Nieuw jaar: Ik ga in behandeling

Het nieuwe jaar is aangebroken en één van je goede voornemens is om jezelf serieus te nemen. Je gaat in behandeling. Misschien stond je al langere tijd op een wachtlijst en misschien ook wel niet, maar nu gaat er toch echt iets gebeuren. Je gaat een stap zetten om van je eetstoornis af te komen. Je neemt verantwoordelijkheid voor jezelf en jouw leven.

Aan de ene kant vind je waarschijnlijk dat je je enorm aanstelt en dat het allemaal wel meevalt. Aan de andere kant was je het in december toch wel zo zat en wil je echt van je problemen met eten af. Die tweestrijd is niet gek. De dingen die je denkt door je eetstoornis, staan namelijk lijnrecht tegenover je gezonde verstand dat kiest voor hulp. Kijk er dus niet raar van op als er af en toe nog wat twijfel is, maar luister naar de gezonde gedachtes die kiezen voor hulp!

Het is enorm dapper als je besloten hebt dat je van je eetstoornis af wilt komen en hulp wilt bij jouw problemen met eten en zelfbeeld. Maar wat is nu de eerste stap? Vaak begin je met vertellen aan familie en het bezoeken van een huisarts. Je kunt van te voren opzoeken waar je het liefst naar doorverwezen wilt worden. Dit kun je bijvoorbeeld opzoeken op de sociale kaart op Proud2Bme

Als je meer wilt weten over hulpvormen of ervaringen van anderen wilt lezen, kun je daarover ook lezen op onze website. Je kunt je natuurlijk ook door de huisarts laten doorverwijzen naar een psycholoog of diëtist bij jou in de buurt.

Dat je in behandeling gaat, geeft je wat hoop op een betere toekomst. Een toekomst zonder eetstoornis, minder zelfhaat en misschien wel een toekomst vol geluk! Maar helaas is dat vaak niet het enige wat je voelt of denkt als je je hebt aangemeld voor behandeling. Er komen vaak ook een hoop angsten bij kijken. Te beginnen bij het gesprek met je huisarts, het intakegesprek en de eerste dag van behandeling!

Ik weet nog goed hoe druk ik mij maakte vanaf het moment dat ik gebeld had voor een intakegesprek. Wat zou zo’n gesprek inhouden? Wat willen ze weten en vooral, moet ik mij daar wegen?! Ik vond het echt vreselijk eng en haalde me allerlei enge dingen in mijn hoofd. Straks willen ze me niet behandelen, vinden ze ook dat het wel meevalt en sta ik ontzettend voor gek!

Toch was dat allemaal niet het geval. De mevrouw die de intake met mij deed, was erg aardig. Ik moest mij wel wegen, maar dat mocht ook achterstevoren op de weegschaal. Ik kreeg wat vragen en als ik die niet wist te beantwoorden, vroeg ze door. Ik kreeg ook de eetlijsten vast mee naar huis om aan het idee te wennen en aan het eind van het gesprek kon ik zelf nog mijn vragen kwijt. Ook mocht ik mijn voorkeur voor behandeling uitspreken.

Ergens wilde ik heel graag intensieve hulp, maar toen ik die kreeg schrok ik alsnog. Was dat nu echt wel nodig? Het viel toch best wel mee met die nep-eetstoornis van mij? Vervolgens werd ik op een wachtlijst geplaatst en per week liep de spanning op. Tot de dag dat ik mocht beginnen op de groep.

Wat een stress, wat een spanning en wat een afval drang voelde ik die laatste week voor het begin van de behandeling. Misschien herken jij dat ook wel. Je denkt ‘’Nu kan het nog” en wilt nog eventjes zoveel mogelijk afvallen. Toch schop je jezelf daarmee alleen maar verder van huis en is dat iets wat je juist niet moet doen. Je kunt het best alvast wat kleine stapjes zetten of op zijn minst stabiel blijven in gewicht en gedrag. Maak jezelf niet meer kapot dan je al bent, achteraf krijg je dan enkel spijt. Het kan helpen om een plan te maken en te vragen of je tot aanvang van behandeling regelmatig contact kunt hebben met de instelling waarbij je op de wachtlijst staat. Soms is er ook een wachtlijst of start-groep.

Beginnen met behandeling is een moeilijke, maar enorm dappere stap. Je gaat iets aan wat veel nieuwe dingen zal brengen. Een compleet nieuwe ervaring met behoorlijk wat uitdaging. Het zal echt niet meteen super goed gaan en dat hoeft ook niet.

Wees niet bang dat als je in behandeling gaat, je in het diepe wordt gegooid of je eetstoornis van je wordt ‘’afgepakt”. Alles gaat stap voor stap en als jij zelf merkt dat dingen te snel of te langzaam gaan, kun je dat gewoon aangeven. Maak alles bespreekbaar. Het is jouw behandeling, dus probeer te kijken of je ervoor kunt zorgen dat de behandeling zo goed mogelijk bij jou past, terwijl je ook naar het advies van je behandelaren luistert natuurlijk.

Misschien ga je juist dit jaar juist wel opnieuw in behandeling. Ook dat is een dapper besluit. Opnieuw de strijd aan gaan, terwijl je weet hoe moeilijk het is en het een voorgaande keer helaas niet is gelukt. Een nieuw jaar vol nieuwe kansen!

Wij wensen de mensen die in het nieuwe jaar in behandeling gaan in ieder geval ontzettend veel succes! Het is een dappere keuze die je veel goeds kan brengen!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

11 reacties op “Nieuw jaar: Ik ga in behandeling”

  1. Ik zit er inderdaad aan te denken om een behandeling te starten. En alles wat in deze blog is geschreven is waar. Ik twijfel heel erg, heb ik wel een eetstoornis, en hoe zal de behandeling verlopen, wordt ik opgenomen of mag ik naar een dagbehandeling enz..

    Tot nu toe nog geen stappen ondernomen.
    Liefs Rowena

  2. Sucess rowena

  3. dankje wel thattgirl!

  4. Fijn om dit artikel nu te lezen, net nu ik gestart ben met een behandeling. Fijn om die herkenning te lezen, terwijl je vaak denkt dat je er alleen zo over denkt….dat het bij andere veel erger is….
    Ik ben nu al heel blij dat ik deze stap heb gezet, ondanks dat ik het nog heel vaak heel moeilijk vind en heel veel twijfels heb. Maar ik haal veel positivive energie van deze site, mooie one liners, fijne ervaringsverhalen en steun!
    Ik gun iedereen met een ES om voor jezelf te kiezen en jezelf die stap tot behandeling te gunnen!

  5. Ja dit komt me zeker bekend voor, dat had ik dus ook “ben ik wel erg genoeg?” “stel ik me aan?”, op een gegeven moment ging ik zelfs twijfelen of ik het niet gewoon verzonnen had ofzo.. ja echt.. wat je jezelf allemaal wel niet kan aanpraten..
    Nu, 2 jaar later, ben ik blij dat ik de stap genomen heb. Ik ben bijna klaar met mijn therapie.. nu komen wel de vragen als “is het niet de eetstoornis die denkt dat ik beter ben?” ik heb namelijk nog steeds dagen dat ik het lastig heb en iets minder dan mijn lijst eet, maar dat is normaal toch?
    in ieder geval, neem jezelf serieus! andere verdienen dat, en jij ook!!

  6. Goed stuk, erg herkenbaar. Voor de kerst een intake gehad bij HC en diagnose Anorexia, maar heb nog steeds het gevoel van ‘heb ik dit wel echt ?’. Het is zo onwerkelijk, ik wil ook aankomen voor mijn 1e gesprek donderdag maar tegelijkertijd heb ik de angst van ‘als ik aankom dan nemen ze mij niet meer serieus’. Ik zit mezelf zo in de weg!

  7. ik herken mezelf zo erg hierin, morgen intake bij de ursula. En nu al zo aan het stressen, omdat ik zo bang ben dat ik me gewoon aanstel terwijl ik ergens ook wel weet dat het niet zo is. Maar vooral nu ik geen ondergewicht meer heb komen er steeds meer van die gedachten in mijn hoofd dat het allemaal wel meevalt dat ik me gewoon aanstel…

  8. Dat voornemen heb ik zelf nog niet per se gemaakt. Mensen die van mijn situatie afweten wel. Maar ik vind het echt niet nodig. Ik ga niet dood ofzo hoor. Toch wil ik er ergens wel voor gaan, ik wil niet steeds honger hebben omdat ik dat nodig vind. Ik vind het zó lastig. :s

  9. vandaag toevallig naar de huisarts geweest en ik moet nu gaan afwegen waar ik in behandeling ga. best spannend allemaal..

  10. This dat ik ziek ben. Al een week maar had vanavond kennismakingsgesprek bij stichting jij
    Volgende week woensdag avond hoop ik

    Groepen en gesprekken beginnen in februari. Spannend dus!

  11. Erg goed dat je hulp zoekt en in behandeling gaat!
    Mijn voornemen ieder jaar was OM AF TE VALLEN, dit jaar had ik ook een betere voornemen namelijk om in behandeling te gaan, en yeah! ik heb mijn eerste therapie afspraak op 13 feb. Ik kan niet wachten! succes met alles meid:) xxxx

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *