Mommyrexia

Anorexics, drunkorexics, manorexics, tanorexics en nu hebben we ook de term ‘mommyrexics’ ofterwel Mommyrexia. Dat is de nieuwe benaming voor de groep zwangere vrouwen die er wanhopig alles aan doet om in de negen maanden zwangerschap zo min mogelijk aan te komen.

The New York Post meldt dat celebrities als Victoria Beckham en Rachel Zoë het voor elkaar krijgen om tijdens hun zwangerschap relatief dun te blijven. En niet alleen dat, ook nadat ze zijn bevallen lukt het ze weer heel snel terug “in shape” te zijn. 

Deze trend is ook iets waar winkeliers op moeten reageren: babywinkel-eigenaresse Rosie Pope, vertelt dat ze Xsmall kleding moet toevoegen aan haar zwangerschapskledingcollectie. ###

Risico van dit “zo min mogelijk aankomen” gedurende de zwangerschap is sowieso vroeggeboorte. Iets om niet mee te experimenteren lijkt me….?

Maar wat is dan eigenlijk normaal?
Volgens de Mayo Clinic is het aantal kilo dat een vrouw met ondergewicht moet aankomen ongeveer 14 tot 20 kilo. Een vrouw met een gezond gewicht moet ongeveer 12 tot 18 kilo aankomen en een vrouw met overgewicht 7 tot 12 kilo.

Wat vind jij ervan dat vrouwen proberen zo slank mogelijk te blijven tijdens hun zwangerschap?

Hoe zou JIJ het later doen?

CNN:

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

24 reacties op “Mommyrexia”

  1. Ik snap dat die vrouwen dun willen zijn/blijven tijdens hun zwangerschap, maar ik zou zelf nooit het leven of de gezondheid van mijn kind op het spel zetten voor mijn figuur..

  2. het is te begrijpen dat ze dun willen blijven, maar als dat de gezondheid van het kind op het spel zet, gaat dat wel heel erg ver!

  3. Ik kan het niet begrijpen. Het is toch een wonder als je zwanger bent?! Het lijkt mij juist een motivatie om meer te eten want het leven van je baby wil je toch niet op het spel zetten?! Pas als het kindje gezond is en geboren zou ik me weer bezig houden met die kilo’s.

  4. Kan je een eetstoornis en/ of de jarenlange de angst om dik te worden en jezelf lelijke en dik te vinden dan zo even uitzetten?

  5. Mij lijkt veel aankomen tijdens de zwangerschap best lastig, maar ik zou er sowieso wel helemaal voor gaan omdat ik wel het best voor mijn kind wil.

  6. Je kan denk ik pas zeggen wat jij zou doen als het zover is. Die vrouwen doen het vast niet omdat ze niet van hun kindje houden. Wat hierboven staat: Je kan je eetstoornis en de angst om aan te komen niet voor 9 maanden opzij zetten. Anders doe je dat al wel veel eerder…

  7. Ik snap het niet. Dat ze dun willen blijven, ok, daar kan ik inkomen. Maar je hebt wel de verantwoordelijkheid over een nieuw leven, een kindje. Ik vind dat je dan inderdaad je eetstoornis even op de tweede plek moet zetten. Ik begrijp dat dat totaal niet makkelijk is, maar ik vind wel dat je die verantwoordelijkheid moet nemen. Ik vind niet dat je de gezondheid van een kindje op het spel kunt zetten om slank te blijven.

  8. Op t moment ben ik dat boek van Dick Swaab aant lezen, wij zijn ons brein. De gevolgen die daarin staan over slechte (eet)gewoontes tijdens de zwangerschap, kunnen ze enorm voor t kind zijn! Echt schrikbarend gewoon. Ik denk dat betreffende vrouwen dat zouden moeten lezen.

  9. ik ben 20 kilo aangekomen tijdens mijn zwangerschap omdat ik echt alles at wat ik wilde haha… dat was echt een omslag in mijn eetpatroon

  10. Ik ben totaal 4 kilo aangekomen en 5 kilo afgevallen.
    Zal het rekensommetje jullie besparen. Totaal zou ik in 7 mnd dus 9 kilo zijn aangekomen, ware het niet dat alles aan mij kromp op me buik na haha. Heb een hel schattig klein buikje gehad.

    Ik zeg 7 mnd want mijn kereltje is idd te vroeg geboren. Maar niet vanwege mijn (onder) gewicht. Heb geen ES!!!
    Dus ook als je geen ES hebt komt het voor dat je te dun bent tijdens een zwangerschap.
    Overigens heb ik niets gedaan om aftevallen.

    Heb de 2e mnd gewoon niets binnen kunnen krijgen!!! alles wat er in ging kwam er gelijk weer uit. En daarnaast had ik veel stress. Overigens is me zoon nu geheel gezond!!!

    Liefs V

  11. Ow merk bij terug lezen dat ik wel heel nadrukkelijk schrijf: “Heb geen ES!!!”
    Zo bedoek ik dit overigens niet als negatief!!!
    sorry ;(

  12. Net als Haley vind ik dat je de verantwoordelijkheid moet nemen. Ik zou er alles aan doen om mijn es op de tweede plaats te zetten. Ik snap ook wel dat dat heel lastig is, maar ik zou het toch proberen. In mijn familie is er een kindje dood geboren en ik zou het mezelf nooit vergeven als dat bij mij ook zou gebeuren doordat ik mijn es niet op de tweede plaats kon zetten. Maar ik snap ook echt wel dat dat heel moeilijk is.

  13. Ik ben van mening dat je je verantwoordelijkheid moet nemen op het moment dat je zwanger bent. Je hebt zelf een aandeel in je zwangerschap, je hebt ervoor gekozen de zwangerschap niet af te breken, dan moet je er ook voor kiezen je kindje zo gezond als mogelijk op de wereld te zetten.

    Dat het lastig zal zijn opeens gezond te eten, goed voor jezelf te zorgen en de kilo’s erbij te zien komen, dat zal ik niet ontkennen. Het lijkt me, op het moment dat je nog een eetstoornis hebt, heel moeilijk om zwanger te zijn en goed voor jezelf te zorgen. Desalniettemin vind ik dat je de verantwoordelijkheid hebt.

    Het ongeboren kind heeft niet gevraagd om een moeder met een eetstoornis. Het ongeboren kind kan niets doen aan het feit dat de moeder een eetstoornis heeft. De moeder echter wel.

  14. Wil wel even reageren op dit onderwerp, heb het gelezen en er zullen idd vrouwen zijn die tijdens de zwangerschap zo weinig mogelijk proberen aan te komen en dit is vast niet de bedoeling van moeder natuur.
    Maar iedere zwangerschap is anders, de ene komt nou eenmaal bijna niets aan in de zwangerschap (of valt zelfs af) en een ander komt wel 30 kg aan.
    En zo is het ook met de kilo’s na de tijd, de ene hoeft er niets voor te doen en is ze binnen een week! kwijt en een ander komt er nooit meer af…
    Zelf kwam ik ook maar weinig aan tijdens de zwangerschap maar heb m’n kindje wel 2 weken te lang in m’n buik gedragen.

  15. Vrouwen die het niet aankunnen om aan te komen tijdens een zwangerschap zouden niet aan kinderen moeten beginnen maar eerst aan zichzelf moeten gaan werken!! Ik vind het walgelijk dat vrouwen de gezondheid van HUN KIND op het spel zetten omdat ze niet aan willen komen. Aankomen h00rt bij het zwanger zijn!

  16. Ik zou nooit spelen met de gezondheid van mijn kindje!
    Nooit!

  17. Ik ben het eigenlijk vrijwel helemaal eens met wat T al schrijft. Elke zwangerschap is anders, maar ook elk mens is anders. De een krijgt nu eenmaal een grotere buik en de ander een kleinere, dat is vooral hoe je lichaam gebouwd is en het omgaat met een zwangerschap. Net zoals je puntige, ronde, langwerpige buikjes hebt :).

    Maar als er echt bewust naar gestreeft word zo min mogelijk aan te komen, keur ik dat absoluut niet goed! Wanneer het je overkomt, dan kan je er gewoon niets aan doen. Net zoals wanneer het je overkomt dat je veel aankomt.

    Daarbij zeggen kilo’s op de weegschaal weinig. Gelukkig heb je een verloskundige/gynaecoloog en evt extra echo’s om de groei van het kindje te bepalen, in de gaten te houden en te volgen. Je kan immmers ook kilo’s aankomen, maar wat enkel vocht blijkt te zijn.

    Hier twee keer zwanger geweest! Ik denk zeker dat ik gedaan heb wat ik kon om keuzes te maken waarmee ik zo goed mogelijk naar de kinderen gekeken heb. Wel extra controle’s gekregen ivm tweelingzwangerschap en bloedverlies, maar niet speciaal ivm mijn es, hoewel daar uiteraard wel naar werd gekeken en over gepraat werd.

    Wij hebben drie heerlijke en gezonde kinderen gekregen gelukkig, iets dat mij bevestigd dat ik het ondanks mijn eetstoornis oke gedaan heb, al was het lang niet altijd vanzelfsprekend en/of gemakkelijk.

  18. Mijn moeder kwam niks aan tijdens de zwangerschap (alleen gewicht van mij toen in haar buik of course), ze woog voordat ze zwanger even veel als na de geboorte van mij.
    En ik ben harstikke gezond en mijn hersens zijn prima in orde ook! Ook niet te vroeg geboren.
    Maar het ligt er denk ik heel erg aan.. of het op een natuurlijke manier gaat (zoals bij mijn moeder) of op een onnatuurlijke manier, wat bij celebraties wel vaak zo is, die doen het als ware ‘expres’ dat niet aankomen en zorgen er bewust zo goed mogelijk voor dat ze niks aankomen. Ook al heb je een eetstoornis, ik vind de gezondheid van je kindje belangrijker. Kies je op dat moment voor je es, dan kies je dus ook voor een mogelijke miskraam of ongezond kind.

  19. Wat ik niet snap is dat die vrouwen sowieso zwanger willen worden ondanks dat ze zo bang zijn om dik te worden. Ik snap wel de behoefte om een eigen kindje te krijgen. Maar je kan niet verwachten dat als je dan zwanger bent dat je dan net zo dun blijft (of maar een paar kilo aankomt) als wanneer je niet zwanger bent. Het aankomen hoort nou eenmaal bij de zwangerschap. Het is 1 van de 2, of niet zwanger worden en dun/mager blijven (oftewel kiezen voor je eetstoornis in dit geval) of wel zwanger worden en gewoon normaal eten voor je ongeboren kind.

  20. wow, did is echt heel erg confronterend voor mij. Ik had nooit over mommyrexia gehoord, en voel me nu erg verdrietig. Hoe “in denial” kun je zijn? Ik besef dat ik niet wil accepteren dat zwanger zijn aankomen betekent. Ik heb al 13 jaar lang bulimia, dat zal het wel verklaren. Natuurlijk voel ik me schuldig en boos op mezelf. Waarom inderdaad kan ik dit niet loslaten voor de gezondheid van mijn kind? Hoe ziek ben je? Ik heb echt hulp nodig…

  21. Ik snap wel dat ze misschien bang zijn om dikker te worden en graag dun willen blijven. Maar ik zou dat dus echt nooit doen. Mijn babytje zou voor alles gaan. En ik zou juist trots zijn op mijn buik en die zou dan ook iedereen mogen zien. De gezondheid van mijn kind gaat voor.

  22. belachelijk je kiest in de eerste plaats altijd voor t kindje. mijn ervaring is ook meer dat het tijdens de zwangerschap nog wel redelijk toegestaan word maar er na dat het dan pas een drama word/

  23. Ik ben nu 15 en zwanger. Heb sinds ik 12 ben last van een eetstoornis. En geloof me maar dat dat lastig is! Mijn buik gaat groeien en de kilo’s vliegen erbij, maar zolang ik er aan blijf denken dat het voor dat kleine wondertje in mijn buik is, gaat het allemaal best goed. Blijf eraan denken dat er iets magisch groeit, binnen in jou.

  24. Tja, een baby verpest je figuur. En op dit moment zou ik zeggen dat ik sowieso daar te zwak voor ben, maar ook dat ik wel probeer slank te blijven, niet zo extreem als zij, maar wel dat ik na die tijd wel weer een beetje in figuur kom.
    Tegen die tijd wéét ik dat ik voor et kindje ga kiezen. Natuurlijk!
    Een leven is meer waard, dan een mooi figuur.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *