Op televisie en op YouTube zie ik overal mensen met prachtig witte tanden. Sommige tanden zijn zo wit, dat ze bijna licht geven in het donker. Als kind benadrukte mijn moeder altijd dat ik tweemaal daags (liefst driemaal) mijn tanden moest poetsen. Ik zou haar hier later heel dankbaar voor zijn. Ik vond dit allemaal een beetje onzin en overdreven, maar poetste wel altijd netjes mijn tanden. Er was onder jongeren in mijn tijd nog vrij weinig aandacht voor de witheid van je tanden, enkel voor de stand ervan. Inmiddels is dat flink anders en vraag ik mezelf weleens af of ik mijn tanden moet bleken.
Ondanks dat ik (bijna) altijd netjes voor mijn gebit heb gezorgd, zijn mijn tanden niet helemaal wit meer. Mijn hoektanden zijn bovendien zichtbaar gelig. Ik drink veel koffie en regelmatig thee, iets wat natuurlijk voor de nodige verkleuring van je tanden zorgt. Je hebt dat niet door, het gaat heel geleidelijk. Het laten bleken van tanden is de afgelopen jaren steeds normaler geworden. Zoveel mensen doen het. Ze draaien er hun hand niet voor om. Dit maakt dat de kleur van mijn tanden steeds meer afsteekt tegen de kleur van de tanden van mensen die ik op televisie of bijvoorbeeld YouTube zie. Natuurlijk wil ik ook best mooie, witte tanden, maar er zijn toch twee dingen die me hierin tegenhouden.
Het eerste punt is mijn eetstoornis verleden. Ik heb in de periode dat ik aan boulimia leef flink veel overgegeven en mijn tanden hiermee aardig beschadigd. Plotseling had ik in één klap maar liefst 6 gaatjes. In welke mate de kwaliteit van mijn glazuur is aangetast, weet ik niet, maar daar vrees ik wel voor. Het bleken van je tanden vraagt wel om een paar stevige tanden. Het laten bleken van tanden die al zoveel te verduren hebben gehad is daarom nogal een risico. Ik wil niet de rest van mijn leven gevoelige tanden hebben omdat ik ze zo nodig een paar tinten witter wilde hebben. Dat is het niet waard.
Het tweede punt ligt wat ingewikkelder. Ik merk dat ik mijn eigen tanden vergelijk met hetgeen ik om mij heen zie en daardoor minder tevreden ben met mijn eigen tanden. Eigenlijk slaat dat nergens op, want ik mag in mijn handen knijpen met zo’n sterk gebit. Natuurlijk is mijn gebit niet perfect, maar het is tot dusver wel heel gezond en sterk en is dat niet goed genoeg? In onze huidige maatschappij is dat voor velen helaas niet goed genoeg. Ga ik hier ook in mee of blijf ik bij mezelf en verbleek ik niet met de rest? Ik zou het namelijk vervelend vinden als anderen mijn gebleekte gebit zien en zich hierdoor onzeker gaan voelen over hun eigen gebit….
Ligt het werkelijk zo ingewikkeld of kan je het laten bleken van je tanden inmiddels vergelijken met het laten kleuren (of bleken) van je haar? Is het bijna net zo gewoon en geaccepteerd? Als ik mijn haren kleur hoor ik niemand zeggen dat het onzin is en zonde en dat ik blij moet zijn met mijn peper & zout kleur. Als ik morgen zou zeggen dat ik mijn tanden ga bleken, krijg ik hoogstwaarschijnlijk ook flink wat kritische reacties. Waar zit hem dan het verschil in? Ik weet het eigenlijk niet. Misschien is tanden bleken over 5 jaar inderdaad wel net zo normaal als je haar verven en zijn we nu gewoon nog een beetje ouderwets.
Vooralsnog kies ik ervoor om mijn tanden niet te laten bleken, maar het blijft verleidelijk. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over het bleken van je tanden? Is het vergelijkbaar met het verven van je haar of is het meer te vergelijken met het gebruiken van botox?
Let me know ♥
Geef een reactie