Moeilijke ochtenden met een eetstoornis

Al eerder schreef ik een blog over waarom het ‘s avonds zo vaak mis lijkt te gaan. Dan was ik de dag zo sterk begonnen, ging alles goed, maar had ik in de avond toch een eetbui. Die blog kan je hier lezen. Maar in plaats van de avond, kan ook de ochtend juist een moeilijk moment van de dag zijn wanneer je worstelt met een eetstoornis of laag zelfbeeld. Een moment waarin nog alles mogelijk is, wat veel druk op je kan leggen. Het moment waar je de dag goed of slecht begint. Het moment waarop het dagelijkse leven, dat zo lastig kan zijn, na een nacht slapen ineens weer op je afkomt. Voor sommigen is de ochtend een beladen momenten. Voor die mensen is deze blog.

Start ik de dag goed of slecht?

Ik ken die ochtenden wel. Wanneer je opstaat en je hoofd meteen al bezig is met het uitrekenen van calorieën. Dat je al je kleren lelijk vindt staan en je ongelukkig wordt van het staren naar je spiegelbeeld – al lukt het je ook niet te stoppen met staren. Dat de eetbui al heeft plaatsgevonden nog voordat je aan je ontbijt had gedacht. Dat na een slechte nacht slapen de energie en motivatie ver te zoeken zijn. Dat angst, verdriet en eenzaamheid overheersen. Ja, die ochtenden, ik ken ze goed. En tijdens zo’n ochtend is het lastig om te bedenken dat de dag nog een andere wending kan nemen. Na een eetbui vóór tien uur ‘s ochtends heb ik vaak ‘laat maar’ gezegd, de boel de boel gelaten, waarna ik van eetbui naar eetbui leefde, tot ik eindelijk weer naar bed mocht.


bron foto

Een goed begin is het halve werk, zeggen ze. Maar een slechte start wil niet altijd zeggen dat alles dan ook meteen over is. Het is een quote uit het nummer ‘Donker Hart’ van Bløf; een nummer dat ik in de tijd van mijn eetstoornis vaak heb geluisterd. Vaak dacht ik: laat maar, het maakt niet meer uit. Maar het maakt altijd uit. Het is niet over met een slechte start. En je kan ook altijd ‘opnieuw beginnen’. Ik noem het tussen aanhalingstekens, omdat ‘opnieuw beginnen’ voor mij soms kan voelen alsof het vanaf dan dus wel goed moet gaan, maar alles in het leven gaat altijd met ups en downs. Ook een dag zal nooit volledig goed of volledig slecht zijn. Er zullen altijd dingen zijn die tegenzitten, meevallen, rot zijn, fijn zijn. En de balans daarin wisselt natuurlijk altijd, maar na een vervelend ochtend kan je net zo goed nog fijne momenten hebben later op de dag. Of ze misschien een beetje maken! Júist bij een slechte ochtend kan je misschien kijken naar wat je dag bewust wat fijner zou kunnen maken. Het maakt altijd uit.

Hoge verwachtingen van de dag

Wat niet hielp bij de tegenslagen die ik in de ochtend al kon ervaren, waren de hoge verwachtingen die ik van mezelf en dus van mijn dagen kon hebben. Het begin van de dag; alles kan nog! Maar wat lukt mij om waar te maken? Als ik toch even niet zo veel inspiratie of energie had als ik van tevoren had verwacht of gehoopt, kon me dat flink tegenvallen van mezelf. Als dingen in de soep liepen of anders uitpakten dan verwacht. Als het idee alleen al me ontzettend veel stress opleverde. Ik moet van alles! Maar van wie moet het? Wie stelt die hoge verwachtingen? Doe je dat zelf? Doen anderen dat? Of denk je dat anderen dat doen? En die verwachtingen; helpen ze je je? Motiveert het? Inspireert het? Laat het je beter voelen? Of legt het vooral de nadruk op wat niet zo goed wil lukken? Omdat de lat te hoog ligt. We niet perfect zijn. Niet alles kunnen. Ook maar mens zijn?

In de avond kon ik dit wel eens makkelijker loslaten, dan was ik alweer met mijn hoofd bij de volgende dag: dan zal het beter gaan! Ik was altijd zo gefocust op moeten verbeteren, omdat ik bang was om niet te voldoen. Maar wat gaf het een rust om gewoon te mogen zijn en het wel te zien. Daarvoor was het belangrijk om mezelf goed genoeg te leren vinden zoals ik ben, maar andersom werkt het ook. Probeer de verwachtingen eens los te laten en kijk wat het met je dag en met jou doet. Wat een rust en ruimte het kan brengen. En dat betekent niet dat je niet mag groeien of ontwikkelen. Dat je niet je best mag doen. Maar dat niet jouw hele eigenwaarde er vanaf hoeft te hangen. Dat goed ook goed genoeg is. En goed is het al veel sneller dan je misschien zou denken.

Fijne ochtendrituelen

Je hoeft geen perfect ochtendritueel te hebben om een fijn leven te lijden, maar een prettig ochtendritueel kan wel iets toevoegen als het bij je past. Wat een fijn ochtendritueel is (of fijne gewoontes in de ochtend, als je het liever zo noemt) kan voor iedereen verschillen. Zelf vind ik het prettig om op tijd op te staan echt even de ochtend voor mezelf hebben. Dat ik niet meteen door hoef te racen. Even rustig kan opstarten met (jawel, nog steeds) Goede Tijden, Slechte Tijden en een ontbijtje. Soms doe ik weer een periode yoga of maak ik even een wandelingetje buiten. Het verschilt altijd een beetje, maar die tijd voor mezelf doet me wel goed.

Hoe zou jij jouw ochtend het liefst indelen? Vind je het fijn om meteen wat werk te verrichten of heb je ook liever even tijd voor jezelf? Sta je echt stil bij of iets goed voor je is of dat je het gevoel hebt dat je iets móet om dat je het beter vindt. Want niks is goed of slecht, het kan allemaal, het gaat om wat goed voor jóu is! Pas fijne gewoontes toe in je ochtend als dit vaak een lastig dagdeel voor je is. Ik schreef al eerder een blog over mijn fijne gewoontes. Wat zijn jouw fijne gewoontes? Ook schreef ik een blog voor als je een moeilijke start hebt in de ochtend. Hierin vind je allemaal tips en houvast, waarvan je kan kijken of ze wel of niet bij jou passen. Neem mee wat waardevol is en laat liggen wat niet van toepassing is. Dat mag met alles. 

Wat is voor jou een fijne manier om de dag te beginnen?


 Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

5 reacties op “Moeilijke ochtenden met een eetstoornis”

  1. Heel herkenbaar, dat als een dag ‘verkeerd’ begint het lastig is om de knop nog om te zetten… Voor mij werkt het ook goed om vroeg op te staan en de tijd te nemen om even te bewegen (yoga, rustige workout), op mijn gemak te douchen en rustig een theetje te drinken, voor ik echt begin met werken. Ben nog aan het werken met me toch oké voelen als ik niet de tijd heb/neem om dat ritueel uit te voeren.

  2. klein blokje om voor rust in mijn hoofd en daarna ontbijten!

  3. Ik heb dat inderdaad ook, heel herkenbaar. Maar ik heb dat ook met weken of zelfs maanden. Als ik op een maandag een eetbui heb, kan ik gerust de hele week denken "laat maar" de week is toch al verpest. Of in het begin van een maand "volgende maand probeer ik wel weer" terwijl er nog zoveel dagen over zijn om het anders te doen ipv te blijven hangen in eetbuien. Lastig te doorbreken dit, vind ik

  4. Ik vond mezelf disciplineloos, en zou volgende dag of week wel opnieuw beginnen want het was toch al verpest.

    Tot ik voor het eerst sinds hele lange tijd het woord consistentie hoorde. Toen ging er een knopje in mij om.

    En niet zo lang daarna besefte ik me iets: een jaar heeft 365 dagen. 365 keer keer mijn best doen! Dagen zijn voor mij behapbaarder dan maanden/jaren.

  5. Nu heb ik hier gelukkig geen last meer van maar ik herken het wel heel erg uit m’n eetstoornis verleden..

    Ik vind haasten echt verschrikkelijk dus zet m’n wekker altijd ruim van te voren zodat ik echt even de tijd voor mezelf heb. Fijne muziek in m’n oren, terwijl ik mezelf klaar maak en daarna lekker ontbijten en wat lezen. Heerlijk, zo’n ochtend ritueel!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *