Nachtje sondevoeding? Dat is best duur….

Soms lees of hoor ik wel eens mensen praten over hun behandeling in de trent van “die stomme kliniek, ik doe er niets meer en kan net zo goed naar huis gaan!” Of ik lees over mensen die voor de 4de keer opnieuw in het ziekenhuis moeten worden opgenomen omdat ze dagen niets hebben gegeten en gedronken en daarom aan de sondevoeding moeten.

Nu wil ik absoluut niet met een beschuldigende vinger wijzen naar deze mensen, want voor een eetstoornis kies je niet. Nee, voor een eetstoornis kies je niet, maar wat je er vervolgens mee doet, daar heb je wel degelijk een keuze in.

Ga je in therapie, laat je je opnemen om je vervolgens tegen iedere hulp die je wordt geboden in te gaan en niets te doen van wat je gevraagd wordt, dan kies je er zélf voor om het gevecht (wellicht uit angst) niet aan te gaan en geen stappen vooruit te zetten.

bron foto

Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je werkelijk van je eetstoornis af wilt komen, dit in 99% van de “gevallen” mogelijk is. Een eetstoornis ís namelijk wel degelijk te genezen. Jij hebt de verantwoordelijkheid over jouw eigen leven. Natuurlijk is goede therapie en voldoende steun noodzakelijk, maar als die er is, heb jij voor een groot deel het heft in handen. Net als wanneer een alcoholverslaafde op een moeilijk moment naar een fles grijpt, kan jij ervoor kiezen op een moeilijk moment wel/ niet over te geven, wel/ niet te eten… etc.

Vaak zie ik echter meisjes die deze verantwoordelijkheid en “positieve keuzes” zo lang mogelijk uit stellen in de hoop dat anderen het voor hen oplossen. O.a. in de hoop gered te worden. Zo belanden zij dan keer op keer weer in een kliniek, ziekenhuisopname of aan een sonde. Dat is verdrietig voor de omgeving en weer een extra stukje verlies van een deel van iemands leven. Je gooit zo iedere keer een deeltje van je kostbare leven weg.

Kostbaar.

Ik had er nog nooit over nagedacht totdat iemand me vertelde hoeveel het kostte om een nachtje in een kliniek of een ziekenhuis te verblijven. Ik schrok ervan. De bedragen op jaarbasis zijn namelijk enorm. Daarom denk ik dat het soms goed zou zijn voor mensen om te weten hoe kostbaar een behandeling is. Hoe dankbaar we moeten zijn dat in Nederland dit allemaal mogelijk is zonder dat we er maar iets voor hoeven te betalen. In vele andere landen is dit absoluut niet mogelijk.

  • Eén week in een kliniek voor eetstoornissen: 1750 euro
  • De kosten van een gemiddelde eetstoorniskliniek in Nederland per jaar zijn in totaal: 4 miljoen euro
  • Eén week in deeltijdbehandeling: 750 euro
  • Eén dag/ nacht opgenomen (sondevoeding) in een ziekenhuis: 1500 euro
  • Eén dag/ nacht opgenomen in een academisch ziekenhuis 2500 – 5000 euro

Er wordt veel geklaagd over de hulp die er is en vaak ook terecht, maar als je goede hulp hebt, maak er dan ook alsjeblieft effectief gebruik van. Laat je helpen, laat je steunen en bedrieg de boel niet, want dat is in alle opzichten:

zonde….

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

75 reacties op “Nachtje sondevoeding? Dat is best duur….”

  1. wooohh… :O dat is idd enorm duur !!

    1. Het is idd duur maar we spreken hier ook over een zieke die hulp nodig heeft he.
      Niemand vraagt om ziek te zijn !!!
      Alle analyses in de geneeskundige zorg zijn duur maar we spreken hier wel van een mensenleven he

  2. Nou ja, zonder ook maar IETS voor hoeven te betalen is niet helemaal waar. We betalen natuurlijk wel de zorgverzekering ed! Maar dat staat natuurlijk niet helemaal in verhouding. Het is veel geld idd!

  3. Daarom hebben we verzekeringen en daarom betaal ik mijn premie.
    En ik ben een heel duur persoon (a) Maar ik werk ook weer voor de samenleving 😉

  4. dat is echt veel geld… en dan zeker zonde om een week van te verkloten… goed om hier iets bewuster van te zijn.

    Ben het niet met Marjolein eens. Die verzekering staat niet in verhouding tot deze kosten & IEDEREEN betaalt die verzekering..

  5. Heel fijn dat jullie allemaal goed verzekerd zijn (dat zijn we verplicht allemaal), maar missen jullie de punt van deze blog niet een beetje.
    Je hoeft het meerenedeel niet zelf te betalen *omdat* we allemaal goed verzekerd zijn in dit land, maar ga wel bewust om met de hulp die door ons allemaal, inclusief jezelf, betaald wordt!

  6. Ik ben het hier helemaal mee eens.

  7. dat vind ik wel heel duur hoor! ze kunnen die mensen vast wel goedkoper helpenn….

  8. Ik kreeg vandaag de rekening van mijn zorgverzekeraar met specificatie. Daar stond ook de kosten van mijn behandeling bij. Tsss! Daar schrok ik van! Gelukkig hoef ik er maar 5% ofzo van te betalen, maar dan nog! Het maakte me wel even bewust van hoeveel ik eigenlijk kost.

  9. Het is kostbaar ja.. en ik krijg er dan een schuldgevoel van die zegt: dus jij gaat dat niet doen want het kost hartstikke veel geld, jij gaat het maar lekker allemaal zelf oplossen!
    Voor mij betekenen die bedragen echt een hele erge druk, die ertoe leidt dat een behandeling mij niet waard is. Dus ik weet niet wat ik met dit artikel moet.

  10. @Joke, ja het is een complexe ziekte, welke is dat niet? Maar als je met een sonde in je neus in het ziekehuis belandt dan kan je mij niet wijs maken dat je nog in de ontkenningsfase zit hoor! Kom op!

    1. Dit is zo niet waar. Je ziet het niet, je bent verblind, je bent gestoord jn je hoofd. Je ziet alleen nog wat je wel kan en gebruikt dat als bewjjs. Maar je wodd gek van de aandacht en dan ook nig zo een rotsonde. Het is kut en je kan nog jn een ontkenningsfase zitren. Sommige mensen moet zelfs op de dag dat ze uit hebbben gevonden dat ze een eetstoornis hebben het zienkenhuis al in, stel dat is voor.

  11. heb 14 jaar ano en vele opname’s momenteel hebben we geldproblemen door de afbetalingen ervan. Ik ben van belgie en heb een ziekenfonds maar geen hospitalisatieverzekering omdat ik al een es had en dus overal geweigerd werd. We moesten dus alles grotendeels zelf betalen en in de eetkliniek betaalde ik dan 600-700 euro per maand en op de paaz in algemeen ziekenhuis heb ik op 4 maanden meer dan 2500 euro betaald. Het is dus allemaal enorm duur

  12. Ik vind dit artikel echt heel goed en het is voor het eerst dat ik zoiets lees, en dat vind ik fijn want ik dacht dat ik 1 van de weinigen was die er zo over dacht.
    Alleen denk ik dat het ook voor een deel uitmaakt of de behandeling patienten kan motiveren en minder angstig te maken om te genezen, en of die bij iemand past. en het lukt niet iedereen om het gevecht te winnen, ook al gaat die ervoor.

  13. Sorry, ik vind dit artikels echt bullshit.
    Als je even een terug val hebt wil dat niet zeggen dat je niet wilt – het is niet dat je dan kiest voor een eetstoornis.
    Ik heb het zelf 3 keer tijdens mijn opname heel heftig meegemaakt.
    En geloof me, zo wil je je niet voelen – iedereen zou dan stoppen.

    Ik heb meiden gezien die ‘out’ gingen voor, tijdens en na elke maaltijd.
    Niet door te weinig suiker, maar uit een hele grote angst en dan is dat een lichamelijke reactie.

    Soms krijg je plus je opname nog iets heel heftigs te verwerken, of jij wilt therapie omdat je denk dat dat helpt en alles word afgewezen.

    Soms heb je een terugval en daar heb je niet altijd 100% controle over.
    Want je kiest er niet voor, als je daar bweust voor kiest dan ben je gestoord!

  14. omg ik ben/was duur!
    maar ik vind dat dit artikel wel een beetje beschuldigend wijst.. je doet het echt niet expres. echt niet om mensen dwars te zitten of om duur te willen zijn of omdat je zo graag sondevoeding wil oid.
    het IS geen keuze

  15. Volgens mij staat dit er duidelijk in

    “Nu wil ik absoluut niet met een beschuldigende vinger wijzen naar deze mensen, want voor een eetstoornis kies je niet. Nee, voor een eetstoornis kies je niet, maar wat je er vervolgens mee doet, daar heb je wel degelijk een keuze in.”

    De kern is vooral: hulp is kostbaar, maar er goed gebruik van!

    en natuurlijk kan ieder mens terugvallen en die je dat niet met opzet

  16. aan de ene kant een heel goed stuk. stuk bewustwording. al kun je naar mijn mening deze bedragen niet in vergelijking trekken met de waarde van iemands leven. ik heb een maand op de paaz gezeten en heb echt heel veel verzet getoond, ik wilde totaal niet, maar als ik daar niet was geweest, was ik er nu niet meer. dus hoe bepaal je dan of een opname zin heeft of niet? en hoe bepaal je dan of het weggegooid geld is?

    krijg hier behoorlijk het gevoel van dat ik veel te duur ben en het niet waard ben, omdat ik vaak terugval, niet altijd mijn beste motivatie paraat heb…
    en dat terwijl ik keihard knok om me staande te houden, om me levende te houden. wie zegt er dan dat het te duur is om mij op dit pad te houden. dus volgende keer als ik terugval en ik mis motivatie moet ik gewoon door blijven lopen?mogen ze me niet opnemen, want “het heeft toch geen zin?”.

    en idd ik kies absoluut niet voor dit leven met eetstoornis. ik heb niet gekozen voor het ziek worden en ik kies al helemaal niet voor het ziek blijven!(heb vaak genoeg discussies met mensen hierover, maar dat heeft totaal geen zin…ik weet waar ik voor kies of niet voor kies, als een ander t anders ziet moet ie dat vooral blijven doen zo, maar niet mij gaan verwijten dat ik kies voor een ziek leven)

    anywayz…vind t n dubbel stuk, daar kwam mijn eerste gedachte op neer XD

  17. Ik weet niet… vind het meer wel nuttige informatie ofzo… maar om nou te zeggen dat ik daarom beter ga worden… nee… dat moet ik echt zelf doen met eigen motivatie. En geld speelt daarin geen rol voor mij.

  18. ik begin me alleen maar schuldig hiervan te voelen…voel me al zo schuldig..:S

  19. Dan heb je het echt niet goed gelezen, manoniempje!

  20. dan moeten ze de kosten maar wat verlagen 😉 ik doe dit ook niet voor mijn lolletje.

  21. Ik vind dat de gezondheid van iemand wel voorkomt op de prijs hoor! Als je geholpen bent na pas een jaar of 2 opname-oke dat is waarschijnlijk heel duur -maar je bent dan gezond, is dat niet iets van onbetaalbare waarde voor zowel jezelf als je omgeving?

  22. Misschien kost een es-kliniek 4 miljoen per jaar… maar dat is niks als je kijkt naar hoeveel geld er verspild wordt aan griekenland op t moment.

  23. Denk dat mensen die denken zich op te laten nemen, door dit soort artikels kunnen gaan denken: geef die behandeling maar aan iemand die echt beter wil worden. Met als gevolg dat mensen langer alleen blijven zitten met hun es.

  24. Enehh!!!
    Wat denk je dat een eetstoornis alleen al kost!!
    Eetbuien,pillen,bij voeding etc. dat kan ook hele jaren door gaan

  25. Om heel eerlijk te zijn vind ik dit nogal kapitalistisch overkomen. Ook al meldt je aan het begin van het stuk dat je geen beschuldigende toon aan wil slaan, krijg ik dit gevoel wel heel sterk door de gebruikte toon en schrijfstijl in het stuk. Daarbij klopt het dat behandelingen duur zijn en dat we G’d op onze blote knieen mogen danken voor verzekeringen en hulp, maar vind ik de waarde van een mensenleven en de financiele waarde van een behandeling niet hetzelfde. Ik ken genoeg meiden die dolgraag van de eetstoornis af willen, maar die zelf nog met allerlei moeilijkheden (geen voedselzaken, maar emotionele problemen, trauma’s, omgeving en ga zo maar door) waaruit ze nauwelijks motivatie kunnen putten, waar ze nog tegen erg veel onbegrip stuiten en waar ze ook het gevoel hebben vooral met zichzelf opgescheept te zitten.
    Bovendien zeggen de kosten van een behandeling bar weinig over de kwaliteit van de behandeling zelf. Meer geld investeren betekent niet automatisch kwalitatief betere behandelingen.

    Geld is niet de oplossing voor het overkomen van een complexe stoornis of minder of meer. Anders had ik mezelf er al lang uitgekocht.

  26. in principe een goed stuk! alleen moet je niet vergeten dat veel opnames gedwongen zijn (vooral onder de 18jr).. ik ben 4x opgenomen, maar daarvan 3x gedwongen..

    nu ik 22 ben en uit mezelf in therapie ben gegaan, zie ik idd wel dat er soms meiden bijzitten die er echt met de pet naar gooien, en dat is ontzettend demotiverend en idd geldverspilling, deze meiden kunnen beter terugkomen als ze er klaar voor zijn. Zolang je er niet klaar voor bent heeft therapie weinig zin, is mijn mening.

    Maar idd wat verschrikkelijk duur.. Ik loop altijd te klagen dat de CZ zo duur is, maar ik snap nu waarom hihi.

  27. Ik vind dit een belachelijke post en het maakt me werkelijk boos!!! Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien zeg ik iets wat al gezegd is. Maar 1. dat je in 99% van de gevallen kan genezen als je maar genoeg wilt: zo makkelijk ligt het niet. Natuurlijk heb ik het heft wel in eigen handen en overkomt het me niet. Maar denk je dat ik voor de lol een eetstoornis heb? Ik doe mezelf er veel tekort mee en als ik een pil kon slikken waarmee ik het allemaal achter me kon laten zou ik het direct doen. En 2. die bedragen zijn inderdaad belachelijk duur, maar het is ook maar relatief (er verdienen ook mensen hun brood mee, wat dacht je een simpele drempel in de weg kost, en hoeveel geld er aan onzinnige dingen wordt uigegeven door de overheid, etc.). En bovendien, afgezien van een schuldgevoel haalt dat financiele plaatje me echt niet over de drempel om te genezen. Bovendien is de laatste keer dat ik opgenomen was al ruim vijf jaar geleden.

  28. Misschien bezuinigen op het eten, als daar toch niemand blij van wordt?

  29. Ja oke het is enorm duur allemaal… maar dat is alles in de zorg; en dan zou iedere patient met wat voor aandoening dan ook zich enorm schuldig moeten voelen. En tja, een schuldgevoel zal – zeker bij eetstoornissen – echt niet helpen in de genezing, misschien juist zelfs verslechteren. Het beeld wat je van jezelf hebt is toch al niet zo positief, en dat verandert na het lezen van deze post echt niet in positieve zin, zo van: ”maar nu kan ik ineens wel beter worden omdat ik me zo schuldig voel over wat ik allemaal kost.” Zo werkt het gewoon niet.

  30. Niemand hoeft zich schuldig te voelen. Volgens mij missen veeeeeel mensen de kern van de boodschap:

    De zorg is duur, dus krijg je het aangeboden, probeer er effectief gebruik van te maken. Het is luxe dat het in Nederland allemaal “gratis” kan.

    Opmerkingen over terugvallen en gedwongen opnames hebben niets te maken met deze blog. Al kan je je afvragen als je voor de derde keer gedwongen aan de sondevoeding moet, of je hier zelf niet ook een rol in hebt….

  31. ik ben het met jou eens “katjing katjing” dat veel mensen de kern van de boodschap missen!!

    je laatste opmerking vind ik wel een beetje vreemd.. als eerste bedoelde ik met mijn reactie te zeggen dat je meerdere dingen mee moet nemen. en dat situatie’s voor iedereen anders zijn! en als je als 12/13 jarige midden in een eetstoornis zit, besef je denk ik niet echt dat therapie je echt goed doet en dan kan je niets doen aan 3 gedwongen opnames..

  32. woooow das duur!:O

  33. Ik vind het echt belachelijk….
    Niemand kiest bewust voor zijn eetstoornis.
    Want iedere eetstoornis patient hoor ik zeggen dat hij of zij gelukkig wilt zijn.
    Alleen ze/en ik weten/weet soms niet helemaal hoe.

    En dan is het bullshit om te zeggen pak die hulp aan.
    Want soms wil je niet maar moet je om in leven te blijven…

    Want wie begint er nou aan een behandeling en denkt 100% ik wil er van af.
    Want als je dat zo goed weet en beseft, dan kan je het ook wel alleen.

  34. ik vindt het jammer dat het merendeel de kern van deze blog mist.

    Er staat toch echt: ‘Nu wil ik absoluut niet met een beschuldigende vinger wijzen naar deze mensen, want voor een eetstoornis kies je niet.’

    En dat weten we allemaal hier. Het punt in deze blog is dat wij deze hulp ‘gratis’ kunnen krijgen en dat deze kostbaar is en we deze hulp met beide handen moeten aangrijpen.

    Niks mis mee lijkt me. Als je een Amerikaan zou zijn, was er een grote kans geweest dat je al deze hulp ZELF zou moeten betalen. En misschien zou je dan geeneens hulp kunnen krijgen, omdat deze gewoonweg te duur is. Of torenhoge schulden krijgen. Dat zou pas erg zijn!

  35. Een erg naar stukje.

    Niet met de beschuldigende vinger wijzen?
    Gebeurt indirect wel degelijk.

    Jij bent te duur.
    Jij doet niet goed genoeg je best.

    Ik ben blij dat ik dit niet heb hoeven lezen toen ik op mijn dieptepunt zat.

    En inderdaad (zie een vorige reactie), wie begint er nou aan een behandeling met een 100 procent overtuiging van een stoornis af te willen.

    Zullen we dat doen, leugendetectors aanschaffen en alleen mensen toelaten die heel erg kansrijk zijn??

  36. @Jane en ook jij leest het stuk niet goed! er staat nergens jij bent te duur of jij doet niet genoeg je best! Lees de reactie van roses eens boven je!

  37. Het staat er inderdaad niet letterlijk.

    Maar ik zou wel willen weten wat de schrijfster dan wil met mensen die hulp met een halve hand aanpakken, ipv met beide handen.

    Moeten die terug naar huis?

    Want als dat zo is zegt ze eigenlijk dat ik geen hulp had mogen krijgen. Ik had verborgen agenda`s en nog wel meer.

  38. Als eerste complimenten voor de schijfster! als je een mooie discussie teweeg kunt brengen, heb je naar mijn mening, een goed stuk geschreven!!

    ten tweede, lezers, hoe je dingen oppakt, is aan jezelf, daarvan kan je de schrijfster niet de “schuld” geven! hou heb bij jezelf, de meeste reactie’s zijn invulgedachte. Daar kan je niemand anders de “schuld” van geven behalve jezelf. Denk dat de meerderheid van de reactie’s maar eens gerelativeerd moet worden….

    ik denk dat iedereen de reactie van “Roses” maar eens moet lezen! goede reactie!

  39. De mensen die zo boos maken om dit artikelen en de clue er van niet kunnen of willen zien, zouden eens bij zichzelf moeten nagaan waarom ze zoveel weerstand hier tegen ervaren? Misschien zit er juist voor jullie, stiekem wel een kern van waarheid in??
    Succes allemaal!

  40. inderdaad een grote inpleeg op je portemonnee.

  41. tjee,wat duur zeg!

  42. Denk je geld te kunnen besparen op voedsel, krijg je dit!

    (ironie)

  43. Op zich vind ik het heel goed dat de kosten van een behandeling eens in beeld worden gebracht, maar – zoals al meerdere mensen hebben gezegd – ik vind het ook heel lastig. Als persoon met een eetstoornis voel je je bezwaard door de kosten, het is een extra druk om beter te worden..

    Ik vind ook dat je de totale inzet van iemand met een eetstoornis niet maximaal kan verwachten. Want als het zo makkelijk zou zijn dan was iedereen er toch zo vanaf ? Je vecht, maar elk moment, elke seconde is er iets in je hoofd dat zegt dat je het tegenovergestelde moet doen. Dus wat is je echt inzetten ?

    @Ikke ‘Maar als je met een sonde in je neus in het ziekehuis belandt dan kan je mij niet wijs maken dat je nog in de ontkenningsfase zit hoor! Kom op!’ Misschien geloof jij het niet, maar het is toch echt wel eens zo. Toen ik aan de sonde lag was ik er nog steeds heilig van overtuigd dat ik te dik was, dat ik nog bij lange na niet ‘extreem’ genoeg was om anorexia te hebben. Het is misschien heel onlogisch hoe een eetgestoorde persoon denkt, maar zo is het nu eenmaal.

    Aan de schrijfster. Je hebt een goed stuk geschreven, al is het denk ik voor sommigen ( waaronder ikzelf ) lastig om niet toch die beschuldigende vinger te voelen.

  44. Nou die schrijfster zal Scarlet wel zijn..

    Ik vind het echt een super belachelijk stuk! Ik ben het zo met Jane eens! Dat gelul over dat ze niet met haar vingertje wilt wijzen maar dit toch zeer indiscreet en indirect doet.
    Het woordje ‘maar’ ontkrachtigd de hele voorgaande zin

    @ESTHER, Ja hoor geloof je het zelf? De enige kern van waarheid zijn miss de cijfers. Als ze niet met haar vingertje had willen wijzen dan had ze dat hele BullShit stuk lekker achterwege moeten laten en mensen zelf in laten vullen wat ze met de feiten over het financiele kostenplaatje doen. Dan pas had de discussie neutraal gebleven!

    Enne een goede discussie?? Zo ken ik er nog wel een triljoen!
    *’Ik wil niet gek overkomen maar..’ ik zag net een ufo overvliegen.
    *’Ik wil niet discriminerend zijn maar..’ ik vind dat alle negers moeten oprotten uit dit land.
    *’Ik wil niet dom doen maar..’ de hoofdstad Amsterdam ligt toch in de provincie Friesland?
    Moet ik doorgaan?

    Echt typisch door iemand geschreven die of zelf geen eetstoornis heeft of zelf reeds genezen is en denk dat ze oppergod van de wereld is. Want ja als zij kan genezen moet immers dat iedereen kunnen toch?!

    Als je dit dan toch wilt posten wees dan zo stoer en haal dan dat BS verhaal lekker weg en vertel men de feiten. Want, die ‘maar’ ontkracht je hele voorgaande ‘objective’ menig weg

  45. o’ ik heb best wel veel geld op gemaakt een dag en nacht kliniek&&..6xweken kliniek +al heel lang poliklinische xx

  46. omg :O zoooooooo ontzettend duur

  47. Miss stom om zo te zeggen maar waarom geagiteerd reageren vanwege de feiten? Het is zoals het is mag dat niet gezegd worden?
    Ik kan me indenken dat het gevoel dat sommigen nav dat het stukje ervaren schuldgevoel oproept en dat is gewoon een rotmoment. Waarom voel je je schuldig maar vervolgens weet je de vinger naar de schrijfster te wijzen die het verreweg van goed weet te doen ? Noem haar scarlet het zal scarlet wel zijn … Achja al het maar een naam heeft. Als het scarlet is wil dank je wel zeggen tegen scarlet voor het pittige stuk 🙂 ! Ik sta erachter.

    En waarom?
    Het is logisch dat er een schuld is! Daarmee bedoel ik niet dat je slecht bent of wat dan ook maar even feitelijk objectief ” degene die op dat moment gebruikt maakt van ”
    Dus de reden subjectief houd ik er even buiten.

    Stel je koopt een zak chips die je leeg eet en vervolgens braak je deze uit. Dat is zonde, objectief het geld dat je beter extra in de kerkezak had kunnen gooien en subjectief , de pijn die je vanbinnen hebt , de worsteling met jezelf en de schade die je jezelf daarmee aandoet.
    Is zo iemand die braakt een bibmo? of een bitch ? Een naieve trut ? Nee toch ? Maar weer even terug naar die euro …
    Had die euro beter besteed kunnenn worden? Had het geld een andere rol kunnen spelen zodat je wel gelukkig bent en er iets leuks van hebt? Of de ander?

    Ik denk van wel ….
    Ik heb zelf een een behandeling overwogen die ik eigenlijk hard nodig had maar het werd toen die tijd nog niet vergoed en dus moesten mn ouders een hap geld betalen …..
    Ik heb het afgekapt want ik was het geld niet waard …
    Mn ouders smeekten me om het toch te doen omdat ze het zo belangrijk vonden maar ik hield vol ” nee is nee ”
    Mn ouders betaalden een emotionele prijs die veel duurder was dan de behandeling , en dat wist ik. Maar o wee als ze vertelden hoeveel verdriet ze hadden want dan barste ik!

    ” ZIe je we !, ik ben gewoon een trut ik ben ook niks waard, wat ben ik toch een rotkind ik verdien gewoon niks! ”

    En ik was laaiend op mn ouders want ze hebben me weer lekker een schuldgevoel aangepraat. Tja ik voelde me schuldig genoeg om de afgrond in te zakken dus ik deed nog harder mn best om af te vallen ( achteraf profeteerde ik van feedback , ik spaarde het op als inspiratiebron wat steeds groter werd vervolgens groot genoeg om het om te zetten in motivatie om nog slechter voor mezlf te zorgen ) En mn ouders, die hadden toch al een rotkind as die al zo dom en negatief over mij denken waarom moet ik dan nog wat voor hun doen of voor mezef als zij het ook al somber inzien?

    paar jaar later , heb ik eens weer hulp gezocht en ook dat koste. Ik voelde me uiteraard schuldig maar zou me nog schuldiger voelen het niet te doen! Immers mn gezin wil ook dat het goed met mij gaat! ik gelukkig hun gelukkig , hun gelukkig ik gelukkig.

    Het schuldgevoel daar kwam ik niet zo goed vanaf dus ik heb zelf een stuk betaald van de behandeling. Gewoon voor mn eigen ego-gevoel. En het gaf me een stukje bewustwording van de ernst van de situatie. Idd heel veel geld en heel veel zorgen. Het geld had ik onderschat maar de eetstoornis net zolief. Ik bedacht me toen, dat het niet de persoon is die zo duur is maar het ziektebeeld waar je mee te maken heeft kost veel tijd, geld, moeite en investering.

    Dus heel zakelijk ben ik schuldig?
    yep, ik heb te maken met een eetstoornis waardoor ik de hulp nodig heb en dat kost geld.

    nu komt het laatste.

    1. Schuldbewust?
    – investeren
    2. Schuldaanwijzend?
    – stilstaan of achteruit gaan?

    1. Als je je schuldig voet ben je bewust van de situatie en bewust wat de eetstoornis heeft aangericht. maar hoe ga je daarmee om? Investeer je net zoals iemand investeert in een bedrijf? Eerst kost het geld maar uiteindelijk pluk je de vruchten?
    2.Of wijs je iemand aan die jou eigenwaarde heeft verpest?
    Nu investeren? Echt niet? En waarom niet , omdat HIJ/ZIj mijn ego heeft verpest! Dus ik doe dus niks!

    EN dat merk ik dus een beetje de aanval. IS het realistisch om iemand schuldige te maken over jou handeling nav je emoties? Bepaal je die uiteindelijk niet zelf?
    Of is het de eetstoornisgedachte die het wel fijn vind om te profiteren van de mening van anderen? dIE JE MOOI OM KAN ZETTEN. Ik denk dat je daar eens na moet kijken voor jezelf.
    Gewoon eens eerlijk ….

    Net zoals kunfu panda in de film zei ” Het gaat er niet om waar je vandaan komt , het gaat erom hoe je ermee omgaat ”
    Ik denk dat dat belangrijk is .

    Ongetwijfeld zal ik wel een tegenberichtje terug lezen of mischien veel meer…..
    Het is dan maar zo , immers wie de schoen past trekt hem aan …

  48. ik snap zelf niet hoe sommige van jullie er zo nonchalant mee omgaan. Ik zelf ben ongewild veel te licht ben 168 cm xx kg en mama van 2 kleine kindjes ik vraag al 10 jaar hulp, krijgik niet omdat ik niet aan een eetstoornis lijd of ziekte heb die dit veroorzaakt. Bij mij heeft stress een enorme invloed. Ik doe alles om aan te komen. Iedere 2 uur eten volle producten gebruiken en enz… En ik mag niet aan de sondevoeding, ik mag geen hulp omdat ik t dus niet zelf doe. En kan me dus zo onwijs kwaad maken dat het dus wel vergoed wordt als ik hoor dat jullie meiden het jezelf aan doen en da wel vergoed krijgen.

  49. dat is best duur en dan te bedenken dat ik nu voor de 2e keer mn derde week in het ziekenhuis aan de sonde lig!

    maar ja pech voor hun als t zo duur is van mij hoeft die sonde en al dat dokters en ziekehuis gedoe niet laat mij maar lekker naar huis ZONDER sonde en dokterscontrole!!!!!

  50. @mama2

    pas op je woorden niemand kiest voor een eetstoornis

    en jij hebt dr duuidelijk geen

  51. Da’s nie weinig! :O

  52. “Of ik lees over mensen die voor de 4de keer opnieuw in het ziekenhuis moeten worden opgenomen omdat ze dagen niets hebben gegeten en gedronken en daarom aan de sondevoeding moeten.”

    Tja, die mensen willen gewoon -meestal onbewust- DOOD en klaar zijn met het leven. Zij zijn in elk geval wel de aller-, allerlaatsten die dat verblijf en die zonde willen. Nog minder dan mensen die hun been per ongeluk breken dat willen. Bovendien weet ik wel zeker dat -als ze nog dat kleine beetje energie hebben om helder te denken- dat ze zich extreem schuldig voelen over de kosten. Toen ik na mijn zelfmoordpoging naar het ziekenhuis was gebracht baalde ik nog wel het meest van de kosten voor de samenleving. (Voordat we dat gezeur krijgen; het was geen schreeuw om aandacht en ik baal nog altijd dat het mislukte…).

    “Eén dag/ nacht opgenomen (sondevoeding) in een ziekenhuis: 1500 euro
    Eén dag/ nacht opgenomen in een academisch ziekenhuis 2500 – 5000 euro”

    Heel duur ja. Maar ook dit zijn zaken die NIEMAND wil. Dus wat heeft het voor zin die prijzen te plaatsen? Als je in het ziekenhuis komt dan is dat omdat een ARTS zegt dat dat moet. Aanstellers zetten ze echt wel buiten de deur.

    Wanneer je in een ziekenhuis ligt is dat buiten jezelf om, en de reden maakt dan ook geen fluit uit. Hartaanval of ES zijn identiek; je lichaam trekt het niet en raakt permanent beschadigd of je overlijd zonder die ziekenhuisopname.

    De schrijfster is het vast ook roerend eens met de eigen bijdrage GGZ van € 200 uit 2012. Iedereen had een vast eigen risico van 220 euro voor de zorg; de eerste 220 moest je zelf betalen wanneer je zorg afnam. Maar, was je GEEST niet in orde dan betaalde je daarbovenop NOG eens 200 euro extra.

    Let op; spring je van een flat en overleef je dan betaal je 220 euro. Beroerte? 220 euro. Diabetes? 220 euro. Hersentumor? 220 euro. Suicidaal, depressief, angststoornis, autisme, eetstoornis enzo? 420 euro.

    Toch van de gekken dat als je hersenen FYSIEK wat mankeren (en dat kan snel 30.000+ euro gaan kosten) of welk ander lichaamsdeel dan ook dat allemaal eerlijk verdeeld word, maar is het (in principe altijd BUITEN je schuld om, kan dat van skateboarders, straatracers enzo niet zeggen!) in je hoofd niet in orde dan is het kennelijk “eerlijk” om je twee keer te laten betalen.

    Extra fijn omdat mensen in de GGZ zoals ik vaak zeer lang niet of zeer beperkt kunnen werken door hun stoornis, en dus minimale inkomens hebben.

    “Eén week in een kliniek voor eetstoornissen: 1750 euro”
    Na mijn zelfmoordpoging gaf de ziekenhuis psychiater me de “keus”: OF ik ging vrijwillig naar een algemene opname in een algemeen centrum, OF hij haalde een Rechterlijke Macht (RM), zodat hij me gedwongen kon laten opnemen.

    Jaja, je “kiest” er echt voor om opgenomen te worden. Niet altijd dus.
    Ik ben het eens dat als iemand zegt “Ik wil opgenomen worden en ik ga ervoor”, dat je dan zegt: “Niet stoppen nu, na X weken, we gaan goed en het heeft nu al veel geld gekost, zou zonde zijn dat te verspillen!” (Al kun je je afvragen of het verspilling is: al genoten behandeling heeft ALTIJD een invloed, die soms later pas duidelijk kan worden).

    In het algemeen zeg ik: Houd die prijzen lekker voor je, we hebben het al moeilijk genoeg om hulp aan te willen pakken vanwege een zeer laag zelfbeeld! Als ik van te voren had geweten hoelang ik bezig zou zijn bij de EMDR therapeute (heel veel voortgang geboekt!!!) dan had ik gezegd: Dat is te duur, dat ben ik GEWOON NIET WAARD. Dat is overigens buiten de zorgverzekering om.

  53. En nog iets: Heb nu verkennende gesprekken opgedrongen gekregen bij Rintveld, om te kijken of er toch geen behandelvraag is. Ondanks dat ik een paar keer zeer helder heb geweigerd en aangegeven alleen maar houvast en plezier te hebben van mijn gedachten en gewicht. Kost me elke week € 11,5 aan reiskosten met OV vanuit Weesp. En ik kom al maandelijks geld tekort na alle vaste lasten, o.a. van mijn begeleid woonvorm en een WAJONG.

    Mag dat bedrag ook in je lijstje, of is dat voor jou niet nodig omdat ik het zelf opbreng?
    Zijn tenslotte objectief gezien toch echt kosten van de eetstoornisbehandeling…

  54. Er lopen nu wel veel meiden hier te zeggen ‘Ja ik voel me schuldig blabla’ maar grotendeels ben je daar zelf ook bij. Dan steek je er of geen extra moeite in om tegen die eetstoornis te vechten of je geeft op..dan vind ik het zo zonde van die dag dat er besteedt wordt aan jou in zo’n ziekenhuis of kliniek die dan beter besteedt had kunnen worden aan iemand die wel beter wilt worden. Ook gekeken naar de kosten, maar vooral naar de plaats die dan bezet gehouden wordt.

  55. Goed dus dat deze prijzen wel geplaatst wordt voor een aantal die wel een eyeopener kunnen gebruiken.

  56. Hallo Medelezers,
    Even het volgende het is erg duur allemaal.
    Laten we in de eerste plaats eens dankbaar zijn dat dit in Nederland allemaal mogelijk is en dan gaan kijken naar wat het kost.

    Deze mensen met een eetprobleem is al een probleem op zich toch?
    En die zijn niet echt bezig met de kosten hiervan.
    Eigenlijk roepen deze mensen om hulp en de juiste hulp krijgen en ontvangen na een lang wachtlijst is soms erg lang,

    Wat ik er wel goed aan vind dat men eens ziet wat het kost maar het heeft verder niets te maken met de ziekte want je hele familie gezin is ziek als je deze ziekte hebt na mijn inzien.

    m.v.g.
    Elly

  57. Hallo, ik hoop dat er iemand dit leest.
    Ik moet samen met twee vriendinnen voor school iemand interviewen die anorexia heeft (gehad) of als je iemand kent die dit heeft en ons zou willen doorverwijzen of er zelf ove praten. We moeten gewoon vragen stellen aan jou. Je kan anoniem blijven als je dit wilt. Als je dit zou willen doen voor ons, mag je me sturen op Facebook *** of op mijn e-mail: ***
    Alvast Bedankt.
    *geen contactgegevens plaatsen aub, voor oproepjes kan je mailen naar info@proud2bme.nl*

  58. Wauw,

    Als personen serieus een artikel gaan schrijven over dat mensen met een eetstoornis de hulp die ze aangeboden krijgen moeten aanpakken en het niet moeten verspillen omdat het “te duur” is, heb je duidelijk niet door wat een eetstoornis is. Mensen met een eetstoornis WILLEN niet geholpen worden, want hun eetstoornis wil dit niet, deze wil alleen maar afvallen. Totdat deze de motivatie kan vinden om beter te worden (die je met therapie pas krijgt) kun je je volledig inzetten in therapie. En deze motivatie kan met een terugval zomaar weer verdwijnen, en dit is ook bij iedereen anders. Mensen die langer anorexia hebben zullen er langer over doen om te “genezen”. Je kunt geen prijskaartje hangen aan het genezen van deze dodelijke ziekte.

    Het is niet even een keuze die je maakt: “vandaag ga ik beter worden en val ik nooit terug”, het is een mentale ziekte, het fuckt met je gedachtes en je denkt niet meer wat je zelf wilt. Als het zo makkelijk was, denk je dat niet dan niemand meer een eetstoornis zou hebben?

    De opmerkingen die hier worden gemaakt zijn zo onbegripvol richting meisjes met anorexia. Fuck lekker nog met hun schuldgevoel en laat ze nog minder zin hebben in hulp, GOED ZO! |

    Hou lekker je mond als je denkt dat het allemaal zo simpel is, want dat is het zeker niet.

    Een meisje met al 9 jaar anorexia.

  59. het is duur allemaal, dat zeker. En dan nog heeft iemand het recht om te mopperen op zijn of haar hulp of kliniek, en mag iemand er even helemaal klaar mee zijn, dat hoort er bij vind ik.

  60. Ik zit al 6 maanden in de kliniek, ben benieuwd hoeveel geld ik heb gekost voor de overheid… + 1x seh + 1x ziekenhuis ..

  61. woooow ik heb €32.000 gekost

  62. Het zijn idd hoge kosten.
    Ik ben ook heel dankbaar dat de staat al zoveel voor mij betaald heeft, omdat ik ziek ben en daar niets aan kan doen.
    Nu nog eens eetproblemen erbovenop.
    Wel vind ik het moeilijk om over de kosten na te denken, het demotiveerd me, net nu ik hulp aan het zoeken ben.
    Ik denk wel dat je er echt aan moet willen werken.

  63. Anno 2015, het nieuwe zorgstelsel dat gemeenten moeten bepalen of je überhaupt al behandeling krijgt, en waar je behandeling krijgt… Steeds minder wordt vergoed, en dat is nog niet alles. Brandstofkosten van en naar behandelaars en therapieen, ziekenhuizen, instellingen. Belastingaftrekbaar MITS je aftrekposten hebt.
    Daarnaast de boodschappen van de eetlijst ( en wat wordt ervan daadwerkelijk gegeten? Of beland in een kliko?

    nee de zorg is niet gratis, en het systeem wordt er absoluut niet beter op.
    Al deze genoemde kostenposten, maken deze daadwerkelijk verschil voor de keuze naar herstel?

    Helaas, de eetstoornis boeit het geen ene moer wat de prijskaartjes zijn…

    Als ik de eurootjes had mijn dochter te laten herstellen op of in de beste plek / kliniek etc… Dan zou ik dat graag voor haar over hebben!
    Maar zolang zij niet voor 100% er tegenaan gaat, blijft het geld ( als water) naar de zee dragen.

    Ik hou van haar, zij niet van zichzelf…. (zelf)liefde blijkt ( nog) steeds niet te koop…

    Werkte het maar zo simpel als de bewustwording van de prijskaartjes.

  64. wel leuk om te weten hoeveel dat kost. maar ik ben er niet mee eens dat je (altijd)keuzes hebt in een eetstoornis. ja deels wel maar zelfs als je er wel 200% voor gaat lukt het soms ook niet, dus altijd keuzes…? Nee vind ik niet. En de ene heeft een maal meer tijd/opnames nodig om te genezen en bij de andere is 1 opnamen al genoeg.

  65. meiden wat een geklaag. ik vind het nuttige informatie. de mensen met anorexia heeft 99% er niet voor gekozen.
    zo dat wou ik even kwijt

  66. Zorgkosten zijn echt heel duur en daar ben ik me als ana van bewust, Zelfs zo bewust dat ik heb besloten om me niet te laten behandelen: ik red het zelf wel denk ik dan, met hetzelfde bewustzijn dat het waarschijnlijk niet gaat lukken en ik alleen maar meer afval. Ik vind het wel een beetje gek dat er zo naar gekeken wordt en dat personen die op dit artikel reageren verwijten naar anorexiapatienten maken. Er zijn genoeg psychologische ziekten die nog meer kosten.
    Aan de andere kant de andere ziektes zoals kanker, die iemand overkomen….. Sommigen denken dat anorexia of welke andere eetstoornis een ziekte is waar je voor kiest of tenminste waar je zelf controle kan hebben over de behandeling en de mogelijkheid tot terugval…. die is niet NIET zo. Psychische ziekten zijn ook erg en wij hebben niet altijd controle over onze gedachten.

  67. Walgelijk! Hitler deed dit ook wat kost een gezond mens, wat kost een ziek mens, en dan wat kost een ( geestelijke ) gehandicapte. Gelukkig hebben we de CAK die je helemaal leeg trekt na een jaar. Dat ik dit op proud2bme moet tegenkomen zegt mij dat de overheid steeds meer invloed op jullie heeft. Ik ben geboren met anorexia en onderhand op nooit opgenomen, dus mag ik leven of ben ik nog te duur in onderhoud😡

  68. Heb al gereageerd maar ik eis dat jullie de CAK gaan vermelden..! Na een jaar interne opname kan je 90% loon inleveren voor deze kosten. Daarbij ik kwam hier kijken voor hulp en hoe dat gaat. Nou ik heb de som opgezocht komt die! Een gezond mens kost 40 frank, een ziek mens 125, en een ( geestelijk ) gehandicapte kost 425. Weet je iemand zou dit moeten zeggen over al die andere zieke mensen kijken wat er dan gezegd wordt. En eerlijk in Amerika, Canada en Australie is de zorg vele malen beter en je moet er zelf voor betalen fijn hé. Miljoenen mensen zitten thuis. Maar de rijkere zieke mensen kunnen het beste betalen. Geen dom gedoe eerst halfdood voordat we wat doen ( ga even de feiten ontrafelen van eetstoornissen maskers af van Videoland ) de beste mensen werden niet behandeld moest voor het programma zo overkomen ze stonden gewoon op de wachtlijst. Aflevering 1 Sanne wil en gaat wat zegt ursula je bent nog te zwaar voor spoed opname, ze was vel over been. Ik kan urenlang doorgaan en vind dit zo kansloos. Ik wist al dat ik niks waard was en ook deze ronde als ursula belt zal ik geen euro van jullie centen verspillen.

  69. Dit bericht is zonder twijfel geschreven door iemand zonder een eetstoornis. Het beter worden is een enorm lastig proces en soms voelt het daadwerkelijk alsof je geen keuze hebt, al helemaal wanneer je echt op een enorm laag gewicht zit.

  70. Het is de Eetstoornis die je dwingt om ziek te blijven.
    Het is de Eetstoornis die je ziek houdt.

    Waarom denk je dat er Anorecten zijn die vastgebonden liggen tijdens dat ze sonde krijgen?
    Gevalletje ‘ik accepteer het geschenk niet?’
    Volgens mij matcht het beeld van wat jij over een Eetstoornis hebt totaal niet met wat een Eetstoornis daadwerkelijk is.

    En dat er mensen met een Eetstoornis zijn die een vrijwillige behandeling aangaan, dat is zó ontzettend moedig, want reken erop dat je Eetstoornis tegen je schreeuwt dat je je niet moet laten behandelen.
    "Niet doen, ze pakken je controle af", "Niet doen, ze willen je alleenmaar dik maken", "Niet doen, je bent het niet waard"
    De jongens en meiden die hier tegenin durven te gaan zijn sterk. En als ze dan een keer roepen (ik kopier jouw zin): "die stomme kliniek, ik doe er niets meer en kan net zo goed naar huis gaan!", dan is dat volkomen logisch en heel passend, gezien hun de situatie.

    Zij zitten er dan niet op te wachten dat er dan ook nog iemand met een vingertje naar hun komt wijzen en met een kostenplaatje aan komt zetten.

  71. Ik vind dit gewoon iedere keer misselijkmakend als ik dit lees. Weet je dat je vroeger in de tweede wereldoorlog verplicht was te leren hoeveel geld een ziek persoon de maatschappij kosten, dit zijn hitler praktijken… Het is een ziekte en ook die ziekte zorgt dat jij je afzet tegen hulpverlening, en ook hulpverlening is niet fantastisch en leeft niet met de ziekte dat doet diegene die ziek is. Ik heb geen nacht in het ziekenhuis doorgebracht of intern, kortdurend behandeld en vond het niets. Ga eerst eens achter de marktwerking aan, de zorgverzekeraars, ipv het balletje neer te leggen bij de zieke mensen. De mensen kunnen het ook zo ervaren zie je wel ik ben mensen toch tot last als ik hulp zoek. Maar we worden toch steeds Amerikaanser hier in Nederland dus dan moeten we ook maar onze eigen ziektes bekostigen… En mag de wet er dan wel goed bij verteld worden!!! Mijn moeder moest opgenomen worden voor andere psychische ziektes (nadat we waren uitgefeest want wat was het een feestje ) kregen we na een jaar een mooie rekening, iedere maand intern kostte ons 800 euro per maand, waarom worden die kosten hier niet bij neergezet zodat je ook weet wat je kan verwachten met een langdurige behandeling? Omdat er nu met een vingertje gewezen kan worden, hoe enorm dankbaar je toch wel niet mag zijn dat je toch een sondevoeding in je geperst krijgt……

  72. Goedemorgen,
    Er wordt veel gesproken in de ik vorm, maar hoe staan ouders daarin. Wat mijn hou vast is wat ik uit het onderzoek heb gelezen. En mijn focus leg op de negen waarheden van eetstoornissen:

    1:Veel mensen met eetstoornissen zien er gezond uit, maar kunnen toch extreem ziek zijn.
    2:Families zijn niet de schuldige en kunnen de beste bondgenoten van patienten en zorgverleners zijn bij de behandeling.
    3:Een diagnose van een eetstoornis is een gezondheidscrisis die het persoonlijk en gezins-functioneren verstoort.
    4:Eetstoornissen zijn geen keuzes, maar ernstige biologisch beïnvloede ziekten.
    5:Eetstoornissen beïnvloeden mensen van alle geslachten, leeftijden, rassen, etniciteit, lichaamsvormen en gewichten, seksuele orientaties en sociaaleconomische statussen.
    6:Eetstoornissen hebben een verhoogd risico op zowel zelfmoord als medische complicaties.
    7:Genen en omgeving spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van eetstoornissen.
    8:Genen alleen voorspellen niet wie eetstoornissen zal ontwikkelen.
    9:Volledig herstel van een eetstoornis is mogelijk. Vroege detectie en interventie zijn belangrijk.

  73. Voor iedereen die die dit doormaakt, veel sterkte!
    Het is verschrikkelijk. Ik ben er nu vanaf, en als er iemand is die zelfstandig thuis sondevoeding wil gebruiken, zonder je steeds patient te voelen, en dus zonder voortdurende (ongewenste bemoeienis), ik heb nog een sondevoeding pomp te koop.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *