Het liefst voelen we ons de hele dag gelukkig, in de wolken zelfs. Wie is er nou niet dol op dat euforische gevoel dat je beleeft wanneer je even echt op en top gelukkig bent? Zo licht en luchtig, fijn en blij. Een gevoel om te koesteren. Toch zitten we lang niet altijd lekker in ons vel en op sommige dagen zijn we ronduit ongelukkig. Dat kan soms frustrerend zijn, omdat je hunkert naar dat goede gevoel, maar er niet bij kunt. Niet prettig, maar iedereen heeft er weleens last van. De pieken en dalen van het leven houden ons bezig en dat is volkomen normaal.
Zelf voel ik me ook liever gelukkig dan ongelukkig. Ik lach liever dan dat ik huil, ben liever blij dan verdrietig. Toch horen beiden emoties bij het leven en het is een gegeven dat ik ze alle twee nog velen malen zal ervaren in de toekomst. Dat geldt voor iedereen, alle mensen. Niemand is altijd gelukkig en dat is helemaal niet erg. Het is wel erg dat we ons vaak geen raad weten met negatieve gevoelens, ze ontkennen en weg wensen, wegdrukken en negeren.
Zelf was ik hier heel lang erg goed in. Nou ja, uiteindelijk kwam het wel bij me terug. Tijdens mijn eetstoornis, vond ik het besef dat ik niet gelukkig was ondragelijk. Ik moest en zou gelukkig zijn en negatieve gevoelens pasten niet in mijn straatje. In allerlei bochten, wrong ik mezelf, om me maar wat beter te kunnen voelen. Bij mij uitte zich dit in de wens om af te vallen. Als ik wat dunner was, zou alles beter zijn, zo dacht ik. Niets was minder waar.
Ik denk niet dat streven naar geluk per se gelukkig maakt. In plaats daarvan denk ik juist dat we met z’n allen een stuk gelukkiger kunnen worden als we accepteren dat negatieve emoties er nou eenmaal ook gewoon bij horen. In deze blog licht ik daar graag het één en ander over toe.
Rotdagen horen erbij
Iedereen heeft ze: Rotdagen. Van die dagen waarop niks lijkt te lukken, alles misgaat en je nergens nog zin in hebt. Het voelt frustrerend. Alles lijkt in het teken te staan van die ene mislukte dag. Je wenst dat hij maar snel voorbij gaat. Morgen stap je hopelijk wél met je goede been uit bed.
Ik weet dat zulke dagen het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen. Je kan dan niet wachten tot je weer lekker in je bedje ligt ‘s avonds en het achter je kan laten. Toch zal dit niet de laatste rotdag van je leven zijn, dat is een gegeven. Rotdagen zullen er blijven komen. Want ze zijn nu eenmaal onderdeel van het leven, ze horen erbij. Ze zijn niet leuk, maar vaak wel onoverkomelijk.
Ertegen vechten heeft meestal geen zin en zorgt alleen maar voor meer frustratie. Gevoelens van frustratie krijg je namelijk vaak als de werkelijkheid niet overeenkomt met het beeld dat je ervan in je hoofd had. Als je jezelf er dus op instelt dat rotdagen erbij horen, zou dat een hoop kunnen schelen. Accepteren dat sommige dagen nou eenmaal niet zo leuk zijn kan op lange termijn dus leiden tot meer geluk.
Verdriet mag er zijn
Ook verdriet is geen emotie die weggedrukt hoeft te worden. We hebben er allemaal weleens last van omdat verdriet ook echt een functie heeft in het leven. Het laat ons weten wanneer iets ons aan het hart gaat en soms kan het uiten van verdriet enorm opluchten. Het is een uitlaatklep, eentje die we nodig hebben om geluk te kunnen ervaren. Ik denk namelijk dat onverwerkt verdriet wat zich opstapelt uiteindelijk je geluk in de weg staat. Je kan het dus maar beter voelen wanneer dat even nodig is.
Verdriet is een wat minder leuke emotie dan geluk en blijheid, maar daarom is het geen minder waardevolle emotie. Het is ook zeker geen slechte emotie die zo snel mogelijk weg moet. Je mag er best bij stilstaan dat je af en toe niet zo lekker in je vel zit. Dat is niets om bang voor te zijn. Probeer je verdriet te uiten, huil, praat erover en kijk een zielige film. Je zult merken dat het, net zoals alle andere emoties, vanzelf weer overgaat.
Het contrast moet er wezen
Als er geen verdrietige dagen zouden zijn, waren er ook geen leuke dagen. het contrast moet er wezen. Juist doordat we ons soms naar voelen, kunnen we de momenten waarop we gelukkig zijn beter waarderen. Probeer verdriet en alle andere nare emoties daarom ook op waarde te schatten. Ze zijn er niet voor niets.
Geluk is geen moetje
In het verleden heb ik weleens het gevoel gehad dat ik gelukkig moest zijn. Het was een soort eis die ik mezelf had opgelegd. Ik begreep niet goed waarom ik me vaak naar voelde en gaf mezelf daarvan de schuld. Er kwam dus enorm veel druk te liggen op gelukkig zijn. Ik was er veel mee bezig en daardoor overpeinsde ik het nogal eens. Door er zo op te focussen vergrootte ik de dingen die niet lekker liepen in mijn leven namelijk enorm uit, waardoor die op de voorgrond kwamen te staan. Het voelde als falen: Waarom kon ik niet gewoon gelukkig zijn?
Gelukkig zijn is geen ‘moetje’. Het is leuk om gelukkig te zijn, maar jezelf dwingen om het te worden doet niemand goed. Je mag genieten als je gelukkig bent, maar het is niet erg als je er eens een tijdje niet bij kan. Dat hebben we allemaal. Het leven wordt pas leuk als we ook de minder mooie momenten leren waarderen.
Fotografie: Pia McCoy
Geef een reactie