat neuropsychologie noemt! Feit is wel dat er natuurlijk overlap is tussen hersenfuncties en psychische klachten, dat bedoelde ik. En er zijn inderdaad ook veel ‘puur’ neurologische stoornissen.
          Zorginstituut Nederland schrijft overigens: "Onderzoekers en behandelaars wereldwijd zijn het niet eens over de vraag of de aandoening als neurologisch of psychiatrisch geclassificeerd moet worden." En als we de Nederlandse overheid dan mogen geloven, is de wetenschap er zelf dus ook nog niet over uit of het nou neurologie of psychiatrie is. 😛

    2. Het is zowel psychisch als neurologisch, aangezien de hyperfocus in stand gehouden wordt en verergert door een verkorte route in de hersenen, die van de thalamus direct naar de amygdala gaat, in plaats van van de thalamus, via de prefrontale cortex, naar de amygdala. Echter zijn de problemen die dit neurologisch te korte weggetje veroorzaken psychisch en is psychotherapie (CGT en PMT) bewezen effectief bij deze aandoening. In de kern is het dus een neurologisch probleem, wat psychische problemen veroorzaakt en een psychiatrische oplossing kent.

  2. Interessant artikel, de psychologie show is trouwens ook interessant!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *