Nomofobie: Niet zonder telefoon

Als ‘s ochtends mijn wekker gaat, pak ik mijn telefoon om hem af te zetten. Gelijk check ik of er terwijl ik sliep nog appjes binnen gekomen zijn. Ik ga me wassen en aankleden. Wanneer ik op de wc zit, scroll ik langs de Instagram foto’s. Tijdens het ontbijt check en beantwoord ik mijn mail. Ik stop mijn lunch, telefoon en powerbank in mijn tas en daarna ben ik klaar om te gaan. Als ik de voordeur achter me dicht trek, open ik mijn tas om te controleren of mijn telefoon er wel echt in zit.

Wanneer ik bij de bushalte wacht op mijn bus, pak ik nogmaals mijn tas om te zien of mijn telefoon er wel is en check ik gelijk Facebook even. Eenmaal in de bus, wil ik mijn telefoon pakken om het laatste nieuws te bekijken. Ik kan hem niet vinden! Hij zou toch niet gestolen zijn? Ik raak in paniek en doorzoek wild mijn tas. Wanneer ik uiteindelijk mijn telefoon vind, slaak ik een zucht. Ik merk dat de spanning van mijn schouders af glijdt.

Herken je iets in bovenstaand verhaal? We leven steeds meer met de telefoon in onze hand. We gebruiken onze smartphones al lang niet meer alleen om mee te bellen. Het zijn onze agenda’s, notitieboekjes, fototoestellen, adressenboekjes, encyclopedie, spelcomputers en ga maar door. Ze stellen ons in staat in contact te zijn met de wereld buiten onze directe omgeving. Tachtig procent van de Nederlanders heeft een smartphone en het gebruik ervan is helemaal ingebed in ons dagelijks leven.

Studenten besteden dagelijks tot wel negen uur aan hun telefoon. We gebruiken hem zo veel, dat wel wordt beweerd dat het de grootste vorm van non-drugs verslaving is. Het is dan ook erg vervelend als je telefoon er mee op houdt of je hem vergeten bent. Meer dan de helft van de mobiele telefoon gebruikers is hier bang voor. Bij sommige mensen is de angst extreem groot. Zij zijn erg bang voor een toestel dat ermee ophoudt (bijvoorbeeld door een lege batterij), buiten het bereik van het netwerk komt of vergeten wordt. Zij lijden aan nomofobie: “no mobile phone phobia”.

Nomofobie werd in 2010 voor het eerst beschreven. Alhoewel er sprake is van extreme angst, is nomofobie niet opgenomen als ziektebeeld in de DSM, het diagnostisch handboek van de psychiatrie. Er zijn al wel diverse onderzoeken naar dit onderwerp gedaan. Zo is gebleken, dat jongeren en adolescenten een grotere kans hebben op nomofobie dan mensen van andere leeftijden. Ook heb je een verhoogde kans op nomofobie, als je lijdt aan een sociale fobie of angststoornis of bepaalde karakterkenmerken hebt. Hieronder vind je een overzicht van de klachten en persoonskenmerken die vaak samengaan met nomofobie:

• Angst
• Hyperventileren
• Trillen
• Zweten
• Hartkloppingen
• Onrust
• Desoriëntatie
• Depressie
• Paniekerig
• Afhankelijk
• Eenzaam
• Afgewezen
• Weinig zelfvertrouwen
• Laag zelfbeeld

Mensen die zich ongemakkelijk, angstig of gestrest voelen, pakken soms hun telefoon om dat gevoel tegen te gaan. Wanneer iemand met nomofobie echter zijn of haar telefoon niet mag pakken, bijvoorbeeld bij de douane op een vliegveld, op het werk of in een ziekenhuis, kan dat juist leiden tot een versterkte vorm van deze onprettige gevoelens. Het gevoel altijd bereikbaar te moeten zijn is zo groot, dat de mobiele telefoon altijd aan staat, ook ‘s nachts. Tevens wordt heel vaak het scherm van de telefoon gecontroleerd, om te zien of er een gemiste oproep of ontvangen bericht is, ook al heeft niemand een ringtone gehoord.

Zeker wanneer er naast nomofobie ook sprake is van een andere aandoening, zoals een sociale fobie, angststoornis of depressie, kan het zijn dat iemand steeds meer gaat communiceren via de mobiele telefoon en andere apparaten, zoals laptops. Het aantal face-to-face ontmoetingen daalt en deze persoon raakt steeds verder geïsoleerd, wat de andere bestaande klachten weer kan verergeren.

Zoals eerder geschreven, geeft meer dan de helft van de mensen aan afhankelijkheid te voelen ten opzichte van hun mobiele telefoon. Dat betekent niet, dat ze daar allemaal onder lijden en er een oplossing voor zoeken. Wie wat wil doen aan de nomofobie, kan daarvoor behandeld worden. De aangewezen behandeling bestaat uit cognitieve gedragstherapie en/of medicatie.

Hoe afhankelijk ben jij van je telefoon?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

11 reacties op “Nomofobie: Niet zonder telefoon”

  1. Ik heb wel al die klachten, maar kan prima zonder mobiel. Elke week 1 dag off en als we op vakantie zijn een hele week zonder. Ik gebruik hem erg vaak, maar zou m ook wel kunnen missen.

  2. Niet. ‘s Ochtends bekijk ik 5 minuten wat sites en verder ligt hij de hele dag op m’n bed of hij zit in mijn tas als ik niet thuis ben. Maar ik laat hem net zo lief thuis, zeker als ik met het gezin ben en de rest heeft zo’n ding mee. Oh, ik gebruik hem trouwens als wekker, dat dan weer wel.

  3. Ik heb er niet echt last van. Ik leg mijn mobiel tijdens het slapen aan de andere kant van mijn kamer en check instagram, mail en whatsapp als ik wakker word tijdens het tandenpoetsen. Ik zit best veel op mijn mobiel, maar kan ook prima zonder. Als ik op vakantie ben vind ik het geen probleem als ik een halve dag niet op internet kan.

  4. ik kan ook niet zonder me telefoon , maar als ik naar bed ga dan leg ik hem op de oplader en dan lees ik nog ff en dan kijk ik nog ff en dan ga ik slapen! maar ik krijg er geen paniekaanvallen van ofzo

  5. Geen last van. Ik kijk eerder te weinig oo mijn telefoon.

  6. Ik stoor me wel afentoe aan dit soort berichten. Natuurlijk is Nomofobie niet opgenomen in de DSM. Het gaat in wezen toch om iets anders? Kern van het probleem zijn denk ik al die negatieve gevoelens en associaties, die je probeert tegen te gaan door constant met telefoon in de weer te zijn. Je zou ook een krat bier kunnen leeg drinken. Of 6 flessen wijn. Of een lijntje coke nemen. Het betreft gewoon een verslaving en zal ook als zodanig moeten worden behandeld, lijkt me.

  7. het is triest… heel triest dit maar zo waar

  8. Ik herken het wel bij mijn omgeving. Tegenwoordig kunnen we niet meer stilzitten en genieten van het hier-en-nu. Zodra we niets kunnen doen en we voelen de emoties op ons afkomen, pakken we er iets bij ter afleiding. Maar is dat niet altijd zo geweest? De tijdschriften liggen nog in de wachtkamer bij de dokter. Maar tegenwoordig neem je die mee op je telefoon ;).

  9. Ik heb die klachten en kan echt niet zonder mijn mobiel wist niet dat er een naam voor was maar heb ook andere stoornissen heb autisme en zeer waarschijnlijk ook een angststoornis dit gaat ze onderzoeken

  10. Ik zag een keer zo’n programma. Nederland van bovenaf gezien. In de ochtend lichten alle steden op..om een uur op zeven, doordat iedereen zijn phone aanzet. Wat dacht je van al die 4G straling. De elite wil juist ook dat we op onze smartphone kijken en ons laten afleiden van hen en van het fenomeen chemtrails, want wie kijkt er nou tegenwoordig nou nog in de lucht, ideaal. Wat de reclames en media al deden op de tv, wordt nu 24 uur voor ons geregeld. Ze hebben ons in hun macht en controle, dat wat ze willen, maar de meeste mensen zullen het wegwimpelen. De mensen zijn zo gemakkelijke te manipuleren en zij die in power zijn, weten dat.

  11. Oeh, dit klinkt als heel heftig. Ik heb mijn telefoon wel het liefst in de buurt, maar kan ook prima zonder. Nou ja, prima, ik kán zonder, al voelt het wel een beetje vreemd als ik een halve dag mijn telefoon niet heb kunnen ‘controleren’ omdat bv de batterij leeg is of er geen WiFi/data is. Ik kan dan ook wel zonder, maar liever niet te lang.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *